Τον Παναθηναϊκό θα τον σέβεστε!

Όταν παίρνεις μια πρόκριση στον τελικό με «100-0» διαιτησία χάρη στον Κύζα και νομίζεις ότι έχεις υπερομάδα και πέρασες στα ίσια, χωρίς καν να παραδέχεσαι την υπέρ σου σκανδαλώδη εύνοια. Όταν κατακτάς ένα Κύπελλο χάρη σε γκολ-οφσάιντ τρία μέτρα και νομίζεις πως το πήρες δίκαια. Όταν στα πλέι-οφ σέρνεσαι, δεν μπορείς να αλλάξεις δεύτερη πάσα και είσαι πρώτος από το ματς της Λεωφόρου που το πήρες στα χαρτιά από την βλακεία του εγκληματία οπαδού και την απόλυτη εκμετάλλευση του γεγονότος από τον Ίβιτς, το ποδόσφαιρο κάποια στιγμή θα σε τιμωρήσει. Αργά ή γρήγορα θα σε τιμωρήσει.

Αυτό έκανε απόψε ο Παναθηναϊκός στην Τούμπα! Τιμώρησε τον ΠΑΟΚ για την ακατανότη ποδοσφαιρικά αλαζονεία που βγάζει ως οργανισμός, απέδωσε δικαιοσύνη πάνω στο χορτάρι και το έκανε με μισή ομάδα! Με τον Μαρινάκη βασικό, με τον Ευαγγέλου αμυντικό χαφ δίπλα στον Ρέις, με τον Χατζηγιοβάνη, με τον Πίσπα, χωρίς τον Μπεργκ, χωρίς τον Ζέκα, χωρίς τον Εμποκού, χωρίς τον Μολέδο. Με την αδιανόητη βλακεία του Κουτρουμπή στο 2-1 να κάνει δώρο το προβάδισμα αλλά να παίρνει το αίμα του πίσω με την ασίστ στον Λουντ.

Όταν δεν σέβεσαι έναν σύλλογο που είναι ιστορικά σε όλα σε σχέση με εσένα, έτη φωτός μακριά(εκτός από την πρόσκαιρη οικονομική επιφάνεια), όταν δεν σέβεσαι την ιστορία και το μέγεθος του Παναθηναϊκού η δύναμη της φανέλας και μόνο φτάνει και περισσεύει για να σε τιμωρήσει! Με λίγα λόγια και απλά, τον Παναθηναϊκό θα τον σέβεστε...

Τι απέγιναν τα επικοινωνιακά παιχνίδια για να καλύψει ο Παναθηναϊκός την γύμνια του από το 4-0 του Κύζα; Τι απέγινε η... παράνοια του Παναθηναϊκού για να καλύψει τις αγωνιστικές του αδυναμίες; Τι απέγινε η ομαδάρα του Βλάνταν; Ξέρετε τι απέγινε. 3-2 στο 93', αντίο Τσάμπιονς Λιγκ και η κορυφή του μίνι πρωταθλήματος θα άνηκε στο «τριφύλλι» αν δεν υπήρχε η ιστορία με την αφαίρεση των βαθμών. Ήταν η καλύτερη ομάδα, ήταν η ομάδα με την μεγαλύτερη προσήλωση στον στόχο αν και παρατημένη από την διοίκησή της, ήταν το σύνολο που μέσα στο χορτάρι πήρε τους περισσότερους βαθμούς. Όλους τίμια και δίκαια, χωρίς «σπρώξιμο», χωρίς εύνοια, χωρίς το παραμικρό ψεγάδι!

Ο Παναθηναϊκός απόψε μπορεί να μην κατέκτησε κάποιον τίτλο, μπορεί απλά να απέφυγε την τελευταία θέση των πλέι-οφ ολοκληρώνοντας έναν απίστευτο άθλο, αλλά με αυτό το «διπλό», τον ορισμό της μαχητικής ψυχής, έδωσε μία στιγμή περηφάνιας στον κόσμό του, που τόσο ανάγκη την είχε το τελευταίο διάστημα.

Τι να πει κανείς για τους παίκτες που φόρεσαν την απόψε την φανέλα με το τριφύλλι; Τι να πει κανείς για τον Μαρίνο Ουζουνίδη και τον Νίκο Λυμπερόπουλο; Ένα τεράστιο respect. Και στους δύο. Το τελευταίο εξάμηνο αυτοί και κάποια στελέχη που νιώθουν και καταλαβαίνουν, είναι ΟΛΟΣ ο Παναθηναϊκός. Αυτοί με τις... κοχόνες τους κράτησαν όρθια την ομάδα, αυτοί κόντρα σε όλους και σε όλα παρουσίασαν αυτόν τον Παναθηναϊκό που όχι μόνο δεν τα παράτησε αλλά έμεινε όρθιος και έδινε απαντήσεις. Ο Νίκος και ο Μαρίνος, ο Μαρίνος και ο Νίκος δουλεύουν, αποδίδουν, καταλαβαίνουν, αισθάνονται τον σύλλογο. Είναι αναπόσταστα κομμάτια του dna αυτής της ομάδας και θα ήταν αμαρτία να μην στηριχθούν από την διοίκηση.

Αν ο Γιάννης Αλαφούζος, απόψε, είδε αυτό το παιχνίδι θα κατάλαβε πολλά. Αν δεν κατάλαβε, μάλλον δεν μπορεί να αντιληφθεί σε ποια ομάδα έχει την τύχη και την τιμή να είναι μεγαλομέτοχος. Αυτούς τους ανθρώπους, δεν τους αφήνεις μόνους. Δεν τους παρατάς στην μοίρα τους. Για αυτούς τους ανθρώπους κάνεις τα πάντα ώστε να έχουν τις περισσότερες δυνατές προϋποθέσεις να πετύχουν...

Υ.Γ1: Για το «κοπανάτε ελεύθερα στο ημίχρονο αρκεί να είναι ήπια» μήνυμα του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα και το σκάνδαλο υπέρ του Ολυμπιακού θα τα πούμε αύριο. Το γράφαμε και προχθές; Ο Παναθηναϊκός ότι κάνει τα πληρώνει και με τα παραπάνω, οι υπόλοιπο όμως έχουν μία ανεπανάληπτη ασυλία που προκαλεί οργή και θυμό σε όσους έχουν το κουράγιο να ασχολούνται ακόμη με αυτό το «πράγμα» που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο.