Αλλος ένας που θέλει να πετύχει σε μια Ελλάδα που “δεν συμφέρει να είσαι έντιμος”

Ακουσα με μεγάλη προσοχή όσα είπε ο Ιβάν Σαββίδης μερικά λεπτά μετά από τη λήξη του αγώνα ρεβάνς του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό. Ηταν τέτοια η σημασία της στιγμής, που υποχρέωνε τον παρατηρητή να δώσει μεγάλη σημασία στο διάγγελμα του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ, διότι αυτό έγινε αμέσως μετά τη λήξη ενός αγώνα που έκρινε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου και ενώ αμέσως προηγουμένως η διοίκηση της αντίπαλης ομάδας είχε εκδώσει ανακοίνωση για να φωνάξει ότι αντιλήφθηκε την απόδοση του διαιτητή και των βοηθών του ως “σφαγή”.

Τι επέλεξε να πει στην ελληνική φίλαθλη κοινωνία ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ; Οτι έχει αναλάβει ως υπόθεση προσωπική την κάθαρση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, λες και είναι δική του ευθύνη ή δικό του προνόμιο να το πράξει, δηλαδή λες και είναι δικό του μαγαζί το ελληνικό ποδόσφαιρο, λες και δεν υπάρχει κράτος και κυβέρνηση και ζούμε σε καθεστώς αυτοδικίας, λες και είναι λογικό και επιτρεπτό το να θέλει να επιβάλει εκείνος τον νόμο του. “Υποσχέθηκα στον κόσμο ότι θα πάμε ως το τέλος για να καθαρίσουμε το προβληματικό και βρώμικο ποδόσφαιρο και θα το κάνουμε, δεν έχω αμφιβολία”, μας είπε, σύμφωνα με την μετάφραση του διερμηνέα που ο ίδιος έχει επιλέξει, ο Σαββίδης, κι εγώ προσπαθούσα να καταλάβω αν ακούω τον ιδιοκτήτη μιας ΠΑΕ ή τον υπουργό Αθλητισμού της χώρας. Κι αυτή η δήλωση είναι μια συνέχεια της εκστρατείας που έχει κάνει ο ίδιος προκειμένου να εκλεγεί ο πρόεδρος της αρεσκείας του στην ΕΠΟ. Κι αυτό είναι κάτι που όχι απλώς έχει γίνει αποδεκτό χωρίς αντίδραση από την πλατιά μάζα των ποδοσφαιρόφιλων αλλά έχει γίνει και λόγος για να φωνάζουν το όνομά του οι κερκίδες της Τούμπας.

Τι άλλο μας είπε ο Ιβάν Σαββίδης; “Είναι κρίμα που φάνηκε ότι το έγκλημα δεν τιμωρείται. Δείξατε παντού ότι το να είσαι έντιμος στην Ελλάδα δεν συμφέρει. Εμείς θα καταφέρουμε πολλά”. Αυτό είναι το μήνυμα που έχει λάβει ο Σαββίδης από τη συμπεριφορά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πιθανόν το ίδιο μήνυμα να έχει λάβει και από τη συμπεριφορά της διοίκησης της χώρας. Είναι πάντως σαφές ότι έχει σχηματίσει αυτή την αντίληψη, ότι “στην Ελλάδα δεν συμφέρει να είσαι έντιμος”. Κι ένας άνθρωπος που χειρίζεται πολύ καλά τον λόγο του, μας προανήγγειλε χθες ότι “εμείς θα καταφέρουμε πολλά”. Για να μας στείλει το μήνυμα ότι στο εξής εκείνος βρήκε τον τρόπο να πετύχει πολλά σε μια χώρα που δεν συμφέρει να είσαι έντιμος.

Μας είπε και κάτι ακόμη στο τέλος του διαγγέλματός του, όταν τον ρώτησαν αν έχει κάποιο σχόλιο για την συνάντησή του με την ΑΕΚ και τον Δημήτρη Μελισσανίδη στον τελικό. “Περίμενέ μας κι ερχόμαστε Μελισσανίδη, θα πάρουμε αυτό που μας ανήκει”, επέλεξε να πει. Πώς γίνεται να νιώθει ότι του ανήκει το Κύπελλο; Αυτή η κουβέντα σε συνέχεια της προηγούμενης, τι συνειρμό γεννάει; Οχι το ότι στην Ελλάδα τα πάντα αγοράζονται και ότι πληρώσεις παίρνεις;

Εχω κουραστεί να γράφω ότι με ξεπερνάει όλο αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο σήμερα υπό την ανοχή των UEFA & FIFA σε συνέχεια όλων αυτών που συνέβαιναν χθες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Γίνεται σαφές στο μυαλό μου ότι τρεις παίκτες που ένιωθαν ριγμένοι, κυνηγημένοι, αδικημένοι από το προηγούμενο καθεστώς διοίκησης του ελληνικού ποδοσφαίρου κάνουν σήμερα ότι μπορούν για να βάλουν στο χέρι τον έλεγχο στην επόμενη ημέρα. Και, όπως διαπιστώνω στην καθημερινή συναναστροφή με ποδοσφαιρόφιλους όλων των χρωμάτων, όλοι πάνω κάτω έχουμε καταλάβει το ίδιο: έπεσε μια κυβέρνηση που είχε εκλεγεί με την υποστήριξη του Ολυμπιακού, και τώρα ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός αγωνίζονται για την επιβολή ενός νέου καθεστώτος που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, την ίδια ώρα που φυσικά και η διοίκηση του Ολυμπιακού ψάχνει τον τρόπο για να επιβάλει ένα νέο καθεστώς που θα εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα.

Εχω κουραστεί να επαναλαμβάνω την μόνη λύση για το ελληνικό ποδόσφαιρο: ξένοι εργολάβοι με εμπειρία για να αναλάβουν την διοργάνωση του πρωταθλήματος, ξένοι εργολάβοι με εμπειρία που θα αναλάβουν την ευθύνη της διαιτησίας. Είμαι πεπεισμένος ότι δεν θα ζήσουμε σύντομα αυτή την εποχή, διότι το έχουν όλοι κάνει ξεκάθαρο με τη συμπεριφορά τους ότι δεν επιδιώκουν το 50-50 αλλά το να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Δεν γράφω αυτό το σημείωμα για να προτείνω μια λύση. Το γράφω μόνο για να μη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Για να έχουμε, τουλάχιστον όλοι εμείς που συγκεντρωνόμαστε στο gazzetta.gr για να γράψουμε ή να διαβάσουμε ελληνικό ποδόσφαιρο, συνεννοηθεί. Για να συμφωνούμε ότι “γελάμε” με τις επαναστάσεις και την πτώση της χούντας και όλα τα άλλα που έχουμε ακούσει από όλους και αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι επιδιώκουν αυτό που μας είπε το βράδυ της Τετάρτης ο Σαββίδης, να επιτύχουν σε μια Ελλάδα που δεν συμφέρει να είσαι έντιμος.

Αν έχω περιέργεια για κάτι, είναι για να δω την αντίδραση των UEFA & FIFA μπροστά σε όλα αυτά που λαμβάνουν χώρα στον θαυμαστό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή που έχουν βάλει στην ΕΠΟ οι διεθνείς συνομοσπονδίες δεν έχει ακόμη αποφασίσει να ορίσει ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Φαντάζομαι, όπως κι εσείς, το αυτονόητο, δηλαδή ότι η ΠΔΕ της ΕΠΟ έχει ενημερώσει τις διεθνείς συνομοσπονδίες για όλα αυτά τα θαυμαστά που λαμβάνουν χώρα στις Ενώσεις – ψηφοφόρους ενόψει των εκλογών. Και περιμένω να δω αν οι UEFA & FIFA θα αποφασίσουν το προφανές, δηλαδή να παρατείνουν τη ζωή της ΠΔΕ μέχρι την ημέρα που θα έχουν πραγματικά διαμορφωθεί ή επιβληθεί συνθήκες για καθαρές εκλογές, ή αν θα τις ορίσουν για τον ερχόμενο Ιούνιο.

Θα ήθελα να δω και την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σε όλα αυτά τα θαυμαστά που βλέπει ή ακούει, αλλά έχω πια καταλάβει ότι δεν μπορώ να περιμένω πολλά από αυτή. Και γιατί, άλλωστε, να αντιδράσει όταν βλέπει την απάθεια της ελληνικής φίλαθλης κοινωνίας μπροστά σε όλα αυτά που συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Η ελληνική κοινωνία, που καταναλώνει Survivor κατά 70% σε καθημερινή βάση, νοιάζεται πολύ περισσότερο για τον νικητή του Survivor από όσο νοιάζεται για την πάταξη της διαφθοράς· όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Η κυβέρνηση το βλέπει, το μετράει, το αντιλαμβάνεται, και προσφέρει στον πελάτη το προϊόν που αυτός θέλει να καταναλώσει. Κι όλοι εμείς που ζούμε εντός ελληνικού ποδοσφαίρου θα πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε με τον συμβιβασμό ότι στα ελληνικά ντέρμπι θα βλέπουμε τον Σάββα, τον Δημητριάδη, τους διαιτητές και όλες τις άλλες μορφές που τα κοσμούν, και ότι οι εικόνες με την ποιότητα και τον πολιτισμό που εκπέμπουν όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά ντέρμπι θα προβάλλονται μόνο στον τηλεοπτικό μας δέκτη, όχι στον τόπο μας.

Υπό άλλες συνθήκες θα είχε πλάκα, δηλαδή θα είχε ψυχαγωγικό ενδιαφέρον να παρακολουθείς το Survivor του ελληνικού ποδοσφαίρου, με όλα αυτά τα θηρία που πλακώνονται σε αυτή την ζούγκλα για να την μετατρέψουν σε βασίλειό τους. Κι ίσως σήμερα να έχει πλάκα στα μάτια αυτών που δεν ασχολούνται με το ελληνικό ποδόσφαιρο και του έχουν γυρίσει εδώ και χρόνια την πλάτη με συνέπεια αυτό να απασχολεί σήμερα λιγότερους Ελληνες από ποτέ. Εμένα όμως όλο αυτό μου προκαλεί μόνο αηδία. Κι ήθελα να το έχω μοιραστεί μαζί σας.