Τι ανακούφιση ήταν αυτή…

Στο ποδόσφαιρο (και όχι μόνο) είναι άλλο το να κερδίζεις και να χαίρεσαι, άλλο το να κερδίζεις και να πανηγυρίζεις έξαλλα και πολύ διαφορετικό το να παίρνεις ένα ματς και… να βγάζεις μία τεράστια ανακούφιση! Ο ΠΑΟΚ χθες (και ειδικά οι πολύ πιεσμένοι παίκτες του) επικράτησαν πανάξια των αντιπάλων και στο τέλος ήταν φανερό ότι έβγαζαν αυτόν τον αναστεναγμό της ανακούφισης…

Ξέρετε… είναι πολύ σπάνιο για τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο του να βιώνει τέτοιες κρίσιμες βραδιές και στο τέλος να τις ξεπερνάει με τόσο μεγάλη ευκολία… Εδώ μιλάμε για μία ομάδα και ένα κοινό βασισμένο, που ακόμη και στα καλύτερά του, πάντα κάτι προκύπτει και δημιουργεί προβληματισμό. Χθες πήγαν όλα… ΤΕΛΕΙΑ!

Να που χθες ο ΠΑΟΚ περίμενε δύο αποτελέσματα (ένα στην Τούμπα και ένα ή δύο στο Μπακού) και αυτά προέκυψαν με μία σχετική ευκολία, με τέτοιο τρόπο δηλαδή που στο τελευταίο δεκάλεπτο δεν βγήκε και το μεγάλο άγχος…

Στο δικό του ματς ο ΠΑΟΚ έκανε πολύ πειστική εμφάνιση. Ήταν ανώτερος από την αρχή μέχρι το τέλος, έκανε τις φάσεις του, έβαλε τα γκολ του, δεν απειλήθηκε από τους αντιπάλους και πάνω απ’ όλα (γιατί αυτό ήταν πρόβλημα σε αρκετά από τα περασμένα ματς) κατάφερε να διαχειριστεί πολύ σωστά την κατάσταση που διαμορφώθηκε μέσα στο ματς. Στο 1-0 και στο 2-0 ήταν απόλυτα κυρίαρχος. Οι Τσέχοι ούτε καν που φαντάστηκαν ότι είχαν περιθώρια να αντιδράσουν…

Τι άλλο είδαμε χθες σε ατομικό επίπεδο…

Ο Ροντρίγκεζ εξακολουθεί να οργιάζει! Ο Μάτος παραδίδει συνεχώς μαθήματα στη θέση του πλάγιου μπακ! Κάνιας-Τσίμιροτ και Πέλκας δημιουργούν (κατά την άποψή μου) σε τέτοιου είδους ματς, ένα πολύ πιο γεμάτο κέντρο μεσοεπιθετικά (μαζί με τους ακραίους) σε αυτό το 4-2-3-1, σε σχέση με τον σχηματισμό των δύο «οκταριών», που είναι τόσο μακριά από την αντίπαλη περιοχή.
Ο Βαρέλα (που εγώ τόσο πιστεύω) έκανε δεύτερο πολύ καλό ματς!
Ο Αθανασιάδης θέλει τόσο πολύ να δείξει πράγματα…

Για να μην παρεξηγηθώ και να αποφύγουμε άλλου είδους υπερβολές... Ο ΠΑΟΚ ήταν -χθες- πειστικός και διαχειρίστηκε πολύ καλά όλο το ματς, κόντρα σε έναν αντίπαλο χαμηλότερου επιπέδου. Αυτό δεν εγγυάται τίποτα για την συνέχεια…

Διάρκεια χρειάζεται και αποφυγή των ίδιων και ίδιων λαθών που είδαμε σε περασμένα παιχνίδια…

Η επίτευξη ενός στόχου, μπορεί να βοηθήσει στην αυτοπεποίθηση όλων και ειδικά τώρα θα πρέπει να μπει μεγάλος στόχος οι τρεις νίκες στα τελευταία ματς του 2016. Ειδικά στο πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ έχει τεράστια ανάγκη να κερδίσει Πλατανιά και Κέρκυρα… (Δυστυχώς η 11η θέση δημιουργεί τέτοιες συνθήκες…).

Επιστρέφουμε στα της… ανακούφισης.

Εδώ τώρα το κείμενο δυσκολεύεται να αποτυπώσει τις στιγμές…

Είναι μία του Γλύκου στο 1-0 που κοιτάει ψηλά και βαριαναστενάζει!

Είναι η βουτιά του Βαρέλα στο φινάλε!

Είναι οι έξαλλοι πανηγυρισμοί αναπληρωματικών που δεν έπαιξαν!

Είναι ο πανηγυρισμός του Γλύκου για την απόκρουση στην κεφαλιά του Ρώσου της Σλόβαν.

Είναι και η αποθέωση Μαλεζά-Κάνιας για μία κίνηση του Βαρέλα!

Είναι και αυτό το ξέσπασμα του Πέλκα στο γκολ όπου… κάτι ήθελε να πει.

Στο τέλος ήταν κατανοητό ότι έπρεπε να τονιστεί το πολύ καλό κλίμα και ειδικά το ότι πέτυχε η κίνηση με το ξενοδοχείο…

Όπως το είπε και ο Σαββίδης δηλαδή, που ήταν εκεί από την Κυριακή μέχρι και χθες… Μαζί τους! Έχοντας και μερικά θέματα υγείας! Ειδικά αυτός ο άνθρωπος άξιζε –επιτέλους- να χαμογελάσει και λίγο. Η πατρική αγκαλιά στον Πέλκα ήταν όλα τα λεφτά! Και όμως στο τέλος, αυτός βγήκε πρώτος και ζήτησε συγνώμη από τον κόσμο για τις αποτυχίες της ομάδας…

* Δηλαδή τώρα συγνώμη… Υπήρχε περίπτωση να δούμε τον ΠΑΟΚ εκτός Ευρώπης με 10 βαθμούς και με τέτοια αποτελέσματα απέναντι στη Φιορεντίνα, αλλά τον Ολυμπιακό περασμένο από την πέμπτη αγωνιστική έχοντας οκτώ πόντους και χωρίς να βάλει γκολ στον ΑΠΟΕΛ; Σε κάθε περίπτωση οι δύο Ελληνικές ομάδες που κρατάνε τη χώρα ευρωπαϊκά, τα κατάφεραν και πάλι. Πάλι ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός φέρνουν τους βαθμούς και τις προκρίσεις…