Έσβησαν τα φώτα του... τσίρκου

Tα καλά νέα; Ο Σκίμπε φαίνεται πως δεν έχει μόνο την ίδια σφραγίδα στο διαβατήριο, με τον χερ Ότο. Το γκολ του Τζαβέλα, στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, δεν είναι απλά πιθανότητες για την Ελλάδα. Είναι οι επόμενοι μήνες της Εθνικής ομάδας. Η ύπαρξη της. Η αγκαλιά του σκόρερ, με τον Μανιάτη στο φινάλε. Η έκρηξη του κόσμου στις κερκίδες. Τεράστια υπόθεση αυτός ο βαθμός. Πόσο μάλλον με τον τρόπο που προήλθε.

Τα άσχημα; Ξέραμε ότι εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει... πεδίο επαφής με το Βέλγιο, που βρίσκεται σε ένα δικό του πολύ ανώτερο επίπεδο σε αυτό το γκρουπ. Φάνηκε όμως ότι δεν έχουμε πολλά «κοινά» και με τη Βοσνία. Σαφώς σε υψηλότερο σκαλοπάτι και εκείνοι από εμάς. Θα περάσουν πολλές ημέρες όμως για να συνέλθουν από την απώλεια. Να δούμε λοιπόν πως θα την διαχειριστούν και αυτοί, την κεραμίδα που τους πέτυχε. Είχαν το εισιτήριο της δεύτερης θέσης για τα μπαράζ. Και το έβαλαν στο πλυντήριο μαζί με τα άσπρα. Ποιος ξέρει; Αφού το ήθελαν, μπορεί να τους έδωσε και ο Sokratis το σορτσάκι του, πριν πατήσουν το κουμπί.

Και αφού πέρασε το χθεσινό και είμαστε ακόμη ζωντανοί; Όλα γίνονται. Η ιστορία της πρόκρισης είναι πιθανό να κυλήσει φυσιολογικά και να μας αφήσει απ εξώ. Μπορεί όμως να παιχθεί και... αλλού. Στο ένα λιγότερο λάθος. Σε μια κακή βραδιά. Διαδικασία υπομονής, με ότι αυτό συνεπάγεται. Σημασία έχει να μπορείς να κρατάς την τύχη στα χέρια σου. Και ως τα μισά του δρόμου, το πράγμα κυλά. Χωρίς υπέρβαση, αλλά με φυσιολογική ροή. Δεν είμαστε το φαβορί για την δεύτερη θέση. Δεν είμαστε όμως και καταδικασμένοι. Τα τσίρκο που βγήκε σε περιοδεία μια ολόκληρη διετία, τα έσβησε τα φώτα του. Αυτοί οι δέκα βαθμοί σε τέσσερις αγωνιστικές επαναφέρουν την Ελλάδα, σε τροχιά κανονικότητας.

Τι λείπει από αυτή την ομάδα; Κυρίως η «ασφάλεια». Αυτό που είχαμε σε απόθεμα στην προηγούμενη εποχή. Τότε που δεν χωρούσε στις επιλογές του προπονητή, ο Στολτίδης και ο Ζήκος. Τότε που με Ζαγοράκη, Κατσουράνη, Μπασινά και άλλους πολλούς η Ελλάδα ήταν γεμάτη από ποδοσφαιριστές που μπορούσαν να κρατήσουν τον ρυθμό μέχρι εκεί που... μπορούσαμε. Μέχρι εκεί που μας βόλευε. Η δική μας εθνική δεν μπορεί να πάρει βαθμούς από την.. επίθεση. Επιβάλλεται ένας πιο compact σχηματισμός.

Ο Φορτούνης και ο Μήτρογλου είναι μια χαρά δίδυμο για την δουλειά στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Το ακριβώς από πίσω, είναι το πρόβλημα. Το Σάμαρης-Μανιάτης (πόσο μάλλον χωρίς ματς στον Ολυμπιακό) είναι πολύ soft για τις ανάγκες μας. Ίσως η προσθήκη του Μάνταλου σε αυτούς, και η αλλαγή του σχηματισμού σε ένα 3-5-2 να ταιριάζει περισσότερο με αυτά που έρχονται...