Η χαλαρότητα, ο Ρινάλντι και ο Μίγγος

Σαν να μην πέρασε μία ημέρα. Τα πρόσωπα άλλαξαν , αλλά το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Ο Παναθηναϊκός μετά το 1-1 με την Βέροια, δεν κέρδισε ούτε τον Ηρακλή και έμεινε στο 0-0 στην Λεωφόρο, αυτή την φορά για το κύπελλο. Σχεδόν με τον ίδιο τρόπο. Η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο έχασε σημαντικές ευκαιρίες , κάποιες από αυτές κλασικές δεν έβαλε το γκολ , στο δεύτερο ημίχρονο είχε πάλι κάποιες ευκαιρίες , αλλά πάλι το γκολ δεν ήρθε. Μάλιστα ο Στραματσόνι αναγκάστηκε να ρίξει στο παιχνίδι , τον Μπέργκ, τον Λέτο και τον Λουντ , αλλά και πάλι δεν έγινε τίποτα, διότι σε εκείνο το διάστημα είχε πέσει πολύ η απόδοση των Βιγιαφάνιες, Ιμπάρμπο από τους οποίους είχαν αρχίσει όλες οι καλές ευκαιρίες του πρώτου μέρους.

Ο Παναθηναϊκός , λοιπόν, και πάλι δεν κέρδισε και αυτό είναι το ζητούμενο. Και όσο είναι καλό , που η ομάδα κάνει τόσες ευκαιρίες , τόσο ανησυχητικό είναι, ότι τα παιχνίδια περνάνε και οι ευκαιρίες συνεχίσουν να χάνονται και από διαφορετικούς παίκτες.

Πέρα από το θέμα των δυνάμεων, που δεν έχουν οι παίκτες από το 70 και μετά και τα επόμενα παιχνίδια θα μας δείξουν που ακριβώς οφείλεται και αν αλλάξει αυτό(μακάρι διότι αλλιώς…), νομίζω ότι ένας βασικός λόγος, που με τέτοια ευκολία χάνονται τόσες ευκαιρίες είναι η χαλαρότητα.

Με εξαίρεση δύο ομιλίες του Στραματσόνι μετά τα παιχνίδια με την Ξάνθη και την Βέροια οι παίκτες του Παναθηναϊκού σου δίνουν την εντύπωση, ότι στην άκρη του μυαλού τους έχουν το σκεπτικό «κερδίσαμε οκ, δεν κερδίσαμε δεν θα σκάσουμε κιόλας. Παίξαμε καλή μπάλα, στο επόμενο θα έρθουν και τα γκολ». Με λίγα λόγια οι παίκτες δεν νοιώθουν τον φόβο, ότι ένα άσχημο αποτέλεσμα μπορεί να έχει συνέπειες , είτε για όλους, είτε για κάποιους από αυτούς. Ειδικά στο χθεσινό ματς κάποιοι παίκτες, μου έδιναν την εντύπωση, ότι το παιχνίδι το αντιμετώπιζαν σαν αγώνα επίδειξης(ντρίμπλες φανταιζί χωρίς ουσία), και όχι σαν ένα αγώνα κυπέλλου, που ο Παναθηναϊκός πρέπει να κερδίσει για να μην πάθει κανένα κάζο στη συνέχεια και αποκλειστεί.

Αυτή η χαλαρότητα επικρατεί, διότι και φέτος, όπως και τα προηγούμενα χρόνια οι παίκτες αντιμετωπίζονται από όλους μέσα στην ομάδα σαν τα παιδιά, που δεν πρέπει ποτέ να τους στενοχωρήσουμε, να τους τιμωρήσουμε. Η λέξη πρόστιμο είναι απαγορευμένη , για μία ήττα, για μία ισοπαλία που έχει στοιχίσει στην ομάδα. Ο Στραματσόνι στα τελευταία δύο ματς (με μεγάλη καθυστέρηση) αποφάσισε να βάλει χοντρό χέρι στους παίκτες του , αλλά αυτά δεν γίνονται από την μία ημέρα στην άλλη. Ο Ζιλμπέρτο δεν το έχει να μπει στα αποδυτήρια και να μιλήσει σκληρά στους παίκτες να τους δώσει να καταλάβουν ότι στον Παναθηναϊκό δεν επιτρέπεται η χαλαρότητα , ούτε ένα λεπτό.

Και για να καταλάβει κανείς τι εννοώ με την λέξη χαλαρότητα πριν λίγες ημέρες ο Στραματσόνι στην ομιλία , που έκανε στους παίκτες του τους είπε μεταξύ άλλων ότι «από εδώ και πέρα όποιος καθυστερεί να έρχεται στην προπόνηση θα έχει συνέπειες».

Χρόνια τώρα έχει αποδειχθεί, ότι αν οι παίκτες δεν νοιώθουν ότι υπάρχει στην ομάδα ένας ….μπαμπούλας χαλαρώνουν και κάποιες φορές το ρίχνουν και στο σορλορόπ.

Πάμε τώρα σε δύο πρόσωπα από το χθεσινό παιχνίδι. Ο νεαρός Μίγγος μου άρεσε, διότι στην πρώτη του εμφάνιση έδειξε θράσος, ζήταγε μπάλα, κράτησε καλά την θέση του και έβγαλε και δύο κάθετες πάσες σε συμπαίκτες του , που έχασαν το γκολ, διότι έκαναν το κάτι παραπάνω. Είναι από τα παιδιά, που έχουν ξεχωρίσει στις Ακαδημίες και με βάση αυτά, που είδαμε χθες ο Στραματσόνι ειδικά τώρα, που υπάρχουν πολλές απουσίες στην θέση του αμυντικού μέσου θα πρέπει να του δώσει και άλλες ευκαιρίες. Ο μικρός δείχνει έτοιμος να τις αρπάξει από τα μαλλιά. Και χθες βλέποντας και αυτόν τον Ρέις καταλαβαίνει κανείς, γιατί δεν παίζει πιο συχνά και σίγουρα ο Μίγγος φαινόταν δίπλα του σαν την μέρα με τη νύχτα.

Οσον αφορά τον Ρινάλντι , συνεχίζει να μην σκοράρει σε επίσημα παιχνίδια, είτε παίζει αλλαγή, είτε παίζει από την αρχή. Χθες έχασε δύο γκολ πάνω από την γραμμή και εμένα μου θύμισε κάτι γκολ, που είχε χάσει ο Σίγκουρτσον στο παιχνίδι με την Λα Κορούνια. Αυτό, που βλέπουμε μέχρι τώρα δεν μας δείχνει σε καμία περίπτωση επιθετικό, που μπορεί να παίξει αντί του Μπέργκ και να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας. Το αντίθετο θα έλεγα. Απλά δεν βιάζομαι να κρίνω οριστικά τον Ρινάλντι , διότι έχω δει στο παρελθόν Αργεντίνους παίκτες να έρχονται στην ομάδα σε ηλικία 21, 22, 23 και να μην βλέπονται το πρώτο εξάμηνο και μετά να βγάζουν μάτια.

ΥΓ: Μέσα σε όλα δεν δόθηκε και ένα πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο σε ανατροπή του Εμποκού. Όπως πέναλτι δεν δόθηκε στον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι με την Βέροια την Δευτέρα. Λεπτομέρειες…..