Μπορεί Φάιναλ Φορ ο Παναθηναϊκός;

Μπορεί Φάιναλ Φορ ο Παναθηναϊκός;

Μπορεί Φάιναλ Φορ ο Παναθηναϊκός;

bet365

Ο Θανάσης Ασπρούλιας και ο Σπύρος Καβαλιεράτος μετρούν τις πιθανότητες του Παναθηναϊκού να φτάσει φέτος μέχρι το τέλος του δρόμου, στο Φάιναλ Φορ της Πόλης... Μπορεί άραγε;

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Αν όχι, τότε ποιος;

Τι θα λέγατε να το ...πάρουμε αλλιώς; Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, όχι, δεν έχει πιθανότητες να τερματίσει τη διαδρομή του στην Κωνταντινούπολη.. Ξέρετε τώρα... Εφυγε ο Φώτσης και ο Νίκολας, ο Λόγκαν δεν προσφέρει, επιλογές δεν υπάρχουν και... και... και...

Ωραία! Σωστά!

Με δεδομένο λοιπόν, ότι η ομάδα του Ομπράντοβιτς δεν βρίσκετε ανάμεσα στις ομάδες που διεκδικούν ένα εισιτήριο για το μεγάλο ραντεβού της Πόλης, ας δούμε ποιες είναι αυτές που μετά από οκτώ αγωνιστικές στην Ευρωλίγκα, έχουν εκφράσει την πιο έντονη υποψηφιότητα για το ταξίδι στην Πόλη...

Α' Ομιλος:

Φενέρμπαχτσε: Οι Τούρκοι είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο. Ως λαός και όχι μόνο σε επίπεδο αθλητισμού, όπου το έχουν αποδείξει πολλές φορές. Αν το Φάιναλ Φορ δεν γινόταν στην Τουρκία, προσωπικά δε θα τους έδινα καμία τύχη... Τώρα, αν και έχει τρομερές διακυμάνσεις, ίσως το γεγονός ότι θα φιλοξενήσουν τη μεγάλη γιορτή, θα τους προσφέρει μεγάλο κίνητρο για να τα καταφέρουν. Φαβορί πάντως δεν είναι και επίσης δεν πρόκειται να τα καταφέρουν αν πάνε στα πλέι οφ με μειονέκτημα έδρας...

Καντού: Το γεγονός ότι στον όμιλό της είναι σε αρκετά υψηλή θέση δε την κάνει να αισθάνεται ασφαλής, ούτε καν για την πρόκριση στο Τοπ 16

Κάχα Λαμποράλ: Αν ο Ιβάνοβιτς ήταν πιο συνεπής και ήρεμος θα έλεγα ότι είναι μία καλή ευκαιρία για τους Βάσκους η φετινή χρονιά. Ο Σέρβος όμως, δεν έχει καταφέρει να δώσει χαρακτήρα στην ομάδα του. Και χωρίς αυτόν, δύσκολα μπορεί να κάνει την υπέρβαση

Ολυμπιακός: Ενας Σπανούλης δε φτάνει... Εχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν...

Νανσί – Μπιλμπάο: Χωρίς τον Μπατούμ οι Γάλλοι είναι ίσως η χειρότερη ομάδα της Ευρωλίγκα... Η Μπιλμπάο σφύζει σοβαρότητας, αλλά είναι πολύ νεαρή σε ηλικία (στη διοργάνωση) για να έχει τέτοιες βλέψεις.

Β' Ομιλος:

ΤΣΣΚΑ Μόσχας: Το απόλυτο φαβορί, αλλά θα αντιμετωπίσει κρίση προσωπικότητας αν χρειαστεί τελικά να φύγει οριστικά ο Κιριλένκο... Ακόμα και χωρίς αυτόν θα είναι τεράστια έκπληξη αν δε βρεθεί στην Τουρκία το Μάιο.

Μάλαγα: Είναι ένα επίπεδο πιο ψηλά από τις υπόλοιπες τρεις ομάδες του ομίλου, αλλά πολύ μακριά από την διεκδίκηση μίας θέσης στο Φάιναλ Φορ... Της λείπουν ...σχεδόν τα πάντα. Από το μέταλλο που απαιτείται μέχρι και το ρόστερ.

Μπαμπεργκ - Ζαλγκίρις – Ζάγκρεμπ: Απλά δεν μπορούν! Over!

Γ' Ομιλος:

Ρεάλ Μαδρίτης: Με τον Ρούντι και τον Ιμπάκα θα μπορούσε να είναι μία ομάδα που ξεκινάει από σχετικά πιο κοντινή αφετηρία σε σχέση με πολλούς αντιπάλους της. Χωρίς τα δύο αστέρια της, το μεγαλύτερο πρόβλημα δε θα είναι η απώλεια της δύναμής της, αλλά το γεγονός ότι θα χρειαστεί να ...ξανασυστηθεί με τον εαυτό της και να βρει το χαρακτήρα της. Θα τα βρει πολύ σκούρα...

Εφές Πίλσεν: Ισχύει ακριβώς το ίδιο που αναφέραμε για τη Φενέρ. Μόνο που η Εφές έχει ένα σημαντικό χάντικαπ: Απειρο προπονητή! Εχει πιο έμπειρους παράγοντες όμως, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Το ρόστερ της δικαιολογεί μία θέση στο Φάιναλ Φορ, η εικόνα της ως ομάδα όμως, την απομακρύνει...

Μακάμπι: Χάνει τεράστιο μέρος της δύναμής της με την αποχώρηση του Φάρμαρ και θα ταρακουνηθεί... Μπορεί να μην είναι φαβορί, αλλά σίγουρα, λόγω της ευφυίας του Μπλατ ως προπονητή, της έδρας της και της δεδομένη ποιότητά της, θα πολεμήσει μέχρι το τέλος. Δεν μπορεί να αποκλείσει την ΤΣΣΚΑ ή την Μπαρτσελόνα, αλλά στα πλέι οφ σε οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο θα του βγάλει το λάδι.

Παρτιζάν: Ομάδα – μοντέλο, ομάδα με ισχυρές βάσεις και δομές, που δεν φθείρονται στο πέρασμα του χρόνου, ούτε βέβαια στην εξουσία των χρημάτων που την αναγκάζουν κάθε χρόνο να ξεκινάει το χτίσιμο της ομάδας της από την αρχή. Δε θα φτάσει στην Τουρκία όμως!

Αρμάνι: Η μεγάλη απογοήτευση... Εχει μόνο μία και μοναδική ελπίδα, αν καταφέρει φυσικά να περάσει στην επόμενη φάση... Αν συσπειρωθούν οι έμπειροι παίκτες της, ο Σκαριόλο να βάλει λίγο μυαλό και να βρει τη χημεία της. Το θεωρώ απίθανο όμως...

Σαρλερουά: Ο καθένας τιμά την τεράστια προσπάθεια που κάνει, αλλά έως εκεί...

Δ' Ομιλος:

Μπαρτσελόνα: Θα είναι πάντα το δικό μου φαβορί... Εκτιμώ απεριόριστα τον Τσάβι Πασκουάλ, τόσο ως προπονητή, όσο κι ως διαχειριστή καταστάσεων παρά το γεγονός ότι πέρσι πήρε ένα πολύ γερό μάθημα από τον ...δάσκαλο Ζοτς... Ομάδα με κορμό, παραστάσεις, εμπειρία και τεράστια ποιότητα. Θα πρέπει να αυτοκτονήσει για να μη φτάσει έως εκεί...

Σιένα: Δείχνει ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση... Δεν μπήκε στο ...τριπάκι με τους ΝΒΑers, έχει κρατήσει κάποιους βασικούς παίκτες, δε θα είναι ποτέ το φαβορί, αλλά δεν έχει δικαίωμα κανείς να τη χαρακτηρίσει και αουτσάιντερ, ειδικά μετά τον περσινό άθλο της.

Γαλατασαράι: Ως ομάδα, ίσως να είναι και η καλύτερη από τις τρεις τούρκικες... Δεν έχει όμως, ειδικό βάρος, προσωπικότητα και εμπειρία.

Ούνικς-Πρόκομ- Ολίμπια: Δεν τίθεται θέμα!

Λοιπόν; Μετά από όλα αυτά τι λέτε κι εσείς; Εχει πιθανότητες ο Παναθηναϊκός; Προσωπικά δε θα έβαζα ούτε μισό ευρώ περί του αντιθέτου... Ακόμα κι ένα έβρισκε μπροστά του την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, για την οποία θεωρώ ότι είναι σχεδόν αδύνατον να μείνει εκτός.

Ολα πάντως είναι (και) θέμα τύχης όσο και συγκαριών...

Πρώτον: Το Φάιναλ Φορ περνάει μέσα από το Τοπ 16 και η κλήρωση εκεί (δηλαδή η τύχη) μπορεί να κόψει το δρόμο. Μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια, στις ζυγές χρονιές, ο Παναθηναϊκός μένει εκτός από το Τοπ 16 κιόλας.

Δεύτερον: Η διασταύρωση... Φέτος που τα πράγματα είναι πιο ισορροπημένα, μία ήττα στο Τοπ 16 που θα στερήσει το πλεονέκτημα έδρας, θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο... Είναι και θέμα τύχης με λίγα λόγια...

Με μία διαφορά... Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν 2-3 ομάδες που παρουσιάζονται ως μεγάλα φαβορί κι άλλες καμπόσες που εν δυνάμει εκφράζουν ισχυρή υποψηφιότητα, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι είτε είναι ανώτερες από τον Παναθηναϊκό, είτε κατώτερες, οι περισσότερες στερούνται του know how... Κι αυτό ο Παναθηναϊκός το έχει βούτυρο στο ψωμί του.

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Ο Παναθηναϊκός του Κάουνας μπορεί

Στο Κάουνας ο Παναθηναϊκός ήταν άλλο πράγμα. Εντελώς διαφορετικός σε σχέση με τον τελευταίο μήνα. Στο Μπάμπεργκ, στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Ολυμπιακό, στην Καβάλα, έδειξε μια εικόνα ασυνήθιστη. Ταλαιπωρημένος, κορεσμένος, εγκλωβισμένος. Τα νέα πρόσωπα δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις, ο Διαμαντίδης έμοιαζε απελπιστικά μόνος, ο Μπατίστ ζορισμένος, οι υπόλοιποι εκτός ρυθμού.

Αυτός ο Παναθηναϊκός του Νοεμβρίου σίγουρα προβλημάτισε. Οι συσσωρευμένες απώλειες δύο ετών στο ρόστερ δεν γίνεται να μην επηρεάσουν μια ομάδα, ακόμα και αν μιλάμε για τους πρωταθλητές Ευρώπης. Το καλοκαίρι του 2010 έφυγαν Σπανούλης, Πέκοβιτς και Γιασικεβίτσιους και λίγοι πόνταραν τα λεφτά τους στα δύο τρόπαια που ακολούθησαν. Τούτο το καλοκαίρι επέστρεψε ο Λιθουανός, αλλά έφυγαν Φώτσης και Νίκολας. Ο κορμός του Παναθηναϊκού άλλαξε μέσα σε δύο χρόνια, έστω και αν έμειναν τα βασικά γρανάζια και ο ίδιος προπονητής. Συν, βέβαια, την κόπωση, διότι τα χρόνια περνούν και αυτό φαίνεται κυρίως να επηρεάζει τον Μπατίστ.

Εννοείται πως σε μια μέρα δεν γίνεται να αλλάξουν όλα, όμως η εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο Κάουνας ήταν εντυπωσιακή. Η Ζαλγκίρις είχε τα προβλήματά της, αλλά οι πράσινοι έπαιξαν εκπληκτικά για 30 λεπτά. Νικ Καλάθης και Σμιθ έβαλαν τις βάσεις και ο Παναθηναϊκός έκανε την καλύτερή του εμφάνιση για τη φετινή σεζόν.

Να κάνουμε πρόβλεψη για φάιναλ φορ από τώρα είναι κομματάκι δύσκολο. ‘Ένα χρόνο πριν φάνταζε απίθανο να φτάσει ο Παναθηναϊκός στη Βαρκελώνη, αλλά τα κατάφερε. Κόντρα στα περισσότερα προγνωστικά και δίχως να ενισχυθεί μεσούσης της περιόδου, όπως απαιτούσαν οι περισσότεροι. Φέτος συζήτηση για ενίσχυση δεν γίνεται, ας μην ξεχνάμε ότι θα επιστρέψουν και οι τραυματίες Τσαρτσαρής και Περπέρογλου. Το ότι μπορεί να φτάσει ο Παναθηναϊκός ως το τέλος είναι δεδομένο. Αλλά τίποτα δεν είναι και σίγουρο. Θα εξαρτηθεί και από την κλήρωση της δεύτερης φάσης. Δηλαδή, από τον όμιλο όπου θα βρεθεί. Αν κληρωθεί με τον πρώτο του γκρουπ του Ολυμπιακού (αν δεν γίνει κανένα θαύμα και βγουν πρώτοι οι ερυθρόλευκοι) θα είναι πιο εύκολο να πάρει το αβαντάζ έδρας στα πλέι οφ. Άρα θα έχει και πιο εύκολη πορεία προς το φάιναλ φορ.

Ακόμα, όμως, κι έτσι είναι νωρίς για όλα. Μαθηματικά ο Παναθηναϊκός ελπίζει σε πρωτιά και στον όμιλο που βρίσκεται τώρα, έστω και αν οι πιθανότητες δεν είναι πολλές. Το βασικό ζητούμενο δεν είναι η θέση, αλλά η απόδοση του Παναθηναϊκού. Ακόμα δεν έχουμε σαφές δείγμα. Με την εικόνα του Νοέμβρη ο Παναθηναϊκός δεν έχει ελπίδα. Με την εικόνα του Κάουνας έχει σίγουρα μια θέση στην Κωνσταντινούπολη.


Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος
Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος

Εντελώς τυχαία η γνωριμία τους ξεκίνησε μέσα από τις διαχωριστικές γραμμές που τους επέβαλλαν το πράσινο και το κόκκινο χρώμα. Ο ένας ως αθλητής των τμημάτων του Παναθηναϊκού κι ο άλλος ως σούπερ σταρ της ερυθρόλευκης και ταπεινής Δραπετσώνας... Τους ένωναν οι διόπτρες που φορούσαν αμφότεροι, τους χωρίζουν πολλά και κυρίως το μείζον αναπάντητο ερώτημα: Ποια ήταν καλύτερη ομάδα, το παιδικό του Παναθηναϊκού, ή της Δραπετσώνας... Ο ένας ακόμα έχει να λέει για τη νίκη μέσα στον Τάφο του Ινδού και τις διαδοχικές 30άρες που σκόραρε με το αριστερό χέρι του... Ο άλλος, αντιπαραθέτει τις πολλαπλές συμμετοχές του Παναθηναϊκού σε τελικές φάσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων Παίδων κι Εφήβων.

Εξυπηρετούν το μοντέλο μίας σχέσης την οποία αντιπροσωπεύει το "Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν"... Ο ζερβοχέρης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του, πολύ πριν τον ψηλό διοπτροφόρο, στο "ΦΙΛΑΘΛΟ", εκεί όπου βρήκε το λιμάνι του (δεν υπάρχουν ταμπού στις λέξεις παρακαλώ) ο Ασπρούλιας, μετά την αποχώρησή του από την Sport.gr ή αλλιώς Sportline. Εκεί όπου ο ζερβοχέρης συνάντησε και συνεργάστηκε με τον ψηλό μετά τον "ΦΙΛΑΘΛΟ". Καταλάβατε τίποτα; Αν όχι, μην ανησυχείτε. Ούτε ο Καβαλιεράτος κατάλαβε πως το έκανε... Η συνύπαρξη συνεχίστηκε στο GOAL (σαν είπαμε μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν) κι αφού ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του ...ζερβού με προορισμό την Sportday, αποφάσισαν και ίδρυσαν από κοινού το Superbasket.gr. Στο μεταξύ, ο Καβαλιεράτος ενστερνιζόμενος την άποψη που αναφέρει ότι "Οταν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου, κάντον φίλο σου" μετά την απώλεια της ανόδου του Εθνικού από την ΑΕΚΤ στο ιστορικό παιχνίδι του Παπαστράτειου διήγαγε κοινή αθλητική πορεία στην ομάδα του Εθνικού, όπου ο Ασπρούλιας έκατσε πάνω στα εκατομμύρια του συμβολαίου των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα η άνοδος στην Γ'Εθνική να μην περάσει ούτε έξω από το Παπαστράτειο.

Στις απόψεις τους, στην κοσμοθεωρία, την αντιμετώπιση των πραγμάτων, τους χωρίζουν πολλά. Τα περισσότερα... Τους ενώνουν όμως ακόμα περισσότερα και ίσως πιο σημαντικά... Το έτος γέννησης (74άρηδες και οι δύο), η απύθμενη αγάπη για το μπάσκετ, η αιώνια (παρά τις διαφορές) φιλία και κυρίως ο σεβασμός του ενός για τον άλλον. Ηρθε η ώρα να κονταροχτυπηθούν! Εκκινώντας, ο μεν Καβαλιεράτος από τη θέση του ως εις εκ των κορυφαίων (αν όχι ο κορυφαίος) ρεπόρτερ Ολυμπιακού, ο δε Ασπρούλιας ως ένας άνθρωπος που ζει (σ)τον Παναθηναϊκό από μικρό παιδί. Σε αυτή τη γωνιά, δε θα κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό που συμβαίνει όταν πίνουν τον καφέ τους: Θα διαφωνούν... Ως συνήθως! Με φόντο τους δύο αιώνιους, αλλά με βάση και αφετηρία την αρχή της αξιοπρέπειας, όπως και οι δύο την ορίζουν. Οχι μιλώντας, αλλά γράφοντας... Και βάζοντας στο παιχνίδι όλους εσάς!