Άρνηση ο Ολυμπιακός , άρνηση κι εγώ!

«Συγχωράμε που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί», λέει ο εμπνευσμένος στίχος στη «Ρόζα» του Άλκη Αλκαίου! Ειλικρινά αυτό έχω πάθει μετά το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Μπάμπεργκ. Δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί της στατιστικής.

Ναι γνωρίζω πλέον εκ πείρας το κοινότοπο ότι οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια , αλλά το θέμα δεν είναι αυτό, είναι ότι πάντα πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ομάδες και πίσω από τις ομάδες παίκτες.

Παίκτες αξίας, προσωπικότητες, οντότητες αναγνωρισμένων ικανοτήτων. Αυτό είναι λοιπόν που δεν καταλαβαίνω! Τους αριθμούς των παικτών και όχι τους αριθμούς του συνόλου!

Το παράξενο επίσης είναι ότι δεν μπορείς να επικαλεστείς σαν επιχείρημα το επίσης τετριμμένο της κακής βραδιάς. Δεν βρέθηκε καθ’ ολοκληρία στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού ο Ολυμπιακός στην Γερμανία. Να δεχθώ χωρίς καμία διάθεση διαπραγμάτευσης ότι η απόδοση του συνόλου κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα.

Αυτό που πλήρωσε όμως ακριβά με το αντίτιμο της ήττας ήταν οι σκοτεινές στιγμές του απέναντι μάλιστα σε ένα αντίπαλο επίσης μέτριο και πολύ προβλέψιμο στο παιχνίδι του. Δεν έχασε, όπως έχασε δηλαδή, από μια ομάδα η οποία έλαμψε με την παρουσία της- και επειδή η Μπάμπεργκ γενικότερα δεν το συνηθίζει- ούτε από μια ομάδα η οποία βρέθηκε στην βραδιά της και ότι έκανε, έπιανε!

Ο Ολυμπιακός κατέγραψε δυο ανεξήγητες σκοτεινές στιγμές στην αναμέτρηση. Για να είμαι ακόμα πιο ακριβής μια σκοτεινή και άλλη μια θεοσκότεινη. Η πρώτη έλαβε χώρα κατά την διάρκεια του πρώτου δεκαλέπτου. Στο διάστημα αυτό οι ερυθρόλευκοι πετυχαίνουν 14 πόντους στην κυριολεξία αγκομαχώντας!

Θα πει κάποιος ότι, ναι αλλά έχει δεχθεί μόλις 15 και άντε πάλι να αρχίσουμε να συζητάμε για την άμυνα που δίνει νίκες και τα σχετικά. Η άμυνα δίνει νίκες κανείς δεν αμφιβάλει γι’ αυτό , μόνο όμως όταν βρίσκεται σε ισορροπία με την σωστή λειτουργία στην επίθεση, αλλιώς στο μπάσκετ θα είχε εμφανιστεί το άλτερ έγκο του Χελένιο Χερέρα και θα υπήρχαν ομάδες να κερδίζουν αναμετρήσεις πετυχαίνοντας το πολύ 20 πόντους!

Για την πρώτη όμως περίοδο και για τις σκοτεινές στιγμές προσώπων και συνόλου χωράνε δικαιολογίες. Η ομάδα δεν είχε βρει τα πατήματα της , δεν λειτούργησαν σωστά τα συστήματα, τα πρόσωπα δεν είχαν βρει ρυθμό και ανάσες.

Ωραία το καλύψαμε κι αυτό. Τι ακολουθεί; Η φυσιολογική ροή των πραγμάτων τουλάχιστον για δυο περιόδους. Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι ερυθρόλευκοι ξεμπουκώνουν πετυχαίνουν 28 πόντους. Μιλάμε για άριστα! Μετά την ανάπαυλα, στο τρίτο δεκάλεπτο, φορτώνουν το αντίπαλο καλάθι με 18 πόντους.

Όλα καλά, όλα ανθηρά! Δεν το λέω εγώ, ούτε επιχειρώ να κάνω αβάντα. Η ίδια η εικόνα του παιχνιδιού μιλάει από μόνη της. Ο Ολυμπιακός είναι μπροστά στο σκορ ελέγχει τις επιθέσεις του, βγάζει εύκολους πόντους , έχει πλουραλισμό από όλες σχεδόν τις γραμμές.

Εντάξει του λείπει ο Μιλουτίνοβ πρωτίστως και δευτερευόντως η εναλλακτική λύση Αγραβάνης αλλά μέχρι τα ¾ της αναμέτρησης δεν λες ότι σπαράζει στο κλάμα για τους απόντες. Ούτε είναι η μόνη ομάδα πρώτης γραμμής που μετρά απουσίες. Τι να πουν δηλαδή Ρεάλ και Φενέρ;

Αυτούς έχεις ,που μόνο αμελητέες ποσότητες και προσωπικότητες δεν τους λες , μ’ αυτούς θα παίξεις.

Και φτάνουμε αισίως στον… εφιάλτη. Στην τελευταία περίοδο όπου ο Ολυμπιακός μεταμορφώνεται σε πίνακα του Καραβάτζιο. Το σκοτεινό έχει πλέον την τιμητική του! Ο Ολυμπιακός πετυχαίνει –κατορθώνει να πετύχει γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- μόλις 7 πόντους.

Και οι 7 ήσαν υπέροχοι! Το γεγονός αγγίζει τα όρια του εξωπραγματικού και συγχρόνως τα όρια του ανεξήγητου. Τι τρίγωνο των Βερμούδων και ποια χαμένη Ατλαντίδα. Απέναντι μάλιστα στην Μπάμπεργκ. Και να έχεις συμφωνήσει από πριν να τους κάνεις μάγκες , πάλι δεν γίνεται!

Γιατί οι Γερμανοί στην τελευταία περίοδο δεν έπαιξαν ούτε άμυνα για σεμινάριο ούτε επιθετικά έβγαλαν άσους από τα μανίκια. Ένα άσο είχαν όλο κι όλο τον Ράιτ! Ούτε αμυντικά τα πήγε άσχημα ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι. Κάτω από είκοσι πόντους έχει δεχθεί σε κάθε περίοδο ( 15-17-18-17). Η συνολική απόδοση στην άμυνα κρίνεται ικανοποιητική.

Χάνει όμως από μια ομάδα που έχει μόλις 8 ασίστ έναντι 17 των ερυθρολεύκων και έχοντας 35 ριμπάουντ δυο περισσότερα από τους Γερμανούς. Αλλά στην επίθεση σβήνει κι’ αυτό πληρώνει. Δεν υπάρχει Ολυμπιακός επιθετικά για μια ολόκληρη περίοδο. Μ’ αυτούς τους παίκτες στο ρόστερ του , μ’ αυτές τις προσωπικότητες μετρά 7 πόντους!

Συγγνώμη αλλά και να μου το εξηγήσουν ΑΡΝΟΥΜΑΙ να το καταλάβω! Τι να μου εξηγήσουν δηλαδή;

Ότι κουράστηκαν, ότι δεν δούλεψαν οι περιστροφές , ότι δεν λειτούργησαν οι αδύνατες πλευρές , ότι δεν μπήκαν τα μακρινά, ή ότι δεν έγιναν τα σουτ με τις καλύτερες προϋποθέσεις, ότι δεν υπήρχε παίκτης στο ζωγραφιστό να ακουμπήσουν την μπάλα ;
Για να μην κάνουμε λοιπόν τα πράματα σύνθετα με το ζόρι, δεν βρέθηκαν δηλαδή δυο παίκτες , δυο , δεν χρειάζονταν περισσότεροι να πουν δώστε την μπάλα να το τελειώσουμε να πάμε σπίτια μας; Κάποια παιχνίδια σαν κι αυτό το τελειώνουν οι παίκτες. Ούτε τα συστήματα , ούτε οι στρατηγικές , ούτε τα πινακάκια, χωρίς να αμφισβητώ την αναγκαιότητα τους !

Γι’ αυτό επιμένω , ότι ΑΡΝΟΥΜΑΙ , την όποια εξήγηση! Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να το εξηγήσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.