Έφτυσα και εμένα τον ίδιο!

Έφτυσα και εμένα τον ίδιο!

Βασίλης Σκουντής Βασίλης Σκουντής
Έφτυσα και εμένα τον ίδιο!

bet365

O Θανάσης Γιαννακόπουλος φτιάχνει τον κόμπο της γραβάτας του στον καθρέφτη του Παραδείσου και ο Βασίλης Σκουντής βάλθηκε να γράψει τα απομνημονεύματα του σε συνέχειες…

Εμένα όχι, δεν μου χάρισε (όπως στον Παπαδογιάννη) καμιά από τις γραβάτες του που είχαν πάνω τους την Άρτα και τα Γιάννενα!

Μου χάρισε όμως μια τρυφερή υποκοριστική προσφώνηση πριν από πολλά χρόνια σε μια ζωντανή εκπομπή που τον είχαμε καλεσμένο μαζί με τον Δημοσθένη Καρμοίρη και ξαφνικά τον ακούω να απευθύνεται στον κύριο Καρμοίρη και στον …Βασιλάκη!

«Εγώ δεν είμαι κύριος;» του είπα γελώντας και με τεχνητό παράπονο. «Είσαι, αλλά σε ξέρω από τότε που φόραγες κοντά παντελονάκια και δεν μπορώ να σε πω έτσι»!

Δίκιο είχε! Όντως τον πρωτοσυνάντησα στον Τάφο του Ινδού, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν αυτός ήταν επώνυμος φίλαθλος κι εγώ ένας ανώνυμος γαβριάς της δημοσιογραφίας. Δεν φορούσα βεβαίως κοντά παντελονάκια, αλλά είχα μαύρα μαλλιά και πήγαινα ακόμη στο Λύκειο!

Με τον Θανάση τα κυριλίκια και οι παντός είδους κυριλέ καταστάσεις ανήκαν στη σφαίρα του περιττού, άλλωστε στο αφηρημένο πλαίσιο της μεγαλειώδους απλότητος την οποία προσωποποιούσε, κάθε φορά που απευθυνόταν στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού αυτοσυστηνόταν ως «ο Θανάσης, ο ένας από σας» και αυτός ακριβώς ήταν…

Α, για να μην το ξεχάσω: πάλι καλά που σε εκείνη την εκπομπή με είπε με το κανονικό όνομα μου, διότι επί σειρά ετών ο Καλαϊτζής και ο Ξανθόπουλος ζούσαν σε δυο παράλληλα σύμπαντα, διότι ενώ όλοι οι υπόλοιποι τους φώναζαν με τα κανονικά βαφτιστικά ονόματα τους, ο Θανάσης έλεγε τον Γιώργο Γιάννη και τον Βασίλη Γιώργο!

Ρώτησα κάποτε τον Ξανθόπουλο γιατί τον έλεγε Γιώργο και μου είπε γελώντας ότι «μάλλον έβγαζε το άχτι του και διόρθωνε μαζί μου το λάθος με τον Καλαϊτζή»!

Έχω έναν φάκελο ξεχειλισμένο από ιστορίες, περιστατικά, εκρήξεις και ατάκες του και χθες που χώθηκα ίσαμε τα μπούνια, βρέθηκα προ αδιεξόδου: τι άρθρο, ολάκερη εγκυκλοπαίδεια μπαίνω στον πειρασμό να γράψω...

Αποφάσισα να το πράξω και γαία πυρί μειχθήτω. Σε κεφάλαια, σε θεματικές ενότητες και σε συνέχειες, σαν μια ανθολογία με τα «Best Οf» κατά πώς λένε και οι γραμματιζούμενοι μέχρι να βαρεθεί ο ίδιος να τα διαβάζει και να μου δώσει κι εμένα πέντε φάσκελα σαν αυτά που συνήθιζε να στέλνει όποτε ήθελε να σιχτιρίσει κάποιον κι όχι σώνει και καλά αντίπαλο!

Τον είχα δει μια φορά στη Δάφνη να ρίχνει τόσες μούντζες στον δόλιο τον Οντεντ Κάτας ώστε ήμουν βέβαιος πως από το πολύ φασκέλωμα να πάθαινε αγκύλωση στα χέρια του!

Οι καλύτερες ατάκες

  • Εμένα με λένε Θανάση Γιαννακόπουλο και φοράω παντελόνια. Μικρά μεν παντελόνια, επειδή δεν είμαι πρώτο μπόι, αλλά παντελόνια, όχι φουστίτσες και να ξέρετε ότι τα… βαρίδια μου ζυγίζουν οκάδες!

  • Ναι, στον τελικό του 2009 με την ΤΣΣΚΑ στο Βερολίνο, πέταγα χαρτονομίσματα στον Μπερτομέου και στον Αρτεάγα αλλά δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον θυμό μου. Μετανιώνω γι’ αυτό, αλλά τουλάχιστον εκτονώθηκα διότι μας έσφαζαν και αρνιόμουν να με περνάνε για μα…κα!

  • Θα κάνουμε μια μεταγραφή που θα πέσουν όχι μόνο τα τσιμέντα, αλλά και τα μάρμαρα!

  • Είμαι αντι-Ολυμπιακός, αλλά με τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε. Είμαστε φιλαράκια και μάλιστα τον καλωσόρισα από την πρώτη στιγμή που ανακατεύτηκε με το μπάσκετ και του συνέστησα να κάνει υπομονή.

  • Ο Σωκράτης Κοκαλης είναι αδερφός μου και λυπάμαι πολύ που έφυγε από το μπάσκετ

  • Ο Θεός αργάει, αλλά δεν ξεχνάει (Μόσχα, 2005)

  • Το να μην πάω εγώ στο γήπεδο όταν παίζει ο Παναθηναϊκός είναι σαν να λείπει ο παπάς από την εκκλησία στην κυριακάτικη λειτουργία…

  • Είμαι φόλα Παναθηναϊκός και για τον Παναθηναϊκό ανεβαίνω στα κεραμίδια και μπορώ να πεθάνω κιόλας

  • Όταν πεθάνω, να με θάψετε με την σημαία του Παναθηναϊκού (ΟΑΚΑ, 23 Σεπτεμβρίου, στην εκδήλωση «Honouring Our Legacy»)

  • Μιλάω έντιμα και δεν κρύβομαι. Για τον Παναθηναϊκό έχω δώσει όλη μου τη ζωή και δεν μπορώ να τον εγκαταλείψω, ακόμη κι αν από πλούσιος γίνω φτωχαδάκι και δεν έχω να φάω.

  • Επειδή η χώρα περνάει δύσκολες στιγμές, θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία στον Ολυμπιακό (την παραμονή του τελικού της Ευρωλίγκας το 2012 με την ΤΣΣΚΑ στην Κωνσταντινούπολη)

  • Δεν θα μου κουνηθούν εμένα οι Τούρκοι, ούτε θα μου πάρουν την πρόκριση μέσα στο σπίτι μου. Μετά απ’ όσα τραβήξαμε στον προηγούμενο αγώνα, θα φταίω εγώ αν βάλω είκοσι Κολοκοτρωναίους με τις χατζάρες και τα φισεκλίκια τους να φυλάνε σκοπιά πίσω από τον πάγκο τους; (στον τρίτο αγώνα των πλέι οφς με την Εφές το 2005)

  • Ήταν λάθος μου να μπω στο γήπεδο και να φτύσω στον διαιτητή Μπαχάρ. Το βράδυ που γύρισα στο σπίτι μου, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και αυτή τη φορά έφτυσα τον εαυτό μου. Δεν βρήκα καμιά δικαιολογία και κανένα ελαφρυντικό για τη συμπεριφορά μου…

  • Για μένα ο Παναθηναϊκός δεν είναι ούτε λατρεία, ούτε θρησκεία. Είναι αρρώστια και μάλιστα βαριά και ανίατη.

  • Είμαι κατά σειρά, πρώτα οπαδός, ύστερα φίλαθλος και έπειτα διοικητικός παράγοντας του Παναθηναϊκού.

  • Ακόμη κι αν φύγουμε από τον Παναθηναϊκό, που κάποια στιγμή αυτό θα συμβεί, δεν υπάρχει τέλος για τους Γιαννακόπουλους. Θα είμαστε εδώ, και θα δίνουμε ό,τι έχουμε για την ομάδα που είναι η ζωή μας.

  • Εγώ είμαι Σπαρτιάτης, όχι φρου φρου κι αρώματα και δεν σηκώνω ούτε αγαπητιλίκια, ούτε νταηλίκια, ούτε καραγκιοζιλίκια. Είμαι αυτός που γά…ε έξι φορές όλη την Ευρώπη και θα με σέβεστε.

Η κάθοδος των… μυρίων

Όταν ένιωθε πως ο Παναθηναϊκός κινδύνευε, τύφλα να ΄χει ο (αληθινός) Τυφώνας, όπως τον βάφτισε στη στήλη του «Παγίδες» στο Φως των Σπορ ο Παντελής Διαμαντόπουλος. Δεν τον σταμάταγε κανείς, ούτε ο δόλιος ο Γιώργος Χουλιάρας, που τον συνόδευε πάντοτε με μεγάλη διακριτικότητα και επιχειρούσε να τον συγκρατήσει, ούτε ο υπεύθυνος ασφαλείας του Παναθηναϊκού Μιχάλης Γεωργαντής ο οποίος έτρεχε άρον άρον να τον αναχαιτίσει στον αγωνιστικό χώρο…

Μεταξύ των πιο αξιομνημόνευτών καθόδων του ξεχωρίζω εκείνες στους αγώνες με τη Σιένα στις 26 Μαρτίου του 2009 (όταν ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε, αν και είχε προηγηθεί με 16 πόντους), με το Λαύριο στις 22 Ιανουαρίου του 2018 (στις αρχές της δεύτερης παράτασης) και με τη Νταρουσάφακα στις 14 του περασμένου Δεκεμβρίου όταν οι Τούρκοι ισοφάρισαν σε 65-65. Την πρώτη φορά ήταν προπονητής ο Ομπράντοβιτς, τις άλλες δυο ο Πασκουάλ, τον Πιτίνο δεν πρόλαβε να τον περιλάβει!

  • ΥΓ: Συνεχίζεται…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σκουντής
Βασίλης Σκουντής

H φήμη ότι βγήκε από την κοιλιά της μάνας του κρατώντας ένα στυλό κι ένα χαρτί ελέγχεται ως εντελώς αναληθής. Αντιθέτως είναι περίπου… αληθής η φήμη ότι στην πρώτη έκθεση του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς!
Τα νομικά βιβλία του Σάκουλα ενέμειναν απλώς στο ράφι, αλλά στις… σακούλες. Ο προορισμός υπήρξε μοιραίος και αναπόδραστος. Μετά από 32 χρόνια και με τα μαλλιά του να έχουν από ετών προτιμήσει την ταπείνωση από το θάνατο, ο Βασίλης Σκουντής ταλαιπωρεί τους γύρω του και τον εαυτό του, επιμένοντας να γράφει, άλλωστε είναι το μόνο που έμαθε να κάνει (πιστεύει καλά, αλλά κι αυτό παίζεται!) στη ζωή του. Αν και ενίοτε παρασπονδεί, εν τούτοις στις φλέβες του τρέχει πάντοτε πορτοκαλί αίμα, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Homo Βasketikus και (περπατώντας στην πέμπτη δεκαετία της ενασχόλησης του με τη δημοσιογραφία) γουστάρει που ακόμη δεν βαρέθηκε να κάνει το χόμπι του!

ΥΓ: Αν μετά από τόσα χρόνια δεν τον βαρεθήκατε, εκτός από το gazzetta.gr μπορείτε να τον υποφέρετε ακόμη καθημερινά στο Goal News και στον Sentra FM 103.3