Οι Μπακς «απομακρύνθηκαν» από το... πρωτάθλημα!

Πριν μπούμε σε οποιαδήποτε μορφή ανάλυσης των κινήσεων που έχει κάνει το Μιλγουόκι, στα πρώτα εικοσιτετράωρα της free agency στο ΝΒΑ, να συμφωνήσουμε σε κάτι, που νομίζω ότι δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

Σε τι αναφέρομαι; Μα φυσικά στο γεγονός ότι, στη χρονιά που αγωνιστικά ολοκληρώθηκε πριν από περίπου 20 μέρες, οι Μπακς έχασαν μία σπάνια ευκαιρία όχι μόνο να φτάσουν στους τελικούς (από πλευράς αξίας δεν ήταν υποδεέστεροι των Ράπτορς), αλλά να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις και το δεύτερο πρωτάθλημα στην ιστορία τους (ειδικότερα μετά τα προβλήματα τραυματισμών των Ουόριορς), 48 χρόνια μετά τον πρώτο τους τίτλο που είχε την υπογραφή του τεράστιου Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (τότε ακόμη λεγόταν Λιου Άλσιντορ).

Λίγο η μεγαλύτερη δίψα (το παραδέχτηκε και ο Γιάννης άλλωστε) και το καλύτερο αγωνιστικό momentum του Τορόντο και λίγο οι εμμονές του coach Μπουντενχόλτζερ σε κάποια θέματα, έφεραν τούμπα τους τελικούς της Ανατολής και ουσιαστικά έκανα τους Καναδούς να πιστέψουν ότι μπορούν να γίνουν η πρώτη αμερικανική ομάδα που κατακτά το δαχτυλίδι στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου.

Κι όλα αυτά ενώ τα «ελάφια» είχαν μακράν το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο (60-22), το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στην post season και το κυριότερο, τον πολυτιμότερο παίκτη της σεζόν (MVP) σε οργιώδη κατάσταση και ειδικότερα μετά την θριαμβευτική πρόκριση επί των Σέλτικς με 4 νίκες στη σειρά, έδειχναν να είναι στην καλύτερη κατάσταση από κάθε άλλη ομάδα στην δεδομένη χρονική στιγμή. Αυτός είναι και ο λόγος, που εκτιμώ ότι όλη αυτή η «συνωμοσία», όλος αυτός ο συνδυασμός δεδομένων, είναι πολύ δύσκολο να ξαναεπιτευχθεί...

Όχι μόνο γιατί ακόμη και το ίδιο το Μιλγουόκι του χρόνου θα είναι ελαφρώς διαφορετικό, αλλά κυρίως γιατί οι αποστάσεις από τις υπόλοιπες ανταγωνιστικές ομάδες (Σίξερς και Σέλτικς κυρίως γιατί - λόγω της εκκρεμότητας με Λέοναρντ - οι πρωταθλητές Ράπτορς ακόμη έχουν ένα μεγάλο ερωτηματικό) στην Ανατολή, θα έχουν μικρύνει ή θα έχουν εκμηδενιστεί. Χωρίς να υπολογίζουμε και περιπτώσεις όπως αυτή των Νετς, που με υγιή τον Ντουράντ (δύσκολα θα παίξει την επόμενη σεζόν) θα ήταν το απόλυτο φαβορί για την πρώτη θέση στην ανατολική περιφέρεια.

Επειδή, όμως, η κάθε ομάδα πρέπει κατά βάση να κοιτάει τι θα κάνει εκείνη και πως θα καταφέρει να διατηρήσει τα κεκτημένα και ιδανικά να τα αυξήσει, πάμε να δούμε πως διαμορφώνεται - στα χαρτιά πάντα - η μέχρι στιγμής «εικόνα» της ομάδας του "Greek Freak", μετά τις πρώτες κινήσεις του Τζον Χορστ, που αναδείχτηκε «general manager της χρονιάς» της χρονιάς που πέρασε στο ΝΒΑ.

Μας άρεσε

* Η ανανέωση της συνεργασίας με τον Μπρουκ Λόπεζ! Στα 31 του, ο πρώην φοιτητής του Stanford, έκανε την πιο μεστή σεζόν της καριέρας του, σε ομάδα που εκ του αποτελέσματος, έκανε πρωταθλητισμό, ενώ έπαιξε σε υπερδιπλάσια παιχνίδια playoffs (15 αγ.), σε σχέση με τα πρώτα 10 χρόνια της καριέρας του (13 αγ.) και πέρασε για πρώτη φορά 2 γύρους στην post-season. Ο έμπειρος σέντερ που από ανούσιος σκόρερ των 18 πόντων κατά μέσο όρο σε Νετς και Λέϊκερς, μετατράπηκε σε βασικό εργαλείο της επίθεσης και της άμυνας των Μπακς, θυσίασε ελαφρώς το σκοράρισμα και γέμισε τη ρακέτα, αναδείχτηκε 4ος μπλοκέρ του πρωταθλήματος (μ.ο. 2,2 κοψ.), ενώ το φαρμακερό του στου έξω από τα 7,25 και η εντυπωσιακή ευστοχία του από την γραμμή των βολών, πρόσφεραν μία σημαντική επιθετική λύση για τον coach Bud. Πολύ λογική απόφαση να ανανεωθεί το συμβόλαιό του (52 εκ.$ για 4 χρόνια) από τη στιγμή μάλιστα που πέρυσι πήρε ένα τεράστιο κι επιτυχημένο ρίσκο να παίξει με μόλις 3 εκατομμύρια δολάρια ετήσιες απολαβές.

Ούτε κρύο, ούτε ζέστη

* Οι προσθήκες του Ρόμπιν Λόπεζ και του Ουέσλι Μάθιους. Ο μεν πρώτος, δεν έχει την φρεσκάδα του δίδυμου αδελφού του Μπρουκ και αποτελεί μία λύση για back-up center, που όμως βρίσκεται στην δύση της καριέρας του. Έχει μεγάλο κορμί, κάνει αισθητή την παρουσία του στην ρακέτα, ωστόσο είναι αργός και βαρύς και όταν θα βρίσκεται στο παρκέ η ανάπτυξη των Μπακς θα έχει μία μικρή ανορθογραφία, ενώ αμφιβάλλω κατά πόσο θα μπορεί να ακολουθήσει στα πόδια τους ευέλικτους και αθλητικούς αντίπαλους ψηλούς. Ο Λόπεζ θα καλύψει το κενό που άφησαν ο Χένσον και ο Μέϊκερ, καθώς ο Γκασόλ δεν πρόλαβε να παίξει σχεδόν καθόλου.

* Ο Ουέσλι Μάθιους είναι δεινός σουτέρ και στην βραδιά του καταπληκτικός σκόρερ, ωστόσο, τα χρόνια προβλήματα με τα γόνατά του, δεν του επέτρεψαν ποτέ να δείξει τις πραγματικές ικανότητες, ψήγματα των οποίων φάνηκαν στα δύο πρώτα χρόνια του στο Πόρτλαντ. Σε ηλικία 32 ετών επιστρέψει με μονοετές συμβόλαιο στο Μιλγουόκι, όπου διέπρεψε στα κολεγιακά του χρόνια με το Μαρκέτ, αλλά η αλήθεια είναι ότι ακόμη και οι ίδιοι οι Μπακς δεν πιστεύουν ότι η προσθήκη του θα του προσφέρει πολλά πράγματα. Απλά ήταν μία συμπαθητική και φθηνή ελεύθερη λύση, που του δίνει το μακρινό σουτ, στο οποίο τόσο πολύ βασίζεται το παιχνίδι τους. Άλλωστε και στο Ντάλας, από την 2η κιόλας χρονιά του 4ετούς συμβολαίου που υπέγραψε, είχαν πειστεί ότι ο σπουδαίος spot shooter δεν μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα πράγματα από το να σουτάρει από μακριά. Μετά την ολική ρήξη αχιλλείου τένοντα, τον Μάρτιο του 2015, ο πάλαι ποτέ "Iron Man" δεν ξανάγινε ο παίκτη που ήταν!

Δεν μας άρεσε

* Το συμβόλαιο στον Κρις Μίντλετον. Όσο εξαιρετική σεζόν κι αν έκανε ο 27χρονος forward (μ.ο. 18,3π., 6,0ρ. & 4,3ασ.) που φέτος έγινε για πρώτη φορά All-Star, δεν είναι σε καμία περίπτωση παίκτης που αξίζει το max contract (178 εκ.$ για 5 χρόνια)! Σοβαροί να είμαστε... Καλός σουτέρ ο Κρις, εξαιρετικό παλικάρι και «φίλος μου» από την περίφημη ερώτηση των 53 δευτερολέπτων στη Βοστώνη, αλλά ούτε κατά διάνοια δεν αξίζει έναν μ.ο. 35,6 εκατομμυρίων δολαρίων ως ετήσιες απολαβές. Δεν προσπαθώ να το παίξω έξυπνος, απλά θεωρώ Ο απόφοιτος του Texax A&M, είναι καλός παίκτης τον οποίο απλά ο Γιάννης κάνει να φαίνεται πολύ καλύτερος, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλη την ομάδα των Μπακς. Με τίποτε όμως, δεν είναι ο δεύτερος superstar που χρειάζεται η ομάδα του Μιλγουόκι δίπλα στον Αντετοκούνμπο για να ανέβει επίπεδο και να διεκδικήσει τον τίτλο.

* Η απόφαση των Μπακς να επενδύσουν αρχικά στον Μπλέντσο και εν συνεχεία στο Μίντλετον, δίνοντας υπερβολικά κατά την άποψή μου χρήματα και συνάμα να αφήσουν τον δεύτερο καλύτερο τους παίκτη (στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν), Μάλκολμ Μπρόγκντον να αναζητήσει αλλού την τύχη του. Τι εννοώ; Εκτιμώ ότι τα «ελάφια» ξεγελάστηκαν από την πολύ καλή κανονική περίοδο που έκανε ο 29χρονος point-guard και κυρίως από τους δύο τελευταίους εξαιρετικούς μήνες της regular season και βιάστηκαν (πριν τελειώσει η χρονιά) να τον ανανεώσουν για τα επόμενα 4 χρόνια, χωρίς πάντως να του δώσουν υπερβολικά χρήματα (70 εκ.$). Δυστυχώς για την ομάδα του Γιάννη, η «επιβεβαίωση» ήρθε στα playoffs, στην διάρκεια των οποίων ο Έρικ ήταν αποκαρδιωτικός (με βάση τη σημαντικότητά του στο rotation) με αποκορύφωμα τα άθλια ποσοστά του σε βολές (67,5%) και τρίποντα (11/51 ήτοι 21,5%) κόντρα σε Σέλτικς και Ράπτορς.

* Η απώλεια του Μάλκολμ Μπρόγκντον. Εκτιμώ ότι στην περίπτωσή του έγινε το πιο εγκληματικό λάθος από το front-office. Πρόκειται για έναν ψηλό (1,95) και δυνατό guard, 26 ετών, ο οποίος πέρα από την ικανότητά του στο σουτ (40,8% στα τριπ. & 89,5% βολ.), είναι πολύ ικανός αμυντικός και είναι σπεσιαλίστας στην διείσδυση και το lay-up από το ένας εναντίον ενός. Οι δύο πολύ εξαιρετικοί μήνες του Μπλέντσο σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη απουσία του “President” (έλλειψε επτά εβδομάδες και απουσίασε συνολικά από 18 παιχνίδια, «χάνοντας» ουσιαστικά τους δύο πρώτους γύρους των playoffs και παίζοντας μόνο στο τελευταίο ματς της σειράς με τους Σέλτικς), διάστημα στο οποίο έλαμψε ο Τζορτζ Χιλ! Εκεί που θεωρώ ότι οι Μπακς έκριναν λάθος είναι στο ότι πιθανά να έδωσαν βάση στην απόδοση του Μπρόγκντον αμα τη επιστροφή του από τον τραυματισμό (ήταν αδύνατον να βρει άμεσα ρυθμό), όταν πλέον ο coach Bud είχε αρχίσει – και λογικά – να εμπιστεύεται πολύ περισσότερο τον Χιλ, που από 3ος play-maker είχε αρχίσει να παίζει περισσότερο κι από τον Μπλέντσο. Την «θυσία» του Μπρόγκντον για τον Λόπεζ εκμεταλλεύτηκαν άμεσα οι Πέισερς που του έδωσαν 85 εκατομμύρια και τον «έδεσαν» για 4 χρόνια!

Τι πιστεύει ο Γιάννης

O Αντετοκούνμπο δεν πρόκειται ποτέ να βγει και να πει δημόσια ότι δεν του άρεσε κάποια κίνηση, ειδικότερα από τη στιγμή που μετά το τέλος της σεζόν, ευχήθηκε να επιστρέψουν ιδανικά όλοι οι συμπαίκτες του. Ωστόσο, η απάντησή του στην πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στην ισπανική εφημερίδα “El Pais” («Είναι πολύ δύσκολο να παλέψουμε για το πρωτάθλημα, απέναντι σε super teams», δηλαδή απέναντι σε ομάδες με περισσότερους από δύο superstars), ενδεχομένως και να αποτελεί έναν είδους «χρησμό» για το πως αισθάνεται αυτή την στιγμή την διαφορά που χωρίζει τους Μπακς από τους υπόλοιπους διεκδικητές του του τίτλου! Εκτός κι αν πάλι - σε back to back χρονιά - ξεπεράσει τον εαυτό του και ξαναβγει MVP! Εμείς φυσικά αυτό ευχόμαστε...