Ολυμπιακός: Αρχίζει και μοιάζει με ομάδα

Ολυμπιακός: Αρχίζει και μοιάζει με ομάδα
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει την εκπληκτική απόδοση του Ολυμπιακού στη νίκη επί της Άλμπα και τη βοήθεια που πήρε από τον Παναθηναϊκό στο συγκεκριμένο παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός πέρασε από το Βερολίνο πιο εύκολα από όσο περίμεναν ενδεχομένως κι οι ίδιοι. Με τέτοια μπασκετάρα θα ήταν αδύνατον να συμβεί διαφορετικά και χαίρομαι που διαψεύστηκα για την «κατηφόρα» που είχα γράψει στο προηγούμενο μπλογκ.

Αν και κατηφόρα είχε, αλλά από την άλλη πλευρά...

Σπάνια υπάρχει παιχνίδι που όλοι οι παίκτες μίας ομάδας να έχουν προσφέρει κάτι θετικό. Στις πιο αισιόδοξες περιπτώσεις οι 10 θα έχουν παίξει καλά κι οι δύο θα υστέρησαν ελάχιστα ή θα ήταν αδιάφοροι.

Στο Βερολίνο και οι 12 παίκτες του Κεμζούρα πρόσφεραν κάτι. Από τους Βεζένκοβ, Πάντερ και Ριντ που έπαιξαν λίγο μέχρι τους υπόλοιπους.

ΤΗΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Η Άλμπα προερχόταν από δύο σερί νίκες έχοντας πανηγυρίσει στην δύσκολη έδρα του ΟΑΚΑ και εντός έδρας τον Ερυθρό Αστέρα, 48 ώρες πριν αυτός νικήσει στο Κάουνας.

Συνεπώς όσο κι αν κάποιοι ψάχνουν δικαιολογίες, δεν είναι κακή ομάδα. Δεν είναι ομαδάρα, αλλά δεν είναι κακή.

Ο Ολυμπιακός την υποχρέωσε να παίξει άσχημα.

Η Αλμπα βασίζει πολλά στην επίθεσή της σε δύο τομείς. Ο πρώτος είναι η ταχύτητα στην επίθεση και ο δεύτερος είναι η ελευθερία στις επιλογές των παικτών.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν καταπληκτική δουλειά στο αμυντικό transition αφού οι επιστροφές στην άμυνα ήταν απολαυστικές και σπάνια έδωσαν πόντους στον αντίπαλο.

Οι Γερμανοί βγήκαν εκτός ρυθμού γρήγορα και προσπάθησαν να ξαναμπούν μέσω τριπόντου. Ξεκίνησαν το «μπουμπουνητό» αλλά δεν τους οδήγησε κάπου πέραν μίας μικρής αντίδρασης στο τρίτο δεκάλεπτο.

ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Ήταν από αυτά τα βράδια που ξεκινάς καλά, βρίσκεις αυτοπεποίθηση και μετά σκοράρεις όπως και όποτε θέλεις.

Αυτό συνέβη και στο Βερολίνο με τους Πειραιώτες.

Ξεκίνησαν με υπομονή στις επιλογές τους και κυρίως με ιδανικές αποστάσεις στο παρκέ.

Λες και ήταν δεμένοι οι πέντε παίκτες με μία κλωστή και κινούνταν αρμονικά στο γήπεδο.

Το μοναδικό παιχνίδι που δε θυμάμαι ούτε μία εγωιστική επίθεση.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ «ΕΜΑΘΕ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Ενας λόγος που η Άλμπα πανηγύρισε στο ΟΑΚΑ ήταν η άμυνα «1-4» με την οποία αντιμετώπισε ο Ρενέσες τους Καλάθη και Παππά. Άμυνα «1-4» σημαίνει ένας παίκτης man to man και 4 παίζουν ζώνη σε σχήμα τετραγώνου το οποίο ενίοτε γίνεται ρόμβος.

Ο Κεμζούρα είχε δείξει στο βίντεο τη συγκεκριμένη άμυνα και είχε ετοιμάσει πράγματα.

Όταν την επέλεξε ο Ρενέσες κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι Πειραιώτες ήταν προετοιμασμένοι, Σπανούλης και Ρότσεστι (αυτούς μάρκαραν man to man όταν βρίσκονταν στο παρκέ) έδιναν γρήγορη πάσα κάτι το οποίο μετακινούσε την άμυνα και την έκανε ευάλωτη.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ, ΑΛΛΑ...

Με τον τρόπο που επιβλήθηκε ο Ολυμπιακός της Άλμπα, με τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκε επιβεβαίωσε δύο πράγματα.

Η πρώτη επιβεβαίωση έχει να κάνει με το πόσο απρόβλεπτη ομάδα είναι η φετινή. Νικάει στη Μόσχα την ΤΣΣΚΑ, χάνει στο ΣΕΦ από τη Ζενίτ, τρώει 20άρες, νικά με 20άρες. Δεν προσφέρεται για παίκτες του στοιχήματος.

Η δεύτερη επιβεβαίωση έχει να κάνει με τη βελτιωμένη εικόνα του, αλλά έχω μία μικρή ένσταση.

Σίγουρα στα τρία τελευταία παιχνίδια με Ζαλγκίρις, Μπάγερν και Άλμπα υπάρχουν στοιχεία στο παρκέ που δε βλέπαμε. Ουσιαστικά με εξαίρεση το τελευταίο δεκάλεπτο με τη Μπάγερν, αποδίδει καλά.

Κι εδώ έρχεται το «αλλά» το δικό μου.

Πριν από αυτά τα παιχνίδια ο Ολυμπιακός ήταν τόσο κακός που δε γινόταν να πάει χειρότερα. Από τη στιγμή που βρήκε λίγη βοήθεια από τους Μπόλντγουιν, Ρότσεστι και Ριντ ήταν λογικό από το «τίποτα» να βρεθεί στο «κάτι».

Επίσης πάρα πολύ βοηθούν οι προπονήσεις που κάνουν με όλους τους παίκτες υγιείς

Ίσως παρουσιάζομαι ισοπεδωτικός, αλλά αυτή είναι η άποψή μου.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ

1. Ο Κεμζούρα μετά από δύο σερί τρίποντα πήρε τάιμ άουτ παρά τη μεγάλη διαφορά που υπήρχε. Όλοι το ίδιο σκεφτήκαμε, «γιατί ρε coach δεν το έκανες με τη Μπάγερν». Πολύ σημαντικό πως το κατάλαβε και έπραξε διαφορετικά.

2. Ο λόγος της παρουσίας του Ρούμπιτ στην 5άδα. Ο Αμερικανός ως παίκτης της Μπάμπεργκ είχε αντιμετωπίσει πολλές φορές τον Σίκμα. Ο Κεμζούρα το σκέφτηκε, έπραξε αναλόγως και δικαιώθηκε 100%. Κι ο Ρούμπιτ έκανε «παπάδες» κι ο Πρίντεζης ήταν πολύ πιο ποιοτικός στο χρόνο που αγωνίστηκε. Μικρά πράγματα τα οποία αδυνατούμε εμείς να εξηγήσουμε κι όμως είναι αποφάσεις που έχουν λογική.

3. Ο Ολυμπιακός πριν το ματς με την Άλμπα είχε 13.2 ασίστ και 12.7 λάθη. Στο Βερολίνο είχε 23 ασίστ και 7 λάθη. Από τη μισή μονάδα διαφορά στη σχέση ασίστ/λαθών πήγε στο +16.

4. Όταν ο Κώστας Παπανικολάου είναι καλός, ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλύτερος. Φέτος δουλεύει σκληρά και αρκετές ώρες μόνος του. Καθημερινά με τον coach Καλαβρό κάνει περίπου 250-300 τρίποντα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και απλά χρειάζεται συνέπεια και τίποτα άλλο. Όχι, δύο να παίζει και δύο να χάνεται. Ακόμη πιο σημαντική η παρουσία του όταν βρίσκεται στον πάγκο. Πως καθοδηγεί τους συμπαίκτες του, πως τους συμβουλεύει, πως τους ενθαρρύνει, πως τους ενημερώνει ακόμη και για τα ομαδικά φάουλ

ΥΓ: Επιμένω πως ο Ολυμπιακός απέχει αρκετά από τις θέσεις που θα οδηγήσουν στα playoffs. Δεν το κάνω από εγωισμό ή να σας ξενερώσω, αλλά διότι η Euroleague απαιτεί πολλά στοιχεία τα οποία δε διαθέτει η συγκεκριμένη ομάδα. Στοιχεία όπως συνέπεια, αποδοχή ρόλων (όχι σε ένα ματς μόνο που όλα τους πάνε καλά), λύσεις όταν δεν πάει ένα παιχνίδι όπως ήθελαν, ιδέες από τον πάγκο, ψυχολογία, ποιότητα και βάθος στο ρόστερ και αρκετά ακόμη.

ΥΓ 2: 4087 down, 66 to go.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.