Ο (ψυχο)λόγος ονομάζεται... Καλάθης

Δεν θα πω ψέμματα. Όταν ο Παναθηναϊκός πήρε διαφορά 14 πόντων στα μέσα της δεύτερης περιόδου παίζοντας πολύ καλά και στις δύο άκρες του παρκέ, έλεγα από μέσα μου (αλλά και απ' έξω μου) «καθίστε να δούμε, έχει ματς ακόμα». Δυστυχώς δεν πέρασαν πολλά λεπτά προκειμένου να δικαιωθούν τα λεγόμενα μου και να επιβεβαιωθούν οι φόβοι ή αν προτιμάτε οι ενδείξεις βάσει των όσων είχε παρουσιάσει η ομάδα στα προηγούμενα ματς.

Όπερ και σημαίνει ελλειψη συγκέντρωσης και «καθαρού» μυαλού σε άμυνα και επίθεση, η αντίπαλη ομάδα να «ροκανίζει» τη διαφορά και ενίοτε να γυρίζει ολοκληρωτικά το ματς. Το είχαμε δει στη Λυών κόντρα στη Βιλερμπάν, στο ΟΑΚΑ κόντρα στην Αρμάνι, ακόμα και στην Πυλαία απέναντι στον ΠΑΟΚ ασχέτως αν σε εκείνο το ματς η διαφορά είχε φτάσει στους 30 πόντους και δεν είχε κανένα αντίκρυσμα το 0-17 που είχαν δεχτεί οι «πράσινοι» μέσα σε διάστημα πέντε λεπτών.

Η ουσία ήταν ότι ο Παναθηναϊκός απώλεσε και πάλι ένα «μαξιλαράκι» ασφαλείας και έδωσε το δικαίωμα -και πάλι- στους αντιπάλους του να πιστέψουν στη νίκη. Μπορεί ο Αργύρης Πεδουλάκης να έχει πει ότι «πρέπει να αποκτήσουμε το αίσθημα του μποξέρ» ώστε να να «τελειώνει» τα ματς όταν ξεφεύγει η διαφορά στο σκορ, αλλά ακόμα χρειάζεται αρκετή δουλειά. Παραλίγο ο Παναθηναϊκός να βάλει τα χέρια του και να... ξαναβγάλει τα μάτια του, αλλά αυτή τη φορά δεν έγιναν τα ίδια λάθη, υπήρχε «καθαρό» μυαλό και κάπως έτσι το «τριφύλλι» κατάφερε να αποδράσει με το «διπλό» και να κρατήσει την ψυχολογία στα ύψη.

Ναι, μπορεί ο Τζίμερ Φριντέτ να ξεδίπλωσε και πάλι το «δολοφονικό» του ένστικτο και να ηγήθηκε στην επίθεση θέλοντας να πάρει την ευθύνη πάνω του (κάτι που έκανε με απόλυτη επιτυχία στην 3η περίοδο όπου ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε στο παρκέ), αλλά ο κύριος υπεύθυνος για να μην μπει η ομάδα σε κρίση και μείνει πίσω βαθμολογικά στην EuroLeague, δεν ήταν άλλος από τον Νικ Καλάθη. Ήταν αρχηγός όνομα και πράγμα!

Αν και στα δύο προηγούμενα ματς είχε μπει στο «μάτι του Κυκλώνα» για τις δύο χαμένες επιθέσεις στα τελευταία δευτερόλεπτα των αγώνων, ο Καλάθης όχι μόνο δεν παρουσιάστηκε επηρεασμένος (σ.σ. κάτι που θα ήταν και λογικό να συμβεί γιατί μην ξεχνάμε ότι είναι άνθρωπος και όχι... ρομπότ) αλλά έδειξε περισσότερο πεισμωμένος. Και μάλιστα κάνοντας ένα βήμα πίσω ώστε να κάνει συνολικά η ομάδα πολλά βήματα μπροστά.

Είναι αυτό που έχουμε πει. Όταν ο Καλάθης αναγκάζεται περισσότερο να σκοράρει και λιγότερο να πασάρει, ο Παναθηναϊκός εννέα στις δέκα φορές θα έχει πρόβλημα. Στην Αγία Πετρούπολη ο Νικ έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον point guard στην Ευρώπη. Να εκμεταλλεύεται στο έπακρο όλους τους συμπαίκτες του και να προσφέρει εύκολους πόντους στην ομάδα του με τις πάσες του. Όσο να φορά αυτό το ματς, την ευθύνη έχει και ο Τζοάν Πλάθα, ο οποίος δεν είχε «διαβάσει» καλά τις δημιουργίες του Καλάθη και έβλεπε τους Τόμας, Ουάιλι (κατά πρώτο λόγο) και Φριντέτ (κατά δεύτερο) να φορτώνουν με εύκολα -τις περισσότερς φορές- καλάθια το διχτάκι της ομάδας του.

Πιστεύτετε ότι είναι τυχαίο το γεγονός που ανέβηκαν κατακόρυφα τα νούμερα του Τζέικομπ Ουάιλι; Πολλές από τις φάσεις που «τελειώνει» στο low post φέρνουν την υπογραφή του Νικ Καλάθη. Οπότε τι έκανε ο 30χρονος γκαρντ; Άφησε σε δεύτερη μοίρα το σκοράρισμά του παίρνοντας μόλις 7 προσπάθειες για σουτ εντός παιδιάς (4/6 δίποντα, 0/1 τρίποντο), δηλαδή τις λιγότερες από οποιοδήποτε άλλο ματς στην φετινή EuroLeague. Αντίθετα μοίρασε 15 ασίστ (!!!) αριθμός που ισοδυναμεί με το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ του συνολικά στην διοργάνωση!

Όταν ο Καλάθης παίζει με «καθαρό» μυαλό, δεν παρασύρεται από το γεγονός ότι «πρέπει» να σκοράρει και νιώθει πιο ελεύθερος στο παιχνίδι του, αυτομάτως ανεβαίνει επίπεδο ΟΛΟΣ ο Παναθηναϊκός. Ουσιατικά ήταν και ο μεγάλος λόγος που οι νταμπλούχοι μπόρεσαν να φτάσουν σε αυτήν την υπερπολύτιμη νίκη απέναντισ τη Ζενίτ. Και πάλι χωρίς να παίξουν εντυπωσιακό μπάσκετ. Ωστόσο έπαιξαν τόσο, όσο χρειαζόταν για το πρώτο φετινό τους «διπλό» με το οποίο κέρδισαν ηρεμία, χρόνο και καλή (ή αν προτιμάτε καλύτερη) ψυχολογία.

Αν ο Καλάθης συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό και στα επόμενα ματς, ο Παναθηναϊκός ολοένα και θα ανεβαίνει επίπεδα. Όταν τον εκμεταλλεύεται σωστά η ομάδα και εκείνος από τη πλευρά του ξέρει πώς να κάνει τους συμπαίκτες του να φαίνονται (ακόμα) καλύτεροι. Και μιας και λέμε για τους συμπαίκτες του. Επιγραμματικά:

Φριντέτ: Ένιωσε Free(dete), έπαιρνε τη μπάλα στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή και έφτασε με... άνεση στους 22 πόντους. Και έχοντας αστοχήσει σε έξι καλά τρίποντα. Που να... έμπαιναν και αυτά.

Παπαπέτρου: Περίσσιο πάθος, τσαγανό, hustle plays, μαχητικότητα, ενέργεια. Υπεραπαραίτητος για την αμυντική -κυρίως- λειτουργία του Παναθηναϊκού.

Μήτογλου: Οσο πάει και ανεβαίνει. Όσο βρίσκεται στο παρκέ. Όσο περισσότερο θα παίζει, τόσο πιο πολύτιμος θα γίνεται.

Βουγιούκας: Η ήρεμη δύναμη. Μπορεί να υστερεί σε αθλητικότητα, αλλά απέναντι στον Αγιόν χρησιμοποίησε το μπασκετικό IQ του (σ.σ. όπως και πέρυσι στα playoffs μεταξύ Ρεάλ-Παναθηναϊκού) και έδειξε ότι παραμένει χρήσιμος και έτοιμος να προσφέρει όταν του ζητηθεί.

Τόμας: Επιθετικά ήταν και πάλι εξαιρετικός και άκρως αποτελεσματικός. Όμως ούτε ένα ριμπάουντ;

Ουάιλι: Έχει βαλθεί ο Καλάθης να τον βάλει για τα καλά στον μπασκετικό χάρτη της EuroLeague. Επιθετικά πολύ καλός, έβγαλε και πάλι ενέργεια, αλλά με τα 203 εκατοστά υστερεί πολύ στα ριμπάουντ (σ.σ. και ας πήρε 5).

Όλοι οι υπόλοιποι πέρασαν σχεδόν απαρατήρητοι από αυτό το ματς και χρειάζεται και εκείνοι από τη πλευρά τους να δείξουν περισσότερα πράγματα. Ειδικά ο Ταϊρίς Ράις, ο οποίος πρέπει να μάθει να παίζει περίπου 15 λεπτά. Αλλιώς δεν θα μπορέσει να βρει ρόλο. Ο Τζόνσον προσαρμόζεται ακόμα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι παίκτης επιπέδου και ίσως να χρειάζεται περισσότερο χρόνο. Όσο για τον Παπαγιάννη; Ο Πεδουλάκης φάνηκε να του... τραβάει το αυτί αφήνοντάς τον στον πάγκο για 37 λεπτά, παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε πεντάδα. Νεύρο, τσαγανό και μαχητικότητα. Μετά θα πάρουν όλα τον δρόμο τους...

ΥΓ: Μα, 16 επιθετικά ριμπάουντ η Ζενίτ; Ένα ακόμα ματς που ήταν η «αχίλλειος πτέρνα» του Παναθηναϊκού. Και αν δεν το πλήρωσε στην Αγία Πετρούπολη, θα το πληρώσει στη Μόσχα την άλλη εβδομάδα.

ΥΓ2: Για να αποκτήσει αξία η νίκη με τη Ζενίτ και για να γίνει «απόσβεση» της ήττας στο ΟΑΚΑ από την Αρμάνι, είναι απαραίτητο το «διπλό» με την Χίμκι. Αλλιώς το πρόσημο θα είναι αρνητικό...

ΥΓ3: Πήρε μπάλες ο Φριντέτ στα χέρια του και πήρε και προσπάθειες. Όλα θα γίνονται. Σιγά-σιγά...

ΥΓ4: Ο Παναθηναϊκός δεν εντυπωσιάζει στην EuroLeague αλλά στα τέσσερα πρώτα ματς έχει 83 πόντους κατά μέσο όρο. Μόνο η αήττητη Μπαρτσελόνα έχει περισσότερους (84,2π.)

ΥΓ5: Δεν νοείται στις ήττες να φταίει ο Πεδουλάκης και στις νίκες να είναι έργο Καλάθη-Φριντέτ. Έβαλε και ο προπονητής το χεράκι του...

ΥΓ6: Δύσκολο οκταήμερο με τέσσερα ματς ο Παναθηναϊκός: Άρη στο ΟΑΚΑ, Χίμκι στη Ρωσία, Εφές ΟΑΚΑ και Λάρισα εκτός. Κανένα απολύτως χαλάρωμα και με νέο μακρινό ταξίδι στη Μόσχα.