Η εποχή του λίθου

Η εποχή του λίθου
O Nίκος Παπαδογιάννης πιστεύει ότι η άφιξη του Κώστα Κουφού στην Ευρώπη είναι καλό μαντάτο για το ελληνικό μπάσκετ και για τον ίδιο, αλλά λιγότερο για την ΤΣΣΚΑ.

Τον Κώστα Κουφό τον πρωτοείδαμε, ουσιαστικά, στο Ευρωμπάσκετ Εφήβων του 2007, στη Μαδρίτ. Ο Ελληνοαμερικανός σέντερ αναδείχθηκε ΜVP της διοργάνωσης με μέσους όρους κοντά στους 25 πόντους και στα 15 ριμπάουντ και διέλυσε τα πάντα στο πέρασμά του.

Η Εθνική μας έφτασε ως τον τελικό όπου έχασε το χρυσό μετάλλιο μέσα από τα χέρια της και εμείς παραληρούσαμε, βέβαιοι ότι εγεννήθη ημίν ο επόμενος σπουδαίος ψηλός του ελληνικού μπάσκετ.

Στην ίδια φουρνιά ανήκαν οι Σλούκας, Παππάς, Παπανικολάου, Μάντζαρης, Μπόγρης, Σαρικόπουλος, Γιάνκοβιτς, Κασελάκης και ο Καλάθης, που μόλις περνούσε τις πύλες του Πανεπιστημίου της Φλόριντα.

«Το μέλλον είναι εδώ», δήλωσε μετά τον χαμένο τελικό ο τότε Ομοσπονδιακός προπονητής, Νίκος Κεραμέας. Και δεν είχε ιδιαίτερο άδικο.

Βέβαια, οι νικητές Σέρβοι λάνσαραν τον δικό τους θηρίο, τον Μίλαν Μάτσβαν, ο οποίος πέτυχε 32 πόντους στο ματς του τίτλου. «Οι μονομαχίες ανάμεσα στους δύο θα μας συναρπάζουν τα επόμενα 10-15 χρόνια», βαυκαλιζόμασταν τω καιρώ εκείνω.

Όταν μάλιστα ξεκίνησε η νέα σεζόν, για 2007-8 μιλάμε, ο Φίλιππος Συρίγος φρόντισε ώστε να αγοραστούν από τη Nova τα δικαιώματα του Οχάιο Στέιτ, ώστε να παρακολουθούμε ιδίοις όμμασι κάθε βήμα του θαυματουργού «Κόστα Κούφος», καθ’ οδόν προς το ντραφτ του ΝΒΑ.

Την άνοιξη του 2008 ο Κουφός οδήγησε τους Μπάκαϊς στην κατάκτηση του ΝΙΤ, του οποίου μάλιστα αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης. Και αμέσως μετά, δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ, όπου του άνοιξε την αγκάλη της η Γιούτα Τζαζ.

Το 19χρονο Ελληνόπουλο δεν κλήθηκε για το Προολυμπιακό τουρνουά ή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, αφού η «επίσημη αγαπημένη» ήταν πλήρης και πανίσχυρη.

Πρωτοφόρεσε τη φανέλα της Εθνικής Ανδρών στο Ευρωμπάσκετ του 2009, όπου αρχικά ταλαιπωρήθηκε από γαστρεντερίτιδα, αλλά έβαλε το λιθαράκι του για την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου.

Αυτό το τουρνουά ήταν το μοναδικό στο οποίο η ελληνική ομάδα παρουσίασε υπεροπλία στους ψηλούς. Οι Σχορτσανίτης, Μπουρούσης, Γλυνιαδάκης, Κουφός, Φώτσης, Καϊμακόγλου σάρωναν τα ριμπάουντ και ο Πρίντεζης έπαιζε …«τριάρι»!

Στον θριαμβευτικό προημιτελικό με τους Τούρκους, ο απολογισμός των ριμπάουντ ήταν 47-28, στον χαμένο ημιτελικό με την πανίσχυρη Ισπανία των αδελφών Γκασόλ 47-29 και στο ματς του μεταλλίου, με τη Σλοβενία, 38-36.

Ο Κουφός ξανάπαιξε στην Εθνική Ελλάδας στα Ευρωμπάσκετ του 2011 και του 2015, καθώς και στο Προολυμπιακό τουρνουά του 2016. Απουσίασε όμως από όλες τις υπόλοιπες διοργανώσεις: δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα (2010, 2014), δύο Ευρωπαϊκά (2013, 2017), ένα Προολυμπιακό (2012).

Στις περισσότερες περιπτώσεις, επικαλέστηκε επαγγελματική αβεβαιότητα ή μικροτραυματισμούς ή κόπωση ή …όλα τα ανωτέρω.

Έδωσε έτσι το δικαίωμα, για να του καταλογίσουν ότι χρησιμοποιεί την Εθνική για τους προσωπικούς του ελιγμούς και σκοπιμότητες.

Ώσπου, άναψε το πρώτο απαγορευτικό από την από δω όχθη της «λίμνης». Η απουσία του από το προσκλητήριο του 2019 οφείλεται όχι μόνο στη δική του απροθυμία, αλλά και σε απόφαση του προπονητή.

Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος σκοπεύει να μοιράσει τη θέση «5» ανάμεσα στον Γιάννη Μπουρούση, στον Γιάννη Αντετοκούνμπο και στον Γιώργο Παπαγιάννη, σε αναλογία χοντρικά 20-10-10, οπότε δεν βρήκε θέση για έναν παίκτη που θα γέμιζε τον πάγκο με γκρίνια.

Το ρίσκο είναι φυσικά μεγάλο, τόσο αγωνιστικά όσο και σε ό,τι αφορά το βάθος της ομάδας. Εάν έχουμε πάλι καμιά βαριά απώλεια στη διάρκεια της προετοιμασίας, θα τρέχουμε, όπως πρόπερσι...

Συμπτωματικά, ο αποκλεισμός του 30χρονου Κουφού από την Εθνική του Μουντομπάσκετ ’19 συνέπεσε με τον ερχομό του στην Ευρώπη, για λογαριασμό όχι κάποιας ελληνικής ομάδας (δει δη χρημάτων), αλλά της πρωταθλήτριας ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Θα εμφανιζόταν άραγε πιο «ζεστός» για την Εθνική ο Κουφός, εάν γνώριζε εξαρχής ότι θα τον έφερναν οι άνεμοι στην Ευρώπη; Πώς θα το χειριζόταν ο Σκουρτόπουλος σε αυτή την περίπτωση;

Δεν θα το μάθουμε ποτέ, αλλά είναι βάσιμο ποντάρισμα η συμμετοχή του Κουφού στις «εθνικές» υποχρεώσεις του 2020.

Υπενθυμίζω ότι η Εθνική μας θα προκριθεί απ’ ευθείας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο εάν -πολύ δύσκολο- καταταγεί μέσα στις δύο καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες του Μουντομπάσκετ, ειδάλλως θα διεκδικήσει το εισιτήριο μέσα από Προολυμπιακό τουρνουά, τον ερχόμενο Ιούνιο.

Η Φλόγα των Αγώνων στην Ιαπωνία θα ανάψει στις 24 Ιουλίου 2020. Στην Εθνική του επόμενου καλοκαιριού μπορεί να μην υπάρχει ούτε Μπουρούσης ούτε Πρίντεζης.

Ο Κουφός όμως δεν θα είναι 37 ούτε 35 ετών, αλλά 31. Και με έναν χρόνο ευρωπαϊκού μπάσκετ στα πόδια του. Παραείναι νωρίς, για να τον ξεγράψουμε. Ειδικά σε Ολυμπιακή χρονιά.

Το θέμα, όμως, είναι άλλο. Ο Κώστας Κουφός του 2007-8 δεν υπάρχει πια.

Το ΝΒΑ γέμισε το κορμί του με πέτρα και απάλειψε από την αγωνιστική του ταυτότητα τα στοιχεία που θα τον έκαναν ξεχωριστό. Το ωραίο σουτάκι της νιότης του εξαφανίστηκε εντελώς, όπως και η ευστοχία στις βολές.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, ο θαυματουργός έφηβος της Μαδρίτης και του ΝΙΤ έμοιαζε περισσότερο με δυναμικό «ξυλοκόπο», με αποκλειστικό πεδίο δράσης και ευθύνης το low post.

Θα τελειώσει μερικές φάσεις μέσα από τα τρία μέτρα, θα πάρει καλό βαθμό στα ριμπάουντ (ιδίως επιθετικά), θα σπρώξει κανέναν αντίπαλο, ε, αυτό είναι όλο.

Η άμυνά του ουδέποτε ιδιαίτερα καλή και δεν υπήρχε αντίπαλος προπονητής που να μη τον σημάδεψε, στους αγώνες της Εθνικής το 2015-6.

Υποθέτω ότι ο Ιτούδης θα μείνει ικανοποιημένος, αν εισπράξει από τον Κουφό ένα πακέτο κοντά στους 12-13 πόντους και στα 8-9 ριμπάουντ, με κάποια σπόρια στη στατιστική.

Αλλά τρία εκατομμύρια τον χρόνο για ένα σκάρτο 15+10 και για φίφτυ-φίφτυ timeshare με τον σαφώς ανώτερο Χάινς στη θέση «5»; Τόσο ακριβά αγοράζεται πλέον το μπόι;

Ο Μιλουτίνοβ, που αποτελούσε διακαή πόθο των πρωταθλητών Ευρώπης είχε πέρυσι στον προβληματικό Ολυμπιακό του Μπλατ 11,7 πόντους, 8 ριμπάουντ και υψηλά ποσοστά ευστοχίας (66% δίποντα, 74% βολές), χώρια οι 1,7 ασίστ.

O MVP της διοργάνωσης Βέσελι έγραψε 12,3 πόντους και μόλις 4,9 ριμπάουντ, αλλά διέπρεψε σε ασίστ, κλεψίματα, τάπες, άσχετα αν στο τέλος τραυματίστηκε.

Μόνο τυφλός δικαιούται να συγκρίνει τον Κουφό με οποιονδήποτε από τους δύο που προαναφέρθηκαν ή με τον Ταβάρες ή με τον Ντάνστον ή με τον ίδιο τον Χάινς.

Aπό τον σημερινό Μάτσβαν, τουλάχιστον, ο δικός μας είναι καλύτερος...

Προσπαθώ να πω με τα παραπάνω, ότι ο ερχομός του Κώστα Κουφού στην Ευρώπη είναι χαρμόσυνο νέο για το ελληνικό μπάσκετ λόγω Εθνικής, ευνοϊκή καραμπόλα για τον Ολυμπιακό ελέω Μιλουτίνοβ, αλλά κραυγαλέο ερωτηματικό για την ομάδα που θα υπογράψει τις επιταγές του.

Πρώτα απ’ όλα, αποτελεί χρήσιμο βήμα καριέρας για τον ίδιο τον Κουφό, ο οποίος λίμνασε τα τελευταία χρόνια στο Σακραμέντο. Χρειαζόταν απεγνωσμένα, ένα εφαλτήριο επανεκκίνησης.

O Koυφός της Εθνικής -όποτε ήρθε- δεν ήταν κάτι ξεχωριστό, αλλά ο ορίζοντας των 10-11 μηνών στην ίδια ομάδα μπορεί να μας φανερώσει έναν διαφορετικό παίκτη. Έστω, στα 30 του.

Προσωπικά, του το εύχομαι ολόψυχα. Με το καλό να έρθει στην Αθήνα τον Φεβρουάριο, για να μας τα πει από κοντά.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.