Και στην κορφή μασέλα

Νίκος Παπαδογιάννης Νίκος Παπαδογιάννης
Και στην κορφή μασέλα
Ο Νίκος Παπαδογιάννης πιστεύει ότι ο Παναθηναϊκός έφτασε απόψε στο σημείο ναδίρ.

Στον αθλητισμό υπάρχουν ήττες και ήττες. Ήττες που επιτρέπουν ένα ανέμελο "δεν πειράζει", ήττες που πονάνε, ήττες ξένοιαστες που περνούν απαρατήρητες, ήττες που αφήνουν πίκρα στα χείλη, ακόμα και ήττες που μοιάζουν με νίκες.

Η αποψινή ήττα του Παναθηναϊκού από την Εφές ήταν από το χειρότερο είδος. Από εκείνες, που σου κόβουν τα πόδια και σε αφήνουν να κοιτάζεις το πάτωμα μέχρι να το τρυπήσεις με τα μάτια. Ήττες που μοιάζουν με χρεοκοπίες.

Τα ελαττώματα του φετινού Παναθηναϊκού είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού και επισημάνθηκαν έγκαιρα από αυτήν εδώ τη στήλη. Η ομάδα μοιάζει σαν να στήθηκε στο πόδι και έχει περισσότερα κουσούρια παρά πλεονεκτήματα.

Της λείπει το σουτ, της λείπει η προσωπικότητα, της λείπει η δημιουργία, της λείπει ο ψηλός που θα γίνει κολώνα, της λείπει η νιότη, της λείπει η σπίθα.

Ακόμα και η πολυδιαφημισμένη αθλητικότητα, που έκανε τον Ολυμπιακό να μοιάζει μουχλιασμένος στο δεύτερο μισό του ευρωελληνικού ντέρμπι, συνοδεύεται από αστερίσκους.

Πόσο αξιόπιστο είναι το, ουσιαστικά βασικό, δίδυμο ψηλών, απέναντι σε δυναμίτες όπως ο Ντάνστον, όταν η συνολική ηλικία του πλησιάζει τα 70 έτη; Από την Πόλη έρχονται (με άδεια χέρια) και στην κορφή μασέλα!

Η νίκη επί του Ολυμπιακού λέει περισσότερα για τον ηττημένο, παρά για τον νικητή. Ποια άλλη ομάδα θα χάριζε π.χ. στον Λεκάβιτσιους απλόχερα τη μοναδική κίνηση που έχει για ψωμοτύρι ο Λιθουανός;

Αλλά για τους "κόκκινους" και για τις δικές τους παθογένειες τα είπαμε χθες και θα τα ξαναπούμε πολύ σύντομα.

Το καλύτερο που βρίσκω να πω για τις δύο ομάδες μας είναι ότι αποκλείεται να μπουν αμφότερες με το κεφάλι σκυμμένο στην κρίσιμη "διπλή" εβδομάδα.

Η μία από αυτές θα προέρχεται από την κουρασμένη πανάκεια και το τεχνητό χαμόγελο της νίκης σε αιώνιο ντέρμπι.

Διότι, σε τι ακριβώς χρησίμευσε στον Παναθηναϊκό ο θρίαμβος επί του Ολυμπιακού; Η εκκίνηση του αγώνα με την Εφές τον βρήκε νωθρό, απαισιόδοξο, σχεδόν αδιάφορο.

Το εναρκτήριο δεκάλεπτο άρχισε και τελείωσε με μηδέν εις το πηλίκον και -8 εις το ταμπλό (19-11), με μοναδικό παράσημο δύο ποσταρίσματα του ξεχασμένου Βουγιούκα και μία προσωπική άμυνα του Θανάση Αντετοκούνμπο στη σέντρα.

Η συνέχεια ήταν ακόμα χειρότερη, αφού η καλοστημένη Εφές (έστω χωρίς τον μαέστρο της, Σέιν Λάρκιν) χτύπησε τις ελληνικές αδυναμίες στο ψαχνό και βρήκε έξτρα ώθηση στη μάλλον απρόσμενη νίκη του Μπομπουά στο μπρα-ντε-φερ με τον Καλάθη.

Πότε άλλοτε νικήθηκε κατά κράτος από αντίπαλο γκαρντ ο Νικ στην άμυνα; Οι εκλάμψεις του στην άλλη άκρη του γηπέδου δεν μπορούσαν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα, αφού ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν πρώτα απ' όλα αμυντικούς ρούμπους και στη συνέχεια μακρινό σουτ.

Ο Τσάβι Πασκουάλ εισέπραξε πελώρια μηδενικά από παίκτες που υποτίθεται ότι θα γίνονταν μπροστάρηδες (όπως ο αγνώριστος Λάνγκφορντ), προδόθηκε και από ους εεφεδρικούς γκαρντ Λεκάβιτσιους-Παππά, οπότε υποχρεώθηκε να στριμώξει όλα τα αυγά του στο ίδιο καλάθι.

Η "χτιστή" τριάδα των Θανάση, Γκιστ, Λάσμε κατόρθωσε να θωρακίσει τα μετόπισθεν αμέσως μετά την ανάπαυλα (όταν σταμάτησε τον αντίπαλο αιφνιδιασμό), αλλά το τετράλεπτο της τουρκικής αφλογιστίας συνοδεύτηκε από ανάλογη δυστοκία των "πρασίνων".

Το 4ο φάουλ του Αντετοκούνμπο στο 54-44 ήταν κάτι σαν αόρατη χαριστική βολή, ενώ οι δύο υπερήλικες ψηλοί που τον συνόδευαν κατέρρευσαν από τη συσσωρευμένη κόπωση.

Ο Λάσμε έπαιξε 16' στο δεύτερο μέρος, ενώ ο Γκιστ έμεινε στο παρκέ 16 λεπτά σερί (20'-36'), ώσπου αποσύρθηκε με το ύφος του ανθρώπου που χρειάζεται δύο εβδομάδες διακοπές σε εξωτικό σπα.

Υπενθυμίζω ότι το επόμενο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό απέχει λιγότερο από 48 ώρες και ο Γκιστ μοιάζει αναντικατάστατος, μολονότι ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε τη σεζόν με 6 ψηλούς, χώρια τα 2 "τριαροτεσσάρια".

Δεν ξέρω αν θα επιχειρηθούν διορθωτικές κινήσεις ούτε αν υπάρχει η οικονομική ευχέρεια για σπατάλες. Ξέρω όμως ότι η αποψινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο Σινάν Ερντέμ ήταν η πιο απογοητευτική των τελευταίων ετών.

Ο πρωταθλητής Ελλάδας έμοιαζε ανήμπορος να αντεπιτεθεί με ένα χλιαρό, έστω, ξέσπασμα, οπότε η διαφορά έμεινε σε διψήφιο νούμερο από το 15ο λεπτό (35-24) μέχρι το φινάλε.

"Να χάσουμε, να τελειώνουμε, να πάμε να φύγουμε", έλεγε η γλώσσα του σώματος και του βλέμματος. "Έχουμε και τα χρονάκια μας".

Στο φινάλε ενός προγράμματος βατού όπου οι αιθεροβάμονες "έβλεπαν" ακόμα και 7-0, ο Παναθηναϊκός μετράει μόλις 4 νίκες, χωρίς να έχει παίξει με κάποιο από τα τρία θεριά.

Μέσα στο καυτό τριήμερο της ελληνοϊσπανικής διαβολοβδομάδας που έρχεται, καλείται να αντιμετωπίσει την alma mater του Τσάβι Πασκουάλ στο ΟΑΚΑ (όπου η Μπάρτσα θα φέρει μαζί της τρία απανωτά διπλά και σερί 5-0) και την οικοδέσποινα του final four Βασκόνια, στο ίδιο γήπεδο όπου θα φιλοξενηθεί η γιορτή τον Μάιο.

Ουδείς τολμάει απόψε να ισχυριστεί ότι ο Παναθηναϊκός θα ξαναδεί τη Βιτόρια μετά τις 23 Νοεμβρίου. Μεθαύριο είναι μία καινούρια μέρα, αλλά τα ροδαλά φύλλα της εγχώριας Α1 δεν έχουν αντίκρυσμα εκτός των συνόρων.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.