Όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις!

Βασίλης Σκουντής Βασίλης Σκουντής
Όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις!
Ο Ολυμπιακός γνώρισε μια νέα ταπείνωση στη Μόσχα και ο Βασίλης Σκουντής σχολιάζει την άτακτη υποχώρηση του ανακατεύοντας στην υπόθεση τον Μάλκοβιτς, τον Ντέμη Ρούσσο και τον Καβάφη!

Ήθελε, δεν ήθελε μέσα σε μια εβδομάδα ο Ολυμπιακός ξεπέρασε ακόμη και τον Μάλκοβιτς...

Δεν εννοώ τo γεγονός ότι δυο φορές σκόραρε με το σταγονόμετρο και κόλλησε στους 54 πόντους που αποδείχθηκαν το ταβάνι του τόσο στη Βιτόρια, όσο και στη Μόσχα, ενώ παρεμπιπτόντως στο μεσοδιάστημα είχε βάλει 53 πόντους σε ένα ημίχρονο κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Δεν ξεπέρασε από αυτής της απόψεως (των χαμηλών σκορ και του delay basketball) τον Μπόζα, άλλωστε επί των ημερών του συνήθως αυτοί οι λιγοστοί πόντοι έφταναν, ενίοτε μάλιστα περίσσευαν κιόλας στη Λιμόζ για να νικά και να κατακτά τίτλους.

Εννοώ ότι οι φιναλίστ της περυσινής Euroleague ξεπέρασαν τη μνημειώδη για την κυνικότητα της δήλωση που είχε κάνει ο Σέρβος προπονητής στις 3 Φεβρουαρίου του 1994 όταν οι πρωταθλητές Ευρώπης της προηγούμενης σεζόν γνώρισαν τη συντριβή από τη Ρεάλ Μαδρίτης με 81-36...

Ζητήθηκε λοιπόν τότε από τον Μάλκοβιτς να σχολιάσει το γεγονός και είπε ότι «είναι καλύτερα να χάνεις μια φορά με σαράντα πόντους, παρά τέσσερις φορές με δέκα»!

Δίκιο είχε, απλώς ο Ολυμπιακός τον ξεπέρασε διότι έχει χάσει δυο φορές με τριάντα και μυαλό δεν έβαλε!

Το κοντέρ έγραψε 32 τις προάλλες στη Βιτόρια και 28 χθες στη Μόσχα, όπου έπεσε στην περίοδο των χειμερινών εκπτώσεων και η Χίμκι του έκανε ένα μικρό σκόντο...

Πίσω από τα νούμερα όμως υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: σε αντίθεση με τον αγώνα της προηγούμενης Παρασκευής στον οποίο ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στην πρώτη περίοδο με 21-16 και προτού καταρρεύσει έπαιξε ένα κάποιο μπάσκετ μέχρι το τέλος του ημιχρόνου, χθες δεν εδέησε καν να εμφανιστεί στο γήπεδο.

Την ώρα που άρχιζε ο αγώνας, το θερμόμετρο στα περίχωρα της Μόσχας έδειχνε -6 βαθμούς, αλλά μέσα στη Mytishchi Arena είχε τέτοια παγωνιά που έκανε τους Ερυθρόλευκους να μοιάζουν με χιονάνθρωπους που έλιωσαν σε χρόνο dt.

Αλλά τι συζητάμε; Εδώ δεν άντεξαν τον βαρύ ρώσικο χειμώνα και κατατροπώθηκαν οι στρατιές του Μεγάλου Ναπολέοντα και του Χίτλερ θα τη σκαπούλαρε ο Ολυμπιακός που πήγε κιόλας με τα κοντοβράκια;

Όταν πάλι ακούστηκε ο λυτρωτικός ήχος της κόρνας που σήμανε το τέλος του μαρτυρίου, οι οικοδεσπότες μάλλον ήθελαν να κάνουν πλάκα στον Ολυμπιακό και τον Μπαρτζώκα...

Το γράφω αυτό, διότι εάν δεν με γέλασαν τα αυτιά μου από την τηλεόραση, νομίζω πως ο μουσικός επιμελητής του γηπέδου έβαλε το «Goodbye, my love, goodbye» του Ντέμη Ρούσου!

Πέρα από την πλάκα, η εικόνα του Ολυμπιακού υπήρξε οικτρή και αποκρουστική για τρίτη φορά στη σεζόν, συμπεριλαμβανομένου και του στραπάτσου στη Βαρκελώνη που κατέληξε στο 75-51. Προφανώς οι Πειραιώτες είναι στριμωγμένοι στα σχοινιά και (μετά και τις τρεις ήττες στο πρωτάθλημα) επιδίδονται σε ασκήσεις θάρρους και επιβίωσης, ενώ την ίδια στιγμή εξαναγκάζονται να αντιμετωπίσουν σε όλες τις βαθμίδες (παίκτες, προπονητής, διοίκηση, φίλαθλοι) μια βαθιά κρίση και την εξ αυτής παρελκόμενη εσωστρέφεια.

Το φλέγον ερώτημα είναι εάν και κατά πόσον αυτή η δραματική κλινική εικόνα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός επιδέχεται ανάνηψης και με ποια επιστημονική θεραπεία ή με τι είδους γιατροσόφια θα επιτευχθεί αυτή.

Προφανώς είναι ακόμη νωρίς (όχι για να ληφθούν μέτρα αντιμετώπισης, αλλά) για να θεωρηθεί η κατάσταση ως μη αναστρέψιμη: αυτή η ομάδα έχει αποδείξει πολλάκις και κατ΄ επανάληψιν, στη διάρκεια ενός αγώνα ή προϊούσης μιας σεζόν ότι μπορεί να ανατρέπει καταστάσεις, να διαψεύσει προβλέψεις, να σηκώνεται ενώ δείχνει τσαλαπατημένη και να επιζεί όπως οι κατσαρίδες σε μια πυρηνική καταστροφή!

Αυτή η ενθαρρυντική και αισιόδοξη θεώρηση των πραγμάτων υπαγορεύεται κιόλας από το «think pοsitive», αλλά πάλι δεν είναι κάθε μέρα της Αγίας Ανάκαμψης και της Αγίας Υπέρβασης!

Σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός είναι πλέον καταδικασμένος να αντιδράσει σε διάρκεια και όχι με πυροτεχνήματα τύπου Μακάμπι, για να βγει από το σκοτεινό τούνελ στο οποίο πορεύεται τον τελευταίο καιρό...

Αυτή η αντίδραση αφορά και εκτείνεται σε όλα τα σκέλη: στο σωματικό, στο ψυχολογικό, στο πνευματικό, στο εγωιστικό και εντέλει στο αγωνιστικό, από το οποίο κρίνονται κιόλας όλοι.

Ασφαλώς σε αυτή την επιχείρηση ανάκαμψης δεν περισσεύει κανείς και επίσης κανείς δεν έχει άλλοθι: ούτε οι ξένοι που μοιάζουν χαμένοι στη μετάφραση και ξεχνούν τα λόγια του ρόλου τους, ούτε οι Έλληνες οι οποίοι φύσει και θέσει αποτελούν την ασπίδα και το δόρυ της ομάδας, ούτε ο Σφαιρόπουλος ως αρχηγός της αγέλης, ούτε οι Αγγελόπουλοι σε επίπεδο παρέμβασης, ούτε ο κόσμος σε ό,τι αφορά τη στάση του απέναντι στην τσαλακωμένη ομάδα.

Δεν περισσεύει επίσης κανένα κομμάτι του παιχνιδιού, διότι η καλύτερη άμυνα της Euroleague για την οποία κοκορεύεται ο Ολυμπιακός που είναι μανούλα στο να καταστρέφει το παιχνίδι των αντιπάλων της (αλλά θα έπρεπε κιόλας να δημιουργεί παιχνίδι μπροστά) έγινε ανέκδοτο της κατηγορίας του black humor στη Βιτόρια και στη Μόσχα και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη χειρότερη επίθεση της διοργάνωσης!

Εδώ πια παραφράζεται και η γνωστή ατάκα, διότι ο Ολυμπιακός λίγα βάζει, πολλά τρώει!

Ο Βαγγέλης Μάντζαρης μαρτύρησε μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα την κουβέντα που είπε μέσα στα αποδυτήρια ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και ασφαλώς δραματοποιεί ακόμη περισσότερο την κατάσταση...

Τους είπε, λέει, «είναι κρίμα να ξεφτιλιζόμαστε» και δεν έχει άδικο, υπό την έννοια ότι τούτο συνέβη δυο φορές μέσα σε εβδομάδα και όπως έχει γράψει σε ένα ποίημα του και ο Κωνσταντίνος Καβάφης, «κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις»!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σκουντής
Βασίλης Σκουντής

H φήμη ότι βγήκε από την κοιλιά της μάνας του κρατώντας ένα στυλό κι ένα χαρτί ελέγχεται ως εντελώς αναληθής. Αντιθέτως είναι περίπου… αληθής η φήμη ότι στην πρώτη έκθεση του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς!
Τα νομικά βιβλία του Σάκουλα ενέμειναν απλώς στο ράφι, αλλά στις… σακούλες. Ο προορισμός υπήρξε μοιραίος και αναπόδραστος. Μετά από 32 χρόνια και με τα μαλλιά του να έχουν από ετών προτιμήσει την ταπείνωση από το θάνατο, ο Βασίλης Σκουντής ταλαιπωρεί τους γύρω του και τον εαυτό του, επιμένοντας να γράφει, άλλωστε είναι το μόνο που έμαθε να κάνει (πιστεύει καλά, αλλά κι αυτό παίζεται!) στη ζωή του. Αν και ενίοτε παρασπονδεί, εν τούτοις στις φλέβες του τρέχει πάντοτε πορτοκαλί αίμα, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Homo Βasketikus και (περπατώντας στην πέμπτη δεκαετία της ενασχόλησης του με τη δημοσιογραφία) γουστάρει που ακόμη δεν βαρέθηκε να κάνει το χόμπι του!

ΥΓ: Αν μετά από τόσα χρόνια δεν τον βαρεθήκατε, εκτός από το gazzetta.gr μπορείτε να τον υποφέρετε ακόμη καθημερινά στο Goal News και στον Sentra FM 103.3