Η Εθνική της αμμουδιάς

Η Εθνική της αμμουδιάς

bet365

Ο Νίκος Παπαδογιάννης εξακολουθεί να πιστεύει ότι τα «παράθυρα» της FIBA είναι το τέλος των Εθνικών ομάδων. Ή τουλάχιστον της δικής μας.

Daily Predictor* με έπαθλο* €125.000 μετρητά* σε όλη τη διάρκεια του Μουντιάλ! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Oι αιθεροβάμονες και οι τελευταίοι των ρομαντικών ευελπιστούσαν ότι το «παράθυρο» του Ιουνίου-Ιουλίου, όπως και το αντίστοιχο του Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου, θα οδηγούσαν την Εθνική Ανδρών σε συσπείρωση και θα απέτρεπαν τη διαφαινόμενη διάλυση.

«Οι παίκτες και οι ομάδες δεν θα έχουν πια δικαιολογία για να απόσχουν», έλεγαν και έγραφαν.

Λησμόνησαν μία καθοριστική λεπτομέρεια. Όταν μιλάμε για την αγγαρεία που λέγεται η Εθνική, την αναπόδραστα ποτισμένη πια με το χτικιό του οπαδισμού, δεν χρειάζεται να υπάρχουν δικαιολογίες.

Αρκούν τα σκόρπια άλλοθι (ο Βασιλακόπουλος, οι ψευτοτραυματισμοί, το παρακμιακό κλίμα στην ΕΟΚ, η διαιτησία της Α1, η άτιμη κενωνία) και η …εντελώς πραγματική, από την εξοντωτική σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε, κόπωση.

Όταν φτάσει η ώρα για τους κρίσιμους αγώνες με Ισραήλ, Λεττονία και λίγο αργότερα Σερβία, Γερμανία ή Γεωργία, η ταλαίπωρη Εθνική θα μαζέψει μετά βίας 15 παίκτες. Ταυτόχρονα, σχεδόν όλοι οι πρωτοκλασάτοι Έλληνες μπασκετμπολίστες θα λιάζονται στις παραλίες.

Η Εθνική της αμμουδιάς μοιάζει ικανή να κατακτήσει ακόμα και παγκόσμιο μετάλλιο: Αντετοκούνμπο, Σπανούλης, Καλάθης, Πρίντεζης, Ζήσης, Σλούκας, Κουφός, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Παπαγιάννης, αμέσως αμέσως δέκα από τους δώδεκα κορυφαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες.

Πήγα να γράψω ότι «θα παρακολουθήσουν τους αγώνες από την τηλεόραση», αλλά αποφεύγω το περπάτημα στα σύννεφα για να μη γκρεμοτσακιστώ. Με μία ή δύο εξαιρέσεις, πιστεύω ότι δεν θα τους δουν καθόλου.

Δεν ξέρω αν έχει πλέον νόημα, η μοιρασιά των αιτιάσεων. Λιγότερο ή περισσότερο, φταίνε για αυτό το απίστευτο κατάντημα οι πάντες.

Μπορεί να ήρξατο χειρών αδίκων ο Μπερτομέου με την κάθετη άρνησή του στο αίτημα για αλλαγή του χρονοδιαγράμματος (και να τον ακολούθησαν πανηγυρίζοντας οι περισσότερες ομάδες της Εuroleague) , αλλά η FIBA τον ξεπέρασε και τον άφησε πολύ πίσω, στη ζυγαριά των ευθυνών.

Όποιος χάνει έναν πόλεμο, συνθηκολογεί, αναγνωρίζει την ήττα του, παραδίδει τα όπλα και κοιτάζει να περισώσει ό,τι έχει μείνει άθικτο από τις στάχτες.

Οι Φιμπαίοι έκαναν το ακριβώς αντίθετο. Βάφτισαν το κρέας ψάρι και πανηγυρίζουν για μία «νίκη», την οποία δεν βλέπει κανένας άλλος εκτός από τους ίδιους.

Οι Εθνικές ομάδες έχουν γίνει περίγελως παγκοσμίως, ενώ τα προκριματικά του Μουντομπάσκετ βγάζουν τερατογενέσεις. Και παίζονται από Εθνικές Ελπίδων που παριστάνουν τις Ανδρών.

Σε χώρες όπου υπάρχει πραγματική αγάπη και εκτίμηση για τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, όπως η Γαλλία ή η Ισπανία, άσοι του ΝΒΑ καταφτάνουν για να αγωνιστούν στις καλοκαιρινές υποχρεώσεις και να προσφέρουν ευπρόσδεκτο άλλοθι στην Παγκόσμια Ομοσπονδία.

Αλλού, όπως στην ψωροκώσταινα που την Εθνική την έχει γραμμένη στα τέτοια της και τη χρησιμοποιεί για να βγάλει το οπαδικό άχτι της, δεν ενδιαφέρονται ούτε παίκτες ούτε ομάδες ούτε παράγοντες ούτε δημοσιογράφοι ούτε φίλαθλοι ούτε κανένας.

Λογικό άλλωστε, δεν είναι να πεις ότι μας έχει χαρίσει χαρές η ψευτοεπίσημη ψευτοαγαπημένη…

Εάν η Εθνική προκριθεί στα τελικά του Μουντομπάσκετ, που πολύ αμφιβάλλω, θα πανηγυρίσω μόνο για τους 20-25 μπασκετμπολίστες που τραβούν το κουπί, για τους προπονητές που βρίσκουν τρόπους να μπαλώνουν τα κενά χωρίς να χαμηλώνουν τον δείκτη της συσπείρωσης και για τους τριακόσιους παράξενους που την ακολουθούν στα πέρατα του κόσμου.

Για κανέναν άλλον.

Τον Θανάση Σκουρτόπουλο τον έχω ψηφίσει από τώρα «προπονητή της χρονιάς», στο γκάλοπ των αθλητικών συντακτών.

Πολλοί από τους τελευταίους ούτε που γνωρίζουν ποιος είναι ο προπονητής της Εθνικής ομάδας ούτε που ασχολούνται, ιδίως τώρα που δεν έχει κόκκινο και πράσινο φόντο.

Ένας με ρωτούσε τις προάλλες, ποιους θα καλέσει στο Ευρωμπάσκετ ο Μίσσας και τι θα κάνει αν βρει μπροστά του τις κορασίδες του Παναθηναϊκού.

Ο Μίσσας. Στο Ευρωμπάσκετ. Τις κορασίδες.

Ένα κομμάτι του εαυτού μου θα προτιμούσε να δει στα τελικά όχι την Ελλάδα, αλλά τη Γεωργία, που έχει την Εθνική μπάσκετ κορώνα στο κεφάλι της ή την έντιμη Εσθονία.

Ή και τη Γερμανία, η οποία «δεν ασχολείται με το μπάσκετ» ούτε όμως ξεχνάει προτεραιότητες, υποχρεώσεις και καθήκοντα.

Γιατί να αποκλειστεί δηλαδή από τα τελικά ο Ντένις Σρέντερ, που θα έρθει μαζί με τον Κλέμπερ των Μάβερικς για να αντιμετωπίσει την Αυστρία; Και γιατί να πάει στην Κίνα ο Κουφός ή ο Σλούκας ή ο Καλάθης ή ο Παπανικολάου;

Ας καθίσουν στο σπίτι για να ξεκουραστούν, οι δικοί μας. Τι είναι δα η Εθνική, υποχρέωση; Μήπως της χρωστούν τίποτε, για να ανταποδώσουν;

Ας μην αναφερθώ καλύτερα σε εκείνους, που κέρδισαν επάξια το πολυπόθητο δικαίωμα στον αποκλεισμό, με τη συμπεριφορά τους τις μέρες του Ευρωμπάσκετ 2017...

Αυτά και άλλο ουδέν. Αφήστε με τώρα, γιατί πάω να ζητήσω την καλοκαιρινή μου άδεια. Πτώμα έγινα, με τόσα ματς που εκών άκων κάλυψα μέσα στη χρονιά.

Θέλω να πάω διακοπές 28 Ιουνίου με 3 Ιουλίου και ξανά στα μέσα Σεπτεμβρίου, κύριε προϊστάμενε. Και μη μου λέτε για παράθυρα και φεγγίτες. Προηγούνται τα μπάνια του λαού, ποια Εθνική καημένε τώρα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.