Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τον Χουγκάζ ουδείς!
Όταν το 2015 ο Πανιώνιος υποβιβάστηκε κανένας δεν γνώριζε τότε που θα σταματήσει να κατρακυλά. Δεν γνώριζε ούτε ήξερε να πει αν η ομάδα θα αγωνιστεί στην Β κατηγορία , στην Α2, αν θα καταλήξει στην Γ εθνική ή αν πάλι διαλυθεί και φτιαχτεί από την αρχή με άλλο όνομα κι άλλο ΑΦΜ. Το απόλυτο σκότος , το απόλυτο χάος.
Αυτό που μου έκανε όμως ιδιαίτερη εντύπωση εκείνη την περίοδο ήταν ότι με όσους είχα μιλήσει , προσωπικότητες που πέρασαν την ζωή τους στον σύλλογο από όλα σχεδόν τα πόστα, αρνούνταν πεισματικά να πάρουν θέση ή να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Οι αρνήσεις και οι επιφυλάξεις τους δεν είχαν να κάνουν με το οικονομικό αλλά με την νοοτροπία στον σύλλογο.
Και όλοι τους πάνω κάτω μου έλεγαν, μου τόνιζαν και κατέληγαν στην ίδια φράση : «Ξέχασε τον Πανιώνιο που ήξερες»!!!
Όπου υπάρχει πίκρα και παράπονο συσσωρευμένο μην ζητήσεις να μάθεις περισσότερα, αλλά ήταν πάμπολλες οι φορές στα χρόνια που ακολούθησαν , που θυμήθηκα τα λόγια τους.
Γιατί από το 2015 και μετά ο Πανιώνιος μαλώνει με τον κακό του εαυτό και χάνει κατά κράτος. Κάνει ένα βήμα μπροστά και μόλις πεις άντε πήρε εμπρός η μηχανή , καρφώνει μια όπισθεν ξερή χωρίς συμπλέκτη γκρεμίζοντας με φόρα όσα έχει χτίσει.
Όσοι φρόντισαν ψυχή τε και σώματι αλλά και πνεύματι να βγάλουν τον σύλλογο από τον βούρκο πληρώθηκαν με αχαριστία και μπόλικη απαξίωση.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτά του Οικονόμου, του Ζιάγκου που τον πλήρωσαν με το ίδιο νόμισμα δυο φορές και πρόσφατα ο Κρίς Χουγκάζ.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα επαναλαμβάνω γιατί αν προχωρήσω σε αναλυτική καταγραφή προσώπων και καταστάσεων θα ξημερώσουμε…
Ούτε ο Χουγκάζ ,που μοσχοβολά Νέα Σμύρνη από τα γεννοφάσκια του, κάνει για τον Πανιώνιο , όπως δεν έκαναν τόσοι και τόσοι από τα δικά του παιδιά , όπως δεν έκαναν όσοι πρόσφεραν το τελευταίο διάστημα γνωρίζοντας ότι βάζουν το κεφάλι τους στον τορβά.
Δεν γνωρίζω τι θέλει να κάνει και τι να πετύχει η νέα διοίκηση, εξάλλου έχω ακούσει τόσα από προέδρους και διοικούντες όσα χρόνια ασχολούμαι με το άθλημα που έχω πάθει ανοσία.
Αυτό που διαπιστώνω όμως είναι ότι η νοοτροπία παραμένει ίδια. Η ίδια έλλειψη σεβασμού σε πρόσωπα που έχουν προσφέρει διαχρονικά στον σύλλογο.
Πρόσωπα με πρόσωπα έχουν διαφορά. Δεν μπορείς να βάζεις στο ίδιο τσουβάλι τον Κρις Χουγκάζ με όσους προηγήθηκαν , ούτε στην ανακοίνωση για την λύση συνεργασίας να τον «ευχαριστείς» για την μια νίκη που πέτυχε στο διάστημα της θητείας του!!!
Το σημαντικό στην αέναη πορεία ενός συλλόγου ή ενός τμήματος του, πέρα από τις διακρίσεις , τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες , τις λαμπρές και τις μαύρες σελίδες, είναι να κρατήσει ζωντανές τις αρχές και τις αξίες του!
Δεν ξέρω αν φέτος μετά από όλα όσα έχουν προηγηθεί και όσα πρόκειται να ακολουθήσουν , ο Πανιώνιος κατορθώσει να μείνει στην κατηγορία. Εύχομαι ολόψυχα να τα καταφέρει!
Αλλά ο μεγάλος κίνδυνος για την ομάδα της πλατείας-κι όχι μόνο- δεν είναι ο υποβιβασμός , αλλά η φτήνια. Γιατί έναν Πανιώνιο που θα παλεύει σε όποια κατηγορία κι αν αγωνίζεται , θα τον στηρίζουν όλοι όσοι γνωρίζουν την ιστορία του αλλά και την τεράστια συμβολή του στο μπάσκετ.
Έναν όμως φτηνό σε αρχές κι αξίες Πανιώνιο δεν θα θέλουν να τον δουν στα μάτια τους ούτε οι φίλοι του!
Παρακολουθώ τον Πανιώνιο από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, από τον αλησμόνητο τελικό κυπέλου με τον Ολυμπιακό στο Παναθηναϊκό Στάδιο με τον Τζίμ Ράπις , τον Μίσσα , τον Δενδρινό (αχ και να ζούσε ο «Βούδας») , τον επιβλητικό Τσικίμη, τον Φωτεινό , τον Παπαδάκη.
Δεν ήταν ποτέ του μόνο ομάδα ο Πανιώνιος. Περισσότερο κι από ομάδα ήταν παρέα , οικογένεια , γειτονιά , περιβάλλον , στέκια! Ήταν κάτι που το ζήλευες και δεν είχε σχέση με τους τίτλους και τις διακρίσεις αλλά με την ατμόσφαιρα και την φιλοσοφία.
Ήταν κάτι μοναδικό, ιδιαίτερο και ξεχωριστό για τα ελληνικά δεδομένα. Ήταν η μόνη γειτονιά στην Ελλάδα που κατάφερε μπασκετικά να φτάσει ψηλά , πολύ ψηλά! Κι έφτασε ψηλά γιατί είχε χαρακτήρα και ταυτότητα.
Αν υπάρχει κάτι που θυμίζει έντονα τον Πανιώνιο που εκτίμησα τα περασμένα χρόνια , είναι η ανάρτηση στο facebook του Κρίς Χουγκάζ μετά την απομάκρυνση του.
“Αγαπημένοι φίλοι του Ιστορικού μας, με τιμή και ελπίδα, προσπάθησα το καλύτερο για να στηθεί η ομάδα μας, τον τελευταίο 1,5 μήνα, και φεύγω με την ελπίδα, οι παίκτες, οι συνεργάτες και ο κόσμος μας να απολαμβάνουν μόνο χαρές.
Εύχομαι η ομάδα να καταφέρει τους στόχους της. Μέχρι τέλους ας παραμείνουμε κοντά της.
Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ είναι τεράστια Ομάδα . 1890 Ευχαριστώ πολύ.”
Όσο και αν κάποιοι, δικαιολογημένα με όσα κατά καιρούς έχουν αντιμετωπίσει, μου ζητούσαν να ξεχάσω τον Πανιώνιο που ήξερα, προσωπικότητες όπως ο Χουγκάζ με την στάση τους φροντίζουν να τον κρατούν στην μνήμη μου ζωντανό και κραταιό.
Φροντίζουν επίσης να υπενθυμίζουν σε κάθε λογής επενδυτή ότι όσες ομάδες οικοδομούνται μόνο με οικονομικά κριτήρια εύκολα πτωχεύουν, ενώ αντίθετα όσες οικοδομούνται πάνω σε αρχές δεν χάνουν την αξία τους ΠΟΤΈ!
ΥΓ: Η τοποθέτηση μου δεν έχει να κάνει επ’ ουδενί με την επιλογή της ομάδας στο πρόσωπο του Βασίλη Φραγκιά. Ο κόουτς Φραγκιάς είναι σημαντική προσωπικότητα και γνώστης του αθλήματος. Πολύ φοβάμαι όμως ότι αργά ή γρήγορα η νοοτροπία στον σύλλογο θα τον καταπιεί!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
