Ένα Πρωτάθλημα ελαφρώς θλιμμένο
Ο τίτλος ήρθε, ο κανόνας του ΟΑΚΑ σε 5ο ματς επαληθεύτηκε, ο Παναθηναϊκός διεύρυνε το σερί των αγωνιστικών σεζόν με τίτλο. Προσωπική μου γνώμη είναι, ότι υπήρξε καλύτερη ομάδα την φετινή σεζόν από τον Ολυμπιακό, στον οποίο έγιναν συγκεκριμένες αστοχίες ειδικά στην επιλογή ξένων παιχτών. Φυσικά ως «από μακριά» βλέπω με μια σχετική πικρία την κριτική, που δέχονται ο Σφαιρόπουλος και ο Σπανούλης αλλά στην Ελλάδα βρισκόμαστε, μαθημένοι είμαστε.
Ο τίτλος περί θλιμμένου Πρωταθλήματος εδράζεται σε διαφορετικές αιτίες με πρώτη όλων την απώλεια του Παύλου Γιαννακόπουλου. Ο δημιουργός και διοικητικός ηγέτης της πιο επιτυχημένης ομάδας του ελληνικού αθλητισμού έφυγε πλήρης ημερών, πλήρης επιτυχιών και πλήρης αγάπης κι εκτίμησης από συνοδοιπόρους κι αντιπάλους, όπως αποδείχτηκε. Έφυγε μεσούσης της σειράς των Τελικών, οι συνθήκες έγιναν περισσότερο συναισθηματικές για τους Πράσινους, η νίκη ήρθε, τα χέρια και τα μάτια στράφηκαν στον ουρανό. Χαρά για το Πρωτάθλημα, θλίψη για την απώλεια του πρώτου όλων των Παναθηναϊκών.
Επιτρέψτε μου, να εντοπίσω μερικούς επιπλέον λόγους θλίψης, που έχουν να κάνουν με τους ελληνικούς τελικούς. Με αγώνες να ξεκινούν ώρες πριν με συγκρούσεις αστυνομικών και οπαδών έξω από το Σ.Ε.Φ. και αγώνα να διακόπτεται στο Ο.Α.Κ.Α. λόγω ρίψης αντικειμένων, δεν ξέρω πόσο περήφανοι μπορούμε να είμαστε για τον τρόπο διεξαγωγής αθλητικών γεγονότων στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας το γαϊτανάκι του ποδοσφαίρου, και το μπάσκετ έχει γίνει επικίνδυνος τόπος, να συχνάζει κανείς με μια γενικότερη απροθυμία να ελεγχθεί η κατάσταση.
Αντί να εκδίδουν ανακοινώσεις ή να διαμαρτύρονται ειρωνευόμενοι από μικροφώνου οι δυο ΚΑΕ, μήπως να ασχολούνταν λίγο περισσότερο με τις συνθήκες διεξαγωγής αγώνων στα σπίτια τους; Μήπως είναι περισσότερο δουλειά του κυρίου Σκινδήλια ή των κυρίων Αγγελόπουλων, να κρατήσουν μακριά από το ΣΕΦ τους χουλιγκάνους, από το να σχολιάζουν το ΟΑΚΑ και τη διαιτησία ; Μήπως πρέπει να αναρωτηθούν, γιατί στον 4ο τελικό του ΣΕΦ ο κόσμος δεν το γέμισε και που είναι οι μπασκετικοί φίλαθλοι του Ολυμπιακού;
Μήπως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πρέπει να προβληματιστεί για την εικόνα κουκουλοφόρων και full face μέσα στο παρκέ του ΟΑΚΑ, δευτερόλεπτα μετά την λήξη του 5ου τελικού κι ενώ οι παίκτες και προπονητές του Ολυμπιακού βρίσκονταν ακόμα στον αγωνιστικό χώρο; Κι αν κάποιος απ’ αυτούς έβριζε ή προπηλάκιζε τους αθλητές και τους προπονητές, τώρα τι θα λέγαμε; Προκάλεσε ο Μπόγρης ή διαμαρτυρήθηκε ο Σπανούλης; Ευτυχώς δε συνέβη κάτι, εκτός από το ελληνικό χαριτωμένο «Βασίλη σε βρίζουμε αλλά σε αγαπάμε», όμως δεν είναι σοβαρό να γεμίζει το παρκέ συνδεσμίτες στη λήξη του ματς. Ούτε βέβαια είναι σοβαρό, να μην αφήνονται οι πρωταγωνιστές, ούτε καν να πανηγυρίσουν με την ησυχία τους χωρίς selfie, ξεγυμνώματα και γιουρούσια από την 7 και την 13, λες και τα γήπεδα είναι τα τσιφλίκια τους. Μια τελετή απονομής νορμάλ να δούμε και τι στον κόσμο!
Extra λόγος προσωπικής μου θλίψης ο εξοστρακισμός από το ΟΑΚΑ του κορυφαίου μπασκετικού δημοσιογράφου από τη μετάδοση του 5ου τελικού. Δεν ξέρω πως και από ποιον ενοχοποιήθηκε και στοχοποιήθηκε ο Βασίλης Σκουντής, αλλά αν όλοι έβλεπαν μπάσκετ από την τηλεόραση, όπως εγώ κι όχι εκ περιτροπής εντός κι εκτός έδρας ματς, θα έβλεπαν και θα άκουγαν έναν άνθρωπο ερωτευμένο με το μπάσκετ και τους πρωταγωνιστές του κι όχι με κάποια ομάδα. Είναι τέτοιος ο ενθουσιασμός του στη μετάδοση, που είναι πασιφανές ότι όχι ομάδα δεν υποστηρίζει, αλλά εκστασιάζεται με κάθε φάση ξεχωριστά. Αν είχαν ακούσει οι πράσινοι, που μάλλον εκείνη την ώρα βρίσκονται στο γήπεδο την ηδονή του Σκουντή σε κάθε κόψιμο η κάρφωμα του Θανάση Αντετοκούνμπο, θα ήταν λιγότερο καχύποπτοι με τον ενθουσιασμό του στα καρφώματα του Παπανικολάου και του Παπαπέτρου. Σε ένα επάγγελμα που κανείς δε βρέθηκε με παρθενογένεση κι όλοι κάποια ομάδα αγαπήσαμε φορώντας κοντά παντελονάκια, ο Σκουντής έχει καταφέρει να μείνει μακριά από κάθε οπαδική φατρία δημοσιογράφων και «δημοσιογράφων» και να παραμένει συνώνυμος του «βάλ’ το αγόρι μου» και άλλων Εθνικών Στιγμών μαζί με τις απολαυστικές μπασκετοσυνεντεύξεις του, όπου σαν ερωτευμένος χαμηλώνει τα μάτια και χαμογελά πονηρά, όταν διατυπώνει ερώτημα στον συνομιλητή του. Είναι κρίμα κι άδικο ένα τέτοιο κεφάλαιο του βασανισμένου αθλητικού τύπου της χώρας, να αποκλείεται από παραδοσιακές μπασκετικές έδρες.
Μια ακόμα θλίψη έφερε η απώλεια του κόουτς Κώστα Πολίτη. Γνώριζα τυχαία τον αγώνα, που έδωσε κι αυτός και η οικογένειά του, αλλά δυστυχώς χάθηκε. Δε θα κρυφτώ, ντρέπομαι λίγο. Επειδή για μένα ο Κώστας Πολίτης ήταν συνδυασμένος με το άδοξο φινάλε του τεράστιου Νίκου Γκάλη και με την απρεπή συμπεριφορά Βασιλακόπουλου προς τον Νικ σε τελετές και βραβεύσεις, έγραψα κάποτε ένα ειρωνικό-υποτιμητικό tweet για τον Πολίτη. Από τα σχόλια που δεν δικαιούται να κάνει κανείς εκ των επαγγελματιών δημοσιογράφων και δημοσιογραφούντων, αν θέλει να είναι σοβαρός κι εγώ στη συγκεκριμένη περίπτωση φάνηκα ασόβαρος. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και μια ειλικρινή συγγνώμη.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.