Βγες, μπες.... έχασες

Βγες, μπες.... έχασες

Βγες, μπες.... έχασες
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες αναφέρεται στην πνευματική αδυναμία του Ολυμπιακού να διαχειριστεί τον τελικό από το ημίχρονο κι ύστερα.

Δεύτερη συνεχόμενη αποτυχημένη σεζόν για τον Ολυμπιακό και σίγουρα ακόμη χειρότερη από την περσινή η οποία είχε τουλάχιστον και τη συμμετοχή στον τελικό της Euroleague.

Οι «ερυθρόλευκοι» σε γενικές γραμμές δεν έπαιξαν ωραίο μπάσκετ και για αυτό υπάρχουν πολλοί λόγοι.

Ανύπαρκτη αθλητικότητα σε ολόκληρο ρόστερ (μόνο ο Παπαπέτρου), προβλέψιμο μπάσκετ στη σετ επίθεση, ελάχιστα κέρδη στον αιφνιδιασμό, αρκετοί τραυματισμοί και πολλά ακόμη τα οποία θα αναλυθούν τις επόμενες μέρες.

Το καλοκαίρι θα είναι... μεγάλο, θα υπάρξουν αλλαγές και θα έχουμε χρόνο να τις συζητάμε.

Πάμε σε όσα είδα στον πέμπτο τελικό...

Η αναφορά στην πνευματική ετοιμότητα και τη συγκέντρωση παραμονή του παιχνιδιού, δεν ήταν τυχαία και αποδείχτηκε στο παρκέ.

Για ένα ημίχρονο ο Ολυμπιακός ήταν καλός και παρέμενε πιστός στο πλάνο του. Στη συνέχεια εξαφανίστηκε από το παρκέ η ομάδα.

Η καθυστερημένη έναρξη της τρίτης περιόδου ήταν δεδομένο πως θα στοίχιζε σε μία εκ των δύο ομάδων και αυτή τελικά φόραγε ερυθρόλευκα.

Η τρίτη περίοδος ήταν μπασκετική παρωδία με βασικό πρωταγωνιστή τον Ολυμπιακό και σε ρόλο κομπάρσου τους διαιτητές.

Δε φταίει ούτε ο Μάνος, ούτε ο Αναστόπουλος που ο Παπανικολάου δεν μπορεί να κάνει επαναφορά, υποπίπτει σε παράβαση 5΄΄ και ο Ρίβερς σκοράρει πίσω από τα 6.75.

Δε φταίει ούτε ο Μάνος, ούτε ο Αναστόπουλος που οι Πειραιώτες έκαναν 3 λάθη σε διάστημα δύο λεπτών τα οποία έγιναν καρφώματα στην άλλη πλευρά ξεσηκώνοντας τον κόσμο.

Δε φταίει ούτε ο Μάνος, ούτε ο Αναστόπουλος που τρύπησε η μπάλα το παρκέ από τις πολλές ντρίμπλες.

Δε φταίει ούτε ο Μάνος, ούτε ο Αναστόπουλος που η ομάδα εμφανίστηκε με 4 παίκτες στο ματς της χρονιάς διότι εγώ μόνο τους Πρίντεζη, ΜακΛιν, Σπανούλη και Ρόμπερτς είδα. Οι άλλοι είτε έπαιξαν είτε δεν έπαιξαν, ένα και το αυτό.

Μόνο ο Μιλουτίνοφ έχει άλλοθι και αυτός όχι μεγάλο. Ναι για αυτόν φταίει ο Μάνος διότι τρίτο και πέμπτο φάουλ δεν υπάρχει. Το έχει φανταστεί και όχι ο,τι θα έκανε κάτι σπουδαίο ο Σέρβος, αλλά θα ξεκούραζε λίγο τον ΜακΛιν.

Ναι στην τρίτη περίοδο αδικήθηκε ο Ολυμπιακός σε 2-3 φάσεις (ανύπαρκτο φάουλ ΜακΛιν σε Τζέιμς, φάουλ του Ρίβερς στην πίεση στον Σπανούλη, κανένα πέμπτο φάουλ του Μιλουτίνοφ).

Και; Δεν έφταιξε αυτό που έχασε ο Ολυμπιακός. Θόλωσαν άπαντες, ξεκίνησαν να ασχολούνται με τους αντιπάλους, με τους διαιτητές, με τον κόσμο και από την άλλη πλευρά ο Παναθηναϊκός με καρφώματα και lay up έκανε τη δουλειά του και επικράτησε κατά κράτος στο δεύτερο εικοσάλεπτο.

Δεν κατάφεραν να το διαχειριστούν σωστά.

Καλά για την εικόνα στο τελευταίο τρίλεπτο που έφευγαν αιφνιδιασμό 4 με έναν και... κουτουλούσαν μεταξύ τους, δεν αναφέρομαι. Πες για αυτό φταίει κι η ρημάδα η ψυχολογία.

Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ...

Στο πρώτο ημίχρονο οι γηπεδούχοι είχαν 0/8 τρίποντα και τρία χαμένα lay up. Ο Καλάθης στο ξεκίνημα δεν καταφέρνει να σκοράρει από κάτω, ο Λοτζέσκι στη συνέχεια περνάει τον ΜακΛιν και χάνει το καλάθι και τέλος ο Τζέιμς κόβει στην πλάτη του αμυντικού και αστοχεί μόνος του εξ επαφής.

Ε, στο δεύτερο ημίχρονο σκόραραν τουλάχιστον 8 φορές ανενόχλητοι είτε με κάρφωμα είτε με lay up.

Ο Τσάβι Πασκουάλ στο δεύτερο ημίχρονο πήγε τον αγώνα στο ρυθμό που ήθελε και επιβλήθηκε δίκαια.

Για την ιστορία και επειδή αναφέρθηκα πιο πάνω σε διαιτητικά σφάλματα εις βάρος των «ερυθρόλευκων», δεν υπάρχει το τρίτο φάουλ του Καλάθη.

ΥΓ: Όταν φεύγεις, φεύγεις. Αν γυρίσεις αντιμετωπίζεις μία περισσότερο... τσιτωμένη ομάδα και έναν σίγουρα πιο... τσιτωμένο κόσμο.

Ή μένεις στο παρκέ και συνεχίζεις ή φεύγεις και δε γυρνάς.

ΥΓ 2: Πάρα πολλοί παίκτες κατώτεροι των περιστάσεων. Σε μεγάλο διάστημα της σεζόν.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.