Το «δεν σου επιτρέπω μάγκα» το αγνοούν στον Ολυμπιακό!

Δεν βρίσκω καλύτερο τρόπο από το να ξεκινήσω με ένα κουίζ. Οι παλιότεροι έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρουν την λύση. Πριν χρόνια ένας πρόεδρος δήλωσε δημόσια ότι η ομάδα του είναι καλύτερη και μπορεί άνετα να κερδίσει τον αιώνιο αντίπαλο της. Διέδιδε μάλιστα ότι ο αντίπαλος είναι νεκρός και τον διατηρούν στην ζωή οι φανέλες.

Την απάντηση την έδωσαν οι παίκτες του αντιπάλου στρατοπέδου στο παρκέ και όχι η διοίκηση και οι παράγοντες της …θιγμένης ομάδας! Οι τελευταίοι μάλιστα δεν μπήκαν καν στον κόπο να απαντήσουν γιατί γνώριζαν όσο κανένας άλλος τον χαρακτήρα της ομάδας τους.

Η απάντηση λοιπόν δεν ήταν άλλη από το ότι τους κέρδισαν με τριάντα πόντους διαφορά και ο «αυθάδης» και συγχρόνως διορατικός πρόεδρος του αντίπαλου κλάμπ δεν τόλμησε ποτέ του ξανά να μπει σε συγκρίσεις.

Η ομάδα του βέβαια κέρδισε το πρωτάθλημα αλλά η …«μαγκιά» δεν πέρασε. Ήταν τότε που ο προπονητής της θριαμβεύτριας ομάδας σε εκείνο το ντέρμπι , γνωστός για τις ατάκες του, δήλωσε στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου μετά την αναμέτρηση: «πως ο αντίπαλος φοβήθηκε να φιλήσει τον νεκρό»!!!

Όσοι βρουν την λύση του κουίζ και ανακαλύψουν τις ομάδες εύκολα τότε θα διαπιστώσουν γιατί η μια εξ αυτών έχει δεκαπλάσιους τίτλους και βάλε από την άλλη! Ο ισχυρός άνδρας του Παναθηναϊκού Δημήτρης Γιαννακόπουλος μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ πήγε στην προπόνηση και απαίτησε από την ομάδα του να μην χάσει το πρωτάθλημα από τον χειρότερο Ολυμπιακό της δεκαετίας.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έκανε την …δουλειά του(και πολύ καλά έκανε),, τα λεγόμενα του δημοσιεύτηκαν παντού , αλλά δεν είδα στο ΣΕΦ πολλούς παίκτες του Ολυμπιακού να έχουν γυρίσει τα μάτια τους εξ’ αιτίας αυτής της δήλωσης.

Δεν είδα πολλούς θιγμένους εγωισμούς εκτός …από τους συνηθισμένους! Θα πει για μένα και την ομάδα μου ο αντίπαλος πως είμαι ότι χειρότερο υπάρχει την τελευταία δεκαετία και δεν θα το πάρω εγωιστικά;;;

Δεν θα μπω μέσα να τον τελειώσω! Να του βουλώσω το στόμα να έχει να το θυμάται; Αν δεν το κάνω τι ομάδα κορυφής είμαι και τι αυτοκρατορία θέλω να χτίσω. Γιατί αυτά τα βγάζω ανακοίνωση για το ποια είναι η μεγαλύτερη ομάδα της τελευταίας δεκαπενταετίας , εμένα προσωπικά δεν μου λένε τίποτα και δεν θα μου έλεγαν ακόμα περισσότερο αν ήμουν παίκτης.

Η κάθε διοίκηση βγάζει μια ανακοίνωση και λέει τα δικά της. Άλλο λοιπόν αυτό κι άλλο να μιλήσω εγώ ως παίκτης, ως ενεργό κομμάτι του συνόλου που ο αντίπαλος το θεωρεί το χειρότερο της δεκαετίας. Βρε δεν θα με ένοιαζε να πάρω το πρωτάθλημα, αλλά να τον τελειώσω στην έδρα μου αγωνιστικά , να του ρίξω μια 20σάρα διαφορά μια 30ντάρα, να του κάνω το 2-0 και μετά να τον αφήσω να τρέμει!

Να του έσπαγα τον τσαμπουκά , αυτό θα με ένοιαζε, ανεξάρτητα από το ποιος θα κέρδιζε τελικά τον τίτλο. Χωρίς πολλά-πολλά, θα επέβαλλα αγωνιστικά το: «δεν σου επιτρέπω, μάγκα».

Αλλά όπως όλα δείχνουν στον Ολυμπιακό οι παίκτες με τέτοιο χαρακτήρα δεν …βγάζουν κυβέρνηση. Αποτελούν την μειοψηφία. Αντίθετα στον Παναθηναϊκό ο μπασκετικός εγωισμός κυριαρχεί στις γραμμές της ομάδας. Το διαπιστώσαμε με τα περσινά, το διαπιστώνουμε και φέτος και δεν αναφέρομαι μόνο στην χθεσινή αναμέτρηση.

Αλλά πως αυτός ο Ολυμπιακός να ρίξει 20σάρα και να πάρει αμπάριζα τον Παναθηναϊκό , ή έστω απλά να κερδίσει, όταν στην τρίτη κρίσιμη και κομβική περίοδο έχει μείνει σχεδόν 5 λεπτά χωρίς καλάθι και δεν υπάρχει ένας παίκτης στο παρκέ να πάρει την μπάλα νταηλίκι και να σκοράρει.

Όταν έχουν διαβάσει τα mismatch και οι παίκτες του αδυνατούν να τελειώσουν με επιτυχία τις φάσεις. Όταν έχουν στήσει μεταξύ τους διαγωνισμό ατολμίας και επιπολαιότητας.

Στο τρίτο δεκάλεπτο έχουν βγει παίκτες απ’ τα σκριν στο τρίποντο και κάνουν προσποίηση. Μια προσποίηση , δεύτερη, τρίτη , βάλε προσποιήσεις να έχεις. Σούταρε αγόρι μου , σήκω σούταρε και χάστο! Αλλά σούταρε να σε νοιώσει ο αντίπαλος , να αντιληφθεί ότι δεν καταλαβαίνεις κι ότι είσαι αποφασισμένος να σκοράρεις. Αν δεν το κάνεις στην τρίτη περίοδο που μόνο στο τέλος η διαφορά πήγε στους έξι πόντους , πότε θα το κάνεις;

Στην τελευταία περίοδο; Πως θα το τολμήσεις τότε που η μπάλα θα ζυγίζει το ίδιο με τις μπάλες που είχαν δεμένες στα πόδια τους οι κατάδικοι, όταν δεν το τόλμησες με τον χρόνο σύμμαχο; Πως είναι δυνατόν να θέλεις να δώσεις ηχηρή απάντηση και να χάνεις κρίσιμες βολές. Και μάλιστα ζευγάρια βολών.

Και μη μου πεις ότι το ίδιο έκανε κι ο αντίπαλος στο πρώτο παιχνίδι , γιατί και μόνο ότι αναφέρεσαι στον αντίπαλο σημαίνει ότι ψάχνεις συγκρίσεις για να εξιλεωθείς. Ο Ολυμπιακός στην τελευταία περίοδο με την διαφορά στην καμπούρα του και τον χρόνο να τρέχει εις βάρος του, πιέζει στην επαναφορά όχι για να πάρει την μπάλα αλλά να καθυστερήσει την μετάβαση του αντιπάλου στην επίθεση.

Δεν υπήρχε ένας παίκτης να κολλήσει πάνω στο αντίπαλο με το σώμα, με το που πήρε την μπάλα, να τον βγάλει από τον άξονα να τον στείλει στα πλάγια να πέσει σε παγίδα να καταλάβουν και οι υπόλοιποι ότι η ομάδα πρεσάρει.

‘Η μήπως είδατε κανένα σκληρό φάουλ, απ’ αυτά που αποκαλούμε αντρικά , από μεριάς Ολυμπιακού. Φάουλ απ’ αυτά που τα καταλαβαίνουν οι αντίπαλοι , απ’ αυτά που βλέπουν τα σημάδια στο κορμί κι η αυτοπεποίθηση κατρακυλά στην κατηφόρα;

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν είναι η αντίδραση του στο πικ εν ρολ του αντιπάλου , στην match up άμυνα , στο watch up και ότι άλλο σε τεχνικό επίπεδο , αλλά αυτό που δυστυχώς επεσήμανε ο κόουτς Σφαιρόπουλος.

Ότι ο Ολυμπιακός φοβήθηκε να κερδίσει. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που έχει να κάνει κυρίως με την νοοτροπία και τον χαρακτήρας μιας ομάδας. Πρόβλημα που δύσκολα λύνεται και αντιμετωπίζεται, ακόμα πιο δύσκολα, από το οποιοδήποτε φαλτσοσφύριγμα του Αναστόπουλου και του κάθε Αναστόπουλου.

ΥΓ: Έχοντας εικόνα από τα δυο παιχνίδια της σειράς εύκολα καταλαβαίνεις πάντως γιατί οι δυο ομάδες δεν πήγαν final four!