«Πυροβόλησε» από τον άλλο κόσμο

Μια τέτοια νίκη, όπως αυτή που πήρε ο Παναθηναϊκός στην Βαμβέργη, ειδικά ετούτη τη χρονική στιγμή, δεν μπορεί να αποτιμηθεί απλά με έναν ψυχρό αριθμό. Φυσικά και ήταν ένα πολύτιμο «διπλό» από εκείνα που διαμορφώνουν την εικόνα μιας ομάδας που θέλει και μπορεί-κατ’ αρχάς – να μπει στα πλει οφ. Αλλά να είστε σίγουροι πως αν την έπαιρνε σε ένα μήνα από σήμερα, δεν θα ζύγιζε ακριβώς το ίδιο.

Αφενός , γιατί ο Τσάβι Πασκουάλ δεν θα είχε κάνει μόνο δυο προπονήσεις με την νέα του ομάδα και προφανώς θα είχε προλάβει να επιδράσει στον τρόπο παιχνιδιού της. Κόντρα στη Μπάμπεργκ , απλά την διαχειρίστηκε, με τα συν και τα πλην της. Ούτε αξιοποίησε τα μεν, ούτε έκρυψε τα δε.

Αφετέρου, γιατί ακόμη και ο τρόπος που γύρισε ένα χαμένο παιχνίδι, σε εκείνο το θεότρελο δίλεπτο φινάλε, θα μπορούσε να είχε μια λογική, ένα ειρμό, σε σχέση με το προηγούμενα 38 λεπτά του παιχνιδιού. Αυτή τη φορά δεν είχε. Ήρθε ως μάνα εξ ουρανού. Σαν ένα μεταφυσικό σημάδι.

Ήταν από τις νίκες που εξελίσσονται σε διακόπτη. Τις παίρνεις και από μόνες τους μπορούν να γυρίσουν την ατμόσφαιρα, την ψυχολογία αλλά και την αύρα μιας μπερδεμένης ομάδας , η οποία έχει μεν πολλά «όπλα», αλλά ακόμη δεν ξέρει να τα χρησιμοποιεί με συνέπεια και σταθερότητα. Και θέλει χρόνο. Ο Παναθηναϊκός , αγόρασε πολύ περισσότερο απ’ όσο μπορούσε να φανταστεί. Ειδικά μάλιστα αν, την Παρασκευή το βράδυ, καταφέρει να αξιοποιήσει την δύναμη του ΟΑΚΑ , να κουλαντρίσει τις ιδιαιτερότητες του Ερυθρού Αστέρα και φτάσει στο 3-1, θα μιλάμε για απολογισμό σκέτο λουκούμι.

Όμως, για να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη και να μην παρασυρόμαστε σε διαπιστώσεις που απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα, μπορούμε να συμφωνήσουμε σε τούτο : Ο Παναθηναϊκός δεν νίκησε ούτε με το μπάσκετ που έπαιξε, ούτε με τα τρυκ του νέου προπονητή του. Απλά πυροβόλησε από τον άλλο κόσμο. Και μάλιστα πυροβόλησε όχι βάσει οργανωμένου σχεδίου αλλά με το ένστικτό του. Πέτυχε όμως διάνα. Κρεμασμένος στις ατομικές ικανότητες των πολλών , καλών και έμπειρων παικτών που διαθέτει. Εκείνων που διατήρησε από τα προηγούμενα χρόνια αλλά και εκείνων που απέκτησε. Ουσιαστικά ήταν σα να εκταμίευσε ένα μικρό κομμάτι της επένδυσης του καλοκαιριού.

Το ματς αυτό, ήταν επίσης μια απόδειξη, πόσο μεγάλο χάντικαπ μπορεί να καλύψει μια ομάδα (η Μπάμπεργκ στην προκειμένη περίπτωση) που υστερεί σε υλικό και αθλητικά προσόντα , εφόσον διαθέτει ουσιαστική προπονητική επίδραση , η οποία μεταφράζεται σε συνεργασίες, σε αυτοματισμούς και ιδέες. Σε όλο το παιχνίδι, η ομάδα του Τρινκέρι ήταν σαφώς πιο μεθοδική , είχε συγκεκριμένο στόχο, πάτησε στις αδυναμίες του Παναθηναϊκού και τις ανέδειξε για μια ακόμη φορά. Ήταν στιγμές που ο Πασκουάλ , άναυδος, έβγαινε από τα ρούχα του βλέποντας αντίπαλους ψηλούς και κοντούς να σουλατσάρουν μέχρι το lay up , χωρίς να τους σταματάει κανείς. Πότε να απειλούν μετά από pick and roll και πότε να βγάζουν ανοικτά σουτ , μετά από υποδειγματική κυκλοφορία της μπάλας από την δυνατή στην αδύνατη πλευρά. Οι πράσινες προσαρμογές και οι περιστροφές ήταν για κλάματα.

Ήταν προφανές ότι στο καθοριστικό φινάλε , μίλησαν κάποια ατομικά χαρακτηριστικά και οι παραστάσεις από υψηλότερο επίπεδο.

* Οι άμυνες που έβγαλε (κυρίως) ο Σίνγκλετον όσες φορές άλλαζε και έμενε να μαρκάρει περιφερειακό στην κορυφή ήταν ό,τι πιο κοντινό σε αυτά που πρόσφερε πέρυσι στην κορυφαία περσινή άμυνα της «Λόκο», όπου διέπρεψε . Δυο φορές αναχαίτισε τον πολύπειρο Ζήση και τον έστειλε πίσω στην σέντρα, στερώντας του την άνεση της κρίσιμης απόφασης.

* Η ποιότητα του πληθωρικού Νικ Καλάθη , ο οποίος ξανάγγιξε το τριπλ- νταμπλ, έφτιαξε σχεδόν όλα τα κρίσιμα καλάθια της ανατροπής και έβαλε το τελευταίο. Πόσο πιο ελεύθερος θα νιώσει όταν έρθει πίσω του ένας αξιόπιστος πλέι μέικερ να τον φρεσκάρει , ώστε να μην επιφορτίζεται με όλο το βάρος, που ενίοτε του γυρίζει μπούμερανγκ;

* Η εμπειρία και ο αέρας του Ρίβερς που έδειξε ότι είναι μαθημένος να περπατάει σε τέτοιους δρόμους.

* Το ελικόπτερο των κρίσιμων φάσεων που λέγεται Γκιστ, απογειώθηκε και πάλι.

* Και από το κάγκελο , το μεγάλο κέρδος, ο Φελντέιν που εμφανίστηκε αναβαπτισμένος. Προφανώς θα μπέρδεψε ακόμη περισσότερο τον Πασκουάλ που σίγουρα τον είχε στους υποψήφιους , για την περίπτωση που χρειαστεί να «κόψει» κάποιον ξένο, εφόσον βρει τον πλει μέικερ που ψάχνει και επιστρέψει ο Τζέιμς.

Υπό αυτές τις συνθήκες, τελικά δεν στοίχισε η χαμηλή πτήση του καθοριστικού δίδυμου Μπουρούση-Παππά. Αυτό όμως θα είναι ένα από τα ζητούμενα του αμέσως προσεχούς διαστήματος αν αναλογιστούμε ότι ήταν εκείνο που επί Πεδουλάκη απολάμβανε την μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.