Επιβλητικός σε κάθε εκατοστό του παρκέ

Όταν έβλεπα Singles μου άρεσαν οι «θεωρίες της Ράνιας». Έβλεπα τη σειρά για τις θεωρίες της Σολωμού. Προς Θεού δεν είμαι κάποιος για να υπάρχουν οι «θεωρίες του Κωνσταντίνου», αλλά όπως «ο χειρότερος προπονητής ξέρει περισσότερο μπάσκετ από τον καλύτερο δημοσιογράφο» έτσι και «δεν ενθουσιαζόμαστε μετά από νίκες όπως και δε φέρνουμε την καταστροφή μετά από ήττες».

Τέλος με τα εισαγωγικά…

Είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσετε τον ενθουσιασμό σας μετά από μία τέτοια καθολική εμφάνιση του Ολυμπιακού. Δε θυμάμαι ματς που η μία ομάδα να κάνει όλα τα πράγματα καλά και ταυτόχρονα να αναγκάζει τον αντίπαλο να τα κάνει όλα λάθος.

Διότι ο Ολυμπιακός έκανε τον Παναθηναϊκό να φαίνεται τόσο κακός. Μέχρι ενός σημείου γιατί στη συνέχεια οι «πράσινοι» εγκατέλειψαν και αυτό είναι το πρώτο που θα πρέπει να τους ανησυχεί.

Η ανάλυση του ντέρμπι είναι η πιο εύκολη δυνατή.

Όταν παίρνεις 20 επιθετικά ριμπάουντ, όταν έχεις 21 περισσότερα συνολικά, όταν το σύστημα αξιολόγησης βγάζει 111-51, όταν μία ομάδα βρίσκει περίπου 17 πόντους στον αιφνιδιασμό και όταν μία ομάδα έχει 19 ασίστ κι η άλλη 10, δε χρειάζεται κάτι άλλο.

Καιρό είχα να ακούσω τόσο ουσιώδεις δηλώσεις όσο του Αργύρη Πεδουλάκη. Ο κόουτς του Παναθηναϊκού είπε, «ο Ολυμπιακός διάβαζε κάθε mismatch κι εμείς τίποτα. Είχαμε τον Σπανούλη να μαρκάρει τον Χαραλαμπόπουλο, έπρεπε να του δίνουμε τη μπάλα μέχρι ο ήλιος να βγάλει κέρατα. Από την άλλη πλευρά ο Ολυμπιακός διάβαζε τα πάντα».

Επίσης είπε, «δεν είχαμε καθόλου σκληράδα και θέληση. Δε γίνεται να μας παίρνουν 20 επιθετικά ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός είναι πολύ πιο γρήγορος από μας και δεν προλαβαίναμε να γυρίσουμε πίσω».

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΑΡΚΑΡΕ Ο ΓΚΙΣΤ ΤΟΝ ΣΠΑΝΟΥΛΗ

Με την έναρξη του ματς ο Γκιστ πήγε πάνω στον Σπανούλη δημιουργώντας αυτομάτως ανισορροπίες. Ο Χαραλαμπόπουλος πήγε στον Πρίντεζη και ο Ολυμπιακός το εκμεταλλεύτηκε ενώ ο Σπανούλης πήγε στον Χαραλαμπόπουλο και ο Παναθηναϊκός δεν το εκμεταλλεύτηκε.

Αυτό που δεν κατάλαβα ήταν το εξής: Ο Γκιστ ξεκίνησε πάνω στον Σπανούλη, αλλά με το παραμικρό σκριν γινόταν αλλαγή, με αποτέλεσμα ο αρχηγός των Πειραιωτών να δημιουργεί με ευκολία ρήγματα (7 ασίστ). Ποιος ο λόγος να κουράσεις άδικα τον Γκιστ από τη στιγμή που επί της ουσίας δεν τον μάρκαρε αυτός;

Οι λίγες φορές που τον μάρκαρε ήταν όταν ο Σπανούλης αποφάσιζε να παίξει pick repick (δύο σερί pick ‘n’ roll).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΠΟΥΡΟΥΣΗΣ

Οι εντολές του Γιάννη Σφαιρόπουλου ήταν σαφέστατες. Στην επίθεση «σημαδεύετε» τα πόδια του Έλληνα σέντερ και στην επίθεση τον αντιμετωπίζουμε ένας εναντίον ενός χωρίς βοήθεια.

Το σκεπτικό στην αντιμετώπισή του ήταν το κλειδί γιατί πολύ απλά ο Ολυμπιακός είχε δύο πλεονεκτήματα με αυτή την επιλογή.

Αφενός δεν του έδινε την επιλογή της πάσας που τόσο καλά κάνει και αφετέρου τον κούρασε. Ο Πεδουλάκης είχε μόνο μία κολώνα στη θέση «5» και ο Σφαιρόπουλος τρεις. Λογικό ήταν να κουραστεί.

ΜΙΚΡΟ ROTATION

Επιμένω πως ο Παναθηναϊκός πλήρωσε το μικρό ρόστερ. Η επιλογή των 6 μη κοινοτικών παικτών του αφαίρεσε δύο, βγάλτε και Μποχωρίδη, Λούντζη και Πατ Καλάθη…

Το ανέφερα και στο pre game blog, πως αυτό θα επηρέαζε αρνητικά στον τομέα ειδικά της κούρασης.

Προσθέστε και την ανυπαρξία του Νικ Καλάθη επιθετικά… ε, δε μένουν κι άλλοι. Ούτε ο Ρίβερς με τον Σίνγκλετον είναι παίκτες των 15 πόντων.

«ΧΤΥΠΗΣΕ» ΤΙΣ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ

Ο Ολυμπιακός είναι σαφέστατα πιο γρήγορη ομάδα, βρήκε πολλά εύκολα καλάθια αλλά τον βοήθησαν και οι τραγικές επιστροφές στην άμυνα.

Στο παιδικό οι προπονητές μαθαίνουν τον παίκτη ισορροπία, αυτόν που δεν πηδάει στο επιθετικό ριμπάουντ και γυρίζει πρώτος πίσω. Αυτό σπάνια συνέβαινε στους φιλοξενούμενους.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Είκοσι. 20. Twenty.

Ασυζητητί θέμα θέλησης, αλλά ο Σφαιρόπουλος το είχε επισημάνει στο πλάνο τακτικής αφού ο αντίπαλος έχει σαφέστατο πρόβλημα στο συγκεκριμένο τομέα και το έδειξε και με την Ζαλγκίρις.

Ο Ολυμπιακός σκόραρε 28 πόντους από δεύτερη ευκαιρία!

Βασικά με αυτόν τον τρόπο άλλαξε τη ροή του αγώνα και προκαλώ άπαντες να δουν το συγκεκριμένο διάστημα της δεύτερης περιόδου.

36-31 μπάσιμο ο Μάντζαρης, αστοχεί, παίρνει ο ίδιος το ριμπάουντ, πασάρει στον Λοτζέσκι μπροστά από τον πάγκο και 39-31.

Καπάκι… μπάσιμο από δεξιά ο Μάντζαρης, αστοχεί, επιθετικό ριμπάουντ ο Πρίντεζης και με φόλοου κάνει το 41-31.

Καπάκι… σουτάρει ο Μιλουτίνοφ, αστοχεί, επιθετικό ριμπάουντ ο Πρίντεζης, πασάρει στον Λοτζέσκι απέναντι από τον πάγκο και 44-31.

Καπάκι… σουτάρει ο Πρίντεζης, αστοχεί κι έρχεται ο ΜΙλουτίνοφ για κάρφωμα και φάουλ και… γεια σας (47-31).

ΩΡΙΜΟΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ

Από τους καλύτερους παίκτες του αγώνα. Πιο ώριμος από ποτέ. Δεν εκβίασε προσπάθειες και πραγματικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν απόλαυση να τον βλέπεις στο παρκέ έχοντας 6 ασίστ και μηδέν λάθη.

Ο Σπανούλης διάβασε τέλεια την άμυνα του Παναθηναϊκού και έκανε πολύ πιο εύκολη τη δουλειά των συμπαικτών του.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΝΤΙΠΑΛΟ Ο ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ

Δεν έχω καταλάβει ακόμη το πλάνο αναχαίτισης του Παναθηναϊκού πάνω στον Πρίντεζη. Ο Χαραλαμπόπουλος έχει τεράστια αδυναμία στην άμυνα στο low post, βοήθειες έρχονταν σπάνια και 2-3 φορές που έπαιξαν αλλαγή στο σκριν είτε βρέθηκε με τον Καλάθη είτε με τον Σίνγκλετον (αυτό δεν ήταν τόσο κακό).

Ο Πρίντεζης πάντως ήταν εκπληκτικός και στην άμυνα αλλά και στις μικρές λεπτομέρειες του παιχνιδιού. Ειδικά σε ό,τι αφορούσε την κίνηση μακριά από τη μπάλα, πώς έκοβε στην πλάτη των αντιπάλων του.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός μου θύμισε Ρεάλ Μαδρίτης. Τόση ταχύτητα στο παιχνίδι του, συνέχεια στο μυαλό του το εύκολο καλάθι και πολλά σερί 6-7 αναπάντητων πόντων σε διάστημα 90 δευτερόλεπτων.

ΥΓ 2: Ο Γιάννης Μπουρούσης δεν κατάλαβα γιατί έμεινε στον πάγκο στα πρώτα 9’ του τρίτου δεκαλέπτου.

ΥΓ 3: Ο Γκριν καλός τώρα;;; Το πρώτο ξεμπούκωμα θα γινόταν στο ΣΕΦ, το έγραφα. Ήταν αδύνατον να παίξει καλά στη Μαδρίτη που ήταν το πρώτο του παιχνίδι.

ΥΓ 4: Ο Μιλουτίνοφ καλός τώρα;;; Πανηγυρίσατε όσοι τον κράζατε που έκρυψε το καλάθι του Ολυμπιακού; Στις τάπες σε Γκιστ και Μπουρούση, πανηγυρίσατε φαντάζομαι.

ΥΓ 5: Το ΥΓ3 και το ΥΓ4 δεν τα έγραφα για να σας πικάρω, αλλά για να σας δώσω να καταλάβετε για εκατομμυριοστή φορά πως δεν κράζουμε κανέναν παίκτη μετά από μία κακή βραδιά και δεν τον αποθεώνομε μετά από μία καλή.

ΥΓ 6: Αυτό που ο Λοτζέσκι σε κάθε ματς κάνει παπάδες… και δεν τον αναφέρω πουθενά, θα πρέπει να το κοιτάξω. Δεν είναι επειδή υποτιμώ όλα όσα κάνει, αλλά επειδή τα κάνει συνέχεια που μοιάζουν συνηθισμένα.

ΥΓ 7: «Τα γραπτά μένουν, τα λόγια πετούν». Πριν από το ματς στο live κάποιος μου ζήτησε προγνωστικά στα ποσοστά στα τρίποντα. Έδωσα 41% και 33%. Οι ομάδες τελείωσαν με 40% (8/20) και 33% (6/18).

ΥΓ 8: Μπορεί να υπάρχει μία λεπτομέρεια η οποία μπορεί να σου χαλάσει τη διάθεση ακόμη και σε βραδιές που ένα ντέρμπι λήγει 25 πόντους.

ΥΓ 9: Η πρώτη φορά στο ΣΕΦ που δεν κοίταζα αριστερά και κάτω λίγα μέτρα πιο πέρα…