Από τον σκύλο, στην αλεπού

Από τον σκύλο, στην αλεπού

Βασίλης Βλαχόπουλος Βασίλης Βλαχόπουλος
Από τον σκύλο, στην αλεπού

bet365

Ο Τάντια Ντραγκίτσεβιτς εισέβαλε στην καθημερινότητά μας, ο Βίκτορ Σανικίντζε (προσωρινά) μας αποχαιρετά και ο Βασίλης Βλαχόπουλος βλέπει τις μεγάλες (αγωνιστικές) αλλαγές που έρχονται στον Άρη.

Μόνο μια ισχυρή προσωπικότητα μπορεί να αντέξει το βάρος της ευθύνης και την κατάρα μιας άδικης σύγκρισης που αναπόφευκτα θα γίνει στο προσεχές διάστημα. Το πιθανότερο είναι μάλιστα, να μη γνωρίζει ο Τάντια Ντραγκίτσεβιτς τον κεραυνοβόλο έρωτα όλων των ανθρώπων που αποτελούν τον οργανισμό “Άρης”, συμπεριλαμβανομένων και των οργανωμένων οπαδών, με τον Βίκτορ Σανικίντζε. Κι όλ' αυτά μέσα σε διάστημα (περίπου) δύο εβδομάδων. Τόσο χρειάστηκε ο Γεωργιανός για να ενταχθεί στη στενή συνομοταξία των ξένων που μπήκαν στην καρδιά του κόσμου, σ' έναν τόπο όπου κατοικοεδρεύουν οι Μάριο Μπόνι, Τζερεμάια Μάσεϊ και λίγοι ακόμη.

Ο Ντραγκίτσεβιτς έρχεται σε μια ομάδα, πολύ ξεχωριστή σε σχέση με αυτές που αγωνίστηκε στο πρόσφατο παρελθόν με εξαίρεση ασφαλώς τον Ερυθρό Αστέρα. Τούτο δεν σχετίζεται μόνο με το βεληνεκές του κάθε club όσο με την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ ομάδας και κόσμου.

Ντραγκίτσεβιτς και Σανικίντζε αγωνίζονται στην ίδια θέση, όμως είναι διαφορετικοί παίκτες κι αυτό θα επιφέρει ριζοσπαστικές αλλαγές στην αγωνιστική φιλοσοφία του Άρη. Σε επίπεδο χαρακτήρα, τους ενώνει η δύναμη της ψυχής, έχουν παραστάσεις και αθλητικό εγωισμό. Η ειδοποιός διαφορά τους είναι ότι ο Σανικίντζε μπαίνει πιο εύκολα σε... καλούπι. Δεν τον απασχολεί αν θα πάρει 2-3 προσπάθειες σε έναν αγώνα. Ο Ντραγκίτσεβιτς έρχεται με τη σφραγίδα του πρώτου σκόρερ της Αδριατικής Λίγκα. Επί της ουσίας, θέλει την μπάλα να φύγει από τα δικά του χέρια. Λατρεύει να αναλαμβάνει την τελευταία επίθεση, να παίρνει όλη την ευθύνη όταν η μπάλα ζυγίζει εκατό κιλά. Εν τέλει, το παιχνίδι του Σανικίντζε ξεκινάει από την άμυνα και καταλήγει στην επίθεση. Στην περίπτωση του Ντραγκίτσεβιτς, η διαδρομή είναι εντελώς αντίθετη.

Η παρουσία του Ντραγκίτσεβιτς λογικά θα λειτουργήσει “ευεργετικά” για τουλάχιστον δύο παίκτες. Ο Σέρβος συνηθίζει να παίζει από απόσταση μεταξύ τεσσάρων και επτά μέτρων. Διαθέτει περιφερειακό σουτ κι αυτή η απόσταση ανοίγει τις άμυνες. Αυτό σημαίνει ότι ο Έρικ Μπάκνερ – που στην Τουρκία πέτυχε τους περισσότερους πόντους του με κίνηση χωρίς την μπάλα – θα βρει χώρους για να κάνει το παιχνίδι του. Το ίδιο ισχύει και για τον Ντέβιν Μαρμπλ. Ο δε Άρης μπορεί να εξελιχθεί σε... δημόσιο κίνδυνο έξω από τα 6,75. Φανταστείτε να βρίσκονται στην ίδια πεντάδα οι Τζένκινς, Μαρμπλ και Ντραγκίτσεβιτς. Ο πρώτος σουτάρει με ποσοστό άνω του 40%, ο δεύτερος (ασχέτως του 1/9 στη πρεμιέρα με τα Τρίκαλα είναι αποτελεσματικός έξω από τα 6,75), ενώ ο Ντραγκίτσεβιτς σουτάρει στην καριέρα του με περίπου 35%. Κυρίως όμως, οι άμυνες εν γνώσει τους έδιναν το μακρινό σουτ στον ακίνδυνο Σανικίντζε. Δε θα γίνει το ίδιο με τον “Ντράγκι”. Ρίχνοντας μια ματιά στους αριθμούς της τελευταίας πενταετίας, ο Σέρβος σουτάρει περί των 4-5 τριπόντων σε κάθε αγώνα. Σε αντίθεση με τον “Βίκα”, λειτουργεί περισσότερο για να πάρει μπάλα και να εκτελέσει. Ο Γεωργιανός έχει εξαιρετική ανάγνωση των φάσεων, καθόλου τυχαία μοίρασε τόσες ασίστ σε λίγα παιχνίδια. Ο “Ντράγκι” συνήθως δεν ξεπερνά τη μία ασίστ ανά αγώνα, παραμερίζοντας την περσινή χρονιά στην Μπουντούτσνοστ όπου άγγιξε τις δύο.

Το αδύναμο σημείο του Ντραγκίτσεβιτς βρίσκεται στην άμυνα. Δεν έχει την έκρηξη αλλά και το επίπεδο αλτρουισμού του Σανικίντζε. Σε πρώτη φάση, ο Δημήτρης Πρίφτης θα υποχρεωθεί να εισάγει τακτική για να αποφευχθεί η απώλεια ριμπάουντ. Ο Σέρβος δεν θεωρείται...top. Με εξαίρεση την περσινή χρονιά στην Μπουντούτσνοστ, κυμαίνεται μεταξύ 2,5-3 “σκουπιδιών” ανά σεζόν. Κυρίως όμως, δεν είναι ο παίκτης που θα κυνηγήσει το επιθετικό ριμπάουντ.Υπάρχουν χρονιές όπου ο μέσος όρος δεν ξεπερνούσε τα 0,7 ριμπάουντ. Το επίπεδο ικανότητας του παίκτη στην άμυνα, θα αναγκάσει τον Πρίφτη να αλλάξει τους ρόλους στο αγαπημένο σύστημα του. Την πίεση στα 4/4. Λογικά, ο Σέρβος θα μένει πίσω και ο Μπάκνερ θα τρέχει σαν τον... απελπισμένο για να προσφέρει double team. Ωστόσο, με τον Ντραγκίτσεβιτς, λογικά ο Πρίφτης θα δώσει λεπτά συμμετοχής στον Μιχάλη Τσαϊρέλη (και) στη θέση “5”, στο χαμηλό σχήμα.

Καταλήγοντας, ο Άρης πήγε από τον σκύλο στην αλεπού. Τόσο απλά. Ο Σανικίντζε είναι σύμβολο θυσίας προς όφελος του συνόλου, ταίριαξε στην ομάδα όπως ένα εσώρουχο στον... ξεβράκωτο πισινό και εμφάνισε (ενδεχομένως) περισσότερες αρετές από αυτές που περίμενε και ο Δημήτρης Πρίφτης. Ήταν βέβαια σε full φόρμα έπειτα από τις υποχρεώσεις με την Εθνική Γεωργίας. Ο Τάντια Ντραγκίτσεβιτς είναι γεννημένος ηγέτης ο οποίος χρησιμοποιεί και την πονηριά του για να διαλύει τις άμυνες και να κρύβει τις αδυναμίες του.

Η επιλογή του Σέρβου αποτελεί την ασφαλέστερη δεδομένης της χρονικής περιόδου και των περιπτώσεων που προσφέρει η αγορά. Δεν γινόταν να καταλήξει στον τραυματία Σούρνα, ούτε να περιμένει τον Στέφαν Γιάνκοβιτς που παραμένει σε στάδιο ονείρωσης εγγυημένου συμβολαίου στο ΝΒΑ. Ο Άρης κοίταξε (την περασμένη Κυριακή) ζεστά μόνο μία περίπτωση. Ωστόσο, δεν είναι τόσο απλό να βγει ένας παίκτης από συμβόλαιο. Ποσώ μάλλον όταν αυτό φτάνει τα 500 χιλιάρικα και είναι κλειστό τριετές.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.