«Αλλιώς τα είχα ονειρευτεί στον Παναθηναϊκό!»

Αντώνης Καλκαβούρας
«Αλλιώς τα είχα ονειρευτεί στον Παναθηναϊκό!»

bet365

Στην πρώτη του μεγάλη συνέντευξη από τότε που μετακόμισε στη Βαλένθια, ο Βλάντο Γιάνκοβιτς εξομολογείται στο gazzetta.gr γιατί δε συνέχισε στο «τριφύλλι», χαρακτηρίζει πολύ δύσκολη την πρώτη χρονιά χωρίς Διαμαντίδη και μιλάει για τους χαμένους περυσινούς στόχους.

Γεννήθηκε στο Βελιγράδι, αλλά πριν καλά-καλά κλείσει τα τρία του χρόνια, μετακόμισε στην Ελλάδα, η οποία έμελλε να γίνει η πατρίδα του! Ο λόγος, δυστυχώς, είχε να κάνει και με το θλιβερό ατύχημα του πατέρα του, που τον Μάϊο του 1993 συγκλόνισε τη φίλαθλη (και όχι μόνο) κοινή γνώμη της χώρας! Ο αείμνηστος Μπομπαν Γιάνκοβιτς μπορεί να μην στάθηκε ποτέ ξανά στα πόδια του, παρέμεινε όμως (μέχρι να μας αποχαιρετήσει), στην κοινωνία του ελληνικού μπάσκετ και μοιραία, ο μονάκριβός γιος του, Βλάντο, μεγάλωσε ελληνικά στη Νέα Σμύρνη, έμαθε τα μυστικά του αθλήματος στον Πανιώνιο κι όταν έφτασε η ώρα να διαλέξει μπασκετική υπηκοότητα, δεν το σκέφτηκε καν και φόρεσε τα γαλανόλευκα.

Σήμερα, στα 26 του χρόνια, είναι πλέον ώριμος μπασκετμπολίστας, με διεθνείς συμμετοχές στην ανδρών, δύο χρυσά (Ευρωμπάσκετ νέων και εφήβων) και δύο αργυρά μετάλλια (Παγκόσμιο και Ευρωμπάσκετ νέων) με τις μικρές Εθνικές ομάδες και ήδη 4 τίτλους (πρωτάθλημα και 3 Κύπελλα) με τον Παναθηναϊκό στο παλμαρέ του. Η τριετία (2013-16) με την «πράσινη» φανέλα, μπορεί να μην κύλησε όπως ο ίδιος είχε φανταστεί, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο gazzetta.gr ο νέος παίκτης της Βαλένθια, όμως, μιλάει για το πως «γράφτηκε» το διαζύγιο με τους «πράσινους» και τον Σάσα Τζόρτζεβιτς, γιατί επέλεξε τους «πορτοκαλί» κι εξηγεί, πως χάθηκε το πρωτάθλημα αλλά και η πρόκριση στο περυσινό Final 4. Σχολιάζει πως «βλέπει» το νέο ρόστερ της πρώην ομάδας του, την απώλεια του Διαμαντίδη και το τουρνουά «Diamonds For Ever» και δηλώνει ότι έχει αναθεωρήσει αρκετά πράγματα, σχετικά με το πως αντιμετώπιζε παλιότερα τους προπονητές.

Κατ' αρχήν, το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν τελείως διαφορετικό απ' ότι είχες συνηθίσει. Τραυματίστηκες λίγο πριν το τέλος της χρονιάς, έμεινες ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό, δεν κλήθηκες στην Εθνική, πήγες στο summer-league του Λας Βέγκας και τελικά πήρες την απόφαση να παίξεις για πρώτη φορά στο εξωτερικό. Πως βίωσες όλες αυτές τις καταστάσεις;

«Το χειρότερο απ' όλα ήταν ότι δεν τελείωσα τη σεζόν υγιής! Από 'κει και πέρα, μπαίνοντας στη μετεγγραφική περίοδο, οφείλω να πω ότι στο μυαλό μου στριφογύριζαν πολλές σκέψεις και είχα πολλά διλήμματα γύρω από το πως φανταζόμουν την επόμενη χρονιά. Από τη μία ήθελα να μείνω στον Παναθηναϊκό, από την άλλη σκεφτόμουν ότι πρωταρχική μου επιθυμία ήταν πλέον να επιλέξω μία ομάδα που θα με πιστεύει πολύ και μου θα εγγυάται - όσο αυτό είναι εφικτό - έναν σημαντικό ρόλο και χρόνο συμμετοχής, για να μπορέσω να δείξω τις πραγματικές μου δυνατότητες και να ευχαριστηθώ το μπάσκετ. Αυτό δεν ήμουν καθόλου σίγουρος ότι θα μπορούσε να συμβεί στην προηγούμενη ομάδα μου και στην πορεία, δεν κατάλαβα ποτέ ξεκάθαρα, αν και κατά πόσο οι άνθρωποι του συλλόγου επιθυμούσαν την παραμονή μου. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με διακατέχει κάποια πικρία για το πως εξελίχθηκαν τελικά τα πράγματα.»

Η Βαλένθια πως προέκυψε;

«Από τη στιγμή που κατάλαβα ότι οι μέρες μου στον Παναθηναϊκό είχαν τελειώσει, δεν βιάστηκα να αποφασίσω. Είχα επαφές με αρκετές ομάδες, υπήρξε και μία πολύ εποικοδομητική συζήτηση με τον coach Πρίφτη για λογαριασμό του Άρη, αλλά όταν μπήκε στο παιχνίδι η Βαλένθια, πολύ γρήγορα η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει υπέρ της. Σ' αυτό, έπαιξε ρόλο η εξαιρετική προσέγγιση των ανθρώπων της, αρχικά προς τον ατζέντη μου και εν συνεχεία προς εμένα! Όταν μίλησα μαζί τους, όλα άλλαξαν μέσα μου κι έκτοτε, η συμφωνία έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες.»

Σου ήταν τόσο εύκολο να φύγεις από την Ελλάδα;

«Νομίζω ότι το σενάριο του εξωτερικού ωρίμασε τόσο γρήγορα στο μυαλό, που πιστεύω ότι ήμουν έτοιμος εδώ και καιρό. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που εξεπλάγησαν με την απόφασή μου, αλλά ο βασικός λόγος είχε να κάνει με ένα στοίχημα που έβαλα εγώ με τον εαυτό μου. Είχα ακούσει πολλά, όλα αυτά τα χρόνια, ότι θα στεριώσω στον Παναθηναϊκό, ότι μπορώ να τελειώσω την καριέρα μου με την "πράσινη" φανέλα, αλλά δεν πήρα τις κατάλληλες ευκαιρίες. Γι' αυτό και μπήκα στην διαδικασία να αποδείξω - σε μένα πρώτα απ' όλα - ότι μπορώ να παίξω σ' ένα ξένο και πιο ποιοτικό πρωτάθλημα και παράλληλα να αποκτήσω και εμπειρίες.»

Να σε ρωτήσω πιο ξεκάθαρα... Αισθάνθηκες ότι ο Παναθηναϊκός δεν καιγόταν ιδιαίτερα να σε κρατήσει κι αυτό σε έκανε να «ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου»;

«Μπορεί κι αυτό να έπαιξε κάποιο ρόλο, αλλά σέβομαι απόλυτα το πλάνο που κατάρτισε η ομάδα και δεν κατακρίνω κανέναν επειδή εγώ δεν συμπεριλήφθηκα σ' αυτό. Άλλωστε, σ' αυτά τα τρία χρόνια, έγιναν τόσα πολλά και άλλαζαν συνεχώς οι καταστάσεις, που δε νομίζω ότι βρήκα και το πλέον σταθερό περιβάλλον, έτσι ώστε να δείξω ποιος πραγματικά είμαι και τι μπορώ να κάνω. Θέλεις οι αλλαγές προπονητών, θέλεις τα λάθη των παικτών, θέλεις κάποιοι τραυματισμοί, η ουσία είναι ότι δεν μπορέσαμε να ανταποκριθούμε στις υψηλές προσδοκίες που έχει πάντα η ομάδα και γι' αυτό χάσαμε τα δύο τελευταία πρωταθλήματα.»

Διαβάζοντας τη συνέντευξή σου, πολλοί μπορεί να πουν ότι ο Παναθηναϊκός δεν πολυασχολήθηκε και ίσως να μην είναι τυχαίο, που ο Βλάντο δεν κατέληξε σε ομάδα της Euroleague. Αυτό χτυπάει αρνητικά στον εγωισμό σου;

«Το μόνο σίγουρο είναι ότι μου δίνει κίνητρο! Μπορεί να μην έφτασα στο επίπεδο που πολλοί ενδεχομένως να περίμεναν, ωστόσο, όσο έπαιζα - γιατί υπήρχαν και πολλές στιγμές που ο χρόνος μου περιοριζόταν αισθητά - προσπαθούσα για το καλύτερο. Αλλιώς είχα ονειρευτεί την πορεία μου στον Παναθηναϊκό και αλλιώς εξελίχτηκε. Γι' αυτό και δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν και γι' αυτό και έστρεψα αλλού το ενδιαφέρον μου. Δεν ήθελα να μείνω με το ζόρι.»

Πως βρήκες τα πράγματα στην Ισπανία;

«Πολύ διαφορετικά θα έλεγα! Από πολλές απόψεις! Από το επίπεδο της οργάνωσης του συλλόγου μέχρι τον τρόπο παιχνιδιού και προπόνησης. Είμαι ενάμιση μήνα στη Βαλένθια κι ακόμη δεν έχει χρειαστεί να ανησυχήσω ή να ασχοληθώ με κάτι που αφορά στην καθημερινότητά μου, εκτός γηπέδου. Η αλλαγή περιβάλλοντος, βέβαια με βοηθάει να συγκεντρωθώ μόνο στο μπάσκετ γιατί δεν είμαι στην Ελλάδα, για να πάω εδώ κι εκεί και να δω τους φίλους μου, αλλά έχει κι αυτό τη χρησιμότητά του! Όσον αφορά στο αγωνιστικό μέρος, εδώ δίνουν πολύ έμφαση στη βελτίωση κάποιων ατομικών χαρακτηριστικών, ενώ η ανάπτυξη της ομάδας στο παρκέ γίνεται με πολύ πιο ταχείς ρυθμούς απ' ότι είχα συνηθίσει. Ο ρυθμός είναι δαιμονισμένος, πάμε σε transition καταστάσεις ακόμη και όταν δεχόμαστε καλάθι, τρέχουμε συνεχώς πάνω-κάτω και γενικά παίζουμε πολύ πιο ελεύθερα.»

Από ποιους φίλους σου, μέσα από το μπάσκετ, ζήτησες τη συμβουλή τους, πριν αποφασίσεις να φύγεις στο εξωτερικό;

«Έχω αρκετούς ανθρώπους που είναι κοντά μου και μπορώ να βασιστώ σ' αυτούς, αλλά χαίρομαι ιδιαίτερα που τρεις φίλοι, που έχουμε μεγαλώσει μαζί, με στήριξαν στις δύσκολες στιγμές που πέρασα αυτό το καλοκαίρι και με έκαναν να αισθανθώ πολύ καλύτερα. Αναφέρομαι στο Νώντα Παπαντωνίου, το Νίκο Παππά και τον Βαγγέλη Μάντζαρη, αλλά και σε πιο έμπειρα παιδιά, όπως ο Γιάννης Μπουρούσης και ο Αντώνης Φώτσης.»

Έχεις βγάλει μία φήμη ότι δεν τα πας ιδιαίτερα καλά με τους προπονητές. Με τον Τζόρτζεβιτς για παράδειγμα, τι συνέβη και η σχέση σας χάλασε;

«Δεν μπορώ να ξέρω πως σκεφτόταν γιατί δεν μου μίλησε ποτέ. Εικάζω ότι έκρινε ότι μπορούσα να βοηθήσω μόνο σε ένα συγκεκριμένο ρόλο, με περιορισμένο χρόνο, τι να πω... Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, όμως, δεν σου έρχονται όλα πάντα όπως τα θέλεις. Μερικές φορές πέφτεις και λίγο έξω σε σχέση με τις προσδοκίες σου. Γενικά, πάντως, δεν κρατάω κακία στον coach! Έτσι έκρινε σωστό, έτσι έπραξε. Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, έμαθα να μπαίνω και στην οπτική πλευρά των προπονητών, που παίρνουν τις όποιες αποφάσεις τους, σύμφωνα με το πως εκείνοι αντιλαμβάνονται το καλό της ομάδας τους. Τώρα καταλαβαίνω και τον Κατσικάρη και τον Μπαρτζώκα, με τους οποίους παλιότερα είχα διαφωνήσει. Ίσως ήμουν μικρότερος και τα έβλεπα λάθος.»

Στον Παναθηναϊκό γιατί δεν στέριωσε;

«Νομίζω ότι δεν μπόρεσε να διαχειριστεί θετικά τους κραδασμούς από τις πρώτες ήττες και την πίεση, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να δημιουργηθούν διάφορα θέματα που είχαν αρνητική επίδραση στη σωστή λειτουργία της ομάδας. »

Γιατί αποτύχατε πέρυσι;

«Σε συνέχεια αυτών που σας είπα, νομίζω ότι στην Ευρωλίγκα, η Λαμποράλ παρουσιάστηκε πιο έτοιμη από μας στα play-offs, μας "διάβασε" πολύ καλά, μας φόρτωσε με άγχος με τις δύο πρώτες νίκες στη Βιτόρια και μετά η πρόκριση στο Final 4, που τόσο θέλαμε, έμοιαζε με... βουνό! Αλλά νομίζω ότι η ευρωπαϊκή αποτυχία οφείλεται στην απώλεια του πλεονεκτήματος έδρας στον αγώνα με την Λοκομοτίβ Κουμπάν, που νικήσαμε μεν, αλλά δεν καλύψαμε την διαφορά. Με τρία παιχνίδια στο ΟΑΚΑ, δεν υπήρχε περίπτωση να μην τα καταφέρναμε.»

Στο πρωτάθλημα;

«Αν και είχαμε κάποιες απώλειες στους τελικούς, νομίζω ότι κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Μπορεί να χάσαμε κι εκεί το πλεονέκτημα έδρας με την βαριά ήττα μας στο ΣΕΦ, ωστόσο, ο coach Πεδουλάκης έκανε εξαιρετική δουλειά, πρόλαβε να διαφοροποιήσει αρκετά πράγματα στο παιχνίδι μας και φάνηκε από την εικόνα που είχαμε στο πρώτο ματς και το "διπλό" στο Φάληρο. Από 'κει και πέρα, ο τίτλος πήγε στον Ολυμπιακό χάρη σε δύο μεγάλα σουτ του Σπανούλη. Αν ο Βασίλης είχε αστοχήσει στο ένα από τα δύο, στη χειρότερη περίπτωση θα παίζαμε πέμπτο τελικό. Αλλά αυτή είναι η ομορφιά του μπάσκετ.»

Πως βλέπεις το ρόστερ του εφετινού Παναθηναϊκού;

«Έχει ενισχυθεί αρκετά, αλλά ουσιαστικά το ίδια δεν λέμε κάθε χρόνο για τις περισσότερες ομάδες; Το θέμα είναι να βρει "χημεία" και να μην έχει τραυματισμούς, έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα για τα κρίσιμα παιχνίδια, να είναι η ομάδα στο επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας για να πετύχει τους στόχους της.»

Έζησες τον Παναθηναϊκό τρία χρόνια με τον Διαμαντίδη, στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή ,οπότε και το βάρος που σήκωσε, ήταν πολλαπλάσιο από εκείνο που σήκωνε, όταν ο "Ζοτς" ήταν στην ομάδα. Πόσο δύσκολη θα είναι η σεζόν που αρχίζει, υπό την έννοια ότι θα είναι η πρώτη χωρίς την φυσική παρουσία του Μήτσου, στο γήπεδο και τ' αποδυτήρια;

«Πολύ δύσκολη, τολμώ να προβλέψω! Αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε όλους και πρώτα απ' όλα στους φιλάθλους. Επί σχεδόν μία δεκαετία, ήταν το σημείο αναφοράς της ομάδας, είχε αποκτήσει τεράστια εμπειρία στο να διαχειρίζεται τα μεγάλα ματς και ήταν ένας αθλητής που τον σέβονταν όλοι και τον φοβούνταν πάρα πολλοί! Δεν ήταν λίγοι οι παίκτες, που μόνο τον έβλεπαν να τους μαρκάρει, έχαναν τον έλεγχο της μπάλας! Το κενό που αφήνει είναι πολύ μεγάλο, όχι μόνο λόγω της ποιότητας και της προσφοράς του, αλλά και γιατί είναι Έλληνας και την πονούσε πολύ την ομάδα!»

Πως σου φάνηκε το τουρνουά που διοργάνωσε η διοίκηση του «τριφυλλιού» για να τον τιμήσει; Είδες το τελετουργικό;

«Από τη μία χάρηκα που δεν είχα προπόνηση και το είδα όλο, από την άλλη όμως, στενοχωρήθηκα που δεν ήμουν εκεί να συμμετάσχω και να του σφίξω το χέρι, γιατί θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που ήμουν συμπαίκτης του. Έμαθα πολλά δίπλα του, από τις κινήσεις του μέσα στο γήπεδο έως και τη νοοτροπία του και είμαι περήφανος που τον είδα να φεύγει με τόσο τιμητικό τρόπο. Του άξιζε και με το παραπάνω αυτή η αναγνώριση. Είναι ένας γιατρός του μπάσκετ.»

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα