Η επιστροφή του “Γκαστόνε” στον τόπο του... εγκλήματος!

22ο FINAL 4 ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ

ΠΟΤΕ: Παρασκευή 1 και Κυριακή 3 Μαΐου 2009 . ΠΟΥ: Ο2 Αrena, Βερολίνο. ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΓΑ: Στο θρόνο για πέμπτη φορά ο Παναθηναϊκός , τέταρτος ο Ολυμπιακός στην επιστροφή του μετά από δέκα χρόνια. ΜVP: Βασίλης Σπανούλης

Δυο χρόνια μετά τη στέψη του στην Αθήνα, όπου ήταν μόνος του, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο θρόνο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και έγινε πεντάστερος, ισοφαρίζοντας την επίδοση της Ινις Βαρέζε και της Μακάμπι Τελ Αβίβ, τις οποίες έμελλε να ξεπεράσει μετά από δυο χρόνια με τον έκτο τίτλο του στη Βαρκελώνη. “Αυτό το επίτευγμα κάποτε φάνταζε αδύνατο, αλλά τώρα αυτός είναι ένας εφικτός στόχος για το μέλλον”, σχολίασε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όχι στο Βερολίνο, αλλά έξι μέρες αργότερα: στο ΟΑΚΑ, το βράδυ της φιέστας του “πεντάστερου” κι ενώ σε πείσμα της δικής του (και καθόλου τεχνητής και φτιασιδωμένης μετριοφροσύνης) η ΚΑΕ αποφάσισε να τον βάλει φάτσα κάρτα στο λάβαρο που ανέβηκε στην οροφή.

Το 2007 στο ΟΑΚΑ παίχτηκε ο καλύτερος τελικός στα χρονικά, αλλά στη (χτισμένη δίπλα στο Τείχος του Βερολίνου) 02 Arena εκτυλίχθηκε ο μακράν συγκλονιστικότερος ημιτελικός: ο εμφύλιος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό, που επέστρεψε σε Φάιναλ Φορ μετά από δέκα χρόνια και είδε την ευκαιρία (του τελικού) να του γλιστράει από τα χέρια του Μπουρούση στην τελευταία φάση. Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα στο τρίτο θρίλερ αυτού του Φάιναλ Φορ (με τέσσερις ομάδες που όλες τους θα μπορούσαν να στεφθούν πρωταθλήτριες) ο Παναθηναϊκός έβαλε κάτω και την ΤΣΣΚΑ, φορώντας το πέμπτο παράσημο στην πλουμιστή στολή του, χώρια που έσπασε και μια καταραμένη παράδοση: μέχρι τότε σε οκτώ περιπτώσεις, καμιά ομάδα από αυτές που επέζησαν ενός εμφυλίου ημιτελικού δεν είχε καταφέρει να ανέβει στο θρόνο!

Παρεμπιπτόντως το 2002 οπότε υπενθύμισα αυτή την κατάρα στον Μεσίνα, ο Ετορε σιώπησε για λίγο και ύστερα το διέπραξε: “Έτσι ε; Αν δεν ήταν γυναίκες σε αυτήν την αίθουσα (ΣΣ: στο δημαρχείο της Μπολόνια) θα έπιανα τώρα αμέσως τα αρχ...ια μου για να φύγει η γρουσουζιά”! Ο Ομπράντοβιτς πάντως υπήρξε πολύ πιο σεμνός και δεν εξετράπη σε τέτοιες δηλώσεις, ούτε καν για τον Αρτεάγα, που τον σιχτίριζε όχι μόνο στη διάρκεια του τελικού και στη συνέντευξη Τύπου, αλλά και ολόκληρη την εβδομάδα στην Αθήνα!

“Στο δεύτερο ημίχρονο έγιναν πολλά περίεργα πράγματα. Δεν είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή να μιλήσω, αλλά θα δω το βίντεο και θα τοποθετηθώ” δήλωσε ο Ζοτς στη συνέντευξη Τύπου, συμπληρώνοντας ότι “αν έχω κάνει λάθος, που δεν το νομίζω, τότε θα ανακαλέσω δημοσίως”. Μολονότι ο τελικός είχε λήξει και ο Παναθηναϊκός είχε στεφθεί πρωταθλητής, ο Ομπράντοβιτς συνέχισε να έχει εκείνο το παροιμιώδες ...μελιτζανί χρώμα στο πρόσωπο του και τσατίστηκε ακόμη περισσότερο όταν ο (αρχισυντάκτης της επίσημης ιστοσελίδας της Ευρωλίγκας) Φρανκ Λόουλορ του υπενθύμισε ότι ο κανονισμός της διοργάνωσης απαγορεύει τα σχόλια για τη διαιτησία!

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, Mίστερ Φρανκ!

Τα όργανα για τη διαιτησία είχαν αρχίσει νωρίτερα και μάλιστα στην εξέδρα των επισήμων, όπου ο Θανάσης Γιαννακόπουλος εξαπέλυσε σκαιά (φραστική) επίθεση κατά του Τζόρντι Μπερτομέου, ενώ προχώρησε και σε μια μορφή “έργω εξύβρισης”, καθώς άρχισε να πετάει προς το μέρος του πενηντάρικα ό,τι άλλα χαρτονομίσματα είχε στην τσέπη του! Έναν μήνα αργότερα η Ευρωλίγκα επέβαλε στον Παναθηναϊκό πρόστιμο 150.000 ευρώ “για υποτιμητική συμπεριφορά υψηλόβαθμου στελέχους του”, αλλά ο Παναθηναϊκός προσέφυγε στο CAS, ενώ τον Ιανουάριο του 2010 η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, κατόπιν διαπραγμάτευσης και συμφωνίας των δυο πλευρών, που σφραγίστηκε μάλιστα από ρήτρα εχεμύθειας!

Ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για τέσσερις πόντους και για δύο άστοχα σουτ των αντιπάλων του, θέμα που υπήρξε αντικείμενο ερώτησης στη συνέντευξη Τύπου μετά τον τελικό και έκανε τον (ήδη αρπαγμένο ελέω διαιτησίας) Ομπράντοβιτς να απαντήσει με έντονο τρόπο: “Εάν φίλε μου μετά από έντεκα Φάιναλ Φορ και επτά τρόπαια, πιστεύεις ακόμη ότι είμαι τυχερός, κανένα πρόβλημα. Το λέω από μόνος μου κιόλας για να σε διευκολύνω: Ναι είμαι πολύ τυχερός”!

Κανονικά για να το... χοντρύνει ακόμη περισσότερο, ο Ζέλικο έπρεπε να πει ότι “είμαι πολύ Γκαστόνε”, αλλά αυτό μου είχε κάνει την τιμή να το φυλάξει για μένα την προηγούμενη μέρα. Φταίει βεβαίως και μια σύμπτωση, διότι όταν ολοκληρώθηκε η συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ και σηκώθηκαν από το πάνελ ο Ομπράντοβιτς, ο Μεσίνα, ο Σπανούλης και ο Χριάπα από το κούνημα του τραπεζιού έπεσαν στο πάτωμα τα τρία από τα τέσσερα καρτελάκια και το μόνο που έμεινε ακίνητο στη θέση του ήταν εκείνο που έγραφε “Ζeljko Obradovic, Panathinaikos coach”!!!

Τυχαίο; Δε νομίζω!

Είδα τη σκηνή κι όταν τον πλησίασα συνωμοτικά και του είπα τι έγινε, έβαλε τα γέλια και μου είπε “ε, γι αυτό, πριν από 15 χρόνια με λέγατε Γκαστόνε”!

Για τον Παναθηναϊκό η χρονιά ήταν περίεργη, χώρια που κάποια στιγμή ο Ομπράντοβιτς ειχε βγάλει στη σέντρα τους παίκτες του λέγοντας ότι “αν συνεχιστεί αυτό το βιολί, θα γελάει μαζί μας όλη η Ευρώπη”! Ήταν 14 Ιανουαρίου του 2009, όταν ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε της Πρόκομ με 75-53, αλλά ο (σεσημασμένος για την τελειομανία και το ανικανοποίητον του χαρακτήρα του) Ζέλικο δήλωσε ότι νιώθει ντροπή για την εικόνα της ομάδας του, κατηγόρησε κάποιους παίκτες του ότι δεν αξίζουν να φορούν αυτή τη φανέλα και, στο πλαίσιο των τεχνητών κρίσεων και των ασκήσεων πανικού, στις οποίες είναι μάστορας, τους προανήγγειλε ότι αν συνεχίσουν αυτή τη φάμπρικα θα γίνουν ο περίγελος της Ευρώπης!

Πέρασαν τέσσερις μήνες και ο Ομπράντοβιτς δικαιώθηκε πανηγυρικά, διότι όπως είπε το βράδυ που σήκωσε, μαζί με τον Διαμαντίδη, την κούπα στην O2 Arena του Βερολίνου ο Αλβέρτης, “όντως πέφτουν πολλά γέλια, αλλά είναι από την ευτυχία μας”!

Δυόμισι μήνες αργότερα, ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε εντός έδρας από τη Σιένα και την επόμενη μέρα ο Ζέλικο επιφύλαξε ένα βασανιστήριο άνω των πέντε ωρών στην ομάδα! Μετά από τρεις ώρες προπόνησης και άλλες δύο μπροστά στο βίντεο, ένας συνεργάτης του (εικάζω από τα συμφραζόμενα ότι ήταν ο Πιστιόλης) του είπε δειλά: “Κόουτς κοντεύουμε έξι ώρες εδώ. Μήπως πρέπει να τους αφήσουμε να φύγουν;” Ο Ομπράντοβιτς τον κοίταξε αυστηρά και τον ρώτησε: “Σε πόσα Φάιναλ Φορ έχεις πάει;”. Αυτός του απάντησε “σε κανένα” και τότε ο Ζοτς του είπε το εξής: “Εγώ, λοιπόν, που έχω πάει σε έντεκα ως παίκτης και προπονητής σου λέω ότι αν χρειαστεί θα μείνουμε εδώ για οκτώ ώρες, θα κοιμηθούμε εδώ και θα πεθάνουμε εδώ”! !!

Ο εμφύλιος ημιτελικός υπήρξε μια μπασκετική έκσταση με τις δυο ομάδες να βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους επί σαράντα λεπτά και τον Σάρας να βάζει (και) την υπογραφή του, καθώς από το δικό του χέρι πέρασε η μπάλα (για να σκοράρει ο ίδιος ή να δώσει ασίστ ) στα 13 από τα τελευταία 14 καλάθια του Παναθηναϊκού. Οι “πράσινοι” προηγήθηκαν με 81-74 δυόμισι λεπτά πριν από τη λήξη, αλλά ο Ολυμπιακός οιστρηλατούμενος από τον Παπαλουκά απάντησε με ένα εντυπωσιακό “come back” και ισοφάρισε 82-82, δια χειρός Μπουρούση (2/2 βολές). Στο pick n' roll o Σάρας σημάδεψε τον Πέκοβιτς για το 84-82, ακολούθησαν τα άστοχα σουτ του Βούιτσιτς (τρίποντο) στα 38'' και του Πέκοβιτς στα 15'') και το συγκλονιστικό μπασκετικό δράμα κορυφώθηκε στην τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού, όταν ο Μπουρούσης μετά την αργοπορημένη πάσα του Λιν Γκριρ, πόσταρε τον κολλητό του, Αντώνη Φώτση, αλλά η ραβέρσα του δεν βρήκε στόχο, όπως και το συνακόλουθο tip-in του Τζος Τσίλντρες, ενώ “την ίδια στιγμή εμείς κάναμε το σταυρό μας και την προσευχή μας ” όπως εξομολογήθηκε αργότερα ο Περπέρογλου!

Στον άλλο ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ νίκησε την Μπαρτσελόνα χάρη στην... οργιώδη εμφάνιση του Σισκάουσκας, που σημείωσε 29 πόντους (εκ των οποίων 26 στο δεύτερο ημίχρονο), το χαμηλό σχήμα του Μεσίνα και μερικές καλές άμυνες του Χριάπα στον Αντερσεν στα τελευταία λεπτά.

Την Κυριακή η Μπαρτσελόνα φάνηκε λιγότερο απογοητευμένη από τον Ολυμπιακό και με όχημα ένα σερί 17-0 (προηγήθηκε με 37-19) και επιβλήθηκε με 95-79, αφήνοντας υποσχέσεις για το Φάιναλ Φορ της επόμενης χρονιάς, όταν οι δυο ομάδες συναντήθηκαν στον μεγάλο τελικό, που εξελίχθηκε με παρεμφερή τρόπο...

Ο τελικός ήταν σκέτη ... Ψυχώ του Χίτσκοκ! Στο 24ο λεπτό οι “πράσινοι” παίζοντας το απόλυτο μπάσκετ, το οποίο οι Μοσχοβίτες δεν μπορούσαν (όχι απλώς να ακολουθήσουν, αλλά ούτε καν) να παρακολουθήσουν, προηγήθηκαν με 56-33 και όλα φαίνονταν προδιαγεγραμμένα, αλλά η αντεπίθεση (απόρροια εγωισμού και υπερηφάνειας) της ΤΣΣΚΑ, τα κενά αέρος στα οποία έπεσε ο Παναθηναϊκός (με αποκορύφωμα το σερί 0-17 σε οκτώ λεπτά) και τα “many strange things” (όπως τα χαρακτήρισε αργότερα ο Ομπράντοβιτς) έφεραν τα πάνω κάτω: στα 26'' ο Σισκάουσκας με τρίποντο μείωσε σε 70-69, στα 10'' ο Διαμαντίδης με 2/2 βολές έκανε το 72-69, στα 8' ο Σισκάουσκας με 2/2 βολές έφερε πάλι το ματς στον πόντο (72-71), ακολούθησε ένας πόντος από τον Γιασικεβίτσιους για το 73-71 και μετά το... απόλυτο κενό! Τόσο κενό, όσο χρειάστηκε η μπάλα για να φύγει από τα χέρια του Σισκάουσκας, να διανύσει την (πολλά υποσχόμενη για την ΤΣΣΚΑ) πορεία της και τελικά να... φυσήξει ένα αεράκι (όπως είχε πει τέσσερα χρόνια νωρίτερα ο Μέμος Ιωάννου για τα σουτ του Διαμαντίδη και του Λάκοβιτς σε δυο ημιτελικούς των πλέι οφς στη Νέα Σμύρνη) και να την τραβήξει πέρα από το καλάθι!

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ

1. Παναθηναϊκός

2. ΤΣΣΚΑ Μόσχας

3. Μπαρτσελόνα

4. Ολυμπιακός

ΟΙ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 84-82

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ: Κέτσμαν, Σπανούλης 18 (4/8δ., 2/2τρ., 4/4β., 3ρ., 2ασ., 1κλ., 3λ.), Περπέρογλου 4, Μπατίστ 19 (7/9δ., 5/6β., 6ρ.,1κλ, 1τ., 1λ.), Φώτσης 5, Νίκολας, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης (0/4δ., 0/2τρ., 3ρ., 2ασ., 1κλ., 1λ.), Πέκοβιτς 20 (7/10δ., 6/7β., 2ρ., 2λ.), Γιασικεβίτσιους 18 (1/4δ., 4/6τρ., 4/4β.,3ρ., 5ασ., 1λ.).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Παπαλουκάς 9 (3/6δ., 1/2τρ., 1ρ., 5ασ., 2λ.), Τσίλντρες 11 (4/7δ., 0/1τρ., 3/4β., 4ρ., 1ασ., 3κλ., 2λ.), Βούϊτσιτς 14 (6/12δ., 0/1τρ., 2/3β., 4ρ., 1τ., 3λ.), Μπουρούσης 10 (2/5δ., 1/1τρ., 3/4β.,7ρ., 1λ.), Χαλπερίν 4, Γκριρ 18 (3/6δ., 2/3τρ., 6/7β., 3ρ., 2ασ., 1κλ.), Βουγιούκας, Πρίντεζης 9 (3/4δ., 3/3β.,), Ερτσεγκ 4, Τεόντοσιτς 3, Πάργκο.

ΤΣΣΚΑ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 82-78

ΤΣΣΚΑ: Ζήσης, Σμόντις 9, Σισκάουσκας 29 (4/8δ., 4/6τρ., 9/10β., 2ρ.), Χόλντεν 8 (5ρ., 4ασ.), Λόρμπεκ 8, Λάνγκτον 15 (6/7δ., 3/4β., 6ρ., 2κλ., 1λ.), Κάουν 4, Χριάπα 9 (4/5δ., 0/1τρ., 1/2β., 9ρ., 2ασ., 3κλ., 1λ.), Μόρις.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Μπαζίλε 5 (5ρ.), Μπάρτον 2, Λάκοβιτς 13 (1/2δ., 3/7τρ., 2/2β., 3ρ., 5ασ., 2κλ., 3λ.), Ναβάρο 13 (1/1δ., 3/5τρ., 2/2β, 2ασ., 2λ.), Αντερσεν 24 (6/6δ., 3/6τρ., 3/3β., 4ρ., 2ασ., 1τ., 3λ.), Βάθκεθ 6, Ιλιάσοβα 2 (5ρ.), Σάδα, Σαντιάγκο 9 (3/6δ., 3/3β., 6ρ., 2ασ.), Γκριμάου 4.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 95-79

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Μπαζίλε 3, Μπάρετ 4, Τρίας 5, Μπάρτον 6, Λάκοβιτς 14 (2/3δ., 2/4τρ., 4/4β., 2ρ., 5ασ.), Ναβάρο 14 (2/6δ., 1/8τρ., 7/7β., 3ασ.), Αντερσεν 20 (5/7δ., 3/5τρ., 1/2β., 4ρ., 2λ.), Βάθκεθ 3 (5ρ.), Ιλιάσοβα 7, Σάδα 4, Σαντιάγκο 10 (4/4δ., 2/4β., 3ρ.), Γκριμάου 5.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Παπαλουκάς 8 (3/7δ., 0/1τρ., 2/2β., 4ασ., 3λ.), Πελεκάνος 3, Βούϊτσιτς 12 (4/8δ., 4/4β.,, 3ρ., 3ασ., 1τ., 1λ.), Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 17 (7/8δ., 1/3τρ., 0/2β., 9ρ., 2ασ.), Χαλπερίν, Γκριρ 19 (3/6δ., 2/4τρ., 7/8β., 3ρ., 2ασ., 1κλ., 3λ.), Βουγιούκας, Πρίντεζης 4, Ερτσεγκ 11 (4/6δ., 3/4β., 5ρ., 1ασ., 2κλ.),

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ-ΤΣΣΚΑ 73-71

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Σπανούλης 13 (2/5δ., 3/5τρ., 1λ.), Περπέρογλου 6 (2ρ., 2ασ.), Μπατίστ 6 (4ρ.), Φώτσης 13 (1/4δ., 3/6τρ., 2/2β., 8ρ., 1ασ., 1λ.), Νίκολας 7, Τσαρτσαρής 2, Διαμαντίδης 10 (1/2δ., 2/3τρ., 2/2β., 4ρ., 3ασ., 1κλ., 2λ.), Πέκοβιτς 6 (6λ.), Γιασικεβίτσιους 10 (0/1δ., 3/5τρ., 1/2β., 4ρ.,, 4ασ., 1κλ., 2λ.). Κόουτς: Ομπράντοβιτς

ΤΣΣΚΑ: Ζήσης, Σμόντις 9 (2/6δ., 1/4τρ., 2/4β., 9ρ.), Σισκάουσκας 13 (2/4δ., 2/6τρ., 3/6β., 1κλ., 2λ.), Χόλντεν 14 (5/7δ., 0/1τρ., 4/4β., 1ρ., 4ασ., 1κλ.), Λόρμπεκ 5, Λάνγκντον 13 (2/6δ., 1/2τρ., 6/6β., 4ρ.,1ασ.), Χριάπα 9 (2/3δ., 1/3τρ., 2/4β., 7ρ., 1ασ., 2κλ.), Πλάνινιτς 5, Μόρις . Κόουτς: Μεσίνα

Διαιτητές: Μπραζάουσκας (Λιθουανία), Αρτεάγα (Ισπανία), Μπαχάρ (Ισραήλ)

ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

• ΚΩΔΙΚΟΣ: “Κοκομπλόκο”.Το φώναζαν ο Αντώνης Φώτσης και ο (φυσικοθεραπευτής) Ακης Παναγιωταράς έξω από τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού μετά τη λήξη του τελικού και έγινε η... λεζάντα του πέμπτου στέμματος. “Το έπαθαν οι αντίπαλοι μας” εξηγούσε ο Φώτσης. “Κοκομπλόκο στη γλώσσα της επικοινωνίας σημαίνει πατατράκ, ζημιά και αυτό που έγινε και τα δυο βράδια στο Βερολίνο ήταν μεγάλο κοκομπλόκο”!

• Ο ΩΡΑΙΟΣ: Ωραίος τότε, ακατονόμαστος (για τον Παναθηναϊκό) τώρα. Στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του μέχρι τώρα, ο Βασίλης Σπανούλης ανακηρύχθηκε MVP του Φάιναλ Φορ και ασφαλώς δικαιώθηκε για την πρεμούρα που τον είχε καταλάβει να εγκαταλείψει το... αφιλόξενο ΝΒΑ και να παλιννοστήσει στα πάτρια εδάφη. Εκείνη η σεζόν ήταν όντως συγκλονιστική για τον V-Span, καθότι κατέκτησε το triple crown, αλλά και το χάλκινο μετάλλιο με την εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ του Κατοβίτσε, όπου συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα, ενώ έγινε πατέρας για πρώτη φορά! “Είναι το πρώτο Φάιναλ Φορ μου και το περιμένω με ανυπομονησία” δήλωνε προτού φύγει, απάντησε με μια έκφραση που δεν... γράφεται όταν ο αυτοκόλλητος του Νίκος Ζήσης τον απείλησε πριν από τον τελικό με το μήνυμα “φιλαράκι θα μαρτυρήσεις” και την Κυριακή το βράδυ (ενώ ο Μπατίστ του αφιέρωνε το Κύπελλο) δήλωσε ότι “ζω κάτι συναρπαστικό”.

• Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ: Εξ ημισείας και εξ αδιαιρέτου ο τίτλος μοιράζεται στον Γιάννη Μπουρούση και στον Ραμούνας Σισκάουσκας, από τα χέρια των οποίων ξέφυγε η μεγάλη ευκαιρία του Ολυμπιακού στον ημιτελικό και της ΤΣΣΚΑ στον τελικό. Για την επιλογή του (να μη σουτάρει, αλλά) να πασάρει στον Μπουρούση για το τελευταίο σουτ ο Γκριρ είπε ότι “αυτό ήταν το σωστό και αν έμπαινε το καλάθι, κανείς δεν θα συζητούσε τι ήταν σωστό και τι λάθος”, ενώ ο ίδιος ο Γιάννης, που το έφερε βαρέως τόνισε ότι “στη συγκεκριμένη φάση κι αφού ήδη είχα κόψει μέσα στη ρακέτα, αυτό έπρεπε να κάνω”. Μοιραίος θα μπορούσε επίσης να αναδειχθεί (σε περίπτωση ήττας του Παναθηναϊκού από την ΤΣΣΚΑ) ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος χρεώθηκε με παράβαση οκτώ δευτερολέπτων, όταν το σκορ ήταν 70-66.

• Ο ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΣ ΗΡΩΑΣ: Για τον αρχηγό της Εθνικής ομάδας και έναν παίκτη της εμπειρίας και της κλάσεως του Φώτση (που άλλωστε υπήρξε θεμέλιος λίθος της επιτυχίας του Παναθηναϊκού, το... μακρινό 2000 στην Πυλαία) το να χαρακτηρίζεται απροσδόκητος ήρωας ηχεί περίεργα, ωστόσο ο Batman τον δικαιούται για τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε στον τελικό: 13 πόντοι, 8 ριμπάουντ, εξαιρετική άμυνα, μακράν ο κορυφαίος της frontline του Παναθηναϊκού.

• ΠΗΓΑΝ ΤΣΑΜΠΑ: Οι αλχημείες του Γιαννάκη και του Μεσίνα, που εντέλει παραπέμπουν στο “η εγχείριση πέτυχε, αλλά ο ασθενής τα κακάρωσε”! Στον ημιτελικό ο “δράκος” χρησιμοποίησε μια ζώνη προσαρμογής 2-1-2 με τον Πρίντεζη στο κέντρο και τον Παπαλουκά χαμηλά, για να αναχαιτίσει τα pick n' roll των ψηλών του Παναθηναϊκού. Μετά τη δεύτερη πάσα η ζώνη μετατρεπόταν σε man to man και αυτή η πατέντα βοήθησε τον Ολυμπιακό να γυρίσει στο ματς. Ο δε Ετορε στον τελικό μετήλθε ενός πολύ ψηλού (εντελώς φουτουριστικού) σχήματος με τον Σισκάουσκας στη θέση “2”, ενώ έπαιξε κι αυτός άμυνα ζώνης, ωστόσο την απέσυρε μετά τα 7/10 τρίποντα του Παναθηναϊκού στη δεύτερη περίοδο.

• ΤΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ: Η όχι και πολύ κομψή συμπεριφορά του Ομπράντοβιτς προς τους οικοδεσπότες της εκπομπής του ΣΚΑΙ! Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του τελικού, ο προπονητής του Παναθηναϊκού επρόκειτο να δώσει ζωντανή συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό, που είχε τα δικαιώματα μετάδοσης του Final 4 και όντως βρέθηκε ανάμεσα στον Δημοσθένη Καρμοίρη και τον Ρήγα Δάρδαλη, αλλά τους “κρέμασε” στον αέρα, φεύγοντας μόλις άκουσε την πρώτη ερώτηση. Ο Καρμοίρης τον ρώτησε για τη διαιτησία του τελικού (στην οποία ο Ομπράντοβιτς είχε αναφερθεί εκτεταμένα στη συνέντευξη Τύπου), αλλά ο Ζέλικο προφανώς περίμενε κάτι άλλο στην αρχή. Στα απρόοπτα γεγονότα καταχωρείται επίσης η απουσία του Παύλου Γιαννακόπουλου, που εκείνο τον καιρό υπέφερε από λουμπάγκο, αλλά τον κάλυψε (και με το παραπάνω μάλιστα) ο Θανάσης!

• Η ΓΚΑΦΑ: Και πάλι (όπως και το 2007 στην Αθήνα) από την Ευρωλίγκα, μόνο που τώρα τη χρεώνεται το τμήμα μάρκετινγκ, επειδή στα αναμνηστικά μπλουζάκια του Φάιναλ Φορ, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος στο σήμα του Ολυμπιακού ήταν μαύρος, λες και τον είχαν βάψει με κατράμι! Διαμαρτυρήθηκαν για την κακοτεχνία οι “ερυθρόλευκοι” και κάποια στιγμή οι διοργανωτές εδέησαν να αποσύρουν τα... πειραγμένα μπλουζάκια από τα ράφια των μπουτίκ, αλλά το κακό είχε γίνει.

• ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ: Πώς στ' αλήθεια, συγκρατήθηκαν λόγω των μέτρων ασφαλείας ή αυτοσυγκρατήθηκαν (όταν βρίσκονταν στους δρόμους) τα άτακτα παιδιά των δυο αιωνίων αντιπάλων; Μεταξύ μας, όποιος έβλεπε τους σωματώδεις αστυνομικούς με τις βάτες, τις στρατιωτικές αρβύλες και τα τεράστια (φιμωμένα) σκυλιά, θα το σκεπτόταν πολύ για να κουνήσει ακόμη και το δαχτυλάκι του. Προσήχθησαν βεβαίως 15 άτομα για φασαρίες στους δρόμους, αλλά σε σχέση με τα διατρέξαντα στο Τελ Αβίβ και στη Σαραγόσα, αυτό ήταν πταίσμα! Δεύτερο μυστήριο, που επίσης παραμένει αδιευκρίνιστο είναι τι είπε ο Ομπράντοβιτς όταν (μετά τη λήξη του τελικού) πήγε ορμητικά πάνω στον Μεσίνα, που φαινόταν να έχει... στραβώσει για κάποιον λόγο. Ο Ομπράντοβιτς του είπε κάτι στο αυτί και στη συνέχεια αγκαλιάστηκαν, αλλά όταν ρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου για το τι ακριβώς συνέβη, απάντησε κοφτά: “Αφού δεν σας είπε ο Ετορε, δεν θα σας πω ούτε εγώ”!

• Η ΑΤΑΚΑ: Δεν είναι ασφαλώς η πιο πιασάρικη , ούτε η πιο ευτράπελη δήλωση του τριημέρου, αλλά την προκρίνω ανεπιφύλακτα διότι (κατά την άποψη μου) αποτελεί το απόσταγμα της μπασκετικής σοφίας! Είχαμε ανοίξει μια σχετική κουβέντα με τον Γιασικεβίτσιους την παραμονή του ημιτελικού και κάποια στιγμή είπε ότι «σε συνθήκες πρωταθλητισμού, το παν είναι να αντέχεις στον πόνο και να μπορείς να υποφέρεις». Του ζήτησα τότε να μου το κάνει… λιανά αυτό και άλλο που δεν ήθελε για να εξηγήσει το σκεπτικό του το οποίο μεταφέρω αυτολεξεί: «Υποφέρω στον αθλητισμό σημαίνει ότι αντιμετωπίζω τα νεύρα μου, την κούραση, τον θυμό, τα προβλήματα που μου βάζει ο αντίπαλος, τη μουρμούρα ή τις αποδοκιμασίες από την εξέδρα, την αστοχία, τις αδυναμίες μου. Αντιμετωπίζω ακόμα την πίεση του προπονητή μου, τις ανάγκες των συμπαικτών μου και μετά απ’ όλα αυτά, αφού έχω υποφέρει πολύ, αισθάνομαι έτοιμος για την τελευταία μάχη, στην οποία πρέπει να επικρατήσω»! Τι είπε, ρε, ο άνθρωπος!

Το Final 4 του 2009, πάντως υπήρξε η... χαρά των δηλώσεων, με κύριο δράστη, τον συνήθη ύποπτο (για την υψηλή αίσθηση χιούμορ και την τάση αυτοσαρκασμού που διαθέτει) Ετορε Μεσίνα, του οποίου ανθολογώ τέσσερις από δαύτες :

> “Το κάνεις επίτηδες Βασίλη. Αυτή είναι η στρατηγική των Ελλήνων, ξέρετε! Ενεργούν από σήμερα σαν τον πολυμήχανο Οδυσσέα για να με κάνουν να φαίνομαι ηλίθιος και να με τρελάνουν ώστε να μην μπορώ να κοουτσάρω την ομάδα μου” (απευθυνόμενος προς την αφεντιά μου, στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, όταν του υπέβαλα μια ερώτηση στα ελληνικά, αλλά επειδή δεν είχε φορέσει ακόμη ακουστικά για να έχει τη μετάφραση, την επανέλαβα στα αγγλικά)

> “Μου τηλεφώνησε η γυναίκα μου χθες το βράδυ μόλις έληξε ο αγώνας του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακού και ξέρετε τι μου είπε; Ωχ, Ετορε, πάλι με τον Ομπράντοβιτς μπλέξαμε” (στη συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ το Σάββατο)

> Οι Ελληνες ξέρουν καλά την ιστορία του Εκτορα, που είναι ένας συμπαθής ήρωας της μυθολογίας, αλλά χάνει από τον Αχιλλέα. Ελπίζω μέχρι αύριο το βράδυ να έχω βρει την αχίλλειο πτέρνα του Ομπράντοβιτς και να τον νικήσω” (στην ίδια συνέντευξη).

> “Δεν το είχα υπολογίσει ότι είμαι αήττητος σε οκτώ ημιτελικούς! Τελικά όταν έχω χρόνο να προετοιμάσω ένα ματς είμαι πολύ καλός, αλλά όταν πρέπει να κάνω αυτή τη δουλειά μέσα σε 48 ώρες δεν τα καταφέρνω πάντοτε” (επίσης στη συνέντευξη του Σαββάτου).

• ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ: Θα μπορούσε να εξελιχθεί στη μεγάλη γκάφα, αλλά εντέλει πιστώνεται ως μια (δικαιωμένη εκ του αποτελέσματος, άρα) μαγκιόρικη απόφαση. Πρόκειται για την επιλογή του Ομπράντοβιτς να μη γίνει φάουλ στην τελευταία επίθεση της ΤΣΣΚΑ, που κατέληξε στο άστοχο σουτ του Σίσκα. “Αν δεχόμασταν καλάθι και χάναμε, θα με περνούσατε από Ιερά Εξέταση, αλλά πιστεύω ότι πράξαμε το σωστό, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος” σχολίασε λίγο αργότερα Αlea jacta est, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Ρωμαίοι: κοινώς ο κύβος ερρίφθη, 5''.8 πριν από τη λήξη του τελικού, όταν (στο τάιμ άουτ, που κάλεσε κι αφού συσκέφθηκε για 15'' με τον Ιτούδη και τον Πιστιόλη) ο Ζοτς γύρισε προς την ομήγυρη των παικτών και ζήτησε τη γνώμη τους. “Να κάνουμε φάουλ ή να παίξουμε καθαρή άμυνα με ό,τι ρίσκο υπάρχει;” Με ένα στόμα οι παίκτες συνηγόρησαν υπέρ της άμυνας και τότε ο Ζέλικο προχώρησε στο παρασύνθημα: “Οκέι. Θα παίξουμε καθαρή άμυνα, αλλά θα αλλάξουμε με τον Ντρου στο σκριν πάνω στον Σισκάουσκας, που μάλλον θα πάρει το τελευταίο σουτ”. Όντως έγινε το switch, o Νίκολας πήγε πάνω στον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού, που πήρε την μπάλα μετά την επαναφορά από τον Σμόντις και σούταρε. Το σκεπτικό του Ομπράντοβιτς ήταν ότι ο Ντρου με τα γρήγορα πόδια του θα μπορούσε να πάρει γρήγορα θέση και να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι ο Λιθουανός έχει αργή εκτέλεση. Με το που αστόχησε ο Σισκάουσκας και ακούστηκε η κόρνα της λήξης, ο Νίκολας έπεσε στο παρκέ και έμεινε εκεί, σε ένα ενσταντανέ τύπου “νυν απολύοις τον δούλον σου, Κύριε”!

• ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: Δυο χρόνια αργότερα ο Σπανούλης διέβη τον Ρουβίκωνα μετακομίζοντας στον Ολυμπιακό, με τον οποίο στέφθηκε άλλες δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης (σαν σήμερα το 2012 στην Πόλη και και σαν χθες το 2013 στο Λονδίνο), ενώ ήταν φιναλίστ το 2015 στη Μαδρίτη.

• ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ...τον Σάρας να ρουφάει όλη τη σαμπάνια από το Κύπελλο μέσα στο πούλμαν, με το οποίο η αποστολή του Παναθηναϊκού έφευγε από το γήπεδο για να επιστρέψει στο ξενοδοχείο, όπου παρεμπιπτόντως ο Μπατίστ παρίστανε όλη νύχτα τον μπάρμαν. Εισέβαλα με την κάμερα στο πούλμαν, πήγα πάνω από τον Σάρας, που εκείνη τη στιγμή έπαιρνε την κούπα από τα χέρια του Περπέρογλου και τι έκανε ο αθεόφοβος; Πήρε ένα μπουκάλι σαμπάνια που είχε στα χέρια του, το άδειασε και την κατέβασε μονορούφι. Άσπρο πάτο, που λένε!

• ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ.. Με δυο ελληνικές ομάδες στο Φάιναλ Φορ, με τον εμφύλιο ημιτελικό να τριτώνει (μετά το Τελ Αβίβ και τη Σαραγόσα) και με τον Παναθηναϊκό να αναδεικνύεται πρωταθλητής Ευρώπης με συνολική διαφορά τεσσάρων πόντων (!) η αδρεναλίνη ανέβηκε στα ύψη και το ημερολόγιο μου γέμισε από συναρπαστικές στιγμές χαράς ή πόντου και θριάμβου ή δράματος και από δηλώσεις που μένουν ανεξίτηλες στην ιστορική μνήμη. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

> Μια σκηνή που αξίζει να γίνει εξώφυλλο στη Βίβλο του Παναθηναϊκού: ο Διαμαντίδης πηγαίνει για να παραλάβει το τρόπαιο, αλλά προτού το πάρει στα χέρια του, φωνάζει από τη... γαλαρία τον Αλβέρτη για να μοιραστούν την τιμή. Εκείνη ήταν όντως μια στιγμή παράδοσης και παραλαβής (που λένε και στα... Υπουργεία), μάλιστα ο Φράνκι δήλωσε αργότερα ότι “αφιερώνω στον Δημήτρη αυτή την επιτυχία και ο ίδιος ξέρει το γιατί”!

> Στην πτήση της επιστροφής του Παναθηναϊκού, ο Ομπράντοβιτς και ο Ιτούδης έβλεπαν το dvd του τελικού και... σιχτίριζαν πάλι τον Αρτεάγα. Κάποια στιγμή πήγε από πάνω τους ο Γιασικεβίτσιους που τους είπε: “Η καρδιά μου έφτασε στον... κώλο μου με αυτά που σφύριζαν οι διαιτητές. Έχω κατακτήσει τόσους και τόσους τίτλους κι εσύ, κόουτς, όταν αγκαλιαστήκαμε αντί να μου φωνάξεις “Σάρας, σε αγαπώ, Σάρας” με ρώτησες αν το πήρα χαμπάρι ότι πήγαν να μας κλέψουν”!

> Ο Παπαλουκάς ξαναβρέθηκε στο στόχαστρο των οπαδών του Παναθηναϊκού, αυτή τη φορά για μια δήλωση του, που δεν θεωρήθηκε politically correct, αλλά είχε ιδεολογικό υπόβαθρο. Μετά τους ημιτελικούς, ο Θοδωρής είχε πει “στον τελικό θα υποστηρίζω την ΤΣΣΚΑ” και επειδή προκλήθηκε σάλος, την επόμενη μέρα εξήγησε το αυτονόητο: “Ήμουν ειλικρινής και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι εξέλαβαν κακόβουλα τη δήλωση μου. Έπαιξα έξι χρόνια στην ΤΣΣΚΑ, πήγα μαζί της σε έξι Φάιναλ Φορ, κατέκτησα δυο τίτλους, πήρα ένα σωρό λεφτά και η προτίμηση του είναι φυσιολογική. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν, πρόβλημα τους”. Την παραμονή των ημιτελικών ο Τεό είχε πει επίσης, σχολιάζοντας τον επικείμενο εμφύλιο, το εξής: “Το χειρότερο δεν είναι να είσαι Ελληνας, αλλά να είσαι Ελληνας, να ζεις στην Ελλάδα και να παίζεις σε ελληνική ομάδα”!

> Αυτό που αποφεύχθηκε μεταξύ οπαδών, δυστυχώς υπήρξε αναπόδραστο εντός του αγωνιστικού χώρου, με πρωταγωνιστή και μάλιστα σε δύο φάσεις τον Γιάννη Μπουρούση, που υπήρξε θύτης και θύμα! Στο 38ο λεπτό του μικρού τελικού μετά από ένα καλάθι, που πέτυχε ο διεθνής σέντερ γύρισε προς την εξέδρα των οπαδών του Παναθηναϊκού και έκανε μια χειρονομία με τα δέκα δάχτυλα, λέγοντας “σε δέκα μέρες θα τα πούμε” και εννοώντας τη σειρά των τελικών, για την οποία ωστόσο δεν δικαιώθηκε, εξού και το επιγενόμενο ειρωνικό σύνθημα “ρε Μπουρούση, δέκα μέρες έλεγες”! Τα χειρότερα όμως συνέβησαν μετά από δύο λεπτά, όταν ο Μπουρούσης, κατευθυνόμενος προς τα αποδυτήρια, δέχτηκε φραστική επίθεση από έναν τύπο, ο οποίος φορούσε κάρτα εθελοντή! Ο Γιάννης τον έπιασε από τον γιακά, του είπε “αν είσαι τόσο μάγκας, έλα στα αποδυτήρια να τα πούμε” και αργότερα δήλωσε “αν τον έπιανα στα χέρια μου, θα τον καρύδωνα”!

>Ο Παναγιώτης Γιαννάκης επέστρεψε μετά από 13 χρόνια σε Final 4, αλλά δεν άλλαξε συνήθειες και (στη συνέντευξη της Πέμπτης) αφού απηύθυνε έναν χαιρετισμό στα αγγλικά, εν συνεχεία ζήτησε να μιλήσει στα ελληνικά (όπως και το 1996, ως αρχηγός του Παναθηναϊκού στο “Μπερσί”) εξηγώντας ότι “το ελληνικό μπάσκετ με τις επιτυχίες και τη συνέπεια του έχει κατακτήσει αυτό το δικαίωμα”.

> Ο Γιαννάκης εκείνη την εποχή βρισκόταν στη δίνη του κυκλώνα και είχε στοχοποιηθεί από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. “Δεν με ενοχλεί ότι η κόντρα των αιωνίων έχει προσωποποιηθεί σε εμένα. Κάποιοι ενοχλούνται επειδή έχουν αλλάξει τα πράγματα και αντιλαμβάνονται ότι κάτι άλλο συμβαίνει πλέον” δήλωσε μετά τον μικρό τελικό ο “δράκος” και ενώ εκείνη τη στιγμή άρχιζε η περιπέτεια που έμελλε να πάρει δραματικό χαρακτήρα με τη μέση του Παναγιώτη Βασιλόπουλου.

>Λίγα λεπτά αργότερα έξω από την O2 Arena εκτυλίχθηκε μια μάλλον απροσδόκητη, αλλά πολύ συγκινητική σκηνή, καθώς περίπου 1.500 φίλαθλοι του Ολυμπιακού περίμεναν να επιβιβαστεί η ομάδα στο λεωφορείο και την αποθέωσαν ζητώντας “δώστε τα όλα για να πάρουμε το πρωτάθλημα”.

> Οι αναμνήσεις, η συγκίνηση και η νοσταλγία έβριθαν στο hospitality room του Ολυμπιακού, όπου εμφανίστηκαν (προσκεκλημένοι από τους Αγγελόπουλους) ο Εντι Τζόνσον, που μάλιστα εκείνη τη μέρα γιόρταζε τα 50ά γενέθλια του, ο Ντέηβιντ Ρίβερς, ο Αργύρης Καμπούρης και ο Αλέκος Σπανουδάκης. Παρεμπιπτόντως λίγο πιο κάτω βρίσκεται ένα ελληνικό εστιατόριο που λέγεται “Ρωμιοσύνη” και γνώρισε πιένες εκείνες τις μέρες, όπως και το περίφημο στριπτιζάδικο “Αρτεμις”, όπου το Σάββατο, μετά το γκαλά της Ευρωλίγκας, έσκασαν μύτη και τρεις παίκτες, όχι πάντως από τις ομάδες που συμμετείχαν στο Φάιναλ Φορ!

• “Κουφή” δήλωση του Ζόραν Πλάνινιτς μετά τους ημιτελικούς. Του ζήτησαν τη γνώμη του για τον τελικό Παναθηναϊκός -ΤΣΣΚΑ και ο Κροάτης είπε :”Α, δεν μιλάω. Αν νικούσε ο Ολυμπιακός θα απαντούσα, αλλά τώρα δεν λέω κουβέντα. Ήθελα να προκριθεί ο Ολυμπιακός, γιατί έχει να παίξει δέκα χρόνια σε Φάιναλ Φορ και θα τον βρίσκαμε νευρικό και τρακαρισμένο, αλλά δεν έγινε αυτό που ευχόμουν”!

• Μια από τις καλύτερες ατάκες στα χρονικά, δια στόματος του παρουσιαστή (σε στιλ... κονφερανσιέ) των εκδηλώσεων της Ευρωλίγκας, Σέρχι Βιδάλ, στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης. “Εφέτος είμαστε εδώ στο Βερολίνο, αλλά το Φάιναλ Φορ του 2010 δεν ξέρουμε ακόμη πού θα γίνει. Η διαδικασία όμως είναι απλή: μόλις φύγουμε από εδώ, ο Τζόρντι Μπερτομέου θα τηλεφωνήσει στον Ομπράντοβιτς και στον Μεσίνα και θα τους ρωτήσει σε ποια ευρωπαϊκή πόλη θέλουν να πάνε του χρόνου”!!!

> Ο επίλογος γράφτηκε τρεις μέρες αργότερα στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δέχτηκε για τα συχαρίκια την ομάδα του Παναθηναϊκού και όταν έφτασε μπροστά στον Ομπράντοβιτς και τον χαιρέτησε του είπε γελώντας “Σαν πολλούς τίτλους δεν έχεις πάρει, κόουτς;” Ουπς!