Η χαλασμένη καφετιέρα

Toν Σεπτέμβριο του 2012, σύσσωμη η οικογένεια Αντετοκούνμπο υπέβαλε αίτηση στην εν Αθήναις πρεσβεία της Νιγηρίας, για έκδοση νιγηριανού διαβατηρίου. Ζούσαν στην Αθήνα ως παράτυποι μετανάστες, έβγαζαν το ψωμί τους με δουλειές του ποδαριού και δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Ακόμα και αν ήθελαν να φύγουν για άλλες πολιτείες, ήταν αδύνατο να περάσουν τα σύνορα χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα.

«Βεβαίως», τους απάντησαν οι εδώ Νιγηριανοί. «Θα πρέπει όμως να κάνετε υπομονή, διότι είναι χαλασμένο το μηχάνημα που τυπώνει τα διαβατήρια». Λες και ήταν καμιά καφετιέρα…

Στο μεταξύ, η Ελληνική Ομοσπονδία μπάσκετ είχε κινήσει τη διαδικασία έκδοσης ελληνικού διαβατηρίου για τον Θανάση (που είχε ήδη μετάσχει στην προετοιμασία της Εθνικής Εφήβων) και για τον μικρότερο αδελφό του, τον Γιάννη.

Αλλά η μεσαιωνική νομοθεσία που ίσχυε τότε αποτελούσε εμπόδιο, αφού οι δύο γονείς των παιδιών είναι αλλοδαποί. Η Περιφέρεια σήκωσε τα χέρια ψηλά και οι Αντετοκούνμπο επικοινώνησαν ξανά με την πρεσβεία της Νιγηρίας.

«Το φτιάξαμε το μηχάνημα», τους είπαν οι Αφρικανοί. «Περάστε για τα περαιτέρω». Στο μεταξύ, ο Γιάννης είχε υπογράψει στη Σαραγόσα. Χρειαζόταν οπωσδήποτε ένα διαβατήριο, οποιοδήποτε διαβατήριο, για να πάει να δουλέψει στην Ισπανία. Μέχρι τότε, έπαιζε μαζί με τον Θανάση στον Φιλαθλητικό.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος κατάλαβε τον κίνδυνο και κατοχύρωσε για έναν χρόνο τη μπασκετική υπηκοότητα των δύο αδελφών με προσωρινό έγγραφο της ΕΟΚ στη FIBA. Ο Γιάννης Ιωαννίδης ανέλαβε τα λοιπά διαδικαστικά και ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έστειλε το καλό του κοστούμι στο καθαριστήριο για τις θριαμβευτικές φωτογραφίες.

Σε μία σπάνια νίκη της λογικής επί της γραφειοκρατίας, η Πολιτεία εξέδωσε ελληνικά διαβατήρια στον Θανάση και στον Γιάννη Αντετοκούνμπο εν μία νυκτί και έστειλε τα δύο αδέλφια στις ΗΠΑ με τις ευλογίες της. Ας όψεται η ελαττωματική καφετιέρα της Νιγηριανής πρεσβείας και οι αφρικάνικοι ρυθμοί της…

Η υπόλοιπη φαμίλια απέκτησε διαβατήρια Νιγηρίας, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία που ξεκίνησε 9 μήνες νωρίτερα. Ο Γιάννης και ο Θανάσης είναι και τυπικά Έλληνες, ενώ οι γονείς και τα δύο μικρότερα αδέλφια έγιναν επισήμως Νιγηριανοί.

Μέχρι και σήμερα, ο πατέρας και η μητέρα Αντετοκούνμπο πηγαινοέρχονται στην Αμερική με το νιγηριανό τους διαβατήριο, όπως και ο Κώστας με τον Άλεξ. Και οι τέσσερις είναι υποχρεωμένοι να ανανεώνουν κάθε τόσο την «πράσινη κάρτα» ώστε να αποφύγουν την απέλαση, αφού δεν εργάζονται στις ΗΠΑ ούτε έχουν υποτροφία από κάποιο σχολείο.

Τύποις, είναι φιλοξενούμενοι του Γιάννη στο Μιλγουόκι. Μολονότι είναι συγγενείς του εξ αίματος, δεν έχουν καν την ίδια υπηκοότητα με αυτόν! Εάν ο Θανάσης –που είναι και ομορφόπαιδο- κάνει παιδί στις ΗΠΑ, αυτό θα έχει βάσει νόμου το δικαίωμα να ζητήσει και την υπηκοότητα των ΗΠΑ.

Ειρήσθω αν παρόδω, ότι ο 18χρονος Κώστας Αντετοκούνμπο θα παραλάβει σύντομα το ελληνικό του διαβατήριο, ώστε να αγωνιστεί στην Εθνική Εφήβων το ερχόμενο καλοκαίρι.

Από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που έρχονται καθημερινά στην Ελλάδα, οι μόνοι πραγματικά τυχεροί είναι εκείνοι που ξέρουν καλό μπάσκετ…

Τα τέσσερα γεννημένα και μεγαλωμένα στην Ελλάδα παιδιά της οικογένειας Αdetokunbo –από τη φυλή Γιορούμπα που αριθμεί 40 εκατομμύρια ψυχές και αντιστοιχεί στο 21% του πληθυσμού της Νιγηρίας- δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ στην πατρίδα των γονιών τους.

Διατηρούν όμως το δικαίωμα να την εκπροσωπήσουν στις διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις, είτε έχουν την υπηκοότητα (όπως οι δύο μικροί) είτε όχι. Σύμφωνα με τον θρύλο, η απόκτηση νιγηριανού διαβατηρίου είναι θέμα 1-2 ημερών. Αρκεί να λειτουργεί η …καφετιέρα!

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν πρόκειται να φορέσει ποτέ το νιγηριανό εθνόσημο, αφού «κλείδωσε» εδώ και χρόνια την ελληνική μπασκετική υπηκοότητα. Ο Θανάσης, όμως, έχει ακόμα το δικαίωμα να επιλέξει, ως «παρθένος» που είναι.

Η Νιγηριανή Ομοσπονδία προσπάθησε να εκβιάσει καταστάσεις, όπως έκαναν συστηματικά επί σειρά ετών οι Ισπανοί και οι Μαυροβούνιοι με τον Νίκολα Μίροτιτς. Έριξε άδεια, μήπως πιάσει γεμάτα. Ζαχάρωνε μάλιστα και τον Βίκτορ Ολαντίπο των Ορλάντο Μάτζικ, μέχρι που αυτός έλαβε το προσκλητήριο της Εθνικής ΗΠΑ εν όψει Ρίο.

Το δέλεαρ της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι ασήμαντο, αλλά ο Θανάσης Αντετοκούνμπο δηλώνει ταγμένος στην Εθνική Ελλάδας και ελπίζει να ταξιδέψει στην Ιταλία –και αργότερα στη Βραζιλία- ντυμένος στα γαλανόλευκα, παρέα με τον μικρό του αδελφό. Το γλυκό παραμύθι που ζουν τα τελευταία 3 χρόνια αποκτά ολοένα καινούριες σελίδες.

«Εχει και υποχρέωση να τιμήσει τη χώρα που του έδωσε διαβατήριο», ψιθυρίζουν κάποιοι καλοθελητές. Όχι. Δεν έχει καμία απολύτως υποχρέωση να φορέσει το ελληνικό εθνόσημο, παρά μόνο δικαίωμα.

Ούτε μπορεί να του ζητήσει κάποιος να αισθανθεί δεμένος με τη χώρα που στέλνει στο Κοινοβούλιο ρατσιστές χιτλερικούς με ποσοστό 7 τοις εκατό. Οι Αντετοκούνμπο κάνουν χάρη στην Ελλάδα όταν τη διαφημίζουν στον υπόλοιπο πλανήτη, όχι το αντίθετο.

Ο Θανάσης, ο Γιάννης, ο Κώστας και ο Άλεξ έχουν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν με υπερηφάνεια την πατρίδα των γονιών τους, χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν. Στη Νιγηρία δεν θα τους αποκαλέσει κανείς χιμπατζήδες.

Εφ’όσον ο Θανάσης αγωνιστεί στο Προολυμπιακό τουρνουά, θα αποκτήσει αυτομάτως την ελληνική «μπασκετική υπηκοότητα». Αυτή μπορεί να αλλάξει μόνο in extremis μετά από χρόνια και με κοινή συναίνεση των δύο Ομοσπονδιών, όπως έγινε πέρυσι με τον Γερμανοσλοβάκο Άντον Γκάβελ. Η παρουσία του στην Εθνική Ανδρών θα είναι ένα θαυμάσιο κίνητρο και για τον ίδιο τον Γιάννη, εάν υποτεθεί ότι αυτός χρειάζεται τέτοιο.

Είναι όμως φόργουορντ επιπέδου Εθνικής Ελλάδας ο Θανάσης Αντετοκούνμπο; Προσωπικά είμαι επιφυλακτικός. Το μπάσκετ που έμαθε να παίζει στις ΗΠΑ ο μεγάλος αδελφός του Γιάννη είναι πολύ διαφορετικό από το ευρωπαϊκό.

Η προσαρμογή δεν θα είναι εύκολη σε ορίζοντα λίγων ημερών. Παρά τα πλούσια προσόντα του, ο Θανάσης δεν μπορεί να θεωρηθεί καλύτερος ούτε του Παπανικολάου ούτε του Περπέρογλου ούτε του Παπαπέτρου. Τουλάχιστον όχι ακόμη.

Ωστόσο, θα είναι πολύτιμος για τις προπονήσεις και ενδεχομένως χρήσιμος σε ρόλο καμικάζι απέναντι στους προικισμένους και αθλητικούς σκόρερς της Ιταλίας (Γκαλινάρι, Μπελινέλι, Ντατόμε) ή της Κροατίας (Μπογκντάνοβιτς, Χέζονια).

Ο Φώτης Κατσικάρης τον υπολογίζει κανονικά. Δεν προβλέπεται να δούμε rotation μεγαλύτερο των 10-11 παικτών σε ένα τουρνουά τεσσάρων αγώνων, οπότε υπάρχει χώρος για ένα ή δύο "μαύρα άλογα".

Στο πρόσωπο του δυναμικού, γρήγορου και αλτικού Θανάση Αντετοκούνμπο, η Εθνική μπορεί να βρει έναν 12^ο παίκτη που να κάνει τη διαφορά μέσα σε 6-7 λεπτά συμμετοχής.