Πονούν μωρέ τα παλικάρια;

Έτυχε (τύχη να σου πετύχει...) να πέσει ο Ολυμπιακός σε έναν όμιλο που μπροστά του ωχριά ο λάκκος των λεόντων της Πααλιάς Διαθήκης, του πέφτουν μαζεμένοι και οι παλιοί λογαριασμοί του και πράγματι, εκεί που τα ‘χε χύμα με τις λιγοστές πιθανότητες του να προκριθεί στα πλέι οφς, του έρχονται και τσουβαλάτα!

Έχει το χάζι της αυτή η (ενδέκατη) αγωνιστική του Τop 16 της Ευρωλίγκας, διότι υποβάλλει τους δυο πρεσβευτές μας σε μια περίεργη διαδικασία: χθες στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός βρέθηκε για τέταρτη φορά μέσα σε πέντε μήνες αντιμέτωπος με τον Γιώργο Μπαρτζώκα ο οποίος, ως προπονητής του Ολυμπιακού, υπέμεινε των παθών του τον τάραχον από τους «πράσινους» και συν τοις άλλοις έχασε τη δουλειά του (μετά το κάρφωμα του Μπατίστα στον προημιτελικό του Κυπέλλου) και αναγκάστηκε να ξενιτευτεί εξαιτίας τους, ενώ απόψε παίρνει σειρά σε αυτή την διελκυστίνδα των αναμνήσεων ο Ολυμπιακός.

Οι «ερυθρόλευκοι» αντιμετωπίζουν τη Ζαλγκίρις Κάουνας, τη μόνη ομάδα που βρίσκεται από κάτω τους στη βαθμολογία (2-8), τους έριξε μια απροσδόκητη κατραπακιά είκοσι πόντων στον πρώτο γύρο και έχει στον πάγκο της τον πρωτάρη ως head coach, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (ή Γιασικέβιτσους, όπως προφέρεται κανονικά) ο οποίος δεν τους ανακαλεί κιόλας τις πλέον ευχάριστες αναμνήσεις...

Εδώ ήρθαμε, όπως λένε και στο σινεμά, διότι με έναν προπονητή σε αυτόν τον όμιλο δεν είχε παλιούς ανοικτούς λογαριασμούς ο Ολυμπιακός και αίφνης του προέκυψε σαν extra bonus (στον πάγκο της Χίμκι, αντί του Ρίμας Κουρτινάιτις), ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς!

Αρχής γενομένης από σήμερα, ο Σφαιρόπουλος θα αντιμετωπίσει τέσσερις συναδέλφους του, οι οποίοι στο παρελθόν έχουν πληγώσει τον Ολυμπιακό, που όμως στην παρούσα φάση δεν κυριεύεται από οποιαδήποτε μορφής ρεβανισμό, αλλά εμφορείται μονάχα από την επιθυμία της υπέρβασης και από τον στόχο της πρόκρισης...

Μετά τον Πασκουάλ, τον Περάσοβιτς και τον Τρινκιέρι, απόψε παίρνει σειρά Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται ο Πάμπλο Λάσο (Ρεάλ Μαδρίτης), ακολουθεί ο τέως προπονητής του Παναθηναϊκού (και θύτης του Γιώργου Μπαρτζώκα) Ντούσκο Ιβάνοβιτς με τη Χίμκι και στον επίλογο επιστρέφει στο ΣΕΦ ο Δημήτρης Ιτούδης.

Και με τους τέσσερις προπονητές που θα βρεθούν στο δρόμο του στην τελική ευθεία του Τop 16 ο Ολυμπιακός έχει καλές και κακές αναμνήσεις, που συνιστούν ανοικτούς λογαριασμούς...

Ο Ιτούδης ευρισκόμενος στο πλευρό του Ομπράντοβιτς συνέδεσε άρρηκτα το όνομα του με την δεσποτεία του Παναθηναϊκού και το εξ αυτής απορρέον στερητικό σύνδρομο από το οποίο έπασχε επί σειρά ετών ο Ολυμπιακός στις εγχώριες διοργανώσεις. Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν μια άτυπη και έμμεση ρεβάνς στον ημιτελικό του περυσινού Φάιναλ Φορ στη Μαδρίτη, όπου ο Σπανούλης με τά τέσσερα διαδοχικά κτυπήματα του έριξε τους Μοσχοβίτες στο καναβάτσο.

Ομοίως και ο Λάσο καταχωρείται στη λίστα των θυμάτων του Σπανούλη και του Ολυμπιακού, από τον αλήστου μνήμης τελικό του Φάιναλ Φορ το 2013 στο Λονδίνο, ωστόσο έκτοτε πήρε δυο φορές την εκδίκηση του από τους Πειραιαιώτες: πρώτα στη σειρά των πλέι οφς της σεζόν 2013-14 (σκορ 3-2) και εν συνεχεία στον περυσινό τελικό της Μαδρίτης. Παρεμπιπτόντως σε μια πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε τις προάλλες στον ΟΤΕ TV, ο Λάσο δήλωσε ευγνώμων προς τον Ολυμπιακό, τονίζοντας ότι «η σειρά των πλέι οφς της σεζόν 2013-14 απέναντι σε μια πολύ σκληρή, ποιοτική και με νοοτροπία νικητή, ομάδα ήταν η κρισιμότερη περίοδος της καριέρας μου και θεωρώ ότι μας ατσάλωσε τόσο πολύ ώστε να κατακτήσουμε τα πάντα την επόμενη χρονιά».

Ο Ιβάνοβιτς που είχε μείνει χωρίς δουλειά (σε συλλογικό επίπεδο) από τον περασμένο Μάιο, όταν τον σχόλασε ο Παναθηναϊκός μετά την ήττα του στο ΟΑΚΑ από τον Ολυμπιακό, διαδέχθηκε την περασμένη Τρίτη τον Κουρτινάιτις και ξαναβρίσκεται ενώπιος ενωπίω με τους «ερυθρόλευκους» και με τον Σφαιρόπουλο. Ο Μαυροβούνιος προπονητής βρισκόταν στον πράσινο πάγκο στον αγώνα Κυπέλλου που αποτέλεσε το «κύκνειο άσμα» του Μπαρτζώκα τον οποίο διαδέχθηκε μετά την μεταβατική περίοδο Τόμιτς, ο «coach Bullet». Ο νυν προπονητής του Ολυμπιακού είχε την ευκαιρία να πάρει πίσω το αίμα του προκατόχου του, νικώντας δυο φορές τον Ιβάνοβιτς στην κανονική περίοδο, ενώ ακολούθησε το «sweep» στους τελικούς του Πρωταθλήματος, με αντίπαλο τον Σωτήρη Μανωλόπουλο.

Επίτηδες άρχισα αυτές τις αναφορές από τον τελευταίο που θα αντιμετωπίσει ο Σφαιρόπουλος σε αυτή την καθοριστική συστάδα αγώνων, για να φτάσω στον πρώτο, ο οποίος όντως αποτελεί μια πολύ μπερδεμένη και συνάμα πονεμένη ιστορία για τον Ολυμπιακό...

Ο Γιασικεβίτσιους ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ζαλγκίρις στις 9 του περασμένου Ιανουαρίου, αντικαθιστώντας τον Γκιντάρας Κράπικας και δυο εβδομάδες αργότερα προκάλεσε σοκ και δέος στην ομάδα, το κασκόλ της οποίας είχε βγάλει επιδεικτικά από τον λαιμό του, τον Αύγουστο του 2007, στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»!

Ερχόμενος στην Αθήνα για το Τουρνουά Ακρόπολις και ενώ οργίαζε η φημολογία ότι θα υπογράψει στον Ολυμπιακό- ο «Big Saras» δεν δέχτηκε την... τρυφερή χειρονομία ενός οπαδού των «ερυθρολεύκων» και λίγες ημέρες αργότερα, μεσούντος του Ευρωπάσκετ στη Μαδρίτη- φωτογραφιζόταν με το πράσινο κασκόλ του Παναθηναϊκού!

Στην πρώτη θητεία του (2007-2010) ο χαρισματικός Λιθουανός γκαρντ, σε πείσμα της άποψης που διατύπωνε τότε ο Πίνι Γκέρσον (με αποκορύφωμα την φαρμακερή ατάκα του «ρωτήστε τον Ζοτς τη γνώμη του για τον Σάρας, όταν χωρίσουν οι δρόμοι τους»), συνέδεσε το όνομα του με την απόλυτη κυριαρχία του Παναθηναϊκού, ο οποίος επί των ημερών του κατέκτησε ένα τρόπαιο της Ευρωλίγκας, τρία Πρωταθλήματα και δυο Κύπελλα. Η δεύτερη θητεία του υπήρξε βραχύτερη και άδοξη, καθώς τη σεζόν 2011-12 που υπήρξε κιόλας το κύκνειο άσμα της εποχής Ομπράντοβιτς οι «πράσινοι» αποκόμισαν μόνο το Κύπελλο Ελλάδος.

Θεωρώ ότι το αριστούργημα του Σάρας με αντίπαλο τον Ολυμπιακό (και με συμπαίκτη τότε τον Βασίλη Σπανούλη) σε αυτές τις τέσσερις περιόδους που έπαιξε στα μέρη μας (και, a propos γνωρίσθηκε, ερωτεύθηκε και παντρεύθηκε Ελληνίδα), αποτελεί ο καθ’ όλα μυθικός ημιτελικός στο Φάιναλ Φορ του 2009 στο Βερολίνο, στον οποίο ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 84-82. Ο Γιασικεβίτσιους ήταν εκείνος ο οποίος στα 50 δευτερόλεπτα σημάδεψε στοpick n’ roll τον Πέκοβιτς που σκόραρε. Ακολούθησαν τα άστοχα σουτ του Βούιτσιτς (τρίποντο) στα 38'' και του Πέκοβιτς στα 15'', και το συγκλονιστικό μπασκετικό δράμα κορυφώθηκε στην τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού, όταν ο Μπουρούσης σούταρε «και εμείς κάναμε το σταυρό και την προσευχή μας για να μην μπει το καλάθι», όπως εξομολογήθηκε αργότερα ο Περπέρογλου!

Στον μακράν καλύτερο ημιτελικό όλων των εποχών, ο Σάρας πέτυχε 18 πόντους με 1/4 δίποντα, 4/6 τρίποντα, 4/4 βολές και είχε επίσης τρία ριμπάουντ και πέντε ασίστ...

Αν και δεν έχει άμεση σχέση με την υπόθεση, θεωρώ παράλειψη μου να μην αναδημοσιεύσω τη δήλωση του σε μια κουβέντα περί ανέμων και υδάτων που είχαμε ανοίξει στην «O2 Arena» την παραμονή του ημιτελικού και-κατά την άποψη μου-αποτελεί την επιτομή της φιλοσοφίας του πρωταθλητισμού: «Το παν είναι να αντέχεις στον πόνο και να μπορείς να υποφέρεις. Υποφέρω στον αθλητισμό σημαίνει ότι αντιμετωπίζω τα νεύρα μου, την κούραση, τον θυμό, τα προβλήματα που μου βάζει ο αντίπαλος, τη μουρμούρα ή τις αποδοκιμασίες από την εξέδρα, την αστοχία, τις αδυναμίες μου. Αντιμετωπίζω ακόμα την πίεση του προπονητή μου, τις ανάγκες των συμπαικτών μου και μετά απ’ όλα αυτά, αφού έχω υποφέρει πολύ, αισθάνομαι έτοιμος για την τελευταία μάχη, στην οποία πρέπει να επικρατήσω»!

Αυτό είναι που λένε, πονούν μωρέ τα παλικάρια;

Βεβαίως το ο γαϊτανάκι του Σάρας με τον Ολυμπιακό είναι πολύ πιο παλιό και από την υπόθεση του κασκόλ και από την καριέρα του στον Παναθηναϊκό και χρονολογείται από τον γυρισμό του «Ξανθού» στον Πειραιά...

Τη σεζόν 1999-2000 ο Γιασικεβίτσιους ήταν ένας 23άχρονος καιν άγνωστος στην πιάτσα γκαρντ, που μετά την τετραετή θητεία του στο Μέριλαντ, παλιννόστησε στην πατρίδα του (Λιέτουβος Ρίτας) και στη συνέχεια μετακόμισε στην Ολύμπια Λιουμπλιάνα, την οποία βρήκε –για κακή του τύχη-ο Ολυμπιακός στο δρόμο του στα playoffs του (τότε λεγόμενου) Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος...

Οι Σλοβένοι (με παίκτες τους μετέπειτα «Έλληνες» Ζντοβτς, Μπετσίροβιτς, Γκόλεματς, Κότνικ, Γιασικεβίτσιους) επιβλήθηκαν στον πρώτο αγώνα της «best-of-three» σειράς με 65-61, ενώ ο Ολυμπιακός απάντησε στο ΣΕΦ με 68-52. Σε αυτά τα πρώτα δυο ματς, σε 64 λεπτά συμμετοχής ο Σάρας σημείωσε 17 πόντους (7+10) με 6/23 σουτ, αλλά στον τρίτο αγώνα ήταν φωτιά και λάβρα...

Στις 9 Μαρτίου του 2000 (ανήμερα των τεσσαρακοστών γενεθλίων του μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης, με τον Παναθηναϊκό στη Θεσσαλονίκη, Ομπράντοβιτς) η επιστροφή του Ολυμπιακού στη «Χάλα Τίβολι» υπήρξε εφιαλτική, καθώς η Ολύμπια τον γάζωσε με σκορ 85-67, προεξάρχοντος του Σάρας που έβαλε 30 πόντους με 1/2 βολές, 4/5 δίποντα και 7/7 τρίποντα.

ΥΓ: Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει η παροιμία που λέει «όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη»! Ήταν εξ ορισμού δύσκολη η επιχείρηση του Ολυμπιακού, είχε προηγηθεί εν πτήσει, στο ταξίδι προς τη Λιουμπλιάνα, ο καυγάς του Δημήτρη Παπανικολάου με τον Τζέιμς «Χόλιγουντ» Ρόμπινσον (για ένα στοίχημα 300.000 δραχμών που είχαν βάλει στην προπόνηση), βρέθηκε και ο Σάρας στη ζώνη του λυκόφωτος και μ’ αυτά και μ’ αυτά, η καταστροφή του Δράμαλη υπήρξε μοιραία και αναπόδραστη...