ΠΑΟΚ-Αρης, τελεία και παύλα! (pics &vid)

Πρώτα απ’ όλα οφείλω να διευκρινίσω για ποιον λόγο χαρακτήρισα το ντέρμπι ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Αρη ως το αρχαιότερο και διαχρονικότερο (αλλά όχι κλασικότερο και συχνότερο) στα χρονικά του ελληνικού μπάσκετ....

Μα για καθαρά ιστορικούς λόγους, που τεκμηριώνονται κιόλας από το... ληξιαρχείο του ελληνικού μπάσκετ, καθότι οι δυο ομάδες της Θεσσαλονίκης αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά πριν από ενενήντα χρόνια, ενώ το «clasico» του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό άργησε μια ολόκληρη εικοσαετία να μπει στον χάρτη!

Το γαϊτανάκι των αγώνων με τα οποία μεγαλώσαμε στη δεκαετία του ’80 στήθηκε στις 24 Οκτωβρίου του 1926, στο ανοικτό γήπεδο της (μητέρας του ελληνικού μπάσκετ) Χ.Α.Ν.Θ, του συλλόγου που εισήγαγε το μπάσκετ στην Ελλάδα το 1919 και αποτελεί το λίκνον του: εκεί στην πρεμιέρα του τοπικού Πρωταθλήματος της Θεσσαλονίκης (και για να επικαλεστώ αυτολεξεί μια αποστροφή από το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Μακεδονία») «η ομάς του ΠΑΟΚ μετά από μια πεισματώδη πάλι επικράτησε με 14 τέρματα έναντι 12 του Αρεως»!

Ναι με τέρματα γινόταν εκείνη την εποχή ο λογαριασμός: τέρματα αποκαλούνταν τα καλάθια, η μπάλα λεγόταν σφαίρα, η επίθεση μιας ομάδας αναφερόταν ως κατεβασιά, ενώ οι πάουερ φόργουορντ και οι σέντερ της σημερινής εποχής περιγράφονταν ως οι «σωματώδεις παίκτες των ομάδων»!

Παρεμπιπτόντως ο ΠΑΟΚ επικράτησε σε αυτή την πρώτη πεισματώδη πάλη, πετυχαίνοντας ένα πολύ εντυπωσιακό «come back» (όπως λένε και οι... γραμματιζούμενοι την σήμερον ημέρα), μετά το προβάδισμα με 6-0 που είχε πάρει ο Αρης στο πρώτο ημίχρονο!

Την έναρξη των αγώνων κήρυξε ο τότε Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γεώργιος Ζαρούκας, και μάλιστα στο πλαίσιο της επισημότητας και της εθιμοτυπίας οι ομάδες παρέλασαν υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής ορχήστρας του Παπάφειου Ορφανοτροφείου!

Στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ αγωνίζονταν οι Γεωργιάδης, Ανδρεάδης, Πάγκαλος, Παντερμαλής, Μακαρονόπουλος, Βλάχος, Χαλεπλιάν, Δημητρίου, Ομουρλόγλου, Τζαφέρης και Φρυδάς, ενώ το ρόστερ του Αρη που παρά την ήττα του αναδείχθηκε πρωταθλητής Θεσσαλονίκης αποτελούσαν οι Μισκετζιάν, Κουταζιάν, Στεφόπουλος, Λιάν, Αχιλλέως, Τζαμτκιάν, Ναχαμπετιαν, Εξουζιάν και Φέτσης.

Από τον πρώτο ντέρμπι στα χρονικά των δύο ομάδων, δεν έλειψαν, οι εντάσεις και τα επεισόδια! Λίγες ημέρες αργότερα η ΧΑΝΘ που είχε την ευθύνη της διοργάνωσης αποφάσισε να τιμωρήσει τον αρχηγό του ΠΑΟΚ, Ομουρλόγλου, διότι, όπως τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση, «αυτός και η ομάδα του επέδειξαν ανάρμοστη και αντιαθλητική στάση εναντίον της ΧΑΝΘ κατά της ομάδας του Άρεως, μετά τη λήξη του αγώνα της παρελθούσης Κυριακής».

Για την Ιστορία και δη για την τεκμηρίωση της αρχαιότητας και της διαχρονικότητας του ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, σημειώνω ότι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός συναντήθηκαν για πρώτη φορά στις 20 Ιανουαρίου του 1946. Τότε οι «πράσινοι» αναδείχθηκαν νικητές με σκορ 2-0 άνευ αγώνος, ενώ το πρώτο «κανονικό» ματς διεξήχθη στις 22 Απριλίου του 1946 και έληξε με 38-31 υπέρ του Παναθηναϊκού.

Σε αυτά τα ενενήντα χρόνια οι δυο ομάδες της Θεσσαλονίκης έχουν αναμετρηθεί σε 196 αγώνες του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Ελλάδος, αλλά όχι ακόμα στα Κύπελλα Ευρώπης! Ο Αρης έχει τη μερίδα του λέοντος με 108 νίκες έναντι 88 του ΠΑΟΚ.

Το πρελούδιο στο Καλλιμάρμαρο

Τριάντα δυο χρόνια αργότερα, στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας διεξήχθη ένα από τα πιο συναρπαστικά και μνημειώδη ντέρμπι ανάμεσα στις δυο ομάδες. Το ημερολόγιο έγραφε 6 Ιουλίου του 1958, όταν ο Αρης νίκησε τον ΠΑΟΚ με 44-43, αλλά ο τίτλος του Πανελληνίου Πρωταθλήματος εκείνης της σεζόν κατέληξε στην ΑΕΚ, η οποία στην τελευταία αγωνιστική επιβλήθηκε του Πανελληνίου που είχε κατακτήσει τους τρεις από τους προηγούμενους τέσσερις τίτλους με 67-54. Η «χρυσή πεντάδα» του συλλόγου των Ολυμπιονικών βρισκόταν πλέον στην αρχή της παρακμής της και νέες δυνάμεις προσπαθούσαν να σφετεριστούν την εξουσία της...

Στον Αρη που κατέλαβε τη δεύτερη θέση πίσω από την ΑΕΚ, αγωνίζονταν ο συχωρεμένος Ανέστης Πεταλίδης, που εκτελούσε και χρέη προπονητή, ο Στέργιος Γούσιος, ο Στέργιος Μπουσβάρος, ο Nίκος Αμαραντίδης, ο Κώστας Διονυσόπουλος (ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του '90 άφησε την τελευταία του πνοή στον πάγκο μιας ομάδας του Ηρακλείου Κρήτης), ο Γιώργος Καραμήτσος, ο Αντώνης Κωνσταντάρας, ο (διαπρεπής καρδιοχειρουργός) Χρήστος Λόλας, ο Νίκος Μακρής, ο Θόδωρος Μπαλλίδης, ο (μετέπειτα πρόεδρος του συλλόγου) Μανώλης Παπαδάκης, ο ζεν πρεμιέ Πέτρος Πετράκης (που έμελλε να αναδειχθεί Κυπελλούχος Ευρώπης με την ΑΕΚ, το 1968), ο Κώστας Σκυφαλίδης, ο Παναγιώτης Σπιλιάκος, ο (πρώτος Ελληνας παίκτης που αγωνίστηκε σε ομάδα του εξωτερικού, Βαρέζε, μαζί με τον Φαίδωνα Ματθαίου) Αντώνης Φλόκας και ο κατοπινός διεθνής διαιτητής Δημήτρης Φουρουντζόπουλος.

Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος τερμάτισε τέταρτος (πίσω από ΑΕΚ, Αρη, Πανελλήνιο και μπροστά από Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΧΑΝΘ) είχε στη διάθεσή του μια πολύ αξιόμαχη ομάδα που έμελλε να στεφθεί πρωταθλήτρια Ελλάδος την επόμενη χρονιά: Μίμης Δαπόντες, (ο επί σειρά... δεκαετιών ομοσπονδιακός προπονητής) Ορέστης Αγγελίδης, (ο πρώτος δίμετρος παίκτης στην Ελλάδα) Γιώργος Οικονόμου, Θανάσης Στάλιος, Γιώργος Θεοδωρίδης, (ο μετέπειτα έφορος της Εθνικής ομάδας ανδρών) Αστέριος Αστεριάδης, (ο επί σειρά ετών πρόεδρος της ΕΚΑΣΘ) Ηράκλειος Κλάγκας, Κώστας Κόκκος, Νίκος Δανός, Γιώργος Στεργίου, Μανώλης Λαμπρίδης, Γιώργος Τσοπάνογλου και Αναστάσιος Κωνσταντινίδης.

Η τελική φάση του πρωταθλήματος της περιόδου 1957-58 αποτέλεσε το πρελούδιο της επόμενης χρονιάς και κατέδειξε την άνοδο των ομάδων της Θεσσαλονίκης, που αποτελούσαν την... αντιπολίτευση στην κυβέρνηση των Αθηνών! Ο ΠΑΟΚ δεν είχε στεφθεί ποτέ έως τότε πρωταθλητής, ενώ οι τίτλοι του Ηρακλή (στο πρώτο πρωτάθλημα, σεζόν 19027-28) και του Αρη (1929-30), ανάγονταν στην προπολεμική περίοδο και προφανώς είχαν αραχνιάσει...

Ο στοιχειωμένος τίτλος και τα καντήλια του Κουν!

Αυτό που δεν συνέβη το 1958 έμελλε να εκπληρωθεί ως απωθημένο έναν χρόνο αργότερα και μάλιστα εντός έδρας: στη Θεσσαλονίκη, όχι βεβαίως στο Αλεξάνδρειο, που δεν υπήρχε ακόμη, αλλά στο ιστορικό ανοικτό γήπεδο της Χ.Α.Ν.Θ. Η τελική φάση εκείνου του πρωταθλήματος στο οποίο εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά του ελληνικού μπάσκετ ο κανόνας των 30 δευτερολέπτων στην επίθεση, εξελίχθηκε σε θρίλερ και ταυτόχρονα σε γόρδιο δεσμό, που λύθηκε με μπαράζ! Μετά τις επτά αγωνιστικές (σε σύστημα pool), ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση με 4 νίκες- 2 ήττες, ο ΠΑΟΚ, ο Αρης και ο Σπόρτιγκ, ενώ ακολούθησαν ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο Ηρακλής και ο Εθνικός Αθηνών...

Μέσα στον Αυγουστιάτικο καύσωνα, ο ΠΑΟΚ ανέβηκε στο θρόνο για πρώτη φορά στην ιστορία του, ενώ θα χρειαζόταν να περιμένει άλλα 33 χρόνια για να γευθεί το νέκταρ αυτού του θριάμβου (1991-92). Στις 7 Αυγούστου ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Σπόρτιγκ με 59-56, την επόμενη μέρα ο Αρης επιβλήθηκε του Σπόρτιγκ με 66-58 και στις 9 του μηνός έγινε ο τελικός των τελικών, στον οποίο ο ΠΑΟΚ επικράτησε του Αρη με 66-58 (μετά το 60-57 στην πρώτη φάση) και έκανε τον γύρο του θριάμβου.

Ο ΠΑΟΚ εκείνης της σεζόν στηριζόταν στην τριάδα Θεοδωρίδης -Στάλιος -Οικονόμου, που αποδείχτηκε ακαταμάχητη και κυριάρχησε όχι μονάχα στο τερέν, αλλά και στο σανίδι! Στο θεατρικό σανίδι, εννοώ, διότι ταυτόχρονα με τους αγώνες του Πρωταθλήματος μπάσκετ, στο παρακείμενο θέατρο του Πάρκου, ο θίασος του Κάρολου Κουν ανέβαζε την παράσταση «Καλοκαίρι και καταχνιά» του Τενεσί Γουίλιαμς. Αυτός ο περίεργος συγκερασμός οδήγησε σε κωμικοτραγικές σκηνές, καθώς τα συνθήματα και οι ιαχές των θεατών μπερδεύονταν με τους διαλόγους των ηθοποιών, με αποτέλεσμα ο Κουν να φτάνει στα όρια της παράνοιας και να κατεβάζει καντήλια!

Σε ένα έντυπο της εποχής διασώζεται ένα κείμενο-καθρέφτης της εποχής, όπως το έγραψε ο παλαίμαχος αθλητικός συντάκτης (και επίσης θεατρικός συγγραφέας) Ευάγγελος Φουντουκίδης. Ιδού ένα απόσπασμα που μάλιστα διαθέτει και πολύ ευτράπελο ύφος:

“Η αγωνιστική ημέρα του πρωταθλήματος δεν άρχιζε ουσιαστικά το απόγευμα, αλλά το πρωί με τις αναμετρήσεις των διαιτητών στο τάβλι! Το έπαθλον δεν ήτο κανένα κύπελλον, ούτε κανένα μετάλλιον. Ητο ένα ευτελές πακέτο τσιγάρα! Η ιστορία ενός δε των πλέον γνωστών διαιτητών του κέντρου, που εξασφάλισε όλα τα τσιγάρα όλων των άλλων είναι γνωστή. Ονόματα δεν είναι ανάγκη να αναγραφούν πάλι. Είναι γεγονός πάντως ότι στο τέλος γινόταν “ουρά”, διά το ποιος θα πρωτοπαίξει μαζί του και ότι πλην των διαιτητών ανακατεύθησαν και παράγοντες (τζάμπα τσιγάρα ήσαν αυτά! Ενας μάλιστα έπαθε την μεγαλύτερη ζημιά που μπορούσε να φαντασθεί κανείς (σαν να μην τον έφταναν οι ήττες της ομάδος του). Έχασε. Ητο η μεγαλύτερη έκπληξις του... πρωταθλήματος, που επεσκίασε προκαταβολικά την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ηρακλή”.

Μετά από εννέα χρόνια στις δύο ομάδες έλαχε ο κλήρος να εγκαινιάσουν το νεότευκτο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο! Τα έργα ολοκληρώθηκαν στις αρχές του 1967 και στις 5 Φεβρουαρίου του 1967 το «Παλέ ντε σπορ» φιλοξένησε το πρώτο ντέρμπι της πόλης, στο οποίο επιβλήθηκε ο Αρης με 69-59, προεξάρχοντος του «Ξανθού»!Οι σκόρερς σε αυτόν τον ιστορικό αγώνα τον οποίο διαιτήτευσαν οι Λάλος-Ταλιαδώρος: Ιωαννίδης 26, Ροδόπουλος 15, Μπουσβάρος 13, Παρίσης 6, Αντωνακόπουλος 5, Τσιτουρας 4 (Αρης, κόουτς Πεταλίδης)- Οικονόμου 19, Μπούσιος 18, Δούκας 10, Ανδρεάδης 4, Παπαχρήστου 4, Γέσιος 4 (ΠΑΟΚ, κόουτς Αγγελίδης)

Ο Πίξι και τα Marlboro!

Στο ντεμπούτο του Σλόμπονταν (Λευτέρη) Σούμποτιτς στο ντέρμπι, το 1986 οι οπαδοί του ΠΑΟΚ τον υποδέχτηκαν με σκωπτικές εκφράσεις κι ενώ κρατούσαν στα χέρια τους πακέτα τσιγάρων Μarlboro. O “Πίξι” εξεπλάγη και την ώρα της προθέρμανσης ρώτησε τον Γιώργο Δοξάκη «μα γιατί μου κουνάνε τα τσιγάρα;» . Ο συμπαίκτης του φρόντισε να του λύσει την απορία με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: «Επειδή είσαι Γιουγκοσλάβος και οι Γιουγκοσλάβοι καπνίζουν σαν φουγάρα»!

Οι μπουνιές του Νικ με τον Μπάνε

Στις 8 Μαΐου του 1991, στον επίλογο του τελευταίου αγώνα της συγκλονιστικής σειράς των τελικών των πλέι οφς, το παρκέ του Αλεξάνδρειου μετατράπηκε σε πυγμαχική αρένα. Ο Αρης είχε κάβα το 2-0 από την κανονική περίοδο, ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε σε 2-2 και οι «κίτρινοι» απάντησαν με δυο νίκες που κρίθηκαν στην εκπνοή από τα «buzzer beaters» του Παναγιώτη Γιαννάκη και του Μπραντ Σέλερς. Στο τέταρτο ματς ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με 80-74 εβδομήντα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη, αλλά ο Αρης πέτυχε ένα σερί 7-0 και νίκησε με 81-80, μετά τη λάθος πάσα του Παναγιώτη Φασούλα (εξού και το σύνθημα «Φασούλα, Φασούλα, δώσε μια πασούλα») και το καλάθι του Σέλερς. Στο τέλος του αγώνα ο Νίκος Γκάλης πήρε την μπάλα του αγώνα και άρχισε να τη στροβιλίζει πάνω στο δάχτυλο του, κίνηση που για τους ΠΑΟΚτσήδες αποτέλεσε casus belli! Ξαφνικά ο Μπάνε Πρέλεβιτς φεύγει από τον πάγκο της ομάδας του, ορμάει στον αρχηγό του Αρη και το γήπεδο μετατρέπεται σε ρινγκ. Εντέλει η ο καυγάς έλαβε τέλος όταν επενέβησαν οι (αναγκαίοι σε τέτοιες περιπτώσεις) «ψυχραιμότεροι», αλλά οι δυο παίκτες οι οποίοι -σύμφωνα με τον αστικό μύθο της εποχής-είχαν βάλει ένα μεγάλο στοίχημα- δεν γλίτωσαν την τιμωρία αποκλεισμού τριών αγωνιστικών στην επόμενη σεζόν.

Ο Γιαννάκης, το 80-0 και το ουίσκι του «Πάνι»

Στις 5 Νοεμβρίου του 1988 ο ΠΑΟΚ νίκησε με 81-78 και διέκοψε το μυθικό σερί 80-0, που έτρεχε ο Αρης σε εντός και εκτός έδρας αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος, από τις 2 Μαρτίου του 1985, όταν σε αγώνα εξ επαναλήψεως, λόγω παράβασης κανονισμών, είχε ηττηθεί από τον Πανιώνιο. Κατά μία διαβολική σύμπτωση το σερί άρχισε στις 6 Μαρτίου του 1985, κόντρα στον ΠΑΟΚ με σκορ 76-75 και τελείωσε με τον ίδιο αντίπαλο, στο ίδιο γήπεδο! Στη λήξη του αγώνα της 5ης Νοεμβρίου του '88, αστόχησε σε σουτ τριών πόντων ο Γιώργος Δοξάκης και πέντε λεπτά αργότερα έξω από τα αποδυτήρια ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Νίκος Βεζυρτζής δήλωσε έμπλεος υπερηφάνειας: «Κηρύσσω την έναρξη της αυτοκρατορίας του ΠΑΟΚ»! Κάποιος δημοσιογράφος αντέτεινε, «μα πρόεδρε, σήμερα δεν έπαιζε ο Γιαννάκης» (ΣΣ: απείχε ακόμη λόγω οικονομικών διαφορών), αλλά αυτός το βιολί του: «Ποιος Γιαννάκης, μου λέτε και ποιος Κωστάκης»! Την ίδια στιγμή ο Παναγιώτης Φασούλας μέσα στην εξαλλοσύνη του αναζητούσε στην εξέδρα τον πατέρα του και του ζητούσε να φέρει ένα μπουκάλι ουίσκι, ατάκα που έγινε βασικός τίτλος στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Τρίποντο», το οποίο κυκλοφόρησε την επόμενη Τρίτη (8 Νοεμβρίου 1988)!

Τα... χαμένα δελτία και το καλάθι του Πολίτη

Στις 8 Φεβρουαρίου του 1979 ο ΠΑΟΚ αναδείχθηκε νικητής στα χαρτιά με σκορ (όχι 20-0, όπως καθιερώθηκε αργότερα, αλλά) 2-0. ο λόγος του μηδενισμού; Οι Αρειανοί όλως περιέργως απώλεσαν τα δελτία των παικτών, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν και να κυκλοφορήσουν στην πιάτσα πολλές και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας για το πώς, το πού, το πότε και το ποιος φταίει για τη μεγάλη γκάφα. Εκείνη την εποχή ίσχυε ένας περίπλοκος κανονισμός για να κατακυρωθεί το ματς υπέρ μιας ομάδας και εις βάρος της μηδενιζόμενης: βάσει αυτού, λοιπόν, έγινε το τζάμπολ και μάλιστα μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες (καθώς οι παίκτες του Αρη ήταν επηρεασμένοι από το σοκ) και στη συνέχεια πέτυχε το απαραίτητο για τυπικούς λόγους καλάθι, ο αρχηγός του ΠΑΟΚ Γιάννης Πολίτης.

Τα... τσίσα του Μιούρσεπ και του Αγγελίδη

Πριν από δέκα επτά χρόνια άλλο ένα ντέρμπι κρίθηκε όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά και στα δικαστήρια. Την παραμονή του αγώνα (των πλέι οφς) της 15ης Μαΐου του 1999 η ΕΟΚ ενημέρωσε τον Αρη ότι σε έλεγχο ντόπινγκ βρέθηκαν θετικά τα δείγματα του Μάρτιν Μιούρσεπ και του Ντίνου Αγγελίδη! Εν αναμονή της ανακοίνωσης του αποτελέσματος του δευτέρου δείγματος ο Αρης (με τη σύμφωνη γνώμη του τότε ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Δημήτρη Κοντομηνά) ρισκάρησε χρησιμοποιώντας τους δυο παίκτες, νίκησε με 75-64 και ισοφάρισε τη σειρά σε 1-1, αλλά εντέλει μηδενίστηκε και ο ΠΑΟΚ πήρε τη νίκη στα χαρτιά, επικράτησε και στον τρίτο αγώνα, προκρίθηκε στην επόμενη φάση και ταυτόχρονα στην Ευρωλίγκα της επόμενης σεζόν. Η προσφυγή του Αρη κατά της πρωτόδικης απόφασης μηδενισμού απορρίφθηκε από το ΑΣΕΑΔ.

Δουβής: Μας συγχωρείτε διακοπή!

Υπάρχει βεβαίως και ένα ματς που ναι μεν άρχισε, αλλά δεν τελείωσε ποτέ: εκείνο της 22ας Μαρτίου του 1986, στο πλαίσιο της 22ης αγωνιστικής, που διεκόπη από τον Σταύρο Δουβή στο 33ο λεπτό κι ενώ ο Αρης προηγείτο με 83-69. Ο διεθνής διαιτητής έλαβε αυτή την απόφαση εξαιτίας των υβριστικών (εις βάρος του) συνθημάτων και της ρίψης κερμάτων από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Πριν από μερικές μέρες ο διεθνής διαιτητής είχε διατάξει την εκκένωση του γηπέδου της Πάτρας, μόλις 54 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα Απόλλωνα-Ιωνικός Νικαίας (106-88) και ήγειρε την ίδια αξίωση και στο Αλεξάνδρειο, ώστε να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο για να συνεχισθεί το ματς. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις και ο Δουβής διέκοψε τον αγώνα οριστικά και αμετάκλητα, με αποτέλεσμα τον μηδενισμό (με σκορ 2-0) και την αφαίρεση δύο βαθμών από τον “Δικέφαλο του Βορρά”.

Το “box and one”, οι κόρνες τα γενέθλια και το ντισκαλιφιέ

Την περίοδο 1982-83 έτυχε και οι δύο αγώνες μεταξύ των δύο ομάδων να διεξαχθούν, λόγω τιμωρίας, στο ουδέτερο γήπεδο της Λάρισας. Στον πρώτο γύρο ο ΠΑΟΚ με προπονητή τον Θόδωρο Ροδόπουλο, ο οποίος είχε πάρει το κολάι του Νίκου Γκάλη με τις σύνθετες άμυνες «box and one» και «diamond and one» (ο Δημήτρης Καλπάκης ή ο Χρήστος Κωνσταντινίδης πάνω στον Νικ και οι υπόλοιποι τέσσερις σε ζώνη με διάταξη τετραγώνου ή ρόμβου) συνέτριψε τον “αιώνιο αντίπαλο” του με

96-69. Το ματς του δευτέρου γύρου θα έκρινε τον πρωταθλητή, αλλά εκείνη την εποχή οι οργανωμένοι οπαδοί του Αρη βρίσκονταν σε κόντρα με τη διοίκηση και απείχαν. Την παραμονή του ντέρμπι, ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο (νεαρός παράγοντας) Ηλίας Πόππης επισκέφθηκαν τους συνδεσμίτες της «Θύρας 3» για να τους μεταπείσουν να ενισχύουν την ομάδα. «Ελάτε μόνο για τα παιδιά και για εμένα που έχω τα γενέθλια μου” παρακάλεσε ο «ξανθός», ο οποίος όντως την ημέρα του αγώνα (26 Φεβρουαρίου) έκλεινε 38 χρόνια του. Παρ' όλα αυτά οπαδοί στύλωσαν τα ποδάρια και στο κλειστό γήπεδο του Αλκαζάρ βρέθηκαν 3.000 ΠΑΟΚτσήδες και μόνο 150 Αρειανοί που όμως έκαναν μεγάλο σαματά, χάρη στις κόρνες που κουβάλησε ο φροντιστής Μάκης Νάτσης (ο «Μπαρού») μέσα σε ένα χάρτινο κιβώτιο, μαζί με τις τσάντες της ομάδας! Εντέλει ο Αρης νίκησε με 77-69 (και έκανε το μεγάλο βήμα για την κατάκτηση του τίτλου) σε ένα ματς του οποίου η ένταση κορυφώθηκε στα πρώτα λεπτά, όταν ο Σταύρος Δουβής απέβαλε με ντισκαλιφιέ τον (επί σειρά ετών αρχηγό του Αρη, αλλά τότε) παίκτη του ΠΑΟΚ Βαγγέλη Αλεξανδρή.

Η νίκη στο Τελ Αβίβ και το λάθος του Ιωαννίδη

Ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Αρη με 69-62 στον αγώνα του πρώτου γύρου της σεζόν 1983-84 και ο Ιωαννίδης ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει. Το ματς αυτό έγινε το Σάββατο, ενώ την Πέμπτη το βράδυ οι «κίτρινοι» είχαν παίξει ένα από τα καλύτερα ματς της ευρωπαϊκής ιστορίας τους στο «Γιαντ Ελιάου», όπου νίκησαν τη Μακαμπί με 76-75, διεκδικώντας μέχρις εσχάτων την πρόκριση στους «6» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οι Ισραηλινοί είχαν νικήσει στον πρώτο αγώνα, στο Αλεξάνδρειο με 68-62, αλλά οι Αρειανοί δεν το 'βαλαν κάτω, κυνήγησαν το θαύμα του +7 και εντέλει τους έμεινε η ικανοποίηση για τη νίκη

γοήτρου, που ήταν μόλις η δεύτερη εντός έδρας ήττα της Μακαμπί στα τελευταία επτά χρόνια. Σαράντα ώρες αργότερα ο Αρης γνώριζε την ήττα από τον βιωματικό αντίπαλό του με 69-62, με τον «Ξανθό» να δηλώνει -σε μια από τις σπάνιες φορές στις οποίες παραδέχτηκε το λάθος του- ότι «ο μόνος κι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την ήττα είμαι εγώ, διότι άφησα την ομάδα μου να σκοτωθεί σε έναν μάταιο αγώνα και δεν είχαμε δυνάμεις να παίξουμε με τον ΠΑΟΚ».

Το σπρέι, οι μισές δουλειές και τα πέντε τρίποντα του Γκάλη

Στις 31 Ιανουαρίου του 1987 ο Αρης νίκησε τον ΠΑΟΚ με 86-77 χάρη στις... τεχνητές αναπνοές, που του έδωσε ο Νίκος Γκάλης, όχι με λέι απ ή τζαμπ σουτ από τα 4-5 μέτρα, αλλά με τρίποντα! Εκείνο το βράδυ ο «γκάνγκστερ» σημείωσε 35 πόντους σουτάροντας 5 στα 6 τρίποντα, μάλιστα τρία από αυτά τα έβαλε στον αιφνιδιασμό! Στο τέλος του αγώνα κι αφού, όπως συνήθιζε ο Γιάννης Ιωαννίδης τα 'βαλε με τους διαιτητές, είπε το εξής: «Κανονικά έπρεπε να χάσουμε, αλλά οι ΠΑΟΚτσήδες κάνουν μισές δουλειές! Αντί να αφήσουν το θηρίο να κοιμάται, μας τσίγκλισαν τον εγωισμό πηγαίνοντας πήγαν εκεί που είχαμε παρκάρει τα αυτοκίνητα μας και βάφοντας τα με σπρέι. Θα χάναμε, γιατί δεν είμαστε σε καλή κατάσταση, αλλά τσατιστήκαμε και τους νικήσαμε»!

Το μπέρδεμα στο τάιμ άουτ και το βηματάκι του Μπάνε

Τη σεζόν 1991-92 ο ΠΑΟΚ νίκησε τρεις φορές τον Αρη και μετά τον (μονό) τελικό με τον Ολυμπιακό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στέφθηκε πρωταθλητής για πρώτη φορά μετά το 1959! Στο συγκλονιστικότερο, αλλά και θεαματικότερο από τα μεταξύ τους ματς, ο «Δικέφαλος του Βορρά» επικράτησε στην παράταση με 99-96 δια χειρός Πρέλεβιτς. Ο Μπάνε πέτυχε ένα μνημειώδες (και καθοριστικό) τρίποντο, σε μια φάση στην οποία φάνηκε να κάνει ένα βήμα παραπάνω, αλλά το καλάθι νομιμοποιήθηκε από τον Κώστα Ρήγα και μάλιστα με πλήρη τεκμηρίωση: «Είναι αυτό το βηματάκι, που κάνουν οι Σέρβοι και επιτρέπεται και στο ΝΒΑ» ! Η ιστορία έχει και μπόλικο παρασκήνιο, διότι στο τάιμ άουτ που προηγήθηκε ο Ντούσαν Ιβκοβιτς ζήτησε να αναλάβει την επίθεση ο Νίκος Μπουντούρης, ο (συνεργάτης του) Σάκης Λάιος μπερδεύτηκε στη μετάφραση, οι παίκτες επέστρεψαν στο παρκέ εν συγχύσει για το ποιος θα σουτάρει και ο Μπάνε αποφάσισε να κόψει τον γόρδιο δεσμό μόνος του: πήρε την μπάλα και την μπουμπούνισε!