Μόνο αν αντιδράσει σαν ομάδα, θα βγει από το αδιέξοδο

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε δίκαια στη Μαδρίτη, αλλά ειλικρινά δε με ενόχλησε το αποτέλεσμα. Να χάνεις από τη Ρεάλ εκτός έδρας είναι μία ήττα εντός προγράμματος και μεταξύ μας όταν «τρως» 20 στο Κάουνας και 25 από τη Μπάμπεργκ στην τρίτη περίοδο, δε μπορείς να είσαι αισιόδοξος με αντίπαλο την Πρωταθλήτρια Ευρώπης μπροστά στο κοινό της.

Οι Ισπανοί έβγαλαν μεγαλύτερη ενέργεια, ήταν καλύτερα διαβασμένοι στην επίθεση και φρόντισαν να εξουδετερώσουν τον Σπανούλη.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος επέλεξε μία άμυνα με αλλαγές σε όλα τα pick ‘n’ roll κάτι το οποίο στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης δε λειτούργησε. Ειδικά στην δεύτερη περίοδο τα δύο τρίποντα του Κάρολ έκαναν αναγκαία τη συγκεκριμένη αντιμετώπιση ώστε να μη μένει μόνος του ο Αμερικανός.

Μία φορά τον έκοψε ο Μιλουτίνοφ και άλλες 5-6 πόσταρε ο Αγιόν ή ο Ρέγιες ή ο Έρνανγκόμεζ τον Σπανούλη.

Ο Πρίντεζης το παλικάρι έχει σκάσει κι επιμένω πως δεν είναι δική του ευθύνη η έλλειψη ενέργειας. Ο Σπανούλης ήταν σε κακή βραδιά, αλλά θα τον δικαιολογήσω σε ένα πράγμα. Ο αρχηγός έφαγε πολύ ξύλο (9 φάουλ σφυρίχτηκαν πάνω του) και για να ξεμαρκαριστεί καταλάμβανε πολύ μεγάλη ενέργεια. Για να πάρει τη μπάλα χρειαζόταν να τρέξει, να αλλάξει ρυθμό στην ταχύτητά του, να δεχτεί δύο τσεκαρίσματα από αμυντικούς και να έχει τον Γιουλ σκιά του.

Ναι, όταν έπιανε τη μπάλα δε δημιουργούσε κίνδυνο για την αντίπαλη άμυνα, αλλά δεν είχε και ενέργεια για να το κάνει.

Αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν ο Ολυμπιακός δεν ήταν τόσο προβλέψιμος στην επίθεσή του.

Δε με ενόχλησε η ήττα λοιπόν…

Με ενόχλησε η φλυαρία στο ξεκίνημα της 4^ης περιόδου όπου ενώ έβγαιναν άμυνες, στην επίθεση δε συνέβαινε τίποτα.

Με ενόχλησε που ο Τζόνσον Όντομ έπαιξε 16:22 σε ένα ματς που έκανε τα πάντα λάθος. Ο Ντάνιελ Χάκετ που ήταν ο κορυφαίος του ματς έπαιξε μόλις 2:08 περισσότερο από τον Όντομ.

Συνεχίζω να μην κατανοώ την απόκτησή ενός παίκτη ο οποίος δεν είναι επιπέδου Ευρωλίγκας.

Όπως συνεχίζω να μην κατανοώ το γεγονός ότι η ομάδα πάσχει στη θέση «4» και έχει αποκτήσει τρεις παίκτες (Όντομ, Παπανικολάου, Τζέιμς) που κανένας δεν παίζει σε αυτή τη θέση.

Με ενόχλησε όταν προηγήθηκε ο Ολυμπιακός 29-33 και μετά από τάιμ άουτ η Ρεάλ το κάνει σε 40’’, 34-33.

Με ενόχλησε το 11-0 σε ένα δίλεπτο της τρίτης περιόδου. Κάντε φάουλ, κάντε τσαμπουκά, δημιουργείστε μία τεχνητή διακοπή να… σβήσετε το ρυθμό τους.

Με ενόχλησε που σε τρίτο σερί ματς υπήρξε διάστημα στον αγώνα που ο Ολυμπιακός ήταν κοντά στο -20. Καλές και άγιες οι ανατροπές. Πολλές. Σημαντικές. Παίζουν κι οι άλλοι μπάσκετ όμως και σε περιμένουν. Δεν είναι ηλίθιοι.

ΜΑΚΡΥΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ

Το Top 16 έχει δρόμο ακόμη, αλλά μόνο εάν νικήσει ο Ολυμπιακός την άλλη εβδομάδα τη Χίμκι στο ΣΕΦ. Αν χάσει αυτό το ματς ας συμβιβαστούμε όλοι με τον αποκλεισμό. Αν έρθει άσχημο αποτέλεσμα θα φτάσουν τις τέσσερις σερί ήττες και θα ακολουθούν Μόσχα (ΤΣΣΚΑ) και Βαρκελώνη (Μπαρτσελόνα).

Εκτός από τη δουλειά χρειάζεται και μία επιβλητική νίκη για να αναθαρρήσουν ψυχολογικά παίκτες και πρωταγωνιστές.

Επίσης ίσως να χρειάζεται κάποια αλλαγή στο ροτέισον. Να μικρύνει κάπως… Κάποιοι παίκτες που παίζουν καλά ας μη γίνονται αλλαγές με το ρολόι. Ας μένουν μέσα αφού θα έχουν ρυθμό μέχρι να κουραστούν.

ΥΓ: Το σχήμα με Χάντερ και Μιλουτίνοφ στο τέλος λειτούργησε, αλλά για ένα τρίλεπτο. Δεν είναι για πολύ ώρα γιατί δεν έχουν αλλαγή στο σέντερ. Στον Ολυμπιακό ξεκαθάρισαν πως δε θα αποκτηθεί σέντερ αντί του Τζέιμς. Για μένα χρειάζεται να αποκτηθεί «τεσσάρι» και να πάει ο Αγραβάνης μόνιμα στο «5» ως τρίτη λύση.

ΥΓ 2: Κι άλλος τραυματισμός. Ο Χάκετ αυτή τη φορά. Τα έχει όλα η ομάδα, έχει και τους τραυματισμούς να σημαδεύουν τους πιο φορμαρισμένους παίκτες.

ΥΓ 3: Η ενέργεια, η φρεσκάδα, ο ενθουσιασμός του Παπανικολάου θα χρειαστούν και πολύ μάλιστα.

ΥΓ 4: «That's a team, gentlemen and either we heal now, as a team, or we will die as individuals» - Al Pacino στο «Any Given Sunday».

«Αυτό είναι ομάδα, κύριοι είτε θα βρούμε τη θεραπεία τώρα, σαν ομάδα, ή θα πεθάνουμε ο καθένας μόνος του».