Ας μας φοβούνται οι άλλοι...

Η αφιλότιμη η τυφλή θεά γύρισε την πλάτη στην «επίσημη αγαπημένη» και της σκάρωσε τη χειρότερη δυνατή κλήρωση. Χειρότερα δεν γινόταν. Απαιτείται, λοιπόν, πανστρατιά.

Όποιος δεν έχει όρεξη να συμμετάσχει στην επιχείρηση Ρίο, ας το πει από τώρα και ας περάσει το καλοκαίρι του στις αμμουδιές. Η υπόθεση δεν χωράει ήξεις-αφίξεις ούτε «θέλω και δεν θέλω».

Το Προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνο μπορεί να είναι η ύστατη ευκαιρία του ελληνικού μπάσκετ για συμμετοχή σε Ολυμπιακό τουρνουά. Σε τέσσερα χρόνια μπορεί να μην υπάρχει ελληνικό μπάσκετ, μπορεί καλά καλά να μην υπάρχει Ελλάδα…

Η Ελλάδα ήθελε Μανίλα, αλλά το εγνωσμένης ακρίβειας βρωμόχερο του Χόρχε Γκαρμπαχόσα έβγαλε "Τορίνο" στο 50-50. Πάει να πει, ότι θα πρέπει να νικήσουμε τους Ιταλούς μέσα στο σπίτι τους.

Αλλά το χειρότερο ήρθε όταν μοιράστηκαν στα τρία τουρνουά οι «προσκεκλημένες» ευρωπαϊκές ομάδες. Όχι μόνο μας έσκασε η ισχυρότερη από τις τρεις (Κροατία αντί Τουρκίας-Λεττονίας), αλλά έπεσε και στον «απέναντι» υποόμιλο, από τον οποίο θα προκύψει ο αντίπαλος της Εθνικής μας στον νοκ-άουτ ημιτελικό.

Με άλλα λόγια, η Εθνική μας καλείται να νικήσει όχι μόνο την Ιταλία, αλλά και την Κροατία, σε δύο συνεχόμενα ευρωπαϊκά ντέρμπι. Στο Τορίνο, το οποίο απέχει μόλις 500 χιλιόμετρα από τα κροατικά σύνορα.

Προηγουμένως, βέβαια, θα πρέπει να πετύχει και μία τουλάχιστον νίκη στον δικό της υποόμιλο, όπου κληρώθηκαν Μεξικό και Ιράν. Ειδάλλως θα αποκλειστεί νωρίς νωρίς και θα γυρίσει πίσω ταπεινωμένοι.

Οι σκληροτράχηλοι Μεξικανοί δεν είναι αμελητέα ποσότητα, αφού πανηγύρισαν το χρυσό μετάλλιο στο «Αμέρικας» του 2013, ενώ τερμάτισαν 4^οι στο αντίστοιχο περυσινό και έφτασαν ως τον β’ γύρο του Μουντομπάσκετ 2014. Έχουν μάλιστα για προπονητή τον Μπιλ Καρτράιτ, τον παλαιό υπολοχαγό του Μάικλ Τζόρνταν στους Μπουλς! Περισσότερο ποντάρουν στην καλή χημεία και στην ομαδική δουλειά, παρά στο ατομικό ταλέντο. Έχουν να στείλουν παίκτη στο ΝΒΑ από την εποχή του Ναχέρα.

Το Ιράν μετράει τρία χρυσά μετάλλια από το Ασιατικό Πρωτάθλημα την τελευταία οκταετία (2007, 2009, 2013) και ένα πολύ πρόσφατο χάλκινο. Ο Χαμέντ Χανταντί είναι μάλλον ο καλύτερος σέντερ της ηπείρου και έκανε θραύση στο Μουντομπάσκετ του 2014. Κάθε φορά που βλέπω την Εθνική μας αντιμέτωπη με ομάδα του αραβικού κόσμου θυμάμαι τα ζόρια της πρεμιέρας του 2006 απέναντι στο Κατάρ και ανατριχιάζω σύγκορμος. Οι Πέρσες έχουν και καλό προπονητή, τον φιλαράκο μας τον Ντιρκ Μπάουερμαν.

«Αλίμονο αν χάσουμε και από το Ιράν», λέτε. Το διαβάζω στα χείλη σας. Ελπίζω να σκέφτεται λιγότερο επιπόλαια η ίδια η ελληνική ομάδα. Εάν το στραπάτσο του 2012 στο Καράκας μας δίδαξε κάτι, αυτό ήταν η μετριοπάθεια. Η ταπεινοφροσύνη. Η προσοχή. Η σοβαρότητα.

Η Νιγηρία υπενθύμισε στους αιθεροβάμονες ότι υπάρχει και αντίπαλος στο γήπεδο. Δεν παίζουμε μόνοι μας. Οι ομάδες του «τρίτου κόσμου» έχουν δυναμώσει αισθητά.

Δεν κυκλοφορούν πια ξυπόλητοι εκεί έξω, παρά μόνο Σταχτοπούτες που ψάχνουν γοβάκι στο κατάλληλο νούμερο. Για όποιον επιμένει να αγνοεί τους σκοπέλους, μία λέξη μόνο: Νταγκουντούρο.

Τα πρόσφατα dvd της Σεβίλλης, με τα μικρά θαύματα που πέτυχαν Φιλιππινέζοι και Σενεγαλέζοι απέναντι σε ομάδες όπως η Κροατία και το Πουέρτο Ρίκο, θα είναι ένα πρόσθετο εφόδιο στον πηγαιμό για το Τορίνο.

Η χειρότερη δυνατή κλήρωση, λοιπόν. Αλλά δεν πειράζει. Όπως λέει κι ένας φίλος, «when the going gets tough, the tough get going». Ας μας φοβούνται οι άλλοι. Πέρασαν πολλά χρόνια από την τελευταία μεγάλη υπέρβαση της Εθνικής, αλλά η ευκαιρία για αντεπίθεση είναι μεγάλη.

Άλλωστε θα έχουμε κι εμείς κόσμο στο Τορίνο, ίσως και περισσότερο από τους Κροάτες. Ξέρω κόσμο που πέρασε τη χθεσινή βραδιά στο Skyscanner και στο Αirbnb!

Τους Κροάτες τους κέρδισε η Εθνική μας όχι μόνο στην ουδέτερη Σεβίλλη, αλλά και στο δικό τους Ζάγκρεμπ, μπροστά σε 12.000 κόσμο. Τους Ιταλούς δεν έχει λόγο να τους θεωρήσει ανίκητους, αφού παίζουν αλλοπαρμένο μπάσκετ, ένα μοντέλο που παγιδεύεται σχετικά εύκολα από την ελληνική σχολή.

Η ομάδα του Έτορε Μεσίνα ποντάρει σχεδόν τα πάντα στο τρίο των NBAers, που λογικά θα ολοκληρώσουν σχετικά νωρίς τις επίσημες υποχρεώσεις. Δεν προβλέπεται να φτάσουν μακριά το Σακραμέντο, το Μπρούκλιν και το Ντένβερ.

Κι αν το ΝΒΑ απαγορεύσει τη συμμετοχή των δικών του παικτών στα Προολυμπιακά τουρνουά; Τότε η Εθνική μας θα έχει σοβαρές απώλειες, αλλά οι αντίπαλοί της θα έχουν ακόμα μεγαλύτερες: Μπελινέλι, Γκαλινάρι, Μπαρνιάνι, Μπογκντάνοβιτς, Χέζονια, Ρούντεζ. Από σήμερα, το φοβάμαι πολύ λιγότερο αυτό το πιθανό «απαγορευτικό».

Περισσότερο με καίει να ολοκληρωθούν όσο γίνεται πιο γρήγορα τα πρωταθλήματα της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Γερμανίας και της Τουρκίας. Εφ'όσον φωνάξουν «παρών» όλοι οι υπόλοιποι, θα μπαλώσουμε κουτσά στραβά τα κενά του Αντετοκούνμπο (με Περπέρογλου, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Γιάνκοβιτς) και Κουφού (με Μπουρούση, Μαυροκεφαλίδη, Μαυροειδή, Βουγιούκα, ενδεχομένως και Όγκαστ).

Οι Ιταλοί που θα βρουν άλλον Γκαλινάρι και οι Κροάτες πώς θα γεννήσουν δεύτερο Μπογκντάνοβιτς; Χώρια που και ο Σάριτς ετοιμάζει βαλίτσες για το ΝΒΑ...

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του ΕΣΑΚΕ, η κανονική περίοδος της ελληνικής Α1 τελειώνει στις 23 Απριλίου, αλλά ακολουθούν Πάσχα και φάιναλ-φορ Ευρωλίγκας. Ελπίζω να συμπτυχθεί το πρόγραμμα των πλέι-οφ σε οικονομική συσκευασία, διότι έχουμε σοβαρές δουλειές στις αρχές Ιουλίου.

Θα πρέπει να πάρουν και μία ανάσα οι διεθνείς πριν ξεκινήσουν προετοιμασία. Ή και περισσότερες.

Kατά τα λοιπά, ελπίζω να μην έχετε παράπονο από αυτήν τη στήλη. Οι πληροφορίες τις οποίες διαβάσατε στο προχθεσινό μου ρεπορτάζ επαληθεύτηκαν στο ακέραιο, για τις 18 ομάδες που μπήκαν στην κληρωτίδα.

Το κριτήριο της FIBA για τη μοιρασιά των ομάδων δεν ήταν αυστηρώς αγωνιστικό, αλλά συνδυασμός αγωνιστικού με γεωγραφικό. Δεν υπήρχε περίπτωση να βρεθούν στον ίδιο 'Ομιλο δύο ή περισσότερες ομάδες της Αφρικής ή της Ασίας ή της Λατινικής Αμερικής. Και ήταν εξαρχής βέβαιο, ότι οι τρεις "προσκεκλημένες" ευρωπαϊκές χώρες θα μοιράζονταν σε τρία διαφορετικά τουρνουά.

Το μόνο που ζητούσε η ελληνική ομάδα ήταν να μας έρθει βολικό το 50-50, ώστε να αποφύγουμε τους Ιταλούς. Δεν ήταν γραφτό να γνωρίσουμε την εξωτική Μανίλα. Τουλάχιστον εξέλιπε το άλλοθι όσων τυχόν σκέφτονταν να επικαλεστούν το κουραστικό ταξίδι για να κάνουν σκασιαρχείο...