Tα 8 likes και το μοναδικό unlike για τον Παναθηναϊκό

Τα φιλικά στην Κίνα δεν προσφέρονταν για συμπεράσματα, τα φιλικά στη Μόσχα όμως αποτέλεσαν τα καλύτερα κρας τεστ που θα μπορούσε να κάνει ο Παναθηναϊκός για να διαπιστώσει την ετοιμότητα του και να επιβεβαιώσει το επίπεδό του.

Σαφέστατα και η συνολική εικόνα είναι άκρως ικανοποιητική, αν αναλογιστεί κανείς πως οι «πράσινοι» έχουν ακόμη δρόμο για να «δέσουν» και παράλληλα αγωνίστηκαν χωρίς τον Τζέιμς Γκιστ που από Δευτέρα πατάει και επισήμως παρκέ και προστίθεται στο rotation, δίνοντας παράλληλα στον Τζόρτζεβιτς τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει το πιο σημαντικό πρόβλημα που παρουσιάζει μέχρι σήμερα η ομάδα του.

Τα... likes

1. Ο Διαμαντίδης δεν ξεκινάει, πιθανώς και να μη χρειάζεται να τελειώνει τα ματς. Στα δύο φιλικά της Κίνας και στα δύο στο «Γκομέλσκι Καπ» ο αρχηγός ήρθε από τον πάγκο κι αν ο Καλάθης δεν συμπλήρωνε πέντε φάουλ στα τελευταία 15 δευτερόλεπτα του τελικού με την ΤΣΣΚΑ θα έβλεπε όλο το φινάλε με την πετσέτα στους ώμους. Πιθανώς αυτό να μην το βλέπουμε στα μεγάλα ματς, αλλά είναι καλό που το βλέπουμε στα φιλικά, που σημαίνει ότι στο 70% των αγώνων της Α1 θα είναι συχνό φαινόμενο κι επιτέλους θα πάρει τις ανάσες που χρειάζεται εδώ και τρία χρόνια.

2. Στη θεωρία λέγαμε εξ αρχής πως η φετινή ομάδα είναι καλύτερη από την περσινή, τα τέσσερα φιλικά επιβεβαίωσαν την αρχική εκτίμηση. Σαφέστατα και ο Παναθηναϊκός είναι πιο ποιοτικός, πιο γεμάτος και παρότι έχει αδυναμίες δεν έχει καμία σχέση με το χαμηλού επιπέδου ρόστερ που ταλαιπωρήθηκε πέρυσι. Ακόμη και ο Χαραλαμπόπουλος που δεν είναι έτοιμος γι αυτό το επίπεδο, μπορεί πλέον να υπολογίζεται κανονικά στο rotation και σίγουρα το 10λεπτο που έπαιξε σ' αυτό το παιχνίδι - κόντρα με την ΤΣΣΚΑ ήταν πιο χρήσιμο από την περσινή παρουσία στην πεντάδα, όταν οι «πράσινοι» έφυγαν με μια 30άρα από τη Μόσχα.

3.Ο Φελντέιν το παρακάνει κάποιες φορές, αλλά φαίνεται πως είναι «σφουγγάρι» και διορθώνεται μέρα με τη μέρα. Οι περιβόητες έξτρα πάσες ή οι τελικές στην απέναντι πλευρά μετά από διείσδυση προστέθηκαν στο ρεπερτόριό μου, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αριθμός των παικτών που μπορούν να δημιουργήσουν. Με τον Mr.Assist Καλάθη, τον ξεκούραστο Διαμαντίδη και τον Φελντέιν σε ρόλο εκτελεστή και δημιουργού, ο Παναθηναϊκός έχει το ελεύθερο σουτ - κι όχι μόνο - από τα φτερά.

4. Ο Τζόρτζεβιτς έχει στα χέρια του έναν μαγικό συνδυασμό που του δίνει πλεονέκτημα στην περιφερειακή άμυνα. Δύο γκαρντ - κομπιούτερ (Καλάθης, Διαμαντίδης) κι έναν ακόμη (Φελντέιν) που έχει τα σωματικά προσόντα για να παίξει άμυνα από το «1» έως το «3». Ολη η περιφέρεια του Παναθηναϊκού ξέρει να βάζει τα χέρια στην μπάλα και το γεγονός ότι στην πρώτη περίοδο οι Καλάθης - Φελντέιν έκαναν τουλάχιστον τέσσερα κλεψίματα, είναι ενδεικτικό της πίεσης που μπορεί να ασκήσουν οι «πράσινοι».

5. Ο Κούζμιτς δεν είναι Γκιστ, δεν είναι ο αθλητικός ψηλός που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός, αλλά επιμένω ότι θα αποδειχτεί πιο χρήσιμος απ' αυτό που φαντάζονταν οι περισσότεροι. Είπαμε, είναι παίκτης του 5 με άριστα το 10, αλλά σ' αυτό τον Παναθηναϊκό και μ' αυτό τους συμπαίκτες θα ξεπεράσει το ταβάνι του. Μέχρι τώρα η συνεισφορά του είναι μεγαλύτερη του Ραντούλιτσα και δεν είναι τυχαίο βεβαίως πως στις περιβόητες αλλαγές χάντμπολ του Τζόρτζεβιτς αποσύρεται στην επίθεση, αλλά επιστρέφει άρον - άρον στην άμυνα.

6. Ο συνδυασμός στη θέση «3» μοιάζει να είναι ο ιδανικός. Είτε έτσι είτε αλλιώς ο Πάβλοβιτς τα 10-12 ποντάκια θα τα έχει σε κάθε ματς, ο Γιάνκοβιτς έχει μόνο να κερδίσει από το μοίρασμα του χρόνου και ο Χαραλαμπόπουλος λογικά θα επιστρέψει στη φυσική του θέση από την Δευτέρα που επιστρέφει και ο Γκιστ. Είναι από τις λίγες φορές που ένας προπονητής γνωρίζει ότι ένα πιθανό rotation στη θέση «3» δεν πρόκειται να του διαφοροποιήσει τον ρυθμό της ομάδας.

7.Ο Καλάθης είναι μέσα στα τρία καλύτερα πόιντ γκαρντ της Ευρώπης και η εμφάνισή του κόντρα στην ΤΣΣΚΑ ήταν η απόδειξη πως ορθώς πόνταρε σ' αυτόν ο Παναθηναϊκός για να προετοιμάσει την επόμενη μέρα του Διαμαντίδη. Είναι ο παίκτης που ταιριάζει απόλυτα στη φιλοσοφία του Τζόρτζεβιτς και υπάρχουν στιγμές που τρέχει πιο γρήγορα με την μπάλα απ' ό,τι οι συμπαίκτες του χωρίς αυτήν. Κάνει coast to coast και δεν προλαβαίνει μόνο αντιπάλους, αλλά και δικούς του...

8.Είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός θα έχει εντελώς διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με τις ομάδες του Πεδουλάκη και του Ιβάνοβιτς. Η λέξη «ισορροπία» ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση νομίζω αποδίδει καλύτερα τον τρόπο που έχει φανταστεί ο Τζόρτζεβιτς. Είναι σαφές πως οι «πράσινοι» έχουν απόλυτη ελευθερία στο μακρινό σουτ, υπήρξαν δύο τουλάχιστον περιπτώσεις που κάποιος παίκτης σούταρε «καπάκι» μετά από άστοχη προσπάθεια ενώ είναι δεδομένη και η διάθεση του Σέρβου να οδηγήσει την ομάδα του σε επιθέσεις 15''.

Το μοναδικό αρνητικό συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς βλέποντας τον Παναθηναϊκό στα δύο φιλικά του Γκομέλσκι Καπ είναι η αδυναμία του να αντιμετωπίσει τα πικ εντ ρολ όσο υπάρχει ο Ραντούλιτσα στο παρκέ. Με την Ούνικς Καζάν το πρόβλημα ήταν πιο εμφανές, με την ΤΣΣΚΑ λίγο λιγότερο, αλλά είναι δεδομένο πως ο Σέρβος σέντερ χρειάζεται χρόνο και περισσότερο «καθαρό» μυαλό για να καλύψει την αδυναμία του.

Ο Παναθηναϊκός γίνεται ένα κλικ πιο αργός στις αμυντικές περιστροφές, οι αντίπαλοι το διαβάζουν πολύ εύκολα και «χτυπούν» ανελέητα την συγκεκριμένη αδυναμία. Πιθανότατα στο μέλλον, ο Ραντούλιτσα να... βάζει όσα τρώει, αλλά προς το παρόν δεν έχει καταφέρει να τελειώσει φάσεις όπως έκανε στην Εθνική Σερβίας, με αποτέλεσμα να φαίνεται περισσότερο το πρόβλημα στην άμυνα.