To «κλικ» που έχει ο Παναθηναϊκός και το αναζητά ο ΠΑΟΚ

Αυτό το «κλικ» στον διακόπτη που μπορεί να μετατρέψει ένα παιχνίδι ντέρμπι σε περίπατο, παραμένει η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον ελλιπέστατο Παναθηναϊκό και τον συγκροτημένο ΠΑΟΚ. Ακόμη κι αν λείπουν ο Μπατίστα, ο Διαμαντίδης, ο Γκιστ και ο Παππάς, ο Παναθηναϊκός έχει ακόμη λίγη από την αύρα που μπορεί να κάνει τη διαφορά σ' έναν ημιτελικό της Α1.

Για σχεδόν 25 λεπτά ο ΠΑΟΚ ήταν ανταγωνιστικός, όπως αναμενόταν, αλλά μέσα σε ένα πεντάλεπτο κατέρρευσε απέναντι σ' έναν Παναθηναϊκό που έμοιαζε να βρίσκει κάποια από τα στοιχεία που παρουσίασε στο ξεκίνημα της σεζόν με τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Αυτή η ταχύτητα, η σιγουριά και το πάθος με τον οποίο οι «πράσινοι» έπεφταν σε κάθε μπάλα, είναι στοιχεία που έλειπαν από τον Παναθηναϊκό του τελευταίου διμήνου και επανεμφανίστηκαν στο καταλληλότερο χρονικό σημείο.

Η τρομερή ενέργεια στην άμυνα που ήταν το σήμα κατατεθέν της φετινής ομάδας έκρινε ουσιαστικά το παιχνίδι, απόδειξη οι 13 πόντοι που δέχτηκαν οι «πράσινοι» σε διάστημα 15 λεπτών, ενώ σε σχέση μ' αυτά που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε, ήταν σαφέστατη η προσπάθεια του προπονητικού επιτελείου του Παναθηναϊκού να πάρει από τους παίκτες το 100% των πλεονεκτημάτων που διαθέτουν.

Δεν υπάρχει για παράδειγμα πιο χαρακτηριστική περίπτωση από τον Νέλσον που είχε ξεκάθαρη οδηγία να αφήσει το τρίποντο, που έτσι κι αλλιώς δεν το 'χει, και να πάει να ποστάρει τον αντίπαλό του, «χτυπώντας» με τη δύναμη, τον όγκο και την εκρηκτικότητά του. Οσες φορές ο Αμερικανός πήρε την μπάλα στο λόου ποστ δημιούργησε καταστάσεις για τον Παναθηναϊκό και είναι σαφές πως το συγκεκριμένο μοντέλο θα το δούμε σε όλα τα παιχνίδια της σειράς με τον ΠΑΟΚ.

Αντίστοιχο είναι το παράδειγμα του Μαυροκεφαλίδη που μοιάζει να αισθάνεται μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, όπως συνέβη πέρυσι, όταν ο Αλβέρτης πήρε την σκυτάλη από τον Πεδουλάκη. Ο διεθνής σέντερ είναι χαρακτηριστικός παίκτης ψυχολογίας, θέλει χρόνο και ρυθμό κι απ' ό,τι φαίνεται ο Μανωλόπουλος είναι αποφασισμένος να του τα προσφέρει προκειμένου να κερδίσει έναν ακόμη παίκτη που μέχρι τώρα ήταν χαμένος στο rotation του Παναθηναϊκού.

Η λογική «από το να τους χάσουμε, ας δούμε πώς μπορούμε να τους αξιοποιήσουμε» αποτελεί την καταλληλότερη συνταγή σ' αυτό το χρονικό σημείο, με δεδομένο ότι ο Νέλσον δεν θα μάθει να σουτάρει σε 10 ημέρες, ούτε βεβαίως ο Μαυροκεφαλίδης θα γίνει ξαφνικά ο αθλητικός σέντερ που θα πηδάει πάνω από το στεφάνι και θα διώχνει τις μπάλες σαν να είναι ο Λάσμε. Ορθώς, ο Μανωλόπουλος προσπαθεί να φτιάξει plays που να ταιριάζουν στη λογική συγκεκριμένων παικτών προκειμένου να αξιοποιηθούν στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, κρύβοντας όσο μπορεί τις αδυναμίες τους.

Ο τρόπος που ο Παναθηναϊκός αντέδρασε στο 45-45 κι έφτασε στο άνετο +25, είναι ό,τι καλύτερο για μια ομάδα που αντιμετωπίζει ένα κάρο προβλήματα και ψάχνει μια αφορμή για να χαμογελάσει. Είναι από τις εμφανίσεις που σε κάνουν να το πιστεύεις στο αύριο λίγο περισσότερο σε σχέση με το χθες και ο Μανωλόπουλος έχει έναν επιπλέον λόγο να αισιοδοξεί, όταν βλέπει την ομάδα του να «καθαρίζει» ματς μέσα σ' ένα πεντάλεπτο, με δεδομένες τις απουσίες των 3/5 της πεντάδας του!

Τον ΠΑΟΚ τον περίμενα πολύ πιο ανταγωνιστικό με βάση την εικόνα που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα. Η παράδοση άνευ όρων μέσα σε λίγα λεπτά και η μη αντίδραση δεν είναι καλό σημάδι, έστω κι αν η σειρά έχει δρόμο. Είναι δεδομένο ότι ο ΠΑΟΚ θα είναι καλύτερος και πιο συγκεντρωμένος στο δεύτερο ματς, ωστόσο η πρώτη του εικόνα δεν τον κάνει να ελπίζει πως φέτος μπορεί να έχει καλύτερη τύχη στο ΟΑΚΑ, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια που έχανε με κάτω τα χέρια.