Όταν πέρυσι είχε οδηγήσει τη νεοφώτιστη ομάδα των βορείων προαστίων στην 5^η θέση του πρωταθλήματος, έθεσε μέχρι και υποψηφιότητα για προπονητής της χρονιάς! Φέτος, όμως, που ο πήχης – σε σχέση με την περυσινή χρονιά που ο στόχος ήταν η σωτηρία – μοιραία ανέβηκε, η Νέα Κηφισιά δεν κατάφερε να μπει στα πλέϊ-οφ, τερμάτισε στην 11^η θέση, κάνοντας μόλις 4 νίκες μετά την 8^η αγωνιστική!

Συναντήσαμε τον προπονητή της ΑΕΝΚ, Ηλία Παπαθεοδώρου, στη Μαδρίτη, όπου ταξίδεψε για να παρακολουθήσει το φάϊναλ-φορ και μεταξύ Champions League και Ευρωλίγκα, είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μία μεγάλη συζήτηση, γύρω από το τι δεν πήγε καλά στην εφετινή σεζόν για την ομάδα του. Ο 39χρονος τεχνικός κάνει στο gazzetta.gr τον απολογισμό της χρονιάς, εξηγεί γιατί – μεσούσης της χρονιάς – πήρε αποφάσεις που μπορεί να “ξένισαν” πολλούς, σχολιάζει την κακοπροαίρετη κριτική που δέχτηκε, "φωτίζει" την σχέση του με την διοίκηση του συλλόγου και εκτιμά ότι ο χάρτης της Α1 Κατηγορίας αλλάζει από τη νέα σεζόν. Διαβάστε τι λέει για την Εθνική εφήβων που θα καθοδηγήσει το καλοκαίρι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κρήτης και την σχέση του με τον διεθνή point-guard του Παναθηναϊκού, Αντώνη Κόνιαρη.

Τι συνέβη φέτος και το 5-3 των πρώτων οκτώ αγωνιστικών, έγινε 9-17 στη λήξη της κανονικής περιόδου;

«Μετά την πρώτη χρονιά στην Α1 Κατηγορία, που η ομάδα πέτυχε κάτι που μεγάλο - για τα "κυβικά" της - ο στόχος που είχαμε θέσει με την διοίκηση, ήταν κατ' αρχήν να παρουσιάσουμε ένα όσο το δυνατόν παρόμοιο αγωνιστικό πρόσωπο και κατά δεύτερον να συμμετάσχουμε στα πλέϊ-οφ, έτσι ώστε να βάλουμε την Κηφισιά σε μία τροχιά καθιέρωσης στα "σαλόνια" του ελληνικού μπάσκετ. Όλα αυτά σε συνδυασμό με μία υγιή λειτουργία του αγωνιστικού τμήματος σε όλα τα επίπεδα, γιατί αυτό αποτελεί μία βασική αρχή που μας αντιπροσωπεύει σαν σύλλογο, όλα αυτά τα χρόνια, ανεξάρτητα από τις όποιες επιτυχίες είχαμε. Δηλαδή, θέλαμε γενικά να έχουμε σωστές αντιδράσεις και εν γένει συμπεριφορά, τόσο από την πλευρά του προπονητικού επιτελείου και των παικτών, όσο και από την διοίκηση.»

Τι σας εμπόδισε;

«Στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, κάναμε την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της Κηφισιάς και αναφέρομαι στο ματς με τον Ολυμπιακό. Αποκτήσαμε μία πολύ καλή ψυχολογία, γεγονός που μας έδωσε ώθηση για να κάνουμε και τρεις εκτός έδρας νίκες στις πρώτες επτά αγωνιστικές και είχαμε βρει μία πολύ καλή "χημεία", που φαινόταν ικανή για να μας οδηγήσει εκ τους ασφαλούς στη συνέχεια. Αυτό το κλίμα, όμως, δυστυχώς, "χάλασε" εντελώς ξαφνικά! Χάθηκε κυρίως ο ενθουσιασμός για το επόμενο παιχνίδι, χάθηκε η συνοχή που είχαμε... Αυτό ουσιαστικά προκάλεσε την διατάραξη κάποιων σημαντικών ισορροπιών μέσα στην ομάδα και έφερε άσχημες εμφανίσεις και εν συνεχεία αρνητικά αποτελέσματα και αλλαγή της ψυχολογίας! Το να χάνεις κάποια παιχνίδια είναι κάτι που μπορεί να συμβεί, αυτό που δεν θέλαμε να μας συμβεί, όμως, ήταν να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε την καθημερινότητα της δουλειάς μας. Σταματήσαμε να παίζουμε καλό μπάσκετ και να έχουμε κέφι μέσα στο γήπεδο, είτε κάναμε προπόνηση, είτε παίζαμε αγώνα. Αρχίσαμε ξαφνικά, να "βλέπουμε" κάποια χαρακτηριστικά, που δεν υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια και δεν εξέφραζαν την φιλοσοφία που είχαμε "καλλιεργήσει"»

Τι επακολούθησε;

«Kάναμε κάποιες αλλαγές, οι οποίες αποδείχτηκε ότι μας αποδυνάμωσαν αγωνιστικά γιατί έφυγαν ο Τσαλδάρης, ο Καυκής και ο Κακιούζης, που ήταν παίκτες, πάνω στους οποίους είχαμε χτίσει την ομάδα. Αυτές οι αποχωρήσεις, σε συνδυασμό με πολλούς τραυματισμούς όπως αυτοί του Μπάρλου (σ.σ.: 1 μήνα), του Ψαθά (σ.σ.: 1,5 μήνα) και του Λιακόπουλου (σ.σ.: 7 παιχνίδια), μας στέρησαν τη δυνατότητα να παίξουμε ξανά πλήρεις και να βρούμε ρυθμό στον 2^ογύρο. Χοντρικά, αυτοί ήταν οι λόγοι που η Κηφισιά δεν μπόρεσε να πετύχει τους στόχους που είχε θέσει στην αρχή της χρονιάς και τερμάτισε 6 θέσεις πιο κάτω απ' ότι πέρυσι. Εκτιμώ όμως, ότι θα χρησιμοποιήσουμε ως μάθημα τα λάθη που κάναμε την εφετινή σεζόν και θα τα διορθώσουμε, ώστε να εμφανίσουμε το πρόσωπο που είχαμε σαν ομάδα όλα τα προηγούμενα χρόνια».

Πέρυσι κάνατε εξαιρετικές επιλογές ξένων (Κρόκερ, Αντεγκμπόγιε, Βασιλίεβιτς, Γκάρετ), που φέτος εξαργύρωσαν την περυσινή επιτυχία στη Νέα Κηφισιά. Φέτος γιατί επιλέξατε να πάρετε μία διαφορετική κατεύθυνση και να στηριχθείτε περισσότερο σε έμπειρους Έλληνες και σε φθηνότερες λύσεις από την αγορά του εξωτερικού, που στην πορεία δεν αποδείχτηκαν τόσο αποτελεσματικές;

«Ο βασικός κορμός και της περυσινής ομάδας αποτελούνταν από έμπειρους Έλληνες παίκτες, όπως ο Μπάρλος, ο Κακιούζης, ο Τσαλδάρης, ο Λιακόπουλος, που ήξεραν την φιλοσοφία του συλλόγου και για μας ήταν σημαντικό να παραμείνουν και σ' αυτή τη λογική, αποκτήθηκαν ο Μαυροειδής και ο Καυκής...»

Με συγχωρείς που σε διακόπτω, αλλά μια και το αναφέρεις, οι αποχωρήσεις τριών εξ' αυτών στα μέσα της σεζόν, έκαναν σε πολλούς εντύπωση...

«Ο Κακιούζης ζήτησε ο ίδιος να φύγει για προσωπικούς λόγους και δεν έχει καμία σχέση με τους λόγους για τους οποίους έφυγαν ο Τσαλδάρης και ο Καυκής. Δεν θέλω, όμως, να αναφερθώ στις αιτίες για τις οποίες έφυγαν το καθένα από τα δύο αυτά παιδιά, γιατί αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί μόνο την ομάδα κι επειδή εμείς έχουμε μάθει τόσα χρόνια να λειτουργούμε σαν οικογένεια. Για να ολοκληρώσω, όμως, την απάντησή μου στο κομμάτι των ξένων παικτών, θέλω να εξηγήσω ότι και φέτος πορευτήκαμε στην ίδια λογική που είχαμε και πέρυσι. Επειδή έχουμε ως στόχο να μείνουμε στον χώρο και να καθιερωθούμε, κυνηγήσαμε νέους Έλληνες παίκτες από τις μικρές Εθνικές ομάδες, ειδικότερα από την φουρνιά των εφήβων, στην οποία έχω και προσωπική άποψη... Τα περισσότερα απ' αυτά τα παιδιά, όμως, πήγαν στον Παναθηναϊκό (σ.σ.: κυρίως) και τον Ολυμπιακό και κάποια επέλεξαν να πάνε στην Αμερική για να σπουδάσουν. Συζητώντας τότε με τη διοίκηση αποφασίσαμε, να στραφούμε σε αντίστοιχες λύσεις από το εξωτερικό. Έτσι, πήραμε τον Πόποβιτς, που τον είχαμε δει στο Πανευρωπαϊκό της Τουρκίας με το Μαυροβούνιο και τον Νίκολα Πεσάκοβιτς από την Παρτίζαν, που στο πρόσφατο παρελθόν, είχε ένα πρόβλημα τραυματισμού, αλλά και τον πιστεύαμε και είχαμε πάρει καλές συστάσεις. Καλύψαμε δηλαδή δύο θέσεις ξένων, με δύο νέα παιδιά που έπαιξαν για πρώτη φορά έξω από τη χώρα τους. Οι επόμενες επιλογές μας, ήταν δύο παιδιά που είχαν εμπειρία και προϋπηρεσία από το ελληνικό πρωτάθλημα και εννοώ τον Ντούβνιακ (σ.σ.: 4 χρόνια) και τον Γιούιν που είχε παίξει πέρυσι πάρα πολύ καλά στα Τρίκαλα. Ο Ντέιβις είχε παίξει τρία χρόνια στην Αδριατική Λίγκα (σ.σ.: ΜΖΤ Σκοπίων), δηλαδή οι υπόλοιποι ξένοι ήταν δοκιμασμένες λύσεις και μαζί με τους έμπειρους Έλληνες πιστεύαμε ότι θα μας βοηθούσαν να φτιάξουμε το σύνολο που θέλαμε. Αν εξαιρέσεις λοιπόν, τους δύο πρώην Γιουγκοσλάβους και τον Τζάκσον που ήρθε από το κολέγιο – γιατί έπρεπε να ρισκάρουμε και σε κάποιες επιλογές – όλοι οι υπόλοιποι παίκτες μας, ήταν έμπειροι και το μείγμα που φτιάξαμε, στην αρχή έφερε αποτελέσματα.. Κάπου στην πορεία, όμως, κάποιοι κρίκοι της "αλυσίδας" έσπασαν και αυτή η ζημιά, παρέσυρε όλη την ομάδα... Κάποια στιγμή, αρχίσαμε να επανερχόμαστε, αλλά οι τραυματισμοί δεν μας άφησαν να ορθοποδήσουμε. Ενδεικτικά σου αναφέρω, ότι δέκα μέρες αφότου ήρθε ο Άμποτ, μπήκε στο νοσοκομείο με μία σπάνια ασθένεια στα πόδια του, που του προκάλεσε παράλυση!»

Τελικά είχατε από τα μεγαλύτερα budget μεταξύ των λεγόμενων "μικρομεσαίων" ομάδων, όπως κυκλοφορούσε;

«Όταν η ομάδα στήθηκε το περασμένο καλοκαίρι, πράγματι τα οικονομικά δεδομένα ήταν πολύ καλά! Από την μέση του 1^ουγύρου και μετά, όμως, όλο αυτό το πράγμα άλλαξε και με τις προσθαφαιρέσεις που έγιναν ξοδέψαμε πολύ λιγότερα χρήματα, απ' όσα είχαμε υπολογίσει στην αρχή της σεζόν. Επειδή στερούμαστε γηπέδου, κόσμου, βάρους φανέλας και δυνατού ονόματος, για να προσελκύσουμε κάποιους ξένους παίκτες, είμαστε αναγκασμένοι να πληρώσουμε κάποια παραπάνω χρήματα! Αλλιώς θα πάει, για παράδειγμα, κάποιος στον ΠΑΟΚ – που παίζει και στο Eurocup – κι αλλιώς θα έρθει στην Κηφισιά. Επίσης, το budget αποτελεί ένα κομμάτι από το υλικό με το οποίο φτιάχνεται μία ομάδα... Αν το budget έκρινε τα πάντα, καλύτερα να μη γινόταν τώρα το φάϊναλ-φορ και να έδιναν το τρόπαιο κατευθείαν στην ΤΣΣΚΑ! Θέλω να πω δηλαδή, ότι είχαμε "όπλα" στα χέρια μας, η διοίκηση ήταν και είναι πάντα στο πλευρό μας, αλλά ένα σύνολο δεν δημιουργείται μόνο με τα χρήματα...»

Φοβήθηκες ποτέ, κατά τη διάρκεια της εφετινής διαδρομής, ότι μπορεί να πέσετε;

«Σε καμία περίπτωση, γιατί η ομάδα δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει σε υψηλό επίπεδο και παρά τους τραυματισμούς, είχαμε παίκτες με αξία, συνέπεια και ποιότητα, που κάθε μέρα κατέθεταν και την ψυχή τους στο γήπεδο. Συν τοις άλλοις, από τον 1^ογύρο, είχαμε δημιουργήσει και μία διαφορά ασφαλείας από τις δύο τελευταίες θέσεις και δεν νιώσαμε ποτέ την πίεση ότι μπορεί να υποβιβαστούμε. Αντίθετα, αισθανόμαστε την πίεση ότι δεν παίζουμε καλά και ότι χάναμε δικά μας παιχνίδια...»

Είσαι ένας από τους ελάχιστους προπονητές μίας μικρομεσαίας ομάδας, που έχει απασχολήσει τόσο πολύ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Γιατί κατά την άποψή σου, έχεις δεχτεί τόσο μεγάλη κριτική, από τη στιγμή που η διοίκηση της Νέας Κηφισιάς σας περιβάλει με αμέριστη εμπιστοσύνη και παρότι φέτος, ουσιαστικά, κάνατε ένα βήμα πίσω, σου ανανέωσε το συμβόλαιο;

«Επειδή είμαι στην ομάδα από το 2008, μπορώ να σου πω ότι στη Νέα Κηφισιά έχουμε το προνόμιο να σκεφτόμαστε διαφορετικά και αυτός ο τρόπος σκέψης όσον αφορά στο πως λειτουργεί μία ομάδα έχει μπει στο πετσί όλων όσοι ασχολούνται με τον σύλλογο. Δηλαδή, υπάρχουν κάποιες αρχές, που για μας είναι απαράβατες. Ανέφερα πριν ότι αναγκαστήκαμε να μπούμε στη λογική κάποιων προσθαφαιρέσεων παικτών, βασική αιτία των οποίων, δεν ήταν τόσο το αποτέλεσμα, όσο η καθημερινότητά μας, επειδή δεν μας εξέφραζε ο τρόπος που λειτουργούσαμε. Οι περισσότερες ελληνικές ομάδες, αλλάζουν ξένους. Εμείς πήραμε το ρίσκο να αντικαταστήσουμε κάποιους Έλληνες, γνωρίζοντας ότι αυτό θα μας στοιχίσει αγωνιστικά. Τώρα, όσον αφορά στην κριτική, στην Ελλάδα που ζούμε ξέρουμε ότι, λίγο-πολύ, όλοι προπονητές είμαστε! Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την καλοπροαίρετη κριτική δημοσιογράφων που έχουν την εμπειρία και τις γνώσεις να κρίνουν και να διαπιστώσουν αν μία ομάδα παίζει καλά ή πως δουλεύει ένας προπονητής. Ίσα-ίσα που αυτή είναι μία διαδικασία μέσα από την οποία όλοι γίνονται καλύτεροι και γι' αυτό είναι άκρως καλοδεχούμενη. Υπάρχει όμως και η κακοπροαίρετη κριτική, η οποία, όταν σε αριθμό δημοσιευμάτων, ξεπερνάει τα άρθρα που αφορούν στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, σημαίνει ότι και ο πιο αδαής καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά... Δηλαδή, δε γίνεται ο Παπαθεοδώρου και η Κηφισιά, να είναι μεγαλύτερο θέμα από τον Ιβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό και τον Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό! Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους γίνεται αυτό και δεν μας αγγίζει. Ίσα-ίσα που μας συσπειρώνει και μας κάνει πιο δυνατούς! Όσον αφορά στο δέσιμο με την διοίκηση και την εμπιστοσύνη που μου έχει δείξει, αυτά οφείλονται σε μία σχέση που έχει σφυρηλατηθεί εδώ και 7 χρόνια. Όταν ανέλαβα η ΑΕΝΚ βρισκόταν στο Α' τοπικό και στο 2015, έχει ήδη διανύσει δύο χρόνια στην Α1 Κατηγορία και από τη νέα σεζόν, θα είναι η μοναδική ομάδα από το λεκανοπέδιο της Αττικής, εκτός Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και ΑΕΚ, που θα παίζει στα μεγάλα σαλόνια και είμαστε πολύ περήφανοι όλοι γι' αυτό το επίτευγμα. Όταν λοιπόν, υπάρχει μία τόσο μακρόχρονη και δημιουργική πορεία και έχουν "χτιστεί" δυνατές σχέσεις, η αξιολόγηση της δουλειάς ενός ανθρώπου ή μίας ομάδας, δεν γίνεται να κριθεί μόνο από 6 αποτυχημένους μήνες! Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους και εγώ νιώθω ασφαλής στην Κηφισιά, αλλά και η ομάδα αισθάνεται ασφάλεια μαζί μου στον πάγκο!»

Συμπεριέλαβες πριν τη Νέα Κηφισιά εντός λεκανοπεδίου Αττικής, αλλά τελευταία ακούγεται ότι του χρόνου θα έχετε έδρα την Χαλκίδα...

«Ναι έχεις δίκιο (γελάει...), αλλά αυτό είναι κάτι καινούριο και απασχολεί την ομάδα γιατί πρώτον έχουμε ένα πολύ μικρό και καθόλου λειτουργικό γήπεδο και δεν υπάρχει κόσμος στον οποίο μπορούμε να απευθυνθούμε. Με την πορεία που έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια, έχω την αίσθηση ότι σε μία άλλη περιοχή, ίσως να είχε διαφορετική ανταπόκριση από τους φιλάθλους. Είναι δύσκολη περιοχή η Κηφισιά για μπάσκετ! Υπάρχουν κι άλλα ενδιαφέροντα στην πόλη, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν άλλο βιοτικό επίπεδο. Αυτή τη στιγμή, η ομάδα χρειάζεται μία έδρα με μίνιμουμ 1.500 θέσεις, με parking για να μπορεί να έρθει κάποιος οικογενειακώς. Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις και με την δημοτική αρχή, αλλά από τη στιγμή που δεν μπορεί να δοθεί μία λύση, η διοίκηση έχουν αποφασίσει να κοιτάξουν κι άλλες επιλογές. Το σίγουρο είναι ότι έχουν τη διάθεση και την θέληση να κρατήσουν την ομάδα και γι' αυτό ψάχνουν την όσο το δυνατόν πιο ιδανική και βιώσιμη λύση για το μέλλον.»

Αγωνιστικά τι σκέψεις υπάρχουν για τους στόχους της νέας σεζόν;

«Το περιβάλλον της Α1 Κατηγορίας πλέον, είναι πολύ διαφορετικό για μας, σε σχέση με εκείνο που συναντήσαμε πριν από δύο χρόνια, όταν και ανεβήκαμε... Είναι σίγουρα πιο οικείο, αλλά και πολύ πιο δύσκολο γιατί υπάρχουν πλέον νέοι επενδυτές που ενδιαφέρονται για τον Άρη και τον ΠΑΟΚ και αν ολοκληρωθούν αυτές οι διαδικασίες, τότε αυτές οι δύο ομάδες αλλά και η ΑΕΚ, που άλλαξε επίπεδο μέσα στη χρονιά, θα απέχουν παρασάγγες από τους υπόλοιπους και θα βάλουν ως στόχο να ταρακουνήσουν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Από 'κει και πέρα οι υπόλοιποι, στηρίζονται σε μεγάλες πόλεις, όπως η Πάτρα, το Ρέθυμνο, η Δράμα, η Ρόδος, τα Τρίκαλα, με μεγάλη δυναμική, άρα το πρωτάθλημα θα γίνει καλύτερο και συνάμα δυσκολότερο για μία ομάδα σαν και την δική μας. Η Κηφισιά φέτος, έχασε έξι παιχνίδια στην έδρα της, που κρίθηκαν στο τελευταίο δίλεπτο. Εκείνη τη στιγμή στις εξέδρες βρίσκονταν οι 50 "jokers", ένας πυρήνας φιλάθλων που έχει δημιουργηθεί με παιδιά από το σχολείο, 30 συγγενείς των παικτών και γύρω στους 120 ουδέτεροι που αγαπούν το άθλημα. Ουσιαστικά δηλαδή, εμείς δεν είχαμε ποτέ βοήθεια από την έδρα μας, κάτι που αν συνέβαινε ίσως να είχαμε κερδίσει τα τρία απ' αυτά τα έξι ματς. Είναι κι αυτό ένα θέμα που μας απασχολεί...»

Πριν κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη-απολογισμό, να σε ρωτήσω και για την Εθνική εφήβων, που φέτος, με μία πάρα πολύ καλή φουρνιά (Χαραλαμπόπουλος, Παπαγιάννης, Μήτογλου, Σταμάτης, Κόνιαρης, Λούντζης και άλλοι), θα καθοδηγήσεις στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει στην Κρήτη... Το γεγονός ότι θα παίξουμε εντός έδρας και έχουμε πολλά χρόνια να κατακτήσουμε μετάλλιο στις μικρές ηλικίες, προσδίδει ένα έξτρα βάρος στην προσπάθεια;

«Για μας δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη πίεση, παρ' ότι παίζουμε στην Ελλάδα και τα φώτα της δημοσιότητας, θα είναι στραμμένα πάνω στα παιδιά. Ουσιαστικά το πρόβλημα που υπάρχει σ' αυτές τις ηλικίες και σ' αυτή τη φουρνιά, είναι ότι είτε οι παίκτες παίζουν σε κολέγια, είτε στον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ ή τον Άρη, η ανάγκη για τη δημιουργία νέων μεγάλων αστέρων, τους έχει φορτώσει με μεγαλύτερο βάρος απ' αυτό που τους αναλογεί. Σε μία τόσο μικρή ηλικία, λοιπόν, αυτό το βάρος ψυχολογικά δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο! Τα δύο τελευταία χρόνια που ασχολούμαι με τις μικρές Εθνικές ομάδες, συνειδητοποίησα ότι μέσα σε έναν μήνα δουλειάς, δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα στο κομμάτι του μπάσκετ με τα νέα παιδιά. Αυτό που μπορείς να πετύχεις, είναι να τους δώσεις τη δυνατότητα να παίξουν και να εμφανιστούν στο προσκήνιο, να γίνουν ομάδα μεταξύ τους και μέσα απ' αυτή την ευκαιρία, να μπουν σε έναν δρόμο. Για παράδειγμα, πέρυσι ο Μήτογλου έκανε ένα πάρα πολύ καλό τουρνουά στο Πανευρωπαϊκό και πήρε υποτροφία στο Ουέϊκ Φόρεστ. Ο Βασίλης ο Χαραλαμπόπουλος, που επελέγη στην καλύτερη πεντάδα των αγώνων, έγινε πολύ γνωστός στην Ευρώπη, κέρδισε "με το σπαθί του" περισσότερες ευκαιρίες στην ανδρική ομάδα του Παναθηναϊκού και όλοι πλέον περιμένουν απ' αυτόν να γίνει ο νέος ηγέτης της ομάδας. Η Εθνική ομάδα, λοιπόν, δίνει ένα μεγάλο κίνητρο στα νέα παιδιά να εμφανιστούν με καλή διάθεση και ψυχολογία, για να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό. Δεν πρέπει λοιπόν να τους φορτώσουμε με επιπλέον άγχος... Η περυσινή μας πορεία στην Τουρκία και η 4^η θέση που κατακτήσαμε στην Ευρώπη, μας έδεσε πολύ και είμαστε όλη τη χρονιά σε διαρκή επικοινωνία, οπότε πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει να πάμε όσο το δυνατόν καλύτερα.»

Το γεγονός πάντως, ότι ο Αντώνης Κόνιαρης ήρθε να σε δει, στο τελευταίο εφετινό παιχνίδι της Νέας Κηφισιάς στο πρωτάθλημα, αν μη τι άλλο αποδεικνύει, ότι εκείνο το ατυχές επεισόδιο που πέρυσι το καλοκαίρι, είχε πάρει υπερβολικές διαστάσεις και η σχέση σας βασίζεται σε δυνατές βάσεις...

«Με όλα τα παιδιά έχω πάρα πολύ καλές σχέσεις, όχι μόνο με τον Αντώνη! Για μας είναι πολύ μεγάλη χαρά, μετά από έναν δύσκολο χειμώνα με επαγγελματίες αθλητές, να συνεργαζόμαστε νέα και ταλαντούχα παιδιά που ζουν το όνειρό τους και θέλουν να ανοίξουν το φτερά τους. Όσον αφορά στην σχέση μου με τον Κόνιαρη, το περυσινό άσχημο περιστατικό που διογκώθηκε πάρα πολύ, έχει δυναμώσει ακόμη περισσότερο την σχέση μας και η επαφή που έχουμε είναι ξεχωριστή και οι δύό μας το ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα!»