Τι χαμπάρια Πέπε; Ζήτω οι Φιλιππίνες!

Παίρνοντας τον δρόμο για το γήπεδο πριν καλά-καλά μεσημεριάσει, αναρωτιέται εύλογα κανείς που πήγε ο κόσμος της 4^ης μεγαλύτερης στην Ισπανία... Όλοι μεγάλοι δρόμοι της συνοικίας που βρίσκεται το αθλητικό κέντρο της πόλης (πολύ κοντά στον κεντρικό σταθμό Santa Justa), μοιάζουν ανεξήγητα άδειοι, αν και καθώς πλησιάζαμε προς το γήπεδο, από τα γύρω στενά άρχισαν να ξεπροβάλλουν σκόρπιες παρέες Φιλιππινέζων κάθε ηλικίας, που κατευθύνονταν στο Municipal Palacio de Deportes, για να συμπαρασταθούν στους Gilas, την απίστευτη παρέα της Εθνικής ομάδας μπάσκετ της χώρας τους.

Που βρέθηκαν τόσοι Φιλιππινέζοι;

Με τον καύσωνα να έχει υποχωρήσει λιγάκι, σήμερα, το μεγαλύτερο σοκ, το πάθαμε φτάνοντας έξω από την κεντρική είσοδο και αντικρίσαμε τις τεράστιες ουρές που είχαν σχηματίσει οι Ασιάτες φίλαθλοι, που όπως μας είπαν οι διοργανωτές μετά το παιχνίδι, σχεδόν γέμισαν μία κερκίδα 3.000 θέσεων! Αφήστε κατά μέρος τον ενθουσιασμό που έφεραν, πριν από το τζάμπολ, στο θεωρητικά αδιάφορο πρώτο παιχνίδι του ομίλου! Λίγο έλειψε, βέβαια, να γίνει η έκπληξη μεγατόνων, καθώς λίγο η νωθρότητα των Κροατών και λίγο η οντότητα από το ΝΒΑ που προσέφερε στους Gilas ο Αντρέ Μπλάτσε (28π., 12ρ.), μετέτρεψαν το ματς σε ντέρμπι, αλλά ακόμη κι έτσι, οι Φιλιππίνες ήταν σίγουρα οι “νικητές” της πρεμιέρας και παρά την ήττα “χτύπησαν το καμπανάκι” στην επόμενη αντίπαλό τους, την Ελλάδα!

Υπέγραφαν αυτόγραφα για μισή ώρα!

Αρκετή ώρα μετά το ματς, έξω από τα κάγκελα του γηπέδου είδαμε πολλούς Φιλιππινέζους φιλάθλους να περιμένουν για να αντικρίσουν τους 12 “ήρωες” του Βίνσεντ Ρέγιες και μόλις αυτοί έκαναν την εμφάνισή τους και κατευθύνθηκαν προς το μέρος του, άρχισαν να ουρλιάζουν από χαρά και ενθουσιασμό. Σχεδόν όλοι οι παίκτες, χαιρέτησαν, φωτογραφήθηκαν και έδωσαν αυτόγραφα στους συμπατριώτες τους, ενώ το πούλμαν της αποστολής, έφυγε με καθυστέρηση μισής ώρας για το ξενοδοχείο. Μία... ωραία ατμόσφαιρα!

Ο πολυπράγμων κύριος Σάντσεζ

Νωρίτερα, κατεβαίνοντας για πρωινό στο ξενοδοχείο, έπεσα πάνω σε έναν πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού (2001-02) πρώην συμπαίκτη του Βασιλειάδη στη Μάλαγα και χρυσό ολυμπιονίκη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (2004). Ο λόγος για τον Πέπε Σάντσεζ, τον εγκεφαλικό και αμυντικογενή Αργεντινό πλέϊ-μέϊκερ, που φορώντας την “πράσινη” φανέλα, κατέκτησε την Ευρωλίγκα του 2002 στη Μπολόνια, κόντρα στον παιδικό του φίλο Μάνου Τζινόμπιλι. Ο παλαίμαχος άσος και πολυπράγμων στην μετά μπάσκετ ζωή του, ταξίδεψε στη Σεβίλλη για να σχολιάσει τα ματς των “γκαούτσος” (παρέα με τον πρώην “ερυθρόλευκο” Φαμπρίτσιο Ομπέρτο) για λογαριασμό της αργεντίνικης τηλεόρασης.

«Μ’ αρέσει πολύ ο Κατσικάρης!»

«Ευτυχώς που δεν ήρθε ο Κουφός, γιατί με τους τρεις ΝΒΑers, έχετε πολύ δυνατή ομάδα και εξαιρετικό προπονητή και με τις απουσίες που έχουμε, δύσκολα θα σας μπορέσουμε να σας κερδίσουμε! Είδα φέτος τους Καλάθη και Αντετοκούνμπο, ενώ μ’ αρέσει πολύ και ο Παπανικολάου που έρχεται... Συν τοις άλλοις, γνωρίζω καλά τον Κατσικάρη από την θητεία μου στο ισπανικό πρωτάθλημα και είναι πραγματικά ένας πολύ σοβαρός και καταξιωμένος τεχνικός. Εμείς, δεν ήρθαμε στο Παγκόσμιο με μεγάλες προσδοκίες γιατί δεν παίζουν οι Τζινόμπιλι και Ντελφίνο, ενώ και ο Σκόλα βρίσκεται στο τελείωμα της καριέρας του στην Εθνική, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, γιατί είμαστε μαχητές!», μας είπε αρχικά ο απόφοιτος του Τεμπλ, που έπαιξε έξι χρόνια στην λίγκα ACB, φορώντας τη φανέλα της Αλικάντε, της Μάλαγα, της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης.

Τέσσερις μήνες το χρόνο με τους Λέϊκερς!

Ζητάει να μάθει τα νέα του παλιού του συμπαίκτη στη Μάλαγα, του Κώστα Βασιλειάδη και μόλις τον ενημερώνουμε ότι ο διεθνής γκαρντ επέστρεψε στα παράλια της Ανδαλουσίας, χαμογελάει και μας ρωτάει αν είναι ακόμη killer από την περιφέρεια... Μας λέει ότι πλέον, στα 37 του, διοικεί τον σύλλογο απ’ όπου ξεκίνησε το μπάσκετ μαζί με τον Τζινόμπιλι, την Εστουντιαντες και περνάει τον χρόνο του μεταξύ της γενέτειράς (Μπάϊα Μπλάνκα) και των Ηνωμένων Πολιτειών. Για περίπου 4 μήνες το χρόνο, είναι ο βασικός σχολιαστής των αγώνων των Λος Άντζελες Λέϊκερς, στο ισπανόφωνο κανάλι της ομάδας. Ταυτόχρονα, είναι σύμβουλος του μεγαλύτερου καναλιού της Αργεντινής στις αθλητικές παραγωγές και ταυτόχρονο συνεργάζεται με την ομοσπονδία της χώρας του σε θέματα marketing και εμπορικής εκμετάλλευσης του πρωταθλήματος!

Θα μπορούσα να ζω στην Ελλάδα!

Μοιραία, ζητάμε την άποψή του για το καθεστώς της μερικής χρεωκοπίας στην οποία βρίσκεται η χώρα του και μας διευκρινίζει ότι τα μέσα ενημέρωσης περνούν μία εικονική οικονομική πραγματικότητα προς τα έξω και ότι η ζωή του μέσου Αργεντινού πολίτη δεν έχει αλλάξει. «Η δημοτικότητα της κυβέρνησης Φερνάντεζ έχει πέσει κάτω από το 30% και πλέον είναι θέμα χρόνου να αποχαιρετήσει την πολιτική σκηνή! Έχουμε μεγάλες εκτάσεις γης, μεγάλη παραγωγή λαδιού, μια χαρά είμαστε! Έχω γνωρίσει έναν Έλληνα στο Λος Άντζελες, με τον οποίο κάνω πολύ παρέα και τρώμε πολύ συχνά μαζί στο εστιατόριό του στο Μανχάταν Μπιτς και κάθε φορά, τα ίδια λέμε. Εμείς, οι Έλληνες και οι Αργεντίνοι, έχουμε μεγάλες αντοχές και είμαστε έξω καρδιά! Πραγματικά θα μπορούσα να ζω μόνιμα στην Ελλάδα, με τόσες ομορφιές και τόσο ωραίους ανθρώπους που έχετε... Θυμάμαι ότι όταν πρωτογνώρισα τον Πέτρο (σ.σ.: Μπενέκος) και του είπα ότι έπαιξα στην Ελλάδα, μου απάντησε: “Πρόσεξες ποια ομάδα θα πεις!”. Πολύ διστακτικά του είπα ότι αγωνίστηκα στον Παναθηναϊκό και τότε με αγκάλιασε και μου είπε “είσαι δικός μου!”... Έκτοτε, γίναμε αχώριστοι! άσε που η κουζίνα του έχει τρομερό ελληνικό παραδοσιακό φαγητό!», κατέληξε ο Πέπε Σάντσεζ που ακόμη θυμάται τον τσακωμό που είχε σε μία προπόνηση με τον Ομπράντοβιτς, αλλά και τις σημαντικές εμπειρίες που βίωσε ως παίκτης του “τριφυλλιού”.