Η επισημοποίηση της πρόσληψης του 47χρονου Νικαιώτη προπονητή από την ΕΟΚ, μπορεί να ανακοινώθηκε στις 11 του περασμένου Ιουνίου, ωστόσο, η δουλειά και οι συνεργασίες με τους ανθρώπους της ελληνικής ομοσπονδίας για την προετοιμασία της Εθνικής ομάδας, είχαν αρχίσει αρκετά νωρίτερα, όταν και απέμενε η διευθέτηση κάποιων τυπικών λεπτομερειών. Άλλωστε, οι δύο πλευρές βρίσκονταν σε ανοιχτή γραμμή για αρκετούς μήνες και αυτό, επιβεβαιώνει με τον πιο τρανό τρόπο, ότι πλέον είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου, έτσι ώστε ο έμπειρος Έλληνας τεχνικός, που τα τελευταία οκτώ χρόνια ζει στην Ισπανία, να αναλάβει τα ηνία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.

Το gazzetta.gr συνάντησε τον Φώτη Κατσικάρη στο κλειστό του ΟΑΚΑ και μετά το τέλος μίας εκ των τελευταίων προπονήσεων της Εθνικής ομάδας επί ελληνικού εδάφους, είχε την ευκαιρία να συζητήσει μαζί του εφ’ όλης της ύλης, με φόντο φυσικά το επικείμενο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας (30 Αυγούστου – 14 Σεπτεμβρίου). Διαβάστε γιατί αποφάσισε να κάτσει στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, απορρίπτοντας αρκετές και πολύ δελεαστικές προτάσεις για full-time συνεργασία, πως αντιμετωπίζει τους “προπονητές της εξέδρας”, τι θεωρεί επιτυχία και τι αποτυχία, πως κρίνει την έκβαση της προετοιμασίας, ποια ομάδα υποστηρίζει στο ΝΒΑ, ποιος παίκτης λείπει από την ελληνική δωδεκάδα και πως χαρακτηρίζει, έναν προς έναν, τους Έλληνες παίκτες.

- Σε μία εποχή που οι Εθνικές ομάδες, έχουν μόνο καλοκαιρινές υποχρεώσεις, γεγονός που δυσκολεύει την εξασφάλιση μίας καλής συνεργασίας με μία ομάδα που έχει στόχους στο πρωτάθλημα και την Ευρώπη, εσείς επιλέξατε να αναλάβετε την, προερχόμενη από σερί αποτυχιών, Εθνική Ελλάδας, ενώ την ίδια ώρα, είχατε πολλές προτάσεις από ευρωπαϊκούς συλλόγους. Το ότι δηλώσατε φίλαθλος του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, δίνει μία εξήγηση σε αυτή την ανακολουθία;

«Σίγουρα (σ.σ.: χαμογελώντας...)! Είναι αλήθεια ότι στην καριέρα μου έχω πάρει πολλές φορές συναισθηματικές αποφάσεις, ακολουθώντας την καρδιά μου και αυτή η συνεργασία ήταν για μένα ένα παιδικό όνειρο! Αν θέλετε να μιλήσουμε ψυχρά επαγγελματικά, οι καιροί που διανύουμε είναι πολύ δύσκολοι, αλλά νομίζω ότι αυτή η συμφωνία επετεύχθη, επειδή είχαν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες. Το timing ήταν ιδανικό, το ενδιαφέρον της ομοσπονδίας ήταν για μεγάλο διάστημα σταθερό και θερμό, οπότε, από ένα σημείο και μετά, όλα πήραν τον δρόμο τους!»

- Ποιος ήταν ο πρώτος διεθνής παίκτης που μιλήσατε μόλις αναλάβατε τη δουλειά;

«Ο Νίκος Ζήσης, υπό την έννοια ότι γνωριζόμαστε καλά εδώ και πολλά χρόνια, έχουμε συνεργαστεί αρκετά και έχουμε πολύ καλή επικοινωνία. Την ίδια μέρα, όμως, μίλησα σχεδόν με 4-5 παίκτες για να τους ενημερώσω και να μάθω τα νέα τους.»

- Πόσο εύκολο είναι να γυρίσει κανείς το διακόπτη και από φίλαθλος, εν μία νυκτί, να αναλάβει επαγγελματικά την ευθύνη μίας Εθνικής ομάδας, από την οποία όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι έχουν μεγάλες απαιτήσεις και στην οποία, είμαστε όλοι εν δυνάμει προπονητές της από την κερκίδα, αποθεώνοντας τους πάντες στην πρώτη νίκη και κατακεραυνώνοντας τους ίδιους στην πρώτη ήττα;

«Πιο εύκολο απ' ότι φαίνεται, γιατί όταν είσαι φίλαθλος της Εθνικής και παράλληλα, αναλαμβάνεις την τεχνική της καθοδήγηση, όπως συμβαίνει με μένα, τότε νομίζω ότι έχεις την ευχέρεια να συνδυάσεις και τους δύο αυτούς ρόλους και με αίσθημα ευθύνης, να παρουσιάσεις την δική σου πρόταση. Εμένα προσωπικά, με εξιτάρει η συγκεκριμένη πρόκληση...»

- Να υποθέσουμε ότι έχετε ήδη αντιμετωπίσετε καταστάσεις του τύπου, να πηγαίνετε στο περίπτερο να πάρετε τσιγάρα και ο περιπτεράς να σας κάνει καλοπροαίρετη κριτική για κάποιον παίκτη ή να σας ζητάει ήδη ένα μετάλλιο;

«Έχει τύχει και στο αεροδρόμιο και σε διάφορα άλλα μέρη, αλλά αυτό δείχνει πόσο ο κόσμος αγαπάει την Εθνική ομάδα. Αυτό άλλωστε είναι και μέσα στο αίμα των Ελλήνων! Είμαστε θερμόαιμος λαός, είμαστε υπεραισιόδοξοι, την ψάχνουμε να βγούμε στους δρόμους, αλλά όλα αυτά, εγώ τα βλέπω θετικά... Χρειαζόμαστε τις επιτυχίες, γιατί έχουμε φύσει ανταγωνιστικό πνεύμα και θέλουμε να κοιτάμε ψηλά! Δεν με ενοχλεί καθόλου να μου λένε ότι θέλουν να δουν την Εθνική ομάδα να πρωταγωνιστεί, αντιθέτως το βρίσκω φυσιολογικό...»

- Ποια είναι η καλύτερη Εθνική Ελλάδας που θυμάστε;

«Νομίζω ότι σε ταλέντο ήταν η ομάδα που είχε ως σημείο αναφοράς, τα τέσσερα γκαρντ (σ.σ.: Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Σπανούλης & Ζήσης), που έπαιξαν μαζί από το 2004 έως και το 2008! Νομίζω ότι τώρα που μας λείπουν, μπορούμε να εκτιμήσουμε απόλυτα την αξία τους.»

- Από το 1987 και μετά, το ελληνικό μπάσκετ αποτελεί μία τεράστια δεξαμενή παραγωγής ταλέντων και αυτός είναι ο λόγος που όλη αυτή την περίοδο, έχει εισχωρήσει στην “ελίτ” του αθλήματος, παγκοσμίως. Τι είναι αυτό που μας έχει λείψει τα τελευταία 5 χρόνια και από το Ευρωμπάσκετ του 2009, ακολουθούμε μία πτωτική πορεία; Τα αθλητικά προσόντα ίσως;

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε μία μικρή χώρα και το λέω αυτό, γιατί δεν είναι λογικό να βγάζουμε σε κάθε γενιά τους 3-4 παικταράδες, που θα αντικαταστήσουν αυτούς που απέρχονται! Στον αθλητισμό, είναι λογικό να έρχονται και περίοδοι μίας αγωνιστικής κάμψης, αν κι εμείς στην Ελλάδα δεν είναι εύκολο να το κατανοήσουμε... Αν και στις μικρές ηλικίες βρίσκουμε συνέχεια παιδιά με πολύ ταλέντο, αυτό που μας λείπει κατά κύριο λόγο, είναι οι παίκτες με ψηλά και αθλητικά κορμιά και οι κλασσικοί σουτέρ! Το μπάσκετ πλέον έχει αλλάξει και όσο περισσότερο συναντάμε παιδιά με αυτά τα χαρακτηριστικά, θα γινόμαστε ακόμη καλύτεροι και θα μπορουμε να κοιτάξουμε ψηλότερα.»

- Η πορεία της Εθνικής ομάδας σε διεθνή τουρνουά, θα 'λεγε κανείς ότι συμβαδίζει με την οικονομική κρίση. Σε μία εποχή που η ελληνική κοινωνία τα βγάζει δύσκολα, η εθνική ανάταση μπορεί να αποτελέσει ένα έξτρα κίνητρο για μία επιτυχημένη πορεία στο Παγκόσμιο Κύπελλο;

«Αυτή είναι η υποχρέωσή μας! Να εκπροσωπήσουμε επάξια τη χώρα μας σε ένα τόσο σπουδαίο τουρνουά παγκοσμίου βεληνεκούς και να προσπαθήσουμε να προσφέρουμε χαμόγελα στους συμπατριώτες μας. Όχι μόνο μέσα από το τελικό αποτέλεσμα, αλλά και από τη συνολική εικόνα που θα παρουσιάσουμε, με στόχο να “κεντρίσουμε” την υπερηφάνεια όλων των Ελλήνων.»

- Η τελική δωδεκάδα έχει 6 νέα πρόσωπα σε σχέση με την περυσινή στη Σλοβενία και αν εξαιρέσουμε την έκτακτη προσθήκη του Γλυνιαδάκη, λόγω της αιφνίδιας απόσυρσης του Κουφού, αποτελείται από τις αρχικές επιλογές σας. Τι εφαρμογή είχε η μεταφορά του “δεσίματος” αυτού του συνόλου, από την θεωρία και το μυαλό σας, στην πράξη και στο γήπεδο, λίγες μέρες πριν από το τζάμπολ του Σαββάτου (30/08, 21.00) με τη Σενεγάλη;

«Μπορώ να πω με σιγουριά το πλάνο λειτούργησε κατά ένα ποσοστό 90%, σε σχέση με το πως το είχαμε αρχικώς σχεδιάσει με τους συνεργάτες μου και είμαι πολύ χαρούμενος και ικανοποιημένος γι' αυτό. Δεν χάσαμε ούτε μία μέρα από τις προπονήσεις, αγγίζοντας τον βαθμό της τελειότητας όσον αφορά στην συγκέντρωση, στην αφομοίωση και στην εφαρμογή των στοιχείων που θέλαμε να βάλουμε στο παιχνίδι μας και αυτό οφείλεται στο πολύ υψηλό μπασκετικό IQ αυτών των 15-16 παικτών. Κάθε μέρα που περνούσε, βλέπαμε βελτίωση και διορθώναμε τα λάθη που είχαμε επισημάνει από την προηγούμενη και πραγματικά αισθάνομαι ευλογημένος που συνεργάζομαι με αυτό το πολύ υγιές σύνολο των παικτών που απαρτίζουν την Εθνική ομάδα.»

- Από το δείγμα των δύο τελευταίων φιλικών, μετά την αγωνιστική ενσωμάτωση και του Καλάθη, φάνηκε ότι η Ελλάδα θα παίξει ένα διαφορετικό στυλ απ' αυτό που είχαμε συνηθίσει με μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερο σκεπτόμενο μπάσκετ...

«Αυτός είναι ο στόχος γιατί οι παίκτες που διαθέτουμε μπορούν να ανταποκριθούν και στα δύο αυτά τα χαρακτηριστικά. Σε συνδυασμό πάντα, με το “χτίσιμο” ενός ομαδικού χαρακτήρα έτσι ώστε να πρυτανεύουν αξίες, όπως η εμπιστοσύνη και η συνεργασία με τον συμπαίκτη σου και η θυσία του ενός για το καλό της ομάδας. Μπορώ να πω ότι τα παιδιά, έχουν καταλάβει ακριβώς την διαφορά του γρήγορου από το βιαστικό μπάσκετ και γνωρίζουν ότι τα πάντα πρέπει ξεκινούν από την άμυνα. Η επίθεση άλλωστε είναι και θέμα μέρας...

- Επτά από τους δώδεκα (ο Βουγιούκας και ο Γλυνιαδάκης που ακόμη δεν έχουν ομάδα, πέρυσι έπαιζαν σε ξένους συλλόγους) παίκτες της Εθνικής ομάδας και ο προπονητής, δεν εργάζονται στην Ελλάδα. Εσείς που ζείτε στο εξωτερικό τι εισπράττετε από τους ξένους φίλους σας για την χώρα μας και το ελληνικό μπάσκετ;

«Υπάρχει σεβασμός για τον χαρακτήρα του Έλληνα, είτε είναι παίκτης είτε προπονητής και ξέρουν ότι αν υπογράψουν έναν συμπατριώτη μας, θα έχουν έναν αθλητή με πάθος, ψυχή και σκληράδα και ο οποίος θα καταθέσει όλες τις δυνάμεις του στο παρκέ. Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν τον χαρακτήρα μίας ομάδας και τα οποία είναι πολύ σημαντικά σε ένα άθλημα με τρομερές εναλλαγές και ανατροπές, σαν το μπάσκετ. Όλοι μου οι φίλοι στην Ισπανία, χάρηκαν πολύ όταν ανέλαβα την Εθνική Ελλάδας και μάλιστα στενοχωρήθηκαν που ο όμιλός μας, θα διεξαχθεί στη Σεβίλλη και όχι στο Μπιλμπάο, για να έρθουν να με υποστηρίξουν.»

- Αγωνιστικά τι πρέπει να προσέξουμε στην 1η φάση και με τι θα είστε εσείς ευχαριστημένος με την ολοκλήρωση του τουρνουά; Με λίγα λόγια τι θα θεωρήσετε επιτυχία και τι αποτυχία στο Παγκόσμιο Κύπελλο;

«Πρέπει να προσέξουμε πολύ τα δύο πρώτα παιχνίδια με τη Σενεγάλη και τις Φιλιππίνες, γιατί είναι δύο ομάδες που λίγο-πολύ παίζουν περίεργο στυλ μπάσκετ και θα υπάρχει και το άγχος της πρεμιέρας. Ο πρώτος αντίπαλος βασίζεται σε ψηλά παιδιά που πάνε στο επιθετικό ριμπάουντ, ενώ στο δεύτερο ματς, θα κληθούμε να περιφρουρήσουμε πολλά περιφερειακά σουτ, οπότε κοινός παρονομαστής θα είναι η αμυντική μας λειτουργία. Μέσα από την άμυνα, θα βρούμε ενέργεια για να εκτελέσουμε το πλάνο μας στην επίθεση, να βρούμε τις αδυναμίες και να τιμωρήσουμε τα λάθη των αντιπάλων μας. Ένα 2/2 τις δύο πρώτες μέρες, θα μας δώσει αυτοπεποίθηση, έτσι ώστε στη συνέχεια να κυνηγήσουμε την καλύτερη δυνατή θέση στην βαθμολογία του ομίλου, με φόντο το νοκ-άουτ παιχνίδι της φάσης των “16”, το οποίο σε μεγάλο βαθμό θα κρίνει την πορεία μας. Αν προκριθούμε στις “8” καλύτερες ομάδες, τότε θα δούμε τι έχουμε μπροστά μας και ανάλογα θα αναθεωρήσουμε τους στόχους μας. »

- Η εφετινή Εθνική ομάδα έχει τρεις παίκτες (Καλάθης, Αντετοκούνμπο & Παπανικολάου) που τη νέα σεζόν θα αγωνίζονται στο ΝΒΑ. Είστε φίλαθλος του “μαγικού κόσμου” και αν ναι, ποια ομάδα σας αρέσει και ποιος παίκτης πιστεύετε ότι θα ταίριαζε περισσότερο στο ρόστερ της ελληνικής ομάδας;

«Εννοείται ότι μ' αρέσει το ΝΒΑ και μπορώ να σας πω ότι με έχει κολλήσει ο γιος μου, που είναι fan των Γκόλντεν Στέϊτ Γουόριορς και του Στέφεν Κάρι. Αν έπαιζαν και λίγο περισσότερο άμυνα, θα ταίριαζαν περισσότερο στην φιλοσοφία μου. Όσον αφορά στον παίκτη που θα έπαιρνα στην Εθνική ομάδα, θα διάλεγα τον Σερζ Ιμπάκα.»

- Να κλείσουμε με το κεφάλαιο Αντετοκούνμπο. Αρχικά φαινόταν ότι η πρόσκλησή του στην Εθνική ομάδα ήταν περισσότερο για να ενσωματωθεί στο κλίμα και λιγότερο για να βοηθήσει άμεσα, γιατί ουσιαστικά δεν έχει παίξει καθόλου στην Ευρώπη. Τελικά, όμως, από φιλικό σε φιλικό, το παιδί δείχνει ότι μπορεί να βοηθήσει από τώρα και μάλιστα ουσιαστικά την ομάδα. Εσείς που τον ζείτε καθημερινά τον τελευταίο ενάμιση μήνα, τι θα θέλατε να πείτε στον μέσο Έλληνα φίλαθλο, που εκτιμά, ότι αφού τα καταφέρνει στο ΝΒΑ, πρέπει να είναι από τους πρωταγωνιστές του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος;

«Ότι η περίπτωση του Γιάννη χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και διαχείρισης, είτε είμαστε στο γήπεδο, είτε στα αποδυτήρια, είτε στο ξενοδοχείο, είτε στο αεροπλάνο. Μπορεί όλοι να φέρνουν στο μυαλό τους τις εικόνες από τα καλάθια του στο ΝΒΑ, αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι όλα αυτά που έχει πετύχει, δεν ήταν καθόλου εύκολα. Πρόκειται για ένα πολύ προικισμένο παιδί που μέσα σε λιγότερο από 15 μήνες, έχει κάνει άλματα και γι' αυτό η ενσωμάτωσή του στο πρόγραμμα της Εθνικής ομάδας, πρέπει να γίνει με όσο το δυνατόν πιο ομαλό τρόπο γίνεται. Σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας ήταν σοβαρός και πολύ καλός δέκτης, ενώ όταν άρχισαν τα φιλικά, από παιχνίδι σε παιχνίδι φάνηκε ότι μπορεί να μας βοηθήσει με την ενέργειά του και τα προσόντα του. Το θετικό είναι ότι ξέρει, ότι δεν του ζητάμε να είναι ο σκόρερ ή ο ηγέτης της ομάδας, αλλά να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν γίνεται τα αθλητικά προσόντα του στην επίθεση και την άμυνα, να είναι ο παίκτης ομάδας και από 'κει και πέρα, ό,τι περισσότερο καταφέρει να κάνει, είναι ευπρόσδεκτο.»

Μια κουβέντα που χαρακτηρίζει τον καθένα από τους παίκτες σας

Γιάννης Μπουρούσης: Ψυχάρα

Νίκος Ζήσης: Μεγάλη προσωπικότητα

Κώστας Βασιλειάδης: “Κρύο αίμα”

Νικ Καλάθης: Μυαλό

Αντρέας Γλυνιαδάκης: Εργάτης

Κώστας Παπανικολάου: Ενέργεια

Κώστας Σλούκας: Διάθεση

Κώστας Καϊμακόγλου: Πειθαρχία

Ίαν Βουγιούκας: Ταλέντο

Γιώργος Πρίντεζης: Έκτη αίσθηση

Βαγγέλης Μάντζαρης: Προπονητής στο γήπεδο

Γιάννης Αντετοκούνμπο: Φαινόμενο