Η 21η Ιουλίου, οπότε και ανακοινώθηκε επίσημα από την FIBA το ύψος της τιμωρίας του 25χρονου Ελληνοαμερικανού άσου (για την χρήση απαγορευμένης ουσίας), ήταν η μέρα που o νέος ομοσπονδιακός τεχνικός, ένιωσε ένα μεγάλο αίσθημα ανακούφισης. Η ποινή του 4μηνου αποκλεισμού στο Νικ Καλάθη, δεν δημιουργούσε επιπλέον πρόβλημα (μετά την ξαφνική άρνηση του Κουφού) στον αγωνιστικό σχεδιασμό για την Εθνική ομάδα, που οραματιζόταν να παρουσιάσει ο Φώτης Κατσικάρης στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Το μόνο που απέμενε, ήταν η κατάλληλη αγωνιστική και πνευματική προετοιμασία του διεθνούς point-guard στην διάρκεια της περιόδου που δεν μπορούσε να παίξει στα φιλικά και η ομαλή μετάβαση από τον ρόλο του παίκτη προπόνησης, στον αντίστοιχο του βασικού “κουμανταδόρου” του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Αν κρίνει κανείς, από την αγωνιστική εικόνα που παρουσίασε ο Νικ Καλάθης, στη φιλική νίκη (70-56) της Ελλάδας επί της Τουρκίας, δύσκολα μπορεί να πιστέψει ότι ο συγκεκριμένος παίκτης, είχε να παίξει σε αγώνα, περισσότερους από 4,5 μήνες (142 μέρες για την ακρίβεια), δηλαδή από τις 31 του περασμένου Μαρτίου, όταν και αγωνίστηκε στον τελευταίο αγώνα των Μέμφις Γκρίζλις στην κανονική περίοδο του περασμένου πρωταθλήματος.

Δεν σταθούμε τόσο στα νούμερά του, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα (12π., 3ρ, 4ασ., 1κλ. με 3/6 διπ. & 2/2 τριπ. σε 21’), όσο στην απίστευτη ευκολία με την οποία μπήκε στον ρόλο του βασικού point-guard της Εθνικής και την εκπληκτική αίσθηση του χώρου που φάνηκε να έχει, αφήνοντας κατά μέρος το αισθητά βελτιωμένο του σουτ και την αδιαμφισβήτητη αποτελεσματικότητά του στην εκτέλεση των συνεργασιών. Μετά το τέλος του αγώνα, το gazzetta.gr είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει για λίγο μαζί του και σας παρουσιάζει τις εντυπώσεις του από την επιστροφή του με τη “γαλανόλευκη” φανέλα.

«Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η περιπέτεια με την τιμωρία και τον αποκλεισμό μου, είχε κάποια θετικά, όπως το ότι είχα την ευκαιρία να παρακολουθώ από τον πάγκο, με μεγαλύτερη ηρεμία τους αγώνες, να παρατηρώ διαφορετικά τα plays και να αφομοιώνω διαφορετικά τις οδηγίες του coach! Ήταν πολύ δύσκολο για μένα μόνο να βλέπω και στους πρώτους αγώνες, κυριολεκτικά δεν κρατιόμουν! Το καλό, όμως, ήταν ότι συμμετείχα κανονικά στο ρυθμό των προπονήσεων και το μεγάλο πλεονέκτημά μου, ήταν, ότι έχοντας μελετήσει τις αντιδράσεις και τις επισημάνσεις των προπονητών, την επόμενη μέρα ήμουν κάτι σαν... “διαβασμένος από το σπίτι” που λέγαμε και στο σχολείο και ήξερα τι έπρεπε να αποφύγω! Αλλά κατά τα άλλα, μετρούσα τις μέρες για να απελευθερωθώ και να επιστρέψω στο παρκέ!», μας είπε στα αποδυτήρια, προσπαθώντας να σκουπίσει τον ιδρώτα του από την αφόρητη ζέστη που επικρατούσε στο κλειστό του ΟΑΚΑ...

Του επισημαίνουμε ότι όλοι όσοι βρίσκονται κοντά στην εφετινή Εθνική ομάδα, έχουν να λένε ότι ο Καλάθης που βλέπουνε στις προπονήσεις κατά της διάρκεια της προετοιμασίας, είναι ίσως ο καλύτερος που έχουν δει! Χαμογελάει και απαντάει με μεγάλη αυτοπεποίθηση... «Ας μην κρυβόμαστε, το ΝΒΑ με βοήθησε πάρα πολύ αγωνιστικά αλλά και πνευματικά! Νομίζω ότι στην διάρκεια της περυσινής χρονιάς, δυνάμωσα περισσότερο, βελτίωσα αρκετά το σουτ μου και έμαθα να επιβιώνω απέναντι σε καλύτερους παίκτες από μένα! Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι έγινα καλύτερος παίκτης και αυτό σε συνδυασμό με το ότι γνωρίζω πολύ καλά τα περισσότερα από τα παιδιά της Εθνικής ομάδας, διευκόλυνε πολύ την προσαρμογή μου. Μόνο ο Γιάννης (σ.σ.: Αντετοκούνμπο) είναι “rookie”, αλλά επειδή του αρέσει το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, ταιριάζουμε απόλυτα... Με όλους τους υπόλοιπους παίζω σχεδόν από τα 19 μου, οπότε κανένα πρόβλημα! Άλλωστε, όλοι τους είναι πολύ υψηλού επιπέδου παίκτες, έχουν υψηλό μπασκετικό IQ και αυτό το κάνει ακόμη πιο εύκολο! Το πιο σημαντικό, όμως, είναι παραμένουμε μία φοβερή παρέα και περνάμε καλά παίζοντας για την Ελλάδα!», σχολίασε ο βασικός point-guard του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος που στην Ισπανία θα αγωνιστεί για 5η φορά σε μεγάλη διοργάνωση με το εθνόσημο στο στήθος.

«Τι μπορούμε να περιμένουμε; Σίγουρα, αυτή η ομάδα έχει δυνατότητες και μπορεί να πετύχει κάτι καλό. Σε τέτοιου είδους τουρνουά, όμως, είναι καλό να κρατάμε χαμηλούς τόνους και να κοιτάμε την επόμενη μέρα και τον επόμενο αγώνα, γιατί μία ατυχία ενός τραυματισμού ή μία κακή εμφάνιση, μπορεί να χαλάσει όλη την προσπάθεια... Οπότε για την ώρα, ας κρατήσουμε τα θετικά της νίκης επί της Τουρκίας και ας επικεντρωθούμε στην βελτίωση των όσων δεν κάναμε σωστά, με φόντο το τελευταίο φιλικό παιχνίδι της Παρασκευής (22/08). Από ‘κει και μετά, θα μπούμε στην τελική ευθεία και ο στόχος είναι φτάσουμε στα κρίσιμα παιχνίδια, έχοντας αποκτήσει όσο το δυνατόν καλύτερο ρυθμό! Τα υπόλοιπα μέσα στο γήπεδο...», κατέληξε ο 25χρονος πλέϊ-μέϊκερ των Μέμφις Γκρίζλις, πριν αγκαλιαστεί με τον Θανάση Αντετοκούνμπο, που περίμενε υπομονετικά τον μικρότερό του αδερφό.