• Έλειπαν οι... ηγέτες
• Η... αποτυχία Αντρέα Μπαρνιάνι
• Ο... γνωστός Αμάρε!
• Έδρα; Άγνωστη λέξη...
• Ένας... άλλος JR Σμιθ
• Βγαίνει μπροστά ο Φιλ Τζάκσον!

Πέρυσι οι Νικς πραγματοποίησαν καλή πορεία μετά από αρκετές σεζόν, βρέθηκαν στη δεύτερη θέση της Ανατολής με ρεκόρ 54-28 και τελικά αποκλείστηκαν από τους Ιντιάνα Πέισερς, παρά το γεγονός πως είχαν πλεονέκτημα έδρας. Ο αποκλεισμός από τους Πέισερς δημιούργησε αρνητικές εντυπώσεις, καθώς οι Νικς έδειχναν ικανοί να επιστρέψουν σε τελικούς Περιφέρειας, ωστόσο υπήρχε η αισιοδοξία πως με ορισμένες καλές κινήσεις το καλοκαίρι, η πορεία της Νέας Υόρκης τη νέα αγωνιστική περίοδο θα ήταν ακόμα καλύτερη!

Τα αποτελέσματα όμως ήταν διαφορετικά... Οι Νικς ξεκίνησαν πολύ άσχημα τη σεζόν 2013-2014, είχαν κάποια καλά σερί, έφτασαν πολύ κοντά στην 8η θέση της Ανατολής, τελικά όμως έμειναν εκτός playoffs. Το gazzetta.gr καταγράφει τους βασικούς λόγους της αποτυχίας των Νικς:

Έλειπαν οι... ηγέτες

Ο Καρμέλο Άντονι είναι ο φυσικός ηγέτης των Νικς στο παρκέ και χωρίς καμία αμφιβολία ένας από τους καλύτερους παίκτες της λίγκας. Για να πετύχει όμως μία ομάδα χρειάζονται και ορισμένες φυσιογνωμίες, που θα κάνουν... κουμάντο στα αποδυτήρια, κυρίως λόγω της εμπειρίας τους. Πέρυσι υπήρχαν αρκετοί από αυτούς, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Τζέισον Κιντ, ενώ παράλληλα στη Νέα Υόρκη ήταν οι πολύπειροι Μάρκους Κάμπι και Κερτ Τόμας, όπως και ο Ρασίντ Γουάλας, που ναι μεν δεν μπόρεσε να αγωνιστεί σε πολλά ματς, ωστόσο έμεινε κοντά στην ομάδα μέχρι το φινάλε.

Φέτος αυτές οι φυσιογνωμίες δεν υπήρχαν (σ.σ. μοναδική εξαίρεση ο Κένιον Μάρτιν) και το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν αναφερόμαστε σε ομάδα όπως οι Νικς, που παίζει δηλαδή γρήγορο και πολλές φορές... άναρχο μπάσκετ. Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως δεν υπήρχε κάποιος να... τραβήξει το αυτί στον JR Σμιθ ή στον Ίμαν Σάμπερτ, με αποτέλεσμα σε πολλά παιχνίδια των Νικς να δούμε τελείως άναρχο μπάσκετ, κάτι το οποίο φυσικά είναι και ευθύνη του coach.

Η... αποτυχία Αντρέα Μπαρνιάνι

Μία από τις κινήσεις που στους Νικς περίμεναν πως θα κάνει τη διαφορά ήταν η απόκτηση του Αντρέα Μπαρνιάνι. Το Νο. 1 του ντρεφτ 2006 πήγε στη Νέα Υόρκη με στόχο να γίνει πρωταγωνιστής και να φτάσει στην κορυφή. Η παρουσία του τελικά μόνο κακό έκανε στους Νικς... Το ταλέντο του Μπαρνιάνι είναι δεδομένο, ωστόσο ο Ιταλός φόργουορντ σε καμία περίπτωση δεν «έδεσε» με την υπόλοιπη ομάδα, με αποτέλεσμα να μην προσφέρει τα αναμενόμενα στην επίθεση, ενώ και στην άμυνα ήταν συνεχώς αρνητικός.

Ο... γνωστός Αμάρε!

Άπαντες περίμεναν πως η περσινή θα είναι η τελευταία χρονιά που ο Αμάρε Στάντεμαϊρ κινήθηκε στη μετριότητα λόγω των τραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν και πως είναι έτοιμος να βοηθήσει τους Νικς, σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες. Ούτε αυτή η εκτίμηση ήταν... επιτυχημένη... Ο Αμάρε έκανε ορισμένες πολύ καλές εμφανίσεις, από ένα σημείο και μετά βρέθηκε ξανά στη βασική πεντάδα των Νικς, ωστόσο δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά, φάνηκε για ακόμα μία σεζόν πως δεν ταιριάζει με τον Καρμέλο Άντονι, με αποτέλεσμα να μην προσφέρει τίποτα στη Νέα Υόρκη. Είναι δεδομένο πως αν οι Νικς θέλουν να πρωταγωνιστήσουν θα πρέπει να παραχωρήσουν τον Αμάρε και να γεμίσουν ορισμένα από τα κενά τους, όπως αυτό στη θέση του πλέι μέικερ.

Έδρα; Άγνωστη λέξη...

Όταν μία ομάδα θέλει να προχωρήσει και να έχει καλή πορεία, τότε σίγουρα πρώτα από όλα θα πρέπει να διαθέτει ισχυρή έδρα. Αυτό δεν ίσχυε για τους Νικς, καθώς το Madison Square Garden δεν αποτέλεσε σε κανένα σημείο της σεζόν «όπλο» της ομάδας του Μάικ Γούντσον, η οποία πέτυχε τις μεγαλύτερες της νίκες μακριά από τη Νέα Υόρκη. Εντός έδρας το ρεκόρ των Νικς ήταν 19-22, την ώρα που καμία ομάδα της πρώτης 8άδας στην Ανατολή δεν είχε αρνητικό πρόσημο στο γήπεδο της...

Ένας... άλλος JR Σμιθ

Ένας από τους βασικότερους λόγους της πολύ καλής πορείας που πραγματοποίησαν οι Νικς την αγωνιστική περίοδο 2012-2013 ήταν ο JR Σμιθ. Ένας χαρισματικός σκόρερ, που είχε βρει τον ρόλο του στην ομάδα της Νέας Υόρκης, με αποτέλεσμα να είναι ένα από τα πιο σημαντικά... όπλα του Μάικ Γούντσον. Ο JR Σμιθ αναδείχθηκε καλύτερος 6ος παίκτης και άπαντες τον περίμεναν ακόμα καλύτερο φέτος. Ούτε αυτό όμως δικαίωσε τις προσδοκίες. Ο Γούντσον τον έβαλε στη βασική πεντάδα, η χημεία που υπήρχε πέρυσι χάθηκε και ο ίδιος ο Σμιθ από ένα σημείο και μετά θυμήθηκε τον παλιό... αλλοπρόσαλλο εαυτό του, που οι περισσότεροι πίστευαν πως είχε αφήσει στο παρελθόν. Οι αριθμοί του δεν ήταν άσχημοι, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν προσέφερε στους Νικς όσα έδωσε την προηγούμενη σεζόν.

Βγαίνει μπροστά ο Φιλ Τζάκσον!

Η φετινή χρονιά ολοκληρώθηκε και άπαντες οφείλουν να κοιτάξουν το μέλλον στη Νέα Υόρκη. Η ομάδα πέρασε πριν λίγο καιρό στα χέρια του πολύπειρου Φιλ Τζάκσον, ο οποίος είναι δεδομένο πως έχει αρκετή δουλειά να κάνει... Πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσει το θέμα του προπονητή, καθώς -κατά πάσα πιθανότητα- ο Μάικ Γούντσον δεν έχει μέλλον στους Νικς.

Από εκεί και πέρα υπάρχει το μεγάλο ζήτημα του Καρμέλο Άντονι, ο οποίος έχει ξεκαθαρίσει πως το πιθανότερο είναι εξετάσει τις επιλογές του το καλοκαίρι, ωστόσο η παρουσία του Τζάκσον είναι δεδομένο πως αυξάνει τις πιθανότητες παραμονής του «Μέλο» στη Νέα Υόρκη.

Οι Νικς χρειάζονται αρκετές διορθωτικές κινήσεις, ωστόσο ρίσκονται πάνω από το όριο του σάλαρι καπ, με τους Στάντεμαϊρ, Τσάντλερ, Μπαρνιάνι, Σμιθ, Φέλτον, Σάμπερτ και Πριτζιόνι να δεσμεύονται με συμβόλαιο. Αυτό συνεπάγεται πως οι Νικς μπορούν να κινηθούν αποκλειστικά μέσω ανταλλαγής, με τον Φιλ Τζάκσον να έχει... σηκώσει μανίκια και να δουλεύει προκειμένου να ζήσουν ξανά μεγάλες στιγμές στη Νέα Υόρκη.