Για ποιο αόρατο χέρι κάνει λόγο ο Φίλιππος Μοσχοβίτης; Τι συνέβη στα αποδυτήρια της Νέας Κηφισιάς πριν το ματς με τον Φιλαθλητικό; Ποιά ήταν η μοναδική στιγμή κατά την οποία φοβήθηκε ο Βαγγέλης Καράμπουλας πως θα χανόταν η άνοδος στην Α1; Πως ένιωσε ο Θοδωρής Σιούτης όταν μπήκε στο γήπεδο των Τρικάλων για το παιχνίδι με την τοπική ομάδα και πως ένιωσε ο Χρήστος Πετροδημόπουλος μετά την ήττα στο ίδιο ματς; Οι «Fantastic 4» της Νέας Κηφισιάς αποκαλύπτουν στο gazzetta.gr τι έγινε κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν και πως η ομάδα τους κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα της Α2 και να ανέβει στην Α1 ενώ στο τέλος δίνουν τα δικά τους... βραβεία.

Πρόπερσι, στην πρώτη σεζόν της Νέας Κηφισιάς στην Α2, πολλοί θεωρούσαν την ομάδα ικανή να πάρει ακόμη μια άνοδο. Τελικά δεν τα κατάφερε. Φέτος, όμως, η σεζόν ξεκίνησε με την ΑΕΝΚ αδιαφιλονίκητο φαβορί για την άνοδο στην Α1. Σας γέμισε πίεση αυτό; Πως το αντιμετωπίσατε;

Φ.Μ. «Την πρώτη σεζόν μας στην Α2 δεν ήταν ο πρωταρχικός μας στόχος η άνοδος. Θέλαμε να κάνουμε μια καλή πορεία, θέλαμε να γνωρίσουμε την κατηγορία και να δούμε ως που μπορούμε να φτάσουμε. Φέτος, όμως, ο στόχος ήταν από την αρχή ξεκάθαρος και δεν ήταν άλλος από την άνοδο και όχι απλά την άνοδο στην Α1, αλλά την άνοδο ως πρωταθλητές. Σίγουρα υπήρχε πίεση από την πρώτη κιόλας στιγμή».

Χ. Π. «Την πρώτη σεζόν της ομάδας στην Α2 ήμασταν αρκετά άτυχοι καθώς είχαμε πολλούς τραυματισμούς στη διάρκεια της χρονιάς. Αποτέλεσμα αυτών των τραυματισμών ήταν να μην καταφέρουμε ποτέ να παρουσιάσουμε την εικόνα που θέλαμε. Φέτος ο στόχος ήταν ένας, η άνοδος. Πίεση υπήρχε φέτος από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε. Δεν χωρούσε καμιά γκέλα φέτος, κανένα κακό αποτέλεσμα. Κάναμε και καλή πορεία στο Κύπελλο και έτσι ο πήχης και οι προσδοκίες ανέβηκαν».

Θ.Σ. «Ο στόχος είχε τεθεί από την αρχή και ήταν η άνοδος. Δεν υπήρχε άλλο αποτέλεσμα για εμάς, μας το είχαν ζητήσει από την πρώτη μέρα. Το ξέραμε καλά, το συζητούσαμε μεταξύ μας και προσπαθούσαμε να διαχειριστούμε την πίεση αυτή. Η παρουσία μας στο Κύπελλο επιβεβαίωσε τις προσδοκίες όλων, δεξιά-αριστερά συζητούσαν άπαντες πως η Νέα Κηφισιά δεν πρόκειται να χάσει πουθενά. Δεν γινόταν, όμως, αυτό, σε κάποια ματς ήταν δεδομένο πως δεν θα παίζαμε καλά, άλλωστε είναι σχεδόν αδύνατον να παίξεις σε 26 παιχνίδια καλά. Αυτό λοιπόν που προσπαθήσαμε ήταν να προετοιμάσουμε τους εαυτούς μας από το ξεκίνημα ώστε να είμαστε απόλυτα έτοιμοι μέσα στη σεζόν και σωματικά και πνευματικά».

Β.Κ. «Πίεση υπήρχε γιατί ήμασταν η μοναδική ομάδα που είχε θέσει από την αρχή τον στόχο της, ξεκάθαρα. Αλλά επειδή η ομάδα αποτελούταν από καλούς και έμπειρους παίκτες, μπορούσαν να διαχειριστούν την κατάσταση αυτή και έτσι στο τέλος πετύχαμε αυτό που είχαμε βάλει στόχο».

Και οι τέσσερις είστε ιδιαίτερα έμπειροι. Γνωρίζετε και την Α2 πολύ καλά, αλλά και την Α1. Τι είναι πιο δύσκολο, να ανέβεις στην Α1 ή να μείνεις εκεί;

Β.Κ. : «Με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στην Α1, εάν είσαι σοβαρός και ταπεινός μπορείς να καταφέρεις τον στόχο σου και να παραμείνεις στην κατηγορία. Θεωρώ πως το πιο δύσκολο είναι να ανέβεις από την Α2 στην Α1 και όχι το να παραμείνεις στην μεγάλη κατηγορία».

Θ.Σ. : «Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ την Α1 με αυτό που θα πω, αλλά εκτιμώ πως το να ανέβεις στην Α1 είναι πιο δύσκολο από το να παραμείνεις εκεί. Εάν θες να ανέβεις στην Α1 θα πρέπει να είσαι σε όλα τα παιχνίδια στο 100% και να κάνεις τις λιγότερες δυνατές ήττες. Από τον πρώτο της βαθμολογίας ως τον τελευταίο είναι κοντά στην Α2 και κάθε ματς, ιδιαίτερα εκτός έδρας είναι δύσκολο. Στην Α1 όταν έχεις στόχο να παραμείνεις στην κατηγορία, τότε μπορείς να “στοχεύσεις” όπως λέμε σε συγκεκριμένα ματς και εάν τα πάρεις αυτά, τότε μπορείς να μείνεις».

Χ.Π. «Κάθε λεπτομέρεια μπορεί να κάνει την διαφορά στην Α2. Γι’ αυτό και πρέπει να είσαι σοβαρός σε όλα τα παιχνίδια. Και στην Α1 χρειάζεται φυσικά να είσαι πάντα σοβαρός, αλλά εκεί, όπως είπε και ο Θοδωρής, μπορείς να κάνεις μια επιλογή παιχνιδιών εάν έχεις στόχο την παραμονή. Στην αρχή υπολογίζεις ποια ματς είναι στα μέτρα σου και κάνεις τον σχεδιασμό σου. Μπορείς ας πούμε στα ματς με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό να κάνεις κάποιες δοκιμές ώστε να είσαι στα παιχνίδια που θες πανέτοιμος. Αυτό στην Α2 δεν μπορεί να γίνει».

Φ.Μ: «Και εγώ συμφωνώ πως πιο δύσκολο είναι να ανέβεις στην Α1. Και από εκεί και πέρα στη συνέχεια θα πρέπει να διαχειριστείς σωστά την κατάσταση. Πολλές ομάδες με το που ανεβούν στην Α1 βάζουν στόχο το κάτι παραπάνω και εκεί την πατάνε. Εάν είσαι μετρημένος και σοβαρός μπορείς να μείνεις στην κατηγορία. Στην Α2 κάθε ήττα κοστίζει, δεν υπάρχει αδιάφορο παιχνίδι για κάποιον που έχει στόχο την άνοδο. Υπάρχουν, όμως, ομάδες που είτε έχουν σωθεί, είτε δεν έχουν στόχο την άνοδο και μπορούν να σου κάνουν τη ζημιά. Στην Α1 για να παραμείνεις παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο, αλλά θεωρώ πως είναι κυρίως θέμα επιλογών».

Ο «διακόπτης» ενός αθλητή γυρίζει όταν η ομάδα του ανεβαίνει στην Α1; Ποιες οι αλλαγές που απαιτούνται ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί και στη μεγάλη κατηγορία;

Θ.Σ. «Θεωρώ πως στις θυσίες που κάνει στην Α2 είναι τελείως επαγγελματίας ένας αθλητής. Εκτιμώ πως στην Α2 ένας αθλητής κάνει ό,τι και στην Α1 όταν είναι επαγγελματίας. Μοναδική διαφορά είναι κάποια πράγματα στην οργάνωση των ομάδων».

Χ.Π. «Θεωρώ πως οι ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό στην Α2 έχουν απαιτήσεις από τους παίκτες τους ίδιες με αυτές που έχουν από τους δικούς τους ομάδες της Α1. Η διαφορά εκτιμώ πως εντοπίζεται στο τι σου παρέχει η ομάδα περισσότερο και όχι στο πως αντιμετωπίζει την κατάσταση ένας μπασκετμπολίστας. Όταν κάνεις πρωταθλητισμό δουλεύεις 100% επαγγελματικά. Μια άλλη διαφορά είναι πως στην Α2 δεν υπάρχουν πρωινές προπονήσεις, ενώ στην Α1 είναι μέσα στο πρόγραμμα».

Φ.Μ. «Δεν αλλάζει κάτι για έναν αθλητή. Ο στόχος είναι ίδιος και η προσπάθεια ίδια. Ένας αθλητής θέλει να παρουσιάζεται κάθε χρόνο καλύτερος και να βελτιώνεται. Οπότε δεν νομίζω πως αλλάζει κάτι από τη δική του μεριά. Σίγουρα είναι μεγαλύτερες οι απαιτήσεις της κατηγορίας, αλλά και οι παροχές της. Αυτό που είπε ο Χρήστος, περί πρωταθλητισμού, θεωρώ πως η προσπάθεια που κάνει ένας αθλητής ο οποίος κάνει πρωταθλητισμό στην Α2 είναι ανάλογος με εκείνες ενός αθλητή που παίζει στην Α1».

Β.Κ.: «H διαφορά στην Α1 είναι ότι οι ομάδες είναι πολύ πιο οργανωμένες. Και φυσικά ότι οι περισσότερες κάνουν πρωινές προπονήσεις. Στην Α2 πρωινές πλέον δεν υπάρχουν. Ο αθλητής δεν μπορεί να διαθέτει λεφτά για βενζίνες και να μην πληρώνεται. Γιατί πριν τρία χρόνια οι περισσότερες ομάδες στην Α2 είχαν πρωινές, δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα».

Υπήρξε στιγμή που να φοβηθήκατε πως η άνοδος δεν θα έρθει;

Β.Κ. : «Μόνο μια στιγμή, στο σουτ του Σαλούστρου. Ήμουν πεσμένος κάτω μετά από μια άμυνα που προσπάθησα να βγάλω και είδα τη μπάλα να μπαίνει και να βγαίνει στο καλάθι μας».

Χ.Π.: «Πίστευα πως ό,τι και να γινόταν, θα καταφέρναμε να πάρουμε την άνοδο, ειλικρινά δεν φοβήθηκα ούτε μια στιγμή».

Θ.Σ. «Σε όλο το πρωτάθλημα πάντα παίζαμε παιχνίδια που λέγαμε “αν πάρουμε και αυτό θα ανεβούμε”. Δεν καταφέραμε, όμως, να εξασφαλίσουμε την άνοδο πιο νωρίς από την τελευταία αγωνιστική. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι και όταν δεν παίρναμε τα ματς που θα μας εξασφάλιζαν ουσιαστικά το εισιτήριο της ανόδου, ποτέ δεν έφυγε η τύχη από τα χέρια μας. Γι’ αυτό και δεν φοβήθηκα ποτέ ότι δεν θα ερχόταν η άνοδος. Όσο ήταν στα χέρια μας η κατάσταση, ένιωθα σίγουρος. Και από τα χέρια μας δεν έφυγε ποτέ».

Φ.Μ. : «Εγώ μπορώ να πω όχι ότι φοβήθηκα, αλλά προβληματίστηκα όταν άρχισα να βλέπω τις συμπτώσεις. Εμείς πάντα χάναμε στις λεπτομέρειες και οι άμεσοι αντίπαλοι μας, αυτοί που διεκδικούσαν με εμάς την άνοδο, κέρδιζαν στις λεπτομέρειες. Σκεφτόμουν λοιπόν, μετά το παιχνίδι με τα Τρίκαλα, πως ίσως δεν ήταν γραφτό να είναι η δική μας σειρά να ανέβουμε. Η μοναδική στιγμή που μας ευνόησε η τύχη ήταν στο σουτ του Σαλούστρου στο παιχνίδι με τον Φιλαθλητικό. Ποτέ άλλοτε μέσα στη σεζόν. Αλλά όταν θες κάτι πάρα πολύ, σίγουρα το πετυχαίνεις. Και εμείς το θέλαμε πάρα πολύ».

Θέλω να μου περιγράψετε πως ζήσατε τα δύο παιχνίδια-τελικούς ουσιαστικά. Με τα Τρίκαλα εκτός, αλλά και με τον Φιλαθλητικό εντός έδρας. Ο καθένας από τη δική του πλευρά.

Φ.Μ.: «Στο παιχνίδι των Τρικάλων, στο οποίο μάλιστα είχα και άμεση εμπλοκή (άπαντες ξέσπασαν σε γέλια καθώς ο Φίλιππος Μοσχοβίτης είχε 0/4 βολές στο τελευταίο λεπτό εκείνου του ματς), μετά τις χαμένες βολές και το πώς τελικά χάθηκε το ματς, η στεναχώρια ήταν τεράστια. Είχαμε κάνει πολύ καλό παιχνίδι, το ματς από μόνο του δεν έδειχνε πως θα το χάναμε. Αυτά τα πράγματα που έγιναν σε εκείνη την αναμέτρηση θεωρώ πως γίνονται μόνο μια φορά. Όσο για το παιχνίδι με τον Φιλαθλητικό, πιστεύω πως κάποιος έβγαλε τη μπάλα από το καλάθι μας στο σουτ του Σαλούστρου, όπως υπήρχε και ένα χέρι στο καλάθι των Τρικάλων και δεν έμπαινε η μπάλα στο τέλος (γέλια)».

Χ.Π. «Εγώ στα Τρίκαλα δεν μπορούσα να πιστέψω πως είχαμε χάσει αυτό το παιχνίδι. Το χώνεψα στο λεωφορείο, πολύ μετά, όταν σχεδόν είχαμε φτάσει στην Αθήνα. Ήμουν χαμένος μετά το ματς και δεν ήξερα τι είχε συμβεί. Κοιτούσα στο κενό και δεν μπορούσα να το πιστέψω. Όταν βλέπεις παίκτες όπως ο Καράμπουλας και ο κοντός από εδώ (σ.σ. εκείνη τη στιγμή έδειξε τον Μοσχοβίτη) να χάνουν βολές, πραγματικά σοκάρεσε. Λες δεν γίνονται αυτά, αλλά στο μπάσκετ όλα γίνονται. Θεωρώ πως σταθήκαμε μια φορά τυχεροί σε όλη τη χρονιά, στο σουτ του Σαλούστρου, σε όλες τις άλλες φάσεις που έκριναν ματς εμείς ήμασταν οι άτυχοι».

Θ.Σ. «Γενικά η εβδομάδα πριν παίξεις τέτοια ματς, είναι όμορφη για εμένα. Σε απασχολεί συνέχεια αυτό το παιχνίδι και δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο. Η προσωπική σου ζωή γίνεται κάπως περίεργη μιας και σκέφτεσαι συνέχεια το ματς. Και τα δύο αυτά παιχνίδια ξέραμε πως εάν κερδίζαμε θα καθαρίζαμε την κατηγορία. Θυμάμαι στα Τρίκαλα η ατμόσφαιρα ήταν καταπληκτική. Είχα γυρίσει τότε στον Βαγγέλη (σ.σ. Καράμπουλα) στο ζέσταμα και του είχα πει “φίλε, είναι πολύ ωραία εδώ. Είναι εξαιρετική η ατμόσφαιρα”. Παίξαμε καταπληκτικά για 39:30’’, αξίζαμε τη νίκη, αλλά τελικά χάσαμε ένα παιχνίδι που δεν χανόταν. Μετά το ματς θυμάμαι πως έρχονταν φίλοι των Τρικάλων και μας έλεγαν πως “είδαμε ματς που δεν θα ξαναδούμε ποτέ”. Eπίσης κρατάω τη δύναμη που βρήκαμε στο επόμενο παιχνίδι με Παγκράτι και σε εκείνο με Λαύριο και παίξαμε. Πιστέψτε με χρειάζεται τεράστια ψυχική δύναμη να δώσεις άλλα τρία ματς και ουσιαστικά ακόμη έναν τελικό ανόδου και να τα καταφέρεις όταν έχεις βρεθεί ουσιαστικά στην Α1, αλλά χάνεις το “εισιτήριο” μέσα σε 30’’.

Β.Κ.: «Nα σου πω την αλήθεια την ήττα από τα Τρίκαλα δεν την πήρα τόσο κατάκαρδα. Άλλωστε θεωρώ πως αυτό είναι η μαγεία του μπάσκετ. Δεν κάθισα να σκεφτώ τι έγινε. Κοίταξα μπροστά και τα τρία παιχνίδια που έμεναν. Αν στεκόμουν παραπάνω από όσο έπρεπε στο παιχνίδι με τα Τρίκαλα θα έχανα την ουσία και γι’ αυτό κοίταξα μπροστά».

Και τώρα θέλω να μου απαντήσετε όσο πιο γρήγορα και χωρίς πολλές κουβέντες γίνεται στις παρακάτω ερωτήσεις…

Οι απαντήσεις του Φίλιππου Μοσχοβίτη:

Ποιος είναι ο πιο έξυπνος στην ομάδα; Σιούτης.
Ποιος είναι ο πιο όμορφος; Ψαθάς.
Ποιος κάνει τον περισσότερο χαβαλέ; Νικητάκης.
Ποιος είναι ο πιο σοβαρός; Σακελλαρίου.
Ποιος είναι ο πιο γκρινιάρης; Πετροδημόπουλος
Ποιος έχει την περισσότερη υπομονή; Σακελλαρίου.
Τι είναι αυτό που σου την «σπάει» στον κόουτς; Ότι είναι πάρα πολύ σοβαρός.
Τι είναι αυτό που σας είπε ο κόουτς και δεν θα ξεχάστε ποτέ; Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βίντεο που μας έδειξε πριν το παιχνίδι με τον Φιλαθλητικό.
Τι θα άλλαζες μέσα στη σεζόν; Το παιχνίδι στα Τρίκαλα.

Οι απαντήσεις του Χρήστου Πετροδημόπουλου:

Ποιος είναι ο πιο έξυπνος στην ομάδα; Μοσχοβίτης.
Ποιος είναι ο πιο όμορφος; Σιούτης.
Ποιος κάνει τον περισσότερο χαβαλέ; Σιούτης.
Ποιος είναι ο πιο σοβαρός; Μενουδάκος.
Ποιος είναι ο πιο γκρινιάρης; Μοσχοβίτης.
Ποιος έχει την περισσότερη υπομονή; Σακελλαρίου.
Τι είναι αυτό που σου την «σπάει» στον κόουτς; Ότι δεν μας αφήνει να εκδηλωθούμε.
Τι είναι αυτό που σας είπε ο κόουτς και δεν θα ξεχάστε ποτέ; Το Λάμπερτ.
Τι θα άλλαζες μέσα στη σεζόν; Τίποτα.

Οι απαντήσεις του Βαγγέλη Καράμπουλα:

Ποιος είναι ο πιο έξυπνος στην ομάδα; Σιούτης.
Ποιος είναι ο πιο όμορφος; Σιούτης.
Ποιος κάνει τον περισσότερο χαβαλέ; Σιούτης.
Ποιος είναι ο πιο σοβαρός; Διαμαντόπουλος.
Ποιος είναι ο πιο γκρινιάρης; Μοσχοβίτης.
Ποιος έχει την περισσότερη υπομονή; Σακελλαρίου.
Τι είναι αυτό που σου την «σπάει» στον κόουτς; Ότι μας βάζει και τρέχουμε για τιμωρία.
Τι είναι αυτό που σας είπε ο κόουτς και δεν θα ξεχάστε ποτέ; Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ομιλία του πριν το παιχνίδι με τον Φιλαθλητικό και αυτό που μας είπε πόσο περήφανος νιώθει για εμάς, ανεξάρτητα από το τι θα γινόταν στο παιχνίδι.
Τι θα άλλαζες μέσα στη σεζόν; Το ματς στο Παγκράτι.

Οι απαντήσεις του Θοδωρή Σιούτη:

Ποιος είναι ο πιο έξυπνος στην ομάδα; Μοσχοβίτης.
Ποιος είναι ο πιο όμορφος; Ψαθάς.
Ποιος κάνει τον περισσότερο χαβαλέ; Νικητάκης.
Ποιος είναι ο πιο σοβαρός; Διαμαντόπουλος.
Ποιος είναι ο πιο γκρινιάρης; Μοσχοβίτης.
Ποιος έχει την περισσότερη υπομονή; Σακελλαρίου.
Τι είναι αυτό που σου την «σπάει» στον κόουτς; Ότι ενώ είχαμε 2-3 συστήματα για να βγω να σουτάρω, δεν τα παίζαμε ποτέ (γέλια).
Τι είναι αυτό που σας είπε ο κόουτς και δεν θα ξεχάστε ποτέ; Η ομιλία του και ότι βούρκωσε πριν το παιχνίδι με τον Φιλαθλητικό.
Τι θα άλλαζες μέσα στη σεζόν; Τίποτα απολύτως.