Όχι μάγκες, δεν είμαστε μια «ωραία ατμόσφαιρα»

Για το μπασκετικό ντέρμπι και το τι έγινε μέσα στο παρκέ έγραψαν άλλοι τα πάντα πριν από μένα, δεν χρειάζεται ο δικός μου πλεονασμός. Πάρτυ έκανε ο Ολυμπιακός του Μπλατ μέσα στο παρκέ, όπως ήταν το φυσιολογικό για όσους έβλεπαν τις πράσινες αδυναμίες από την αρχή της σεζόν και πήραν θάρρος με την έλευση του Μεσία Πιτίνο. Τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες, όχι τρεις αγώνες κι έτσι μετά την νίκη επί της ΤΣΣΚΑ και του Προμηθέα ήρθε η προσγείωση ως άρμοζε. Τέρμα με τα εντός παρκέ.

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης – Σοσιεδάδ! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Εκτός παρκέ συνεχίστηκε το εμετικό γαιτανάκι των «φιλάθλων», των «δικών μας παιδιών», του «υπέροχου κόσμου», του «ελληνικού el clasico» (τρομάρα μας) και της «ωραιότερης ατμόσφαιρας» που έχει ζήσει ο Ρικ Πιτίνο κατά δήλωσή του εκτός Ηνωμένων Πολιτειών. Ακούστε φίλοι μου, μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια, έτσι; Ο κάθε Ρικ Πιτίνο που από ελληνικά ξέρει μόνο τα σουβλάκι, τζατζίκι και μαλάκα μπορεί να λέει ό,τι στο διάολο θέλει αλλά εμείς μην κοροιδευόμαστε κιόλας!

Ο οχετός του ΟΑΚΑ, του ΣΕΦ, της Τούμπας, του Καραισκάκης, της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελληνικών αθλητικών συναθροίσεων δε θα βαφτιστεί και «ωραία ατμόσφαιρα» από ξένους προπονητές και ημεδαπούς χρωματιστούς δημοσιογράφους, οκ;

Ναι είμαι Παναθηναικός από μικρό παιδί, το έχω ξαναγράψει, τι νομίζετε ότι είμαι περήφανος ή ότι δηλώνω παρών στη δική μου έδρα; Νομίζετε ότι δε σφίγγομαι κάθε φορά που ακούω τα εμετικά συνθήματα κατά του Βασίλη Σπανούλη ή δεν ντρέπομαι κάθε φορά που πιάνουν τη γυναίκα του ή τη μάνα του οι πράσινοι Μάο Μάο στο στόμα τους; Έχει καμιά διαφορά από τα λογοπαιχνιδάκια των κόκκινων Μάο Μάο για τον Ιωάννη – Ιωάννα και τη δική του μάνα; Έχουν διαφορετική μουτσούνα τα ανώνυμα, θρασύδειλα και κρυμμένα στην αγέλη τους ανθρωπάκια που αν πάνε πρόσωπο με πρόσωπο στον Σπανούλη ή στον Παπαπέτρου κατά μόνας θα φτάσει το σκατό τους στην κάλτσα;

Μην ξανακούσω καμιά δημοσιογραφική μαλακία για Rivalry Αιωνίων παρακαλώ γιατί θα ξεράσω πάνω στο πληκτρολόγιο. Rivalry έχουν ο Φέντερερ και ο Ναδάλ, ο Χάμιλτον και ο Φέτελ, ο Λεμπρόν με τον Κάρι, εμείς έχουμε ένα τσούρμο από αλήτες που δρουν σε συνθήκες Κολομβίας και είναι θέμα χρόνου όπως ξυλοκοπούνται διαιτητές, να μαχαιρωθούν κάποια στιγμή και αθλητές παραμονές ντέρμπι, για να μαζευτούν μετά οι «αρμόδιοι» να κάνουν καμιά σύσκεψη για το τι έφταιξε.

Οι εκατέρωθεν αληταράδες κατ’ αρχάς είναι φιλαράκια όπως μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε στα πανό που κρέμονται στα κάγκελα του ΟΑΚΑ και του ΣΕΦ. «Αλληλογραφούν» με νόημα, δίνουν ραντεβουδάκια, «τη λένε» οι μεν στους δε, επιδεικνύουν «κυνηγητά», «σας τρέξαμε», «σας πήραμε» αλλά προς Θεού κανείς δεν κατάλαβε τα γραφόμενα, απλά κρεμάστε και ξεκρεμάστε συντεταγμένα τα πανό!

Με τους αθλητές δε θα ασχοληθώ, όσο κι αν σας αγαπάω και σας θαυμάζω, είστε άξιοι της μοίρας σας. Έτσι είναι Ιωάννη μου, αφού δεν πέταξες την φανέλα να σηκωθείς να φύγεις όταν έβριζαν τον Βασίλη, την Ολυμπία, τις μανάδες τους, τα παιδιά τους αλλά συγκεντρωνόσουν με τους υπόλοιπους στο τέλος του ματς στο κέντρο του γηπέδου να χειροκροτήσετε τον «απίστευτο κόσμο» έπρεπε να το περιμένεις, θα ερχόταν και η σειρά σου! Κι εσύ τεράστιε Βασίλη Σπανούλη μετά από τόσα χρόνια απραξίας, όταν ήσουν μέλος της πιο Χρυσής Παρέας του ελληνικού μπάσκετ, αφού δεν αγανάκτησες στις ροχάλες, στις τζάμπα μαγκιές στις φυσούνες, στις συγγνώμες που αναγκαζόταν να ζητήσει ο προπονητής σου στα ζώα για να μην τιμωρηθείτε, τώρα είσαι αναγκασμένος να ακούς τον κάθε μαλάκα πράσινο πιθηκόμορφο να σου λέει στα μούτρα σου «σε βρίζουμε αλλά σε αγαπάμε»! Αν κάτι ήθελα να κληροδοτήσετε στο ελληνικό μπάσκετ ρε Τεό, Μήτσο, Βασίλη, Κακιούζη, Λάζο, Μπουρουσάγκα, Τσαρτσαρή, ήταν εκείνη η ανεκτίμητη στιγμή που θα μαζευόσασταν αντίπαλοι όντες στο κέντρο και θα λέγατε «μαλάκες πάμε, να πάνε να γαμ...θούν όλοι οι κάφροι». Δεν το κάνατε μάγκες κι ελπίζω εκεί που μεγαλώνετε τώρα παιδάκια, στις ακαδημίες σας μαθαίνοντάς τους μπάσκετ να νιώθετε που και που ένα σφίξιμο απέναντι στον κάθε Έλληνα κακομαθημένο γονιό που κάνει και μανούρες σε αγώνες παιδικών, εφηβικών και mini !!!!

«Γονιό» είπα και μα τον Θεό αυτή είναι η μεγαλύτερη απορία μου κάθε φορά που παρακολουθώ από το σαλόνι μου ένα ελληνικό ματς. Που τα πάτε τα παιδάκια ρε νεάτερνταλ; Γυρίζει η κάμερα στην κερκίδα και πλήθος τα παιδάκια, οργανωμένα και σε μαθητικές κερκίδες τρομάρα μας να χειροκροτούν ρυθμικά στις αγαλιές των μπαμπάδων τους τα πιο αποκρουστικά συνθήματα. Τι τα πηγαίνετε τα παιδιά σας στα πρασινοκόκκινα ντέρμπι, για να σας ρωτάνε μετά να τους εξηγήσετε τα 6χρονα, «τι θα πει παρτούζα» ή τι σημαίνει «πως καυλώνει το λιμάνι»; Θυμάμαι τον πατέρα που κυνηγούσε να βρίσει και να χτυπήσει τον Μπουτάρη με το κοριτσάκι του αγκαλιά και όλο το μετέπειτα του internet περί Πρόνοιας που πρέπει να παρέμβει. Πληκτρολογούσατε κι εσείς πανάξιοι γονείς των ελληνικών κερκίδων; Μα τι λέω κι εγώ ο γελοίος. Γονιός δεν ήταν αυτος που έβαζε το παιδάκι του να φωνάζει εμετικό σύνθημα στην Τούμπα μαθαίνοντάς του να δείχνει στον κατάλληλο συγχρονισμό τα γεννητικά του όργανα στους απέναντι; Το ανέβασε και στο youtube μετά, δεν μπορούσε να την κρύψει τόση περηφάνια!

Σαν να τον ακούω τον υποκριτικό αντίλογο, «ναι αλλά Κιούση δεν λες τίποτα για τον Πρόεδρο που έκανε εκείνα ή τους Προέδρους που είπαν τα άλλα ή το δημοσιογράφο που τότε πέταξε το μπουκάλι ή το συνάφι σου που..» Ρε δε με νοιάζει γι αυτούς, τους έχουμε δει όλοι, πέρασαν όλα bye, όπως συνήθως συμβαίνει στην χώρα όπου κυνηγιούνται μόνο καστανάδες και πλανόδιοι μουσικοί και οι περισσότεροι φοβόμαστε και να γράψουμε, όπως φοβάται και ο μέσος Έλληνας δικαστής να παρέμβει αυτεπάγγελτα. Μόνο τα παιδιά με νοιάζουν, αυτά γιατί να τα κουβαλάτε στα γήπεδα-αρένες; Για να δηλητηριαστούν από μικρά, μην τυχόν και δεν εμποτιστούν από την νεοελληνική μαλακία; Δε φτάνει που σας ακούν μέσα στο αυτοκίνητο να ακούτε στο ράδιο τον κάθε φανατικό οπαδό-υπάνθρωπο που παριστάνει τον ραδιοφωνικό παραγωγό; Εκεί να δεις ατολμία στην παρέμβαση, μετά αναρωτιόμαστε που εκθρέφεται το μίσος.

Θα παρακαλούσα θερμά τους πρώην συναδέλφους μου που εργάζονται στις αθλητικές μεταδόσεις της Nova ή της Cosmote ή όπου αλλού: Τα πλάνα με τις όμορφες κοπέλες στις κερκίδες είναι του 1990, πάει πέρασαν, δεν κάνουν πια εντύπωση. Τα πλάνα με τα παιδάκια δεν αποπνέουν υγεία, αν πίσω ακούγονται συνθήματα για νεκρούς, βιασμούς, ξύλο και σεξ, αποπνέουν μόνο θλίψη. «Χαμηλώστε» τον φυσικό «παρά φύσιν ήχο» κι αφήστε να ακούμε τους πολύ καλούς και καταρτισμένους ανθρώπους που σπηκάρουν και περιγράφουν. Μπορεί ένα δικό τους λάθος να με πυροδότησε, όπως και οι δηλώσεις του άσχετου από ελληνική κερκίδα Ρικ Πιτίνο, αλλά το επίπεδο των μεταδόσεων είναι πολύ υψηλό κι αυτό το γράφει κάποιος που έχει ορκιστεί να μην ξαναπατήσει το πόδι του σε ελληνικό γήπεδο, άρα έχει τεράστια πείρα σε θέαση αθλητικών γεγονότων.

Προς αθλητές, προπονητές, παράγοντες: Δεν ξέρω πόσο άνετα θα αισθανόσασταν εντός ή εκτός έδρας, αν κάθονταν τα δικά σας παιδιά στις κερκίδες. Είναι θέμα δικής σας παιδείας, δικής σας αγωγής και δική σας πρωτοβουλίας, αν ακόμα θυμάστε αυτήν την τελευταία λέξη!