Ο Παναθηναϊκός γνωρίζει τον Τζέιμς, ο Τζέιμς γνωρίζει τον Παναθηναϊκό;

Αναφέρομαι φυσικά στον φετινό Παναθηναϊκό. Γιατί το περσινό τον γνωρίζει. Το «γνωρίζει»- έτσι απλά- σίγουρα αδικεί κατάφορα τον Αμερικανό αφού στον Παναθηναϊκό της περσινής περιόδου ο Τζέιμς αποτέλεσε σημείο αναφοράς.

Αυτός κυρίως με την «τρέλα» του την προσωπικότητα στο παιχνίδι του, τις επινοήσεις του έσωσε την χρονιά για τους πράσινους μετά τον αποκλεισμό από την Φενέρ. Μην ξεχνάμε επίσης τα απόνερα, τους μετασεισμούς , το τσουνάμι , και όσα ακόμα φυσικά φαινόμενα σε έξαρση ακολούθησαν εκείνου του αποκλεισμού.

Ο Τζέιμς ήταν από τους παίκτες που δεν κατάλαβαν τίποτα, συνέχισε να παραμένει στον κόσμο του, πράμα σωτήριο όπως αποδείχθηκε και με την άγνοια κινδύνου που τον διέκρινε πάντα , πήρε την μπάλα στα κρίσιμα και καθάρισε. Όπου κρίσιμα, τα παιχνίδια πλει-οφ, εντός συνόρων , στα οποία ο γκαρντ του Παναθηναϊκού είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και τεράστια συμβολή στο «σπάσιμο» έδρας.

Θα ήταν πραγματικά μια πολύ δύσκολη συγκυρία για τους πράσινους η απώλεια του περσινού τίτλου. Ενδεχομένως οι πληγές, που θα είχαν ανοίξει οι ταπεινωτικές ήττες – ταπεινωτικές σύμφωνα πάντα με εκτίμηση της διοίκησης- από την Φενέρ σε συνδυασμό με την απώλεια του πρωταθλήματος από τον αιώνιο αντίπαλο , ο οποίος θα πρόβαλε με τις επιτυχίες του εντός κι εκτός συνόρων ως ο απόλυτος κυρίαρχος, πολύ δύσκολα θα έκλειναν και ακόμα πιο δύσκολα θα αντιμετωπίζονταν με την δέουσα ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση και νηφαλιότητα.

Αδύνατον να έβρισκαν παρηγοριά και ηρεμία στην κατάκτηση του Κυπέλλου οι πράσινοι! Στην χώρα μας δυστυχώς οι αποτυχίες ως επί το πλείστον αφήνουν σημάδια μεγαλύτερα από το μέγεθος τους.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Ο Τζέιμς βοήθησε τα μάλα ώστε ο περσινός Παναθηναϊκός να αποφύγει την κρίση και ενδεχομένως την εσωστρέφεια και φέτος οι πράσινοι μήνα Φλεβάρη τον πιο κρίσιμο μήνα σε επίπεδο Ευρωλίγκας, εμφανίζονται έτοιμοι αγωνιστικά να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις σε όλα τα μέτωπα.

Το θέμα όμως που προκύπτει με την επιστροφή του αμερικανού , είναι ότι ο Τζέιμς άλλον Παναθηναϊκό άφησε και άλλον θα βρει όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού. Μην ξεχνάμε κάτι. Ότι την περσινή περίοδο ο Πασκουάλ βρήκε τον Αμερικανό στην ομάδα ενώ φέτος θα συμβεί το αντίστροφο.

Τότε, μεσούσης της περιόδου, ο Καταλανός δεν είχε πολλά περιθώρια για αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Δεν είχε κάνει αυτός την προετοιμασία , ούτε είχε επιλέξει τους παίκτες, δεν ήταν αυτός που εξ’ αρχής σχεδίασε τα συστήματα και τις τακτικές. Με τις υποχρεώσεις να τρέχουν λίγα πράγματα μπορούσε να αλλάξει στην αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας , ακόμα λιγότερα σε θέματα νοοτροπίας και φιλοσοφίας.

Το θέμα λοιπόν είναι κατά πόσο ο Τζέιμς θέλει ο ίδιος και κατ’ επέκταση αν μπορεί να ερμηνεύσει συγκεκριμένο ρόλο στην ομάδα χωρίς να απολέσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν. Να τιθασεύσει τον τρόπο παιχνιδιού του χωρίς να τον ευνουχίσει. Να καταθέσει στο παρκέ σε ισόποσες δόσεις αυθορμητισμού και σύνεσης. Να προσδώσει το κάτι παραπάνω σε μια ομάδα με συγκεκριμένο αγωνιστικό προσανατολισμό και στις δυο μεριές του γηπέδου.

Δεν είναι εύκολο να βάλεις σε καλούπια ένα παίκτη όπως ο Τζέιμς αλλά την συγκεκριμένη περίοδο επιβάλλεται. Κι αυτή είναι μια παράμετρος την οποία ο ίδιος ο παίκτης οφείλει να αποδεχθεί, βάζοντας την ομάδα πάνω απ’ ‘όλα!

Πριν λοιπόν ο Τζέιμς αντιμετωπίσει τον όποιο αντίπαλο στο παρκέ , καλό θα ήταν να αναμετρηθεί με τον εαυτό του και τους εγωισμούς που τον τυραννούσαν στο παρελθόν. Ο Παναθηναϊκός κυνηγά μια θέση στην τετράδα και ως εκ τούτου τα περιθώρια για πειραματισμούς έχουν στενέψει.

Στις αναμετρήσεις που ακολουθούν η κάθε απώλεια μπορεί να αποβεί μοιραία. Ανεξάρτητα λοιπόν αν θα καταφέρει να αποκτήσει το πλεονέκτημα έδρας ή όχι στα εναπομείναντα παιχνίδια αλλά κυρίως σ’ αυτά της επόμενης φάσης των «8» η ομάδα δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να βασιστεί ΜΟΝΟ στο ένστικτο των παικτών!

Δεν θα του το επιτρέψει άλλωστε το επίπεδο των ομάδων που θα αντιμετωπίσει. Ο συντελεστής δυσκολίας βέβαια μεγαλώνει αν συναντήσει ομάδες με πλεονέκτημα έδρας.

Η προϊστορία αποδεικνύει ότι ομάδες αυτού του επιπέδου τις αντιμετωπίζεις συγκροτημένα, με αυστηρή πειθαρχία στο παιχνίδι σου , στοχεύεις μελετημένα με μαθηματική ακρίβεια στις αδυναμίες τους και συγχρόνως φροντίζεις μεθοδικά και με απόλυτη αυτοσυγκέντρωση να σκεπάσεις όσο το δυνατόν γίνεται τις δικές σου.

Σκεφτείτε τι έγινε πέρσι μήνα Απρίλη στις αναμετρήσεις με την Φενέρ, με τους πράσινους μάλιστα να έχουν το πλεονέκτημα έδρας. Μόνο στην δεύτερη συνάντηση στο ΟΑΚΑ(75-80)ο Τζέιμς έλαμψε (22 πόντοι), αλλά οι πράσινοι βρέθηκαν ξαπλωμένοι στο καναβάτσο!

Ομάδες επιπέδου final four από τον Παναθηναϊκό μπορούν να χάσουν. Από τον Τζέιμς ΜΟΝΟ δεν το επιτρέπουν! Το σκεπτικό δεν οδηγεί επ’ ουδενί στην απόρριψη του Τζέιμς!

Αν είναι δυνατόν να αρνείσαι την προσφορά ενός παίκτη με την ποιότητα του αμερικανού , με τις εμπνεύσεις και τις επινοήσεις του ικανές να αλλάξουν την εικόνα κάθε αναμέτρησης , ακόμα και τον «τυχοδιωκτισμό» στις επιλογές του.

Το θέμα είναι να «τρέξει» ο Τζέιμς στο ίδιο τέμπο με την ομάδα και να μη «τρέχει» όλος ο Παναθηναϊκός πίσω από τον Τζέιμς σε επιθέσεις των 10-12 δευτερολέπτων απέναντι σε οργανωμένες άμυνες κι άλλα συναφή!

Αν οι πράσινοι επιτρέψουν να συμβεί το δεύτερο , τότε η ομάδα θα βρεθεί έξω από τα νερά της και το πλάνο μιας ολόκληρης χρονιάς κινδυνεύει να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων.

Αν πάλι με την καθοδήγηση του Πασκουάλ καταμεριστούν σωστά οι ρόλοι και οι χρόνοι και συμβεί το πρώτο , τότε οι πράσινοι με δεδομένη πλέον την ποιότητα στο ρόστερ τους θα έχουν όλες τις πιθανότητες δικές τους να φτάσουν ψηλά. Πολύ ψηλά! Ακόμα και στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου!