Φοβού τους Λετονούς και τρίποντα φέροντες!

Εδώ στην Κωνσταντινούπολη, τα πράγματα έχουν αρχίσει να ξεκαθαρίζουν. Η συνδιοργανώτρια Τουρκία, που οργανωτικά και οικονομικά σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος του τουρνουά, έπεσε πάνω στην πιο ισχυρή ομάδα των αγώνων και μοιραία «κατέβηκε νωρίς από το τρένο». Να μας συμπαθά ο πρόεδρος, Χέντο Τούρκογλου και ο παλιόφιλος Ιμπο Κουτλουάϊ (καθόταν με τον γιο του στις θέσεις δίπλα στο παρκέ), αλλά οι γείτονες παρουσίασαν τη λιγότερο ταλαντούχα και ποιοτική ομάδα των τελευταίων ετών.

Με τους ξυλοκόπους Ερντέν και Σανλί για ψηλούς και με καλύτερους παίκτες, δύο rookies του ΝΒΑ, τον 22χρονο Οσμάν (Καβαλίερς) και τον 20χρονο Κορκμάζ (Σίξερς), δεν θα μπορούσαν να περιμένουν περισσότερα. Ειδικότερα από τη στιγμή που τερμάτισαν 4οι στον όμιλό τους και στο πρώτο νοκ-άουτ, διασταυρώθηκαν με την Ισπανία. Το ίδιο συνέβη και με τους έτερους αμφιτρύωνες, τους Φινλανδούς, που έκλεψαν την παράσταση στην 1η φάση, χάρη στον πολλά υποσχόμενο Λάουρι Μάρκανεν (μ.ο. 22,6π. & 6,2ρ.), ο οποίος, όμως, ήταν σκιά του εαυτού του (4π. & 3ρ. με 2/6 σουτ) στο καθοριστικό ματς με τους «ατζούρι» στους “16” κι έτσι οι «Suomi», έχασαν από την πιο σκληρή (προσωπική εκτίμηση) ομάδα της οκτάδας (Ιταλία) κι επέστρεψαν άρον-άρον στο Ελσίνκι.

Το μεγαλύτερο κάζο της 2ης φάσης του τουρνουά, ήταν αυτό που υπέστησαν κατά πρώτο λόγο οι Γάλλοι, που ήταν 3οι (χάλκινο μετάλλιο) πριν δύο χρόνια στη Λιλ και κατά δεύτερον οι Λιθουανοί, που έπαιξαν στον τελικό (αργυρό μετάλλιο) των δύο προηγούμενων διοργανώσεων. Οι φίλοι μας οι «πουρκουάδες» είχαν ποιοτικό ρόστερ, αλλά εμφανίστηκαν αρκετά άνευροι κι αδιάφοροι κι επέτρεψαν στην άπειρη Γερμανία να τους στείλει αδιάβαστους. Ο Ντε Κολό (μ.ο. 13,8π. με 23,8% στα τριπ.) δεν «κλίκαρε» καθόλου με τον Φουρνιέ και ήταν μέρα με τη νύχτα, σε σχέση με το πώς παίζει στην ΤΣΣΚΑ. Αλλά και γι’ αυτό υπάρχει εξήγηση: μπορεί να συγκριθεί ο νερόβραστος και θεωρητικός Κολέ με τον Δημήτρη Ιτούδη;

Για τους Λιθουανούς τα είπαμε εκτενέστερα… Πλήρωσαν την αλαζονεία και την υπεροψία τους, σε συνδυασμό με το ότι έπεσαν πάνω στο momentum που η Εθνική Ελλάδας, γύρισε εντελώς τον διακόπτη της συγκέντρωσης κι εναντίον τους, έκανε το καλύτερο παιχνίδι της. Η χώρα βυθίστηκε στην απογοήτευση, αλλά όπως μας εξήγησαν οι Λιθουανοί συνάδελφοι, ο Αντομάϊτις θα οδηγήσει την «Lietuva» και στα προκριματικά του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, λόγω έλλειψης αξιόλογης εναλλακτικής λύσης.

Τελευταίους αφήσαμε τους Κροάτες, που έπαιξαν μέτριο μπάσκετ και κατέλαβαν την 2ηθέση στον όμιλο του Κλουζ, στον οποίο βέβαια, δε γινόταν να τερματίσουν χαμηλότερα. Ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (μ.ο. 22,5π.) έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει, αλλά ο Σάριτς ήταν κατώτερος των περιστάσεων, ειδικότερα στο νοκ-άουτ με τη Ρωσία (13π. με 3/14 σουτ), στο οποίο η «Hrvatska» άντεξε μόλις ένα ημίχρονο.

Ο Ράτζα (καθόταν στον πάγκο) με τον Βράνκοβιτς, που ηγήθηκαν της αποστολής, πνέουν τα μένεα κατά των Ορλάντο Μάτζικ και των Λος Άντζελες Λέϊκερς για την απουσία των Χεζόνια και Ζούμπατς και καταλογίζουν ευθύνες και στον Σέρβο ατζέντη, Μίσκο Ραζνάτοβιτς (εκτιμούν ότι βρίσκεται πίσω από την άρνηση των Μπίλαν και Ζίζιτς να παίξουν στην Εθνική). Ο Ατσα Πέτροβιτς δεν παραιτήθηκε και μάλλον θα παραμείνει στον πάγκο, γιατί δεν υπάρχει πολύς χρόνος προετοιμασίας για τα windows, που δεν αργούν.

Τα ζευγάρια των προημιτελικών

Γερμανία-Ισπανία

Η «Νάσιοναλμανσάφτ» βρήκε τους «τρικολόρ» μπόσικους και χάρη στην εξωπραγματική εμφάνιση του Τάϊς (22π. & 6ρ. με 8/9 σουτ), «έκλεψε» την πρόκριση στους “8” μετά από 10 ολόκληρα χρόνια. Ο Ντένις Σρέντερ των Ατλάντα Χόουκς είναι ο 2ος σκόρερ των αγώνων (μ.ο. 23,2π.), οι παίκτες του Κρις Φλέμινγκ έχουν την 3η καλύτερη άμυνα (μ.ο. 71,1π.) και το δεύτερο καλύτερο ποσοστό στις βολές (83,5%), αλλά αυτά δεν είναι αρκετά για να «σοκάρουν» τους πρωταθλητές Ευρώπης (2015) και τους αργυρούς ολυμπιονίκες του Ρίο (2016).

Η Ισπανία δεν εντυπωσίασε με τους Τούρκους, που πάλεψαν το ματς για 34 λεπτά, της αρκούν, όμως, δύο ολιγόλεπτα ξεσπάσματα καλού μπάσκετ, για να κάμψει την αντίσταση της Γερμανίας. Αν και οι αδερφοί Γκασόλ δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το ανασταλτικό κομμάτι, οι Ίβηρες δέχονται μακράν τους λιγότερους πόντους (μ.ο. 59,8π.) και ταυτόχρονα έχουν την 2η επίθεση (μ.ο. 87,0π.) του τουρνουά. Οι παίκτες του Σέρτζιο Σκαριόλο σουτάρουν με το υψηλότερο ποσοστό στο τρίποντο (42,5%), παίρνουν τα περισσότερα ριμπάουντ (μ.ο. 44,7) και μοιράζουν τις πιο πολλές ασίστ (μ.ο. 24,7). Σε ατομικό επίπεδο, ο Πάου είναι 4ος ριμπάουντερ (μ.ο. 8,4) και ο Σέρχιο Ροντρίγκεζ είναι 2ος πασέρ (μ.ο. 6,8ασ.) των αγώνων.

Σλοβενία-Λετονία

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την παρέα του Ντράγκιτς (5^ος σκόρερ με μ.ο. 21,2π.) και του 18χρονου Ντόντσιτς, που στο ντεμπούτο του σε Eurobasket, κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις (μ.ο. 13,8π., 7,5ρ. & 3,5ασ.). Η ομάδα του Ιγκόρ Κοκόσκοφ, που είναι μία από τις δύο αήττητες (6/6) της διοργάνωσης, είναι πρώτη στα κλεψίματα (μ.ο. 9,3), έχει την 2η επίθεση (μ.ο. 87,5π.), ενώ αντίστοιχη επίδοση έχει και στα ριμπάουντ (μ.ο. 39,2). Στην μάχη των προημιτελικών, όμως, θεωρώ ότι δεν έχει το βάθος και την ποιότητα να ανταγωνιστεί τους Λετονούς, στους οποίους πίστευα πολύ πριν την έναρξη του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος και στα γήπεδα της Πόλης αποτελούν την ευχάριστη έκπληξη.

H 3η φορά (8ητο 2001 και το 2015) που η μικρότερη χώρα της Βαλτικής, μπήκε στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, φαίνεται ότι θα είναι η φαρμακερή! Η εφετινή φουρνιά της Εθνικής ομάδας των Λετονών, που σε πληθυσμό δεν ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια, τα έχει όλα. Για την ακρίβεια σφύζει από ταλέντο, αθλητικότητα και ποιότητα, διαθέτει πολλούς παίκτες με υψηλές παραστάσεις και απόντος του Γιάννη Αντετοκούνμπο, έχει τον καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης. Πορζίνγκις παρόντος (4ος σκόρερ με μ.ο. 21,8π.), η ομάδα του Μπαγκάτσκις σκοράρει κατά μ.ο. 90,7 πόντους (1η επίθεση), σουτάρει με 84,5% στις βολές (1η), 55,7% στα δίποντα (1η) και 41,4% στα τρίποντα (2η), ενώ χάνει για λίγο την πρωτιά στις τελικές πάσες (μ.ο. 24,3ασ.). Με τρομερό supporting cast στον 22χρονο power-forward των Νικς, τους αδερφούς Μπέρτανς, τον Τίμμα (μ.ο. 15,2π., 6,3ρ. & 4,2ασ με 63,6% στα τριπ.) και τον «ερυθρόλευκο» Στρέλνιεκς, η Λετονία μετράει 5 σερί νίκες κι έχει κάνει μόλις μία ήττα στην πρεμιέρα και στα σημεία από τη Σερβία. Δείχνει σε δαιμονιώδη φόρμα και προβλέπω ότι όχι απλά θα περάσει εύκολα τους Σλοβένους, αλλά θα κοιτάξει στα μάτια την Ισπανία και θα ανέβει στο βάθρο! Μην την δείτε και στην κορυφή…

Ελλάδα-Ρωσία

Η Εθνική μας δείχνει να βρίσκει τους ρόλους και τον ρυθμό της στο κατάλληλο χρονικό σημείο και οι επιτυχημένες «εξετάσεις» με τους Λιθουανούς, επιτρέπουν αισιοδοξία για τον προημιτελικό με τη Ρωσία, στην πρώτη ελληνορωσική συνάντηση στους “8” του Eurobasket, 12 χρόνια μετά την ελληνική νίκη-πρόκριση του 2005 στο Βελιγράδι. Σας θυμίζω ότι ο νικητής εκείνου του αλησμόνητου αγώνα, με την σπασμένη μύτη του νυν προέδρου της ρωσικής ομοσπονδίας, Αντρέϊ Κιριλένκο, είχε σηκώσει το τρόπαιο. Τακτικά, ο Βαλαντσιούνας μπορεί να είναι καλύτερος και πιο επικίνδυνος του Μόζγκοφ, στην περιφέρεια, όμως, οι Ρώσοι έχουν τον Σβεντ που εκτελεί κατά βούληση (1ος σκόρερ με μ.ο. 23,7π.) και δημιουργεί (3ος πασέρ με μ.ο. 6,7ασ.). Η Ελλάδα έχει τους παίκτες να αντιμετωπίσει το δημιούργημα του Σεργκέϊ Μπαζάρεβιτς, χρειάζεται όμως τον ύψιστο βαθμό προσήλωσης και συγκέντρωσης, γιατί μετά από χρόνια, η Ρωσία φέτος είναι OMAΔΑ.

Η τελευταία αναλαμπή μετά το χρυσό μετάλλιο του 2007 στη Μαδρίτη σε εθνικό επίπεδο, χρονολογείται το 2012 στο Λονδίνο, όταν με προπονητή τον Ντέϊβιντ Μπλατ, οι παίκτες κρέμασαν το χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο στο λαιμό τους. Αν εξαιρέσουμε το ματς με τη Λετονία στο οποίο ήταν κακοί, οι Ρώσοι έχουν παρουσιάσει ένα σύνολο με αρχές και σημείο αναφοράς την άμυνα και ειδικότερα κόντρα στους Κροάτες, σκόρπισαν τρόμο. Προς Θεού δεν είναι ανίκητοι, αλλά θα χρειαστεί υπέρβαση προσπάθειας για να την καταφέρουμε.

Ιταλία-Σερβία

Θεωρώ την Ιταλία, ως την ομάδα με το μικρότερο «ταβάνι» σ’ αυτό το τουρνουά, γιατί στηρίζεται πάρα πολύ στο περιφερειακό σουτ και κοιτάει πώς να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου (φιλοσοφία Μεσίνα). Έχει την 2η καλύτερη άμυνα (μ.ο. 63,1π.), αλλά συνάμα και μακράν την χειρότερη επίθεση (μ.ο. 69,3π.) και την 2η από το τέλος, επίδοση στα σουτ εντός πεδιάς (42,6%). Σαν προσωπικότητες, ξεχωρίζουν ο Μπελινέλι (μ.ο. 17,8π. με 51,1% στα τριπ.), ο Ντατόμε (μ.ο. 15,2π. & 4,7ρ. με 43,2% στα τριπ.) και ο Μέλλι, με τον τελευταίο, πάντως, να μην κάνει καλό τουρνουά (μ.ο. 6,8π. & 4,7ρ. με 38,5% στα σουτ), όμως δεν φαίνεται να διαθέτει το βάρος για να απειλήσει τους Σέρβους.

Χωρίς αμφιβολία η «χτυπημένη» από τις πιο ηχηρές απουσίες (Τεόντοσιτς, Γιόκιτς, Μιλουτίνοφ, Κάλινιτς, Μπιέλιτσα και Νέντοβιτς), ομάδα του Σάσα Τζόρτζεβιτς, δείχνει πιο τρωτή από ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, οι πάλαι ποτέ «πλάβι» διαβάζουν καλύτερα από κάθε άλλoν το παιχνίδι και τιμωρούν τα miss-matches, o Μπογκντάνοβιτς (μ.ο. 19,3π. & 5,3ασ. με 63,2% στα διπ.) είναι σταθερή αξία, ενώ πλην του Πορζίνγκις, δεν υπάρχει παίκτης που να μπορεί να μαρκάρει τον Μαριάνοβιτς (μ.ο. 13,0π. & 4,5ρ. με 87,5% στις βολές σε 15,7’). Η Σερβία θα περάσει σίγουρα την Ιταλία και θα παλέψει για το μετάλλιο.