Ακόμη κι έτσι, μπορούσε...

Ντάνταλκ – Κορκ Σίτι με επιστροφή, αν καταλογιστεί κόκκινη κάρτα (21+).

Το πρωτάθλημα κρίνεται στις τρεις νίκες. Ούτε στο 1-0, ούτε στο 1-1, ούτε στο 2-1, ούτε στο 1-2. Ο μαγικός αριθμός είναι το τρία.

Ο Ολυμπιακός θεωρώ πως παρά την απουσία του Βασίλη Σπανούλη, έχασε μία καλή ευκαιρία να αγγίξει τον τίτλο. Οι Πειραιώτες επιβεβαίωσαν πως είναι καλύτερη ομάδα (ως προς την κυριολεκτική έννοια της λέξης), έχουν αρχές οι οποίες μπορούν να τους βοηθήσουν ακόμη και στις βραδιές που τους λείπουν βασικά γρανάζια, αλλά τα τελευταία λεπτά ενός αγώνα είναι πάντα διαφορετικά και χρειάζονται άλλα πράγματα για να νικήσεις.

Η απουσία του Σπανούλη ήταν τεράστια γιατί πολύ απλά τον χρειαζόταν ο Ολυμπιακός στο παρκέ το τελευταίο τρίλεπτο. Εκείνος θα αποφάσιζε, εκείνος θα ηρεμούσε, εκείνος θα τράβαγε 2-3 αντιπάλους πάνω του. Δεν τον είχε ο Ολυμπιακός κι έχασε.

Στον Παναθηναϊκό λαχτάρησαν λίγο γιατί περίμεναν πως χωρίς τον Σπανούλη θα επικρατούσαν πιο εύκολα. Αυτό όμως είναι το μεγαλείο των Πρωταθλητών Ελλάδας, πως ακόμη και χωρίς τον ηγέτη τους βρέθηκαν σε απόσταση αναπνοής 50΄΄ πριν τη λήξη του ματς. Εκτός έδρας, με τους διαιτητές να αφήνουν τις επαφές, χωρίς Σπανούλη και όμως έφτασαν μία ανάσα. Αυτό σημαίνει πολλά για τον Ολυμπιακό.

Σε κανένα σημείο δεν πρέπει να μειώσουμε τη νίκη του Παναθηναϊκού. Για πρώτη φορά είδα προσωπικά να παίζουν τόσο επιθετική άμυνα. Ξεπέρασαν αρκετές φορές το όριο του φάουλ, αλλά από τη στιγμή που κατάλαβαν πως Μάνος και Παναγιώτου τους το επέτρεπαν ορθώς έπραξαν και συνέχισαν σε αυτό το μοτίβο.

Στο ξύλο του Παναθηναϊκού θεωρώ πως δεν απάντησε κι ο Ολυμπιακός με ξύλο.

Επίσης η διαφορά ήταν ο Παππάς. Το έγραψα μετά το 1-0. Ο Τζέιμς είναι φευγάτος. Πήγε με τον Παππά ο Πασκουάλ. Πήγε με τον Έλληνα που πονάει περισσότερη την ομάδα και πικραίνεται περισσότερο στην ήττα. Ο Τζέιμς κι ο κάθε Τζέιμς θα φύγουν την επόμενη μέρα για τις διακοπές του. Ο Παππάς θα μείνει εδώ να ακούει την καζούρα.

Θα σας πω μια ιστορία. Τελειώνει η σεζόν το 2010 με τον Παναθηναϊκό να κατακτά το πρωτάθλημα. Στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού κατήφεια. Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Λίνας Κλέιζα σπάει τη σιωπή και τους λέει, «ειλικρινά χέστηκα για μένα, εσάς τους Έλληνες λυπάμαι. Εγώ αύριο βράδυ θα είμαι στη Λιθουανία. Εσείς θα μείνετε εδώ να δέχεστε την καζούρα και τα σκατά, να διαβάζετε τους μαλάκες που θα σας κάνουν κριτική χωρίς να ξέρουν, την αμφισβήτηση». Δίκιο είχε. Έτσι είναι τα πράγματα.

Ο Ολυμπιακός στην δεύτερη περίοδο τα έκανε μαντάρα. Ο Ντομινίκ Ουότερς φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη για το συγκεκριμένο διάστημα, αλλά κι οι άλλοι έκαναν λάθη.

Ο Σφαιρόπουλος διάβασε ιδανικά το ματς και πόσταρε σε κάθε επίθεση σχεδόν. Πήρε πολλά ειδικά από τον Παπανικολάου. Στο δεύτερο δεκάλεπτο σε τρία mismatch έγιναν ισάριθμες λάθος πάσες ενώ άλλες δύο φορές πόσταρε στο τρίποντο ο Παπανικολάου. Πολύ μακριά από το καλάθι και δεν μπορούσε να απειλήσει.

Επίσης οι Πειραιώτες (αφού πέρασαν 4-5 ματς) κατάφεραν επιτέλους να φθείρουν τον Ρίβερς. Πως; Ποστάροντας τον. Τον κούρασαν, τον φόρτωσαν φάουλ. Πολύ σωστά.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος στα «μικρά πράγματα» της αναμέτρησης.

Είδαμε δύο φορές τον Μάντζαρη στη δεύτερη περίοδο να παίζει «σκιά» τον Καλάθη στο pick 'n' roll. Αυτό είναι λάθος λόγω συγκέντρωσης γιατί στο υπόλοιπο ματς τον έπαιζε ορθώς, under.

Μα θα μου πεις κάποιος μιλάς για δύο φάσεις.

Δεν είναι έτσι. Δύο φάσεις ο ένας, δύο ο άλλος, δύο ο παράλλος... μαζεύτηκαν.

Επίσης σε ένα ακόμη παιχνίδι χρησιμοποίησαν λάθος τα ομαδικά φάουλ. Αιφνιδιασμό ο Γκέιμπριελ στο τρίτο δεκάλεπτο με ένα ομαδικό φάουλ. Η δεύτερη περίοδος ξεκίνησε με 2 φάουλ στον Παππά δίνοντας του 4 βολές. Το πρώτο έγινε χαμηλά βέβαια...

Κάποια χαμένα ριμπάουντ στοίχισαν επίσης.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΒΟΛΕΣ

Μύθος και πραγματικότητα. Ο Παναθηναϊκός πήγε περισσότερο τη μπάλα κοντά στο καλάθι ενώ ο Ολυμπιακός εκτέλεσε δέκα περισσότερα τρίποντα. Αυτομάτως λοιπόν δικαιολογούνται οι περισσότερες βολές των γηπεδούχων. Σίγουρα όμως σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις (Παππάς στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου και Μπουρούσης στο ξεκίνημα της τρίτης) εκτέλεσαν αναίτια βολές αφού το φάουλ είχε γίνει χαμηλά. Όπως για να τα λέμε όλα αναίτια εκτέλεσε πρόσθετη βολή ο Αγραβάνης στο δεύτερο δεκάλεπτο σε δίποντο που ευστόχησε αφού δεν τον άγγιξε κανείς.

Το χειρότερο που μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός είναι να μείνει σε αποφάσεις διαιτητών.

ΥΓ: Το χειρότερο (μη) σφύριγμα ήταν όταν ο Παπανικολάου σούταρε δοκάρι με το 24άρι να έχει λήξει και η μπάλα ήταν στον αέρα. Οι διαιτητές δε σταμάτησαν τη φάση ως όφειλαν κι έδωσαν αιφνιδιασμό στον Παναθηναϊκό για το 13-9 με τον Ρίβερς.

ΥΓ 2: Έξαλλος με τον Ουότερς. Δεν μπορούσε να κατεβάσει καν τη μπάλα, όχι να οργανώσει.

ΥΓ 3: Η κούραση του Πρίντεζη είναι εμφανής και σε αυτή οφείλονται κάποια χαμένα «πενάλτυ» στους δύο πρώτους τελικούς. Παίζει πλάτη, με προσποίηση στέλνει τον αμυντικό μακριά και όταν γυρίζει χάνει το καλάθι. Καθαρά θέμα κούρασης.

ΥΓ 4: Αποδείχτηκε πόσο καλός σκόρερ είναι ο Γκριν, όπως αποδείχτηκε ότι δε μπορεί να συνυπάρξει στο παρκέ με τον Σπανούλη.

ΥΓ 5: Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Μπουρούσης έχει 9 σερί πόντους δικούς του. Καλάθι (48-48), ασίστ για τρίποντο του Ρίβερς στη λήξη της επίθεσης (51-48), δίποντο (53-50) και καπάκι καλάθι και φάουλ (55-50, αστόχησε στη βολή).

ΥΓ 6: Δε θα σχολιάσω τα 9 δευτερόλεπτα που έβαλε ο Πασκουάλ τον Φώτση αν και το θεωρώ άκομψο. Θα σχολιάσω πως στο συγκεκριμένο ματς ο Παππάς 15:40 κι ο Φελντέιν 17:13. «Πως γκένεν αυτό» που θα έλεγε κι ο Ογκουνσότο.

ΥΓ 7: Το gazzetta.gr έγινε 9 ετών και τα τελευταία 3 χρόνια που το «ζω» καταλαβαίνω γιατί βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Να τα εκατοστήσει κι αυτό κι εμείς... σε αυτό.