Live Στοίχημα σε NBA & Bundesliga με Live Stream στη Novibet (21+).

Η ιστορία είναι γνωστή και διαδραματίστηκε την εποχή της συνύπαρξής τους στην Καβάλα. Εκείνο το απόγευμα, σε μια ανύποπτη φάση στη διάρκεια της προπόνησης, ο Βασίλης Σίμτσακ υπέστη ρήξη χιαστού. Επιστρέφοντας στο διαμέρισμά του, προσπαθούσε να συγκεντρώσει τις σκέψεις του, να συμβιβαστεί με την απώλεια μιας αγωνιστικής χρονιάς αλλά και την επώδυνη διαδικασία στην οποία υποβάλλεται κάθε αθλητής όταν καλείται να αντιμετωπίσει έναν σοβαρό τραυματισμό.

Ξαπλωμένος στον καναπέ του διαμερίσματος του, άκουσε το χτύπημα του κουδουνιού. Με αρκετή δυσκολία σηκώθηκε, άνοιξε την πόρτα και αντίκρισε τον προπονητή του, τον Δημήτρη Πρίφτη. Ένιωσε έκπληξη η οποία έγινε ακόμη εντονότερη όταν τον άκουσε να του λέει… «ήρθα να σε βοηθήσω. Τι χρειάζεσαι; Τι θα φας;».

Μεταξύ των δύο ανδρών πάντα υπήρχε σχέση ειλικρίνειας αλλά εκείνο το απόγευμα πέρασε σε άλλο επίπεδο. Αυτό της υψηλής εκτίμησης. Για τον Σίμτσακ, ο Πρίφτης είναι κάτι σαν μπασκετικός πατέρας. Είναι εξάλλου ο άνθρωπος που του έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στο υψηλό επίπεδο. Καθόλου άσχημα για ένα παιδί το οποίο πριν από τουλάχιστον μια ντουζίνα χρόνια είχε φτάσει στο σημείο να κάνει μεροκάματα σε μπαρ για τα προς το ζην.

Αυτή η εισαγωγή είναι απαραίτητη για να αντιληφθεί ο καθένας το background της φωτογραφίας που ξεχώρισε από το (σχετικό) ρεπορτάζ του δεύτερου αγώνα με τον ΠΑΟΚ, εκεί όπου σφραγίστηκε η πρόκριση του Άρη στην ημιτελική φάση του Πρωταθλήματος.

Δίχως ενδοιασμούς, ο Βασίλης Σίμτσακ σηκώθηκε από τη θέση του – 16 δευτερόλεπτα πριν το φινάλε του αγώνα – κι έσπευσε στον… άνθρωπό του για να τον αγκαλιάσει. Ήταν μια αυθόρμητη ενέργεια, μια πράξη που βγήκε από τα βάθη της ψυχής του, μια κίνηση που υποδηλώνει ευγνωμοσύνη για έναν άνθρωπο που άκουσε πολλά και θα… ακούσει περισσότερα. Βέβαια, για τον Πρίφτη το μεγάλο παράσημο ήταν οι δηλώσεις του Βλαδίμηρου Γιάνκοβιτς. Τούτο δεν σημαίνει ότι υποτιμά την πράξη του Σίμτσακ, αλλά σημειώνει ότι ο τελευταίος έχει υποκειμενική κρίση.

Ο Σίμτσακ πρόσφερε απλόχερα αυτό το φωτογραφικό πλάνο γιατί είχε «τρελαθεί» με την αποδόμηση του προπονητή του. Είχε εκνευριστεί με τη διαγραφή όλων όσων είχε πετύχει ο Άρης του Πρίφτη στο προηγούμενο διάστημα και ήθελε να τον αναγκάσει να νιώσει τη στιγμή. «Ήθελα να του δώσω συγχαρητήρια, να τον ευχαριστήσω για όσα έχει κάνει για μας, γιατί αυτή η πρόκριση οφείλεται στον κόουτς. Έκανε πολλά πράγματα, με τις ομιλίες του, το επίπεδο της προπόνησης, το scouting. Από την αρχή της χρονιάς έχει δεχθεί πολύ έντονη κριτική και ήταν η στιγμή του. Είδα επίσης ότι ήταν συγκινημένος και δέχθηκε την αγκαλιά», είπε ο ίδιος στο gazzetta.gr.

Βέβαια, αυτή είναι η Ελλάδα. Η μυθοποίηση από την απομυθοποίηση απέχουν ελάχιστα. Αυτό αποδείχθηκε και στον πρώτο αγώνα των δύο ομάδων. Ο Πρίφτης ήταν… προπονητάρα για 39:24 αλλά στα τελευταία 36 δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας, όπου ο ΠΑΟΚ έκανε 0-7 σερί και οδήγησε τον αγώνα στην παράταση, αν έβρισκε μια τρύπα, θα έχωνε μέσα το κεφάλι του στο πλαίσιο της αυτοπροστασίας.

«Ακούσαμε πολλά στο προηγούμενο διάστημα και δεθήκαμε πολύ. Θα έλεγα ότι ενισχύθηκε σε υπερθετικό βαθμό το επίπεδο συσπείρωσης μεταξύ παικτών και προπονητή. Δεν λέω ότι την… ακούσαμε αδίκως. Δεν κάναμε πράγματα που οφείλαμε να κάνουμε. Είχαμε πολύ κακές εμφανίσεις, ασταθή απόδοση. Βέβαια ο προπονητής είχε παραδεχθεί συγκεκριμένα λάθη», συμπλήρωσε ο Σίμτσακ. Στην Ελλάδα η παραδοχή ενός λάθους δεν σημαίνει και… άφεση αμαρτιών. Ο κανιβαλισμός είναι κύριο χαρακτηριστικών όλων μας και φυσικά ο Πρίφτης δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

«Ήταν θέμα εγωισμού»

Για να πάμε στη σειρά που ολοκληρώθηκε, είναι αλήθεια ότι αυτή τη φορά ο Άρης δεν είχε τον τίτλο του φαβορί. Στη γενική εικόνα ήταν η ομάδα που αποδυναμώθηκε και ο ΠΑΟΚ η αντίστοιχη που ενισχύθηκε. «Στη συγκεκριμένη σειρά αγώνων μπήκαμε με τη λογική ότι χρωστάμε στους εαυτούς μας, στον κόσμο, στη διοίκηση αλλά και στον προπονητή μας. Νομίζω ότι λειτούργησε με ευεργετικό τρόπο ο εγωισμός μας. Όπως συνεχίζω να πιστεύω ότι σε επίπεδο Ελλήνων παικτών, με εξαίρεση τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, δεν θεωρώ ότι υπερτερεί κάποια ομάδα έναντι του Άρη», συμπλήρωσε ο Σίμτσακ.

«Είχαμε παραπάνω θέληση για τη νίκη, για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω. Είχαμε τέτοιο εγωισμό, λέγαμε ότι όχι μόνο δεν πρέπει να χάσουμε τη σειρά, αλλά δεν πρέπει να χάσουμε ούτε ένα παιχνίδι».

«Δεν κρίνεσαι από ένα παιχνίδι»

Αν κανείς αξιολογήσει τα αποτελέσματα του Άρη θα καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: Φέτος καταστράφηκε και αναγεννήθηκε μέσα από τους αγώνες με τον ΠΑΟΚ. Υπό την έννοια ότι εκείνη η ήττα του Οκτώβρη οδήγησε στην απόφαση αποδόμησης της ομάδας, ενώ η χθεσινή(3/5) αποκατέστησε την τάξη. «Λόγω του κλίματος που υπάρχει στη Θεσσαλονίκη, το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου αγώνα διαμορφώνει καταστάσεις. Κακώς για μένα, διότι μιλάμε για μια ολόκληρη χρονιά και δεν γίνεται μια ομάδα να χαρακτηρίζεται από ένα παιχνίδι. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας πάντα υπήρχαν οι ήττες στην κανονική διάρκεια και ιδιαίτερα αυτή την έδρα μας», είπε και θυμήθηκε εκείνον τον αγώνα του Οκτώβρη.

«Το να παίζεις στον Άρη είναι δύσκολο. Δεν υπάρχει υπομονή αλλά πολύ έντονη πίεση. Πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω ότι στην κανονική διάρκεια, αν ο αγώνας με τον ΠΑΟΚ ήταν πιο πίσω, όλα θα ήταν διαφορετικά. Χτίστηκε μια καινούργια ομάδα, από την περσινή δεν έμεινε κάποιος ξένος και ξαφνικά παιδιά που δεν είχαν την εμπειρία από τέτοιου είδους παιχνίδια έπρεπε να διαχειριστούν μια άγνωστη κατάσταση. Χάθηκε εκείνο το παιχνίδι και όλα πήγαν στραβά».

«Μάλλον σαν φροντιστής εννοούσε»

Για να επιστρέψουμε στη σχέση Σίμτσακ-Πρίφτη, η πιο χαρακτηριστική αλλά και ενδεικτική «ατάκα» ανήκει στον προπονητή του Άρη. Όταν προς τα τέλη της αγωνιστικής περιόδου 2015-16 είχε πει ότι… «ακόμη και στην Μπαρτσελόνα να πήγαινα, θα τον έπαιρνα μαζί μου». Αυτή τη δήλωση θυμίσαμε στον Βασίλη Σίμτσακ. «Μάλλον σαν φροντιστής εννοούσε», είπε και γέλασε.

«Ο Πρίφτης είναι τίμιος, δίκαιος, εξαιρετικός προπονητής και δουλευτάρης. Αγαπά αυτό που κάνει και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, σε όσες ομάδες εργάστηκε οι παίκτες θυσιάστηκαν γι’ αυτόν. Αυτό κάτι δείχνει για τον χαρακτήρα του και την ικανότητά του», συμπλήρωσε. Φέτος βέβαια, ήταν επί μονίμου βάσεως σε ένταση. Αυτό αποδεικνύεται από τις αντιδράσεις του στον πάγκο, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις ξέφευγαν του επιτρεπτού. «Ήταν εκνευρισμένος γιατί έβλεπε ότι χάναμε παιχνίδια και δεν είχαμε αντίδραση. Κι αυτό δεν αρμόζει τόσο σ’ έναν αθλητή και φυσικά όταν παίζεις σ’ έναν σύλλογο όπως ο Άρης».