Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής

Ο Ολυμπιακός απέδειξε πόσο καλό ρόστερ διαθέτει. Δε μπορώ να φανταστώ πολλές ομάδες που να μπορούσαν να παίξουν στα ίσα τον Παναθηναϊκό στην έδρα του με τόσες σοβαρές απουσίες.

Οι Πειραιώτες το κατάφεραν μέχρι το 30' χωρίς δύο βασικούς παίκτες (Λοτζέσκι και Σπανούλης), με δύο βασικούς ανέτοιμους (Πρίντεζης και Μάντζαρης) κι ένα αδιάφορο για μένα (Γιανγκ).

Η παραπάνω τοποθέτηση δεν αποτελεί δικαιολογία.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει μάθει να δικαιολογείται και φάνηκε από τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών.

Όσοι ήταν υγιείς προσπάθησαν. Δεν ήταν εύκολο απέναντι σε έναν πολύ ικανό αντίπαλο.

Προσωπικά μια χαρά ικανοποιημένος έμεινα. Για την ακρίβεια σε πρώτο και τρίτο δεκάλεπτο ήμουν μέχρι κάτι περισσότερο από ικανοποιημένος.

Χάρηκα που οι Πειραιώτες δεν κατέβηκαν για να μη χάσουν με 26 πόντους και κατέβηκαν για να κερδίσουν το παιχνίδι.

ΘΕΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Ο Παναθηναϊκός νίκησε δίκαια, ήταν καλύτερος σε δεύτερο σερί ντέρμπι και οι τραυματισμοί αποτελούν μέρος του αθλήματος οπότε ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως δικαιολογία.

Ο Σφαιρόπουλος αναγκαστικά πήγε σε περιορισμένο rotation και σε αυτό το rotation δε βρήκε βοήθεια από πολλούς παίκτες του. Πέραν του Μιλουτίνοφ που μου άρεσε και στις δύο πλευρές, πέραν ενός διαστήματος 3΄του Γκριν στο τρίτο δεκάλεπτο και φυσικά του τεράστιου Γιώργου Πρίντεζη κανείς άλλος δε βοήθησε με συνέπεια.

Α, και στο πρώτο δεκάλεπτο ο Κώστας Παπανικολάου.

Οι υπόλοιποι δε βοήθησαν όσο χρειαζόταν.

Ο Παναθηναϊκός είναι καλή ομάδα και να φανταστεί κανείς πως νίκησε με τον Μπουρούση να έχει 0/6 σουτ και τον Νικ Καλάθη να παίζει μόλις 8:36. Αμφότερα τα στοιχεία δείχνουν αφενός την κακή κατάσταση των δύο στην παρούσα φάση, αφετέρου όμως αναδεικνύουν και το «βάθος» του ρόστερ της ομάδας.

Επίσης ένα πράγμα που έκαναν καλύτερα οι νικητές ήταν οι... βουτιές. Ξέρετε τη βαρύτητα που τους δίνω. Ο Νίκος Παππάς έτρεχε παντού (πολλές φορές λανθασμένα), αλλά το πάθος του τον οδήγησε σε κερδισμένες μάχες. Ο Παναθηναϊκός κάθε λεπτό που πέρναγε, μου έδειξε πως είχε μεγαλύτερη ενέργεια σε όλους τους τομείς της αναμέτρησης.

Γενικά η μία ομάδα κλάταρε στο τέλος και η άλλη φαινόταν να μπορεί να παίξει ένα δεκάλεπτο ακόμη. Φυσικά αυτό ήταν και προϊόν της άριστης ψυχολογίας των γηπεδούχων από την έκβαση του παιχνιδιού.

ΑΦΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΡΙΒΕΡΣ ΚΑΙ ΣΙΝΓΚΛΕΤΟΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΡΥΘΜΟ

Οκ η λειψανδρία. Οκ η κακή μέρα στην επίθεση. Οκ όλα. Τα δέχομαι.

Το να σε έχει «πληγώσει» ο Ρίβερς σε δύο σερί ντέρμπι και να τον αφήνεις να βρει ρυθμό, δεν μπορώ να το δεχτώ. Μπήκε από τον πάγκο και άρχισε τα τριποντάκια μόνος του. Ξεκίνησε και άντε να τον σταματήσεις μετά.

Σε αυτές τις περιπτώσεις ένα δυνατό φάουλ είναι μία λύση. Δεν έγινε ποτέ.

Πάμε και στον Σίνγκλετον. Ο Αμερικανός σκόραρε 11 σερί πόντους από το 27' έως το 31'. Απαράδεκτο για ομάδα αυτού του επιπέδου.

Πιστεύω πως θα ήταν μία λύση το χαμηλό σχήμα. Ο Σίνγκλετον έπαιζε στο «5». Ας έβαζε ο Σφαιρόπουλος, Παπαπέτρου στο «4» και Πρίντεζη στο «5» και αλλαγές όλοι με όλους.

Του «θανατά».

Ο Σίνγκλετον παίζει σαν περιφερειακός οπότε ίσως ήταν μία λύση.

ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Αυτό δε θα το έγραφα αν είχε την ισοβαθμία ο Παναθηναϊκός γιατί θα μου την... έπεφταν οι φίλοι του Παναθηναίκού.

Το γράφω τώρα που έχει το πάνω χέρι ο Ολυμπιακός.

ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΔΡΑΣ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΛΕΟΝ.

Τίποτα απολύτως.

Πέρυσι σε 4 τελικούς έγιναν τρία «διπλά».

Σεζόν 2014-15 έγινε ένα «διπλό» σε τρεις τελικούς.

Σεζόν 2103-14 έγιναν δύο «διπλά» σε πέντε τελικούς.

Σεζόν 2012-13 έγιναν δύο «διπλά» σε τρεις τελικούς.

Συμφωνείτε λοιπόν ή διαφωνείτε;

Δε νομίζω ούτε ο Ολυμπιακός πλέον να δυσκολεύεται να νικήσει στο «Ν. Γκάλης» ούτε ο Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ.

Τον τίτλο θα τον κρίνουν οι τελικοί και όχι η πρώτη θέση στην κανονική περίοδο.

ΜΕΤΑ ΤΑ ΤΑΪΜ ΑΟΥΤ... ΤΙΠΟΤΑ

Παρατήρησα κάτι ενδιαφέρον. Μετά από τάιμ άουτ σπάνια έβγαινε κερδισμένη η ομάδα που είχε την κατοχή. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τις οδηγίες των κόουτς η με τους παίκτες που τις παράκουγαν.

Έχουμε και λέμε...

1ο τάιμ άουτ (τηλεοπτικό). Κατοχή ο Παναθηναϊκός. Παράβαση 5'' από τον Τζέιμς στην επαναφορά. Ούτε τη μπάλα μέσα δεν έβαλαν.

2ο τάιμ άουτ. Κατοχή ο Ολυμπιακός, λάθος Γκριν. Κατοχή Παναθηναϊκός, λάθος Σίνγκλετον.

3ο τάιμ άουτ. Σωστό φάουλ ο Ουότερς στο τέλος του ημιχρόνου αφού είχε να δώσει.

4ο τάιμ άουτ με 4'' να μένουν για το ημίχρονο. Ο Πασκουάλ σχεδιάζει κάποιο σύστημα και κάνει airball ο Τζέιμς σε τρίποντο.

5ο τάιμ άουτ. Κατοχή Παναθηναϊκός. Άστοχο τρίποντο του Μπουρούση (ανενόχλητος).

6ο τάιμ άουτ. Κατοχή Παναθηναϊκός. Τζέιμς άστοχο σουτ χωρίς ισορροπία.

7ο τάιμ άουτ. Κατοχή ο Ολυμπιακός. Ο Παπαπέτρου μπουρδουκλώνεται μόνος του, βουτάει ο Παππάς και τζάμπολ.

8ο τάιμ άουτ. Κατοχή ο Ολυμπιακός. Κάρφωμα ο Μιλουτίνοφ από επιθετικό ριμπάουντ.

ΥΓ: Στο δεύτερο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός κατάφερε να κάνει τα πάντα λάθος όπως επίσης κατάφερε να πάει στα αποδυτήρια μόνο με τρεις πόντους πίσω.

ΥΓ 2: Στο 12-20 ο Μάντζαρης πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του κι αντί να κάνει lay up, έψαξε την πάσα κι έκανε βήματα. Ακολούθησε 11-0 σερί των αντιπάλων. Αντί να γίνει το 12-22 έγινε το 23-20.

ΥΓ 3: Μπιρτς χωρίς Σπανούλη, δεν είναι Μπιρτς.

ΥΓ 4: Άριστη διαιτησία με απειροελάχιστα λάθη. Ένα δυο για κάθε ομάδα.

ΥΓ 5: «Μας νοιάζει να είμαστε υγιείς. Όσοι είμαστε, προσπαθούμε για ό,τι καλύτερο μπορούμε»... μακράν η πιο εύστοχη δήλωση του Γιάννη Σφαιρόπουλου τον τελευταίο καιρό.

ΥΓ 6: Το να κάνουν καζούρα στον Σπανούλη οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο συγκεκριμένο γήπεδο μετά από όσα είδαν τα μάτια τους πέρυσι, το λες και μαζοχισμό.