Θέμα προσωπικοτήτων και ψυχολογίας

Θέμα προσωπικοτήτων και ψυχολογίας

Θέμα προσωπικοτήτων και ψυχολογίας
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει την έκτη σερί νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού και την θεωρεί ακόμη πιο σημαντική γιατί ήρθε χωρίς καλό μπάσκετ.

Θυμάμαι πολλές (για να μην πω πάμπολλες) φορές στο παρελθόν που πριν από παιχνίδια του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό αρκετός κόσμος έλεγε πως «θα νικήσει ο Ολυμπιακός, έχει έρθει η ώρα του μετά από τόσες συνεχόμενες ήττες».

Και έχανε…

Βέβαια για μία τριετία έπαιζε με τον Γιόσκο Καφετζή και τον Ρόμπερτ Γκούλιας, αλλά και τα επόμενα χρόνια με Ματσιγιάουσκας κλπ μία από τα ίδια γινόταν.

Με την παραπάνω σκέψη θέλω να τονίσω πως δεν υπάρχει νομοτέλεια στο μπάσκετ, τουλάχιστον όχι στον βαθμό την οποία τη συντηρεί το μυαλό μας.

Πριν από το χθεσινό ματς το 80% έβλεπε «διπλό».

Γιατί κάποια στιγμή θα σταματούσε το σερί του Σφαιρόπουλου. Γιατί ο Παναθηναϊκός θα εμφανιζόταν στο ΣΕΦ με τρεις νέους παίκτες. Γιατί οι δύο καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού προέρχονταν από τραυματισμό.

Ζονγκ!

Ο Ολυμπιακός νίκησε για έκτη σερί φορά τον αντίπαλο του και το κυριότερο για μένα… χωρίς να παίξει καλό μπάσκετ.

Αυτό κάνει ακόμη πιο σπουδαία τη νίκη του. Όχι πως έπαιξαν οι αντίπαλοι. Με δύο παίκτες δε νικάς στο ΣΕΦ.

ΓΙΑΤΙ ΝΙΚΗΣΕ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Σε ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι δεν διέκρινα κάποια υπεροχή σε μία στατιστική κατηγορία στην οποία να στηρίξω το αποτέλεσμα.

Θεωρώ πως ο Ολυμπιακός νίκησε γιατί έπαιξε καλή άμυνα, γιατί είχε περισσότερες προσωπικότητες στο ρόστερ του και γιατί εκμεταλλευόταν κάθε λάθος του Παναθηναϊκού σε αντίθεση με τον αντίπαλο που φλυαρούσε.

Αυτό το τελευταίο ξέρετε είναι άσχημο πράγμα. Για να καταλάβετε τι εννοώ…

Στο πρώτο δίλεπτο ο Ολυμπιακός έχει 4 λάθη και το σκορ είναι μόνο 2-5 αντί να είναι 2-10.

Στην τρίτη περίοδο ο Ολυμπιακός πελαγοδρομεί στην επίθεσή του και η μέγιστη διαφορά ήταν στο +3 για τους φιλοξενούμενους αντί να είναι στο +8.

Αντιθέτως στην άλλη πλευρά με το που έβλεπαν μπόσικο τον αντίπαλο, τον τιμωρούσαν. Με αυτόν τον τρόπο είτε έμεναν κοντά στο σκορ είτε έτρεχαν μικρό σερί και έπαιρναν προβάδισμα.

ΕΠΑΙΞΑΝ ΡΟΛΟ ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ

Τα πρώτα «βιολιά» των ομάδων χθες ήταν σε μέτρια έως κακή βραδιά. Σπανούλης, Πρίντεζης και Λοτζέσκι από τη μία. Καλάθης, Μπουρούσης και Σίνγκλετον από την άλλη.

Οι «πράσινοι» βρήκαν τους Τζέιμς και Ρίβερς να κάνουν «παπάδες».

Ο Ολυμπιακός βρήκε Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Γκριν, Μπιρτς ακόμη και τον Ουότερς.

Η μία ομάδα πήρε πολλά πράγματα από δύο παίκτες, η άλλη πήρε πολλά από πολλούς.

Οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν προσωπικότητα στο παρκέ και αυτό γίνεται ευκολότερο όταν προέρχεσαι από 5 σερί νίκες επί του ίδιου αντιπάλου.

Αυτό γίνεται ευκολότερο όταν έχεις γηγενείς παίκτες που νιώθουν καλύτερα τι εστί ντέρμπι. Και ο Ολυμπιακός διαθέτει ελληνικό κορμό, ο Παναθηναϊκός ούτε καν.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ

Υπάρχουν κάποια στατιστικά πίσω από τα… στατιστικά τα οποία εξηγούν αρκετά το αποτέλεσμα του ματς.

Ο Ολυμπιακός έκανε 19 λάθη, τα 15 ήταν κλεψίματα του Παναθηναϊκού. Τραγικό νούμερο για τους Πειραιώτες, αλλά δεν το πλήρωσαν.

Πέντε παίκτες του Παναθηναϊκού τελείωσαν με ranking 2 και κάτω. Πέντε!

Νίκολς, Τζεντίλε, Παππάς, Καλάθης, Μπουρούσης.

Γκέιμπριελ και Χαραλαμπόπουλος δεν είδαν παρκέ περιορίζοντας το ροτέισον του Πασκουάλ.

ΟΥΟΤΕΡΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ

Ο Έλληνας φόργουορντ πέτυχε 6 σερί πόντους στο πρώτο ημίχρονο και δεν ξανασκόραρε. Η άμυνά του όμως ήταν τέτοια που προσωπικά θεωρώ κομβική την παρουσία του. Λίγο περισσότερο από αυτή των υπολοίπων.

Ο Παπανικολάου έκανε 4 βουτιές, «έσβησε» τον Τζεντίλε τον οποίο ξεκίνησε ο Πασκουάλ με σημάδι το low post παιχνίδι του, πήρε ριμπάουντ και κυρίως ήταν ώριμος στη σκέψη.

Ο Ουότερς μπήκε να ξεκουράσει τον Μάντζαρη ένα τρίλεπτο κι έμεινε 9:48 μέσα στο παρκέ. Δικαιωματικά.

Σούπερ άμυνα πάνω στον Τζέιμς, χρησιμοποίησε άριστα τα φάουλ, έδωσε πιο γρήγορο ρυθμό στην επίθεση (θα μπορούσε και περισσότερο, αλλά φοβόταν λίγο) και έβαλε και το τριποντάκι του.

Προσωπικά τον λάτρεψα για μία του κίνηση και μόνο.

Τέλος τρίτης περιόδου και ο Ολυμπιακός έχει να δώσει ένα φάουλ. Ο Τζέιμς αντί να επιτεθεί αναλώνεται σε άσκοπες ντρίμπλες στο κέντρο. Ο Ουότερς (σε αντίθεση με τους περισσότερους Αμερικανούς) τον περίμενε και του έκανε το φάουλ 4’’ πριν το τέλος. Άλλος θα είχε ορμήσει και θα το είχε σπαταλήσει πιο γρήγορα αφήνοντας μεγαλύτερη χρονικά επίθεση στον αντίπαλο.

ΤΟ ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ

Ο Ιωάννης στο τελευταίο πεντάλεπτο ήταν αυτός που έκρινε το ματς. Ο Παπαπέτρου πέτυχε 8 σερί πόντους με 2/2 τρίποντα και έπαιξε με εμπιστοσύνη στον εαυτό του.

Το κάνει για δεύτερη φορά κόντρα στον Παναθηναϊκό αφού να θυμίσω πως χάρη σε αυτόν ξεκίνησε η περσινή αντεπίθεση στον τρίτο τελικό πρωταθλήματος όταν και με 5 σερί δικούς του πόντους προσπέρασε ο Ολυμπιακός στο σκορ.

Αυτά κάνει η καθημερινή δουλειά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

ΥΓ: Πολύ κακοί οι Καλάθης, Σϊνγκλετον και Μπουρούσης. Αν ένας εξ αυτών έπαιζε απλά καλά, ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό.

ΥΓ 2: Εδραιώνεται στην «τετράδα» ο Ολυμπιακός σιγά σιγά αν και ακόμη υπάρχουν 14 ματς. Πάρα πολλά.

ΥΓ 3: Ο Τζεντίλε νόμιζε πως έπαιζε στην Αρμάνι. 0/5 και εκτός της πρώτης επιλογής οι υπόλοιπες ήταν όλες λάθος και βεβιασμένες.

ΥΓ 4: Ο Κεμ Μπιρτς έκανε ό,τι ήθελε τους ακριβοπληρωμένους ψηλούς του Παναθηναϊκού.

ΥΓ 5: Όταν τρέχει ο Ολυμπιακός, δύσκολα τον σταματά ο αντίπαλος. Χθες έτρεξε μία φορά κι έκανε σερί 10-0 σε 90 δευτερόλεπτα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.