Γι' αυτό γουστάρω τη φετινή Euroleague

Γι' αυτό γουστάρω τη φετινή Euroleague

Κωνσταντίνος Μελάγιες Κωνσταντίνος Μελάγιες
Γι' αυτό γουστάρω τη φετινή Euroleague
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες θεωρεί τη φετινή Euroleague, την κορυφαία όλων των εποχών και την οποία λατρεύουν οι παίκτες κι οι οπαδοί, αλλά όχι απαραίτητα κι οι προπονητές.

Με το 1/3 της Euroleague να έχει ολοκληρωθεί, θεωρώ πως είναι μία καλή ευκαιρία να θίξω κάποια θέματα σε σχέση με το νέο τρόπο διεξαγωγής της διοργάνωσης.

Δε θα ασχοληθώ με καθεαυτό το αγωνιστικό σκέλος, αλλά γενικότερα με τη δομή της διοργάνωσης.

Προσωπικά παρακολουθώ την κορυφαία Euroleague όλων των εποχών. Δεκαέξι ομάδες που όλες μπορούν να νικήσουν οπουδήποτε ή έστω να φανούν ανταγωνιστικές σε οποιαδήποτε έδρα. Τα ακραία αποτελέσματα είναι πολύ συχνά, το πρωτάθλημα είναι άκρως ανταγωνιστικό και εμπεριέχει όλα όσα ζητά ένας φίλος του μπάσκετ.

Βασικά νομίζω μόνο στους προπονητές δεν αρέσει η φετινή διοργάνωση και θα σας εξηγήσω σε λίγο τι εννοώ.

 

Αν είσαι φίλαθλος, δε γίνεται να μην την λατρεύεις. Ματσάρες, σασπένς, εκπλήξεις, θέαμα. Χωρίζεις με την κοπέλα σου ένα πράγμα αφού Πέμπτη και Παρασκευή είσαι απασχολημένος.

Αν είσαι παίκτης, την λατρεύεις. Αυτό για την κούραση το ακούω «βερεσέ». Δεν έχω διαβάσει μία απάντηση παίκτη στο ερώτημα για τη νέα μορφή της Euroleague, στην οποία να απαντάει αρνητικά ή να αναφέρει την κούραση. Ο παίκτης θέλει να παίζει. Δώσε του αγώνα και πάρε του προπόνηση. Αυτό θέλει ο παίκτης. Αγώνα εναντίον των καλύτερων. Είτε έχει στόχο την κορυφή είτε να βρει ένα καλύτερο συμβόλαιο του χρόνου.

Αν είσαι προπονητής, το πράγμα αλλάζει κάπως. Ο κόουτς είναι ο βασικός αποδέκτης της γκρίνιας των οπαδών και του facebook μετά από ήττα. Και σε αυτή την Euroleague (θα) είναι πολλές για όλες τις ομάδες. Είναι τόσο μεγάλο το πρωτάθλημα που δε γίνεται να μην υπάρξουν άσχημα αποτελέσματα.

Επίσης οι προπονητές δεν έχουν χρόνο να προετοιμάζουν το επόμενο ματς ως προς την τακτική. Άλλο ένα πρόβλημα το οποίο καλούνται να αντιμετωπίσουν.

Για αυτό σας λέω... μια χαρά είναι η φετινή Euroleague, αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει και ακόμη καλύτερη.

Πώς;

Αρχικά στο πρόγραμμα των ομάδων.

Την εβδομάδα των διπλών αγωνιστικών θα μπορούσαν να περιοριστούν οι μετακινήσεις των ομάδων. Για παράδειγμα ένας ξένος αντίπαλος να παίξει εκείνη την εβδομάδα και με Ολυμπιακό και με Παναθηναϊκό στην Ελλάδα ή μία ελληνική ομάδα να μείνει στην Κωνσταντινούπολη και να παίξει Τρίτη με Εφές και Πέμπτη με Γαλατάσαραϊ.

Οι μετακινήσεις είναι πολλές και δύσκολες για όλες τις ομάδες εκτός των τεσσάρων τουρκικών που αντί για 15 ταξίδια έχουν 12.

Επίσης ΤΣΣΚΑ, Φενέρμπαχτσε και Ρεάλ έχουν το πλεονέκτημα της χρήσης δικού τους αεροπλάνου γλυτώνοντας έτσι πολλά εναέρια χιλιόμετρα, ωστόσο αυτό είναι κάτι που δεν απασχολεί τον Μπερτομέου.

Μία άλλη ιδέα είναι να αυξηθεί ο αριθμός των παικτών στην αποστολή. Με απλά λόγια να καταργηθεί η 12άδα και να επιτρέψουν ένα ή και δύο ακόμη παίκτες να δηλώνονται στο φύλλο αγώνα. Περισσότερες λύσεις για τους προπονητές εν ώρα δράσης. Απλά σκεφτείτε αν υπήρχε π.χ ο Τολιόπουλος στην αποστολή με την Ούνικς, θα έπαιζε ο Χάκετ εκείνη την ώρα;

Προς Θεού δεν το αναφέρω γιατί προτιμώ να τραυματιστεί ο μικρός σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο.

ΥΓ: Πέρυσι στο Top 16 ο Ολυμπιακός είχε ξεκινήσει με 2/2 και στην πτήση προς το Κάουνας γίνονταν όνειρα για 4/4 (Ζαλγκίρις εκτός, Μπάμπεργκ εντός) Τη συνέχεια τη θυμάστε φαντάζομαι. Για αυτό αφήστε που μπορεί να φτάσει το σερί και να ασχοληθούμε όλοι με το αμέσως επόμενο παιχνίδι που είναι πάρα πολύ δύσκολο.

ΥΓ 2: Η Κωνσταντινούπολη είναι πανέμορφη ρε γαμώτο. Κρίμα είναι μας δημιουργήσουν φόβο για την παρουσία μας εκεί.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.