Κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες

Τελικά, το σασπένς που έλειπε από το ελληνικό πρωτάθλημα, φαίνεται ότι το προσθέτει το βεβαρημένο πρόγραμμα των δυο «αιωνίων» στην Euroleague. Στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές, ο πρωταθλητής Ολυμπιακός μπορεί να συνέτριψε τον Παναθηναϊκό με +25 , αλλά είδε δύο φορές τον χάρο με τα μάτια του, από ομάδες υπεράνω υποψίας: την νεοφώτιστη αλλά και νεοσύστατη Δόξα στην Λευκάδα και με τον συνήθως ακίνδυνο μέσα στο ΣΕΦ, Κολοσσό.

Σε πιο ισχυρά και πιο δύσκολα πρωταθλήματα, τέτοια ζόρια θεωρούνται από συνηθισμένα έως αυτονόητα. Μη ξεχνάμε την ήττα της πρωταθλήτρια Τουρκίας, Φενέρμπαχτσε από την Ουσάκ , πριν ακόμη προλάβει να φορτωθεί με μεγάλο αριθμό αγώνων. Πριν δυο εβδομάδες , η Μπαρτσελόνα λύγισε στο Μπιλμπάο και αυτή την Κυριακή νίκησε με το ζόρι στην Φουενλαμπράδα. Είδαμε πόσο δύσκολα (στην παράταση) πέρασε από το Σάρατοφ, η πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ, στην VTB League. Κι άλλα πολλά παραδείγματα τα οποία θα αυξηθούν με γεωμετρική πρόοδο, όσο θα προχωράμε πιο βαθιά στην σεζόν.

Ωστόσο, το ξεκάθαρο πλεονέκτημα που έχουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός , έναντι των Ευρωπαίων ανταγωνιστών τους στον μαραθώνιο του νέου συστήματος των 30 αγωνιστικών εξακολουθεί να υφίσταται γιατί δεν εκλείπουν οι τρεις βασικοί άξονες που τους το δίνουν.

* Το πρώτο είναι το χαμηλό επίπεδο των περισσότερων αντιπάλων τους στην Α1, που τους επιτρέπει να νικούν ακόμη και στην κακή τους μέρα .

* Το δεύτερο είναι οι συγκριτικά μικρότερες μετακινήσεις που έχουν να διανύσουν στο εσωτερικό της χώρας. Και

* Το τρίτο είναι οι διευκολύνσεις που (ορθώς) τους παρέχει ο ΕΣΑΚΕ, ώστε να τους ενισχύει αυτό το ανεκτίμητο αβαντάζ.

Για το χαμηλό επίπεδο των περισσότερων αντιπάλων τους στην Α1 δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς(;) ο 4ος ή ο 5ος της ελληνικής λίγκας μπορεί να συγκριθεί , σε μπάτζετ και ποιότητα με τον αντίστοιχο της ACB, της VTB ή της ΤΒL. Το καταλαβαίνουμε αν ψάξουμε ποιες ομάδες κι από ποια πρωταθλήματα διεκδίκησαν με αξιώσεις ή κατέκτησαν το Eurocup τα προηγούμενα χρόνια.

Για τις συγκριτικά πιο ξεκούραστες μετακινήσεις, όταν η μακρύτερη πτήση εσωτερικού είναι της μισής ώρας, επίσης δεν φαντάζομαι να υπάρχει αντίρρηση. Η ΤΣΣΚΑ, παρότι χρησιμοποιεί τσάρτερ, έχει να φτάσει σε προορισμούς που χρειάζεται να μείνει στον αέρα ακόμη και πέντε ώρες. Υπολογίστε επίσης τις διαδρομές προς κάθε κατεύθυνση στην ενδοχώρα της Ισπανίας, που φτάνουν μέχρι τα Κανάρια.

Όσο για τις διευκολύνσεις; Εκεί να δείτε διαφορά. Αρκεί ένα φετινό χαρακτηριστικό παράδειγμα για να πειστούμε όλοι. Η Μπαρτσελόνα έπαιξε στο «εξωτικό» Καζάν Παρασκευή βράδυ και έπρεπε να παίξει στο Μπιλμπάο την Κυριακή στις 12.30 το μεσημέρι.Δηλαδή, σε λιγότερες από 48 ώρες και με δυο ταξίδια στο πρόγραμμα. Το ίδιο συνέβη και μετά την διπλή υποχρέωση της τελευταίας εβδομάδας. Την Τετάρτη έπαιξε στο Βελιγράδι, την Παρασκευή με την Μπάμπεργκ στην Βαρκελώνη και την Κυριακή στις 12.30 κλήθηκε να αγωνιστεί στην Μαδρίτη με την Φουενλαμπράδα. Πέρυσι, η Ρεάλ Μ. έπαιξε ντέρμπι με την Μπαρτσελόνα Κυριακή και την Τρίτη είχε να παίξει με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Μοναδική φορά στα χρονικά που προέκυψε βοήθεια και σήμανε την εξαίρεση που επιβεβαίωσε τον κανόνα, ήταν κατά σύμπτωση. Το Σαββατοκύριακο μεταξύ του δεύτερου και τρίτου αγώνα των περσινών play offs της Euroleague , ήταν να παίξουν αντίπαλοι για την ACB η Λαμποράλ (που είχε προηγηθεί 2-0 του Παναθηναϊκού) και η Μπαρτσελόνα (που ήταν 1-1 με την Λοκομοτίβ Κουμπάν). Οι δυο τους συμφώνησαν και το ζήτησαν από κοινού από την Λίγκα και έτσι τους προέκυψε ένα ασυνήθιστο (για Ισπανική ομάδα) δωράκι. Το ότι τελικά ο ένας (Λαμποράλ) το αξιοποίησε και ο άλλος (Μπαρτσελόνα) όχι, είναι άλλου παππά ευαγγέλιο και δεν είναι το θέμα μας.

Κι όλα αυτά πριν η κόπωση αρχίζει να λειτουργεί αθροιστικά και προτού προκύψει καμία στραβή και ξαφνικά, εκτός από τις χήρες , αρχίσουν να κλαίνε και οι παντρεμένες.