Οι φίλοι μας οι Γάλλοι λοιπόν, έκαναν το ίδιο… κόλπο που επέλεξαν και πέρσι στο Μουντομπάσκετ. Τότε πήγαν να χάσουν επίτηδες από τη Νέα Ζηλανδία με 10 πόντους στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων προκειμένου να αποφύγουν την Ελλάδα, αλλά επειδή είναι… Γάλλοι κατάφεραν να χάσουν με 12 (82-70) και να πέσουν πάνω στην Τουρκία που τους «κατάπιε» (95-77) στον νοκ άουτ αγώνα. Το ίδιο εξάλλου είχαμε κάνει κι εμείς, όταν χάσαμε επίτηδες από τη Ρωσία (73-69) και τελικά βρήκαμε μπροστά μας τους Ισπανούς (81-72) που επιβεβαίωσαν την πελατειακή σχέση που έχουν με την Εθνική μας την τελευταία επταετία.

Η επιλογή αντιπάλων δεν είναι κάτι καινούριο. Φέτος η Γαλλία έχασε με κάτω τα χέρια από την Ισπανία - σε έναν αγώνα βέβαια, που ίσως να είχε εξελιχθεί υπέρ της παρέας του Γκασόλ, ακόμα κι αν οι Γάλλοι τον «χτυπούσαν στα ίσια», με στόχο να αποφύγουν τους Λιθουανούς στον ημιτελικό, αν βέβαια περάσουν από την Ελλάδα στους «8». Πριν ακριβώς δύο χρόνια στην Πολωνία (συμπτωματικά, εκείνος ο αγώνας ήταν και πάλι στις 15 Σεπτεμβρίου), η Εθνική ήθελε να χάσει από τη Γαλλία (69-71) στη 2η φάση των ομίλων, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίσει την Ισπανία στους ημιτελικούς. Ο Ντε Κολό ευστόχησε, οι συμπαίκτες του τον αγριοκοίταξαν, η Γαλλία έχασε εύκολα από την Ισπανία (86-66), η Ελλάδα κέρδισε την Τουρκία (76-74) και πήρε το μετάλλιο στον μικρό τελικό, ενώ ο Πάρκερ και η παρέα του με μία ήττα όλη κι όλη σε εννιά αναμετρήσεις, κατέληξε μετά πολλών επαίνων στην 5η θέση.

Ό,τι έγινε έγινε, η Ελλάδα αντιμετωπίζει τη Γαλλία, με φόντο την τετράδα και τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012.

Η Ελλάδα θα κερδίσει γιατί:

- Παίζει με τη Γαλλία. Μια ομάδα ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Ο τρόπος με τον οποίο οι Γάλλοι έχουν καταφέρει να χάσουν ΟΛΑ τα μεγάλα παιχνίδια της τελευταίας δεκαετίας πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια.

- Δεν έχει κανένα άγχος. Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, η Ελλάδα παίζει έναν προημιτελικό χωρίς να είναι το φαβορί και χωρίς να νιώθει ότι πρέπει να κερδίσει, γιατί αλλιώς η προσπάθεια θα θεωρείται αποτυχημένη.

- Ο πραγματικός «τελικός» για την Εθνική, θα είναι ο αγώνας για τις θέσεις 5-8 -σε περίπτωση ήττας από τους Γάλλους - το μεσημέρι της Παρασκευής. Ενδεχόμενη νίκη στον προημιτελικό ισοδυναμεί με χρυσό μετάλλιο. Οι παίκτες το ξέρουν και είναι δεδομένο ότι το συγκεκριμένο συναίσθημα κάνει την μπάλα πιο ελαφριά.

- Κάποια στιγμή τα σουτ θα μπουν. Ο Μπράμος είναι σουτέρ και δεν βιαστήκαμε να τον βαφτίσουμε έτσι οι δημοσιογράφοι. Μέχρι τώρα μετρά 5/25 τρίποντα, τα 20 εκ των οποίων ήταν τελείως ελεύθερα και βγήκαν μέσα από το σύστημα. Κάποια στιγμή θα μπουν... Το ίδιο ισχύει και για τον Βασιλειάδη, που έχει 12/36 σουτ, πολλά από τα οποία όμως ήταν «τραβηγμένα», αλλά… σύμφυτα με τον τρόπο παιχνιδιού του 27χρονου guard.

- Παικταράς ο Πάρκερ, δυναμίτης ο Νοά, εκρηκτικός ο Μπατούμ, έμπειρος ο Ντιό και στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του ο –τραυματίας– Ζελαμπάλ, αλλά… κάτι λείπει. Όχι αγωνιστικά, εκεί που οι Γάλλοι πετάνε, αλλά στον τρόπο διαχείρισης των αγώνων. Ο Κόλε είναι ένας συμπαθής κύριος και οι παίκτες του τον αγαπάνε, αλλά όποτε οι Γάλλοι βρέθηκαν σε δύσκολη κατάσταση (με Τουρκία και Σερβία), κέρδισαν από λάθη των αντιπάλων τους και όχι επειδή οι ίδιοι είχαν τη δύναμη να «καθαρίσουν» ένα δικό τους παιχνίδι.

- Αγία ζώνη. Εκτός του Ζελαμπάλ (12/20 με 60%), ουδείς άλλος ξεπερνά το 36% του Μπατούμ. Στο ένας εναντίον ενός υπερτερούν σε αθλητικά προσόντα, αλλά στο σετ παιχνίδι, όλα εξαρτώνται από τις εμπνεύσεις του Πάρκερ και τα επιθετικά ριμπάουντ του Νοά. Το πρώτο μάλλον δεν μπορούμε να το περιορίσουμε, αλλά για το δεύτερο θα χρειαστεί να κάνει μπλοκ άουτ μέχρι κι ο Ζούρος.

- Ο Νοά είναι εκπληκτικός στην άμυνα, αλλά παρασύρεται από το πάθος του και κάνει εύκολα το φάουλ. Ο Κουφός και ο Μπουρούσης θα έχουν πολλή δουλειά στον συγκεκριμένο τομέα, καθώς ο Νοά είναι ο μοναδικός παίκτης από τους 24 του προημιτελικού, που υποπίπτει σε τρία φάουλ ανά αγώνα. Με τον center των Μπουλς στον πάγκο, η Γαλλία είναι άλλη ομάδα.

- Είναι το πρώτο τουρνουά από το 2005 και μετά στο οποίο ο Πάρκερ πάει χωρίς την Εύα Λογκόρια. Ταυτόχρονα στον διεθνή Τύπο κυκλοφορούν φωτογραφίες της πρώην κυρίας Πάρκερ αγκαλιά με το νέος της αμόρε, που είναι και αδελφός της Πενέλοπε Κρουζ (δεν μπορείτε να έχετε παράπονο από τη «σφαιρική» ενημέρωση). Μήπως ήρθε η ώρα να επηρεαστεί απ' όλα αυτά ο guard των Σπερς;

- Αν ρωτούσατε στο ξεκίνημα της διοργάνωσης οποιονδήποτε από τους 12 παίκτες και το τεχνικό επιτελείο με ποιον προτιμούν να παίξουν στον προημιτελικό (μιλώντας για ρεαλιστικούς αντιπάλους και όχι τη μεγάλη Βρετανία), θα απαντούσαν με τη Γαλλία. Όχι γιατί οι Τρικολόρ έχουν κακή ομάδα, αλλά γιατί είναι το… γούρι μας! Το 2005 τους αποκλείσαμε στον ημιτελικό και πήραμε το χρυσό, το 2006 τους αποκλείσαμε στον προημιτελικό και πήραμε το ασημένιο. ενώ το 2009 μας… έσπρωξαν στο χαλινό μετάλλιο. Το 2007, το 2008 και το 2010 που δεν τους συναντήσαμε, γυρίσαμε στην Ελλάδα ανικανοποίητοι. Φέτος, οι παραδόσεις τουλάχιστον είναι με το μέρος μας!

- «Ζήσης, 7,6, ποιος, ποιος βάλ’ το αγόρι μου». Ο Ζήσης θα είναι εκεί, ο Πάρκερ που μάρκαρε τον Διαμαντίδη θα είναι εκεί. Ψάχνουμε έναν… Διαμαντίδη με λίγα λόγια. Ο Φώτσης είναι ιδανική περίπτωση! Εξάλλου, το 2005 ήταν κι αυτός εκεί!

Ακόμα κι αν χάσουμε όμως δεν πειράζει. Αφενός δείτε τι έπαθαν οι Λιθουανοί και από την άλλη, θα έχουμε μια ακόμη ευκαιρία την Παρασκευή με τον χαμένο του Ρωσία - Σερβία...