Δημητράκη, πες αλεύρι (3)

Υποσχέθηκα ότι θα αποχαιρετίσω τον φον Δημητράκη με τις τιμές που του αρμόζουν και με ένα sequel βασισμένο στον αριθμό της φανέλας του, το επτά που άλλωστε από αρχαιοτάτων χρόνων εθεωρείτο ιερός και λογιζόταν ως το σύμβολο της τελειότητος. Ένα σπονδυλωτό αφιέρωμα σε επτά διαφορετικές πράξεις, οι οποίες είναι σταγόνα στον ωκεανό του βίου και της πολιτείας του λεγάμενου στην κεντρική μπασκετική σκηνή.

Το ξετύλιγμα του κουβαριού αυτής της υπέροχης μπασκετικής ζωής άρχισε με τις επτά μεγαλύτερες ζαβολιές , συνεχίστηκε με τα επτά «ανδραγαθήματα», ενώ σήμερα παίρνουν σειρά κάποιες (αλλά πάντοτε επτά) σκόρπιες «ιστορίες» που στοιχειοθετούν κι αυτές την κληρονομιά την οποία αφήνει ύστερα από μια εικοσαετία στην κεντρική σκηνή του ελληνικού μπάσκετ...

Επτά σκόρπιες «ιστορίες»

1. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1995, στην πρώτη συγκέντρωση του Ολυμπιακού ενόψει της νέας σεζόν, ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν τον υποδέχτηκε με μεγάλη τρυφερότητα... Ο Δημητράκης αγωνιζόταν δύο χρόνια ως δανεικός από τον Ολυμπιακό στον Σπόρτιγκ και εντάχθηκε στους τότε πρωταθλητές μετά το Μουντομπάσκετ Εφήβων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τι συνεπαγόταν εκείνο το απόγευμα στη λέσχη του Ολυμπιακού; Το ξεφωνητό του «ξανθού», που είπε δημοσίως ότι «τι μου λέτε για τον Παπανικολάου, δεν τον βλέπετε; Είναι ψηλωμένος από τη δημοσιότητα, πιο χοντρός από μένα και κινείται σε ρυθμούς slow motion»!

2. Τρεις μήνες αργότερα (16 Δεκεμβρίου 1995) ο Παπανικολάου ένιωσε από πρώτο χέρι την οργή του Ιωαννίδη. Στην κυριολεξία από πρώτο χέρι, το χέρι που σήκωσε πάνω του ο «ξανθός» στη διάρκεια του αγώνα Ολυμπιακός-ΑΕΚ! Με το σκορ στο 67-48, ο Δημήτρης έχασε στην άμυνα τον Κουκλάκη που ευστόχησε σε δύο απανωτά τρίποντα και καθώς περνούσε μπροστά από τον πάγκο έφαγε μια σφαλιάρα και ίσιωσε!

3. Σε μια από τις πρώτες προπονήσεις του στον Παναθηναϊκό, κατάλαβε επίσης τι εστί σερβικό βερίκοκο! Ο Ομπράντοβιτς δεν ήταν ευχαριστημένος με τον τρόπο που εκτελούσε μια άσκηση, τον έδιωξε μαζί με τον συχωρεμένο τον Κένιον Τζόουνς και όχι μόνο τους απέκλεισε από το ρόστερ για τον αγώνα με τον Ηλυσιακό, αλλά τους απαγόρευσε κιόλας να εμφανιστούν στο γήπεδο ως θεατές!

4. Πλακώθηκε με τον Κώστα Πετρόπουλο όταν ο «Νουρέγιεφ» ήταν προπονητής της εθνικής ομάδας, αλλά βγήκε αντρίκεια και του ζήτησε συγγνώμη, λέγοντας ότι «δεν μπορώ να καταλάβω πώς συμπεριφέρθηκα έτσι σε έναν άνθρωπο που είναι ψυχούλα»!

5. Δεν έκρυψε ποτέ ότι συμπαθούσε την (ποδοσφαιρική) ΑΕΚ, ενώ η μπασκετική ήταν εκείνη που τον ανακάλυψε πρώτη, νωρίτερα και από τον Ολυμπιακό! Ο Παπανικολάου υπήρξε ένας από αυτούς που εντοπίστηκαν στο... παιδομάζωμα του 1990, επί ημερών του συχωρεμένου του Τσόσιτς και συμμετείχε στις προπονήσεις. Του έδωσαν φόρμες και παπούτσια, του είχαν μια θέση με το όνομά του στο «Γεώργιος Μόσχος» και ήλπιζαν ότι θα τον εντάξουν στην ομάδα που οραματιζόταν ο Κρέζο, μαζί με τον Τάρλατς και τον Μποντιρόγκα. Κανείς όμως από τους τρεις δεν τους... έκατσε!

6. Μια σκηνή που έμελλε να αποβεί προφητική: 29 Μαΐου του 1997, στο τέλος της προπόνησης της εθνικής ομάδας, εμφανίζεται χαρίεις στη σάλα του ΟΑΚΑ ο Παύλος Γιαννακόπουλος, που παίρνει από το χέρι τον Φάνη Χριστοδούλου και τον Γιώργο Καλαϊτζή για να τους δείξει τα καινούργια κατατόπια. Οι δύο πρώην παίκτες του Πανιωνίου είχαν ήδη υπογράψει στον Παναθηναϊκό και την ώρα που ο Παύλος τούς είχε πάρει αλά μπρατσέτα και τους πήγαινε στα ενδότερα, τον πλησίασε ο Δημητράκης και του είπε: «Κι εγώ ελεύθερος είμαι, πρόεδρε»! Ο Παύλος δεν έδωσε σημασία εκείνη τη στιγμή, αλλά (θα) είχε ο καιρός γυρίσματα ύστερα από έξι χρόνια...

7. Τα επτάρια ούτως ή άλλως τον κυνηγούν, αλλά αυτό που συνέβη στις 3 Μαρτίου του 2003 στον Κορυδαλλό είναι από τα άγραφα. Εκείνη τη μέρα στο ρόλο του (αποδοκιμαζόμενου, αλλά) βωβού πρωταγωνιστή, οδήγησε τον Μακεδονικό στην εκτός έδρας νίκη επί του Ολυμπιακού με 87-85. Ο Παπανικολάου έχει γεννηθεί στις 7 Φεβρουαρίου του 1977, φορούσε (και στην ομάδα της Κοζάνης) το Νο 7, έβαλε 27 πόντους, ενώ είχε μέσο όρο στο πρωτάθλημα 17,7 πόντους! Συν τοις άλλοις, το ματς έγινε τη 17η αγωνιστική, και ο Δημήτρης αντιμετώπισε την ομάδα στην οποία είχε παίξει επτά χρόνια, και η οποία εκείνη την εποχή μετρούσε επτά νίκες στη σειρά, ενώ στον πρώτο γύρο ο Μακεδονικός είχε νικήσει με 87-81 και ο ίδιος είχε βάλει (7Χ2=) 14 πόντους. Το ματς του πρώτου γύρου είχε διεξαχθεί στις 17 Νοεμβρίου του 2002, ενώ λίγες ώρες μετά τον αγώνα του Β' γύρου, στις φυλακές Κορυδαλλού, οι οποίες βρίσκονται απέναντι από το γήπεδο στο οποίο αγωνιζόταν τότε ο Ολυμπιακός, άρχισε η δίκη της «17 Νοέμβρη»!

• ΥΓ1. Το be continued και αυτό εκτός από προειδοποίηση είναι και απειλή! Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος αυτής της σπονδυλωτής ιστορίας με διάφορα TOP-7 της καριέρας του Παπανικολάου, παρουσιάζονται οι επτά καλύτερες ατάκες, οι επτά κορυφαίες εμφανίσεις, τα επτά παράσημα και ό,τι άλλο επτάρι μου ’ρθει στο μυαλό, για να μη φανώ ανακόλουθος με την υπόσχεσή μου ή μάλλον... αναρίθμητος!

• ΥΓ2. Ε, κατόπιν όλων αυτών και επειδή αρχίζει το Ευρωμπάσκετ, πάμε γι’ άλλα! Για τα εθνικά θέματά μας...