Τελικοί πριν από το φάιναλ φορ;

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Αλήθεια, τι εξυπηρετούν τα προημιτελικά;

Αρχίζουν τα πλέι οφ στην Α1, μόνο που στην πραγματικότητα αυτοί δεν είναι αγώνες μπάσκετ. Πρόκειται για άνευ προηγουμένου... ξεπέτα, δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι τα ματς θα διεξάγονται ανά δύο μέρες!

Αλήθεια, τι ακριβώς εξυπηρετούν οι αγώνες για τις θέσεις 1-8; Σε τι βοηθούν τις ομάδες και το μπάσκετ; Οταν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές θέλουν να αρχίσουν και να τελειώσουν το συντομότερο, αποδεικνύεται πως χάνεται απλά χρόνος και χρήμα. Και τα δύο, είναι υπερπολύτιμα τη σήμερον ημέρα.

Συν τοις άλλοις, το συμπιεσμένο πρόγραμμα με αγώνα και ταξίδι ανά δύο μέρες, υπερφορτώνει τους παίκτες δίχως λόγο... Βάλτε, λοιπόν, και τα έξοδα για τη μεταφορά των ομάδων, αλλά και τα λειτουργικά για τους αγώνες (διαιτητές, γραμματεία κ.λπ.), αντιλαμβάνεστε πως δεν εξυπηρετεί και πολλά η προημιτελική φάση. Γιατί έσοδα μην περιμένετε. Πόσα εισιτήρια να κοπούν σε αυτούς τους αγώνες.

Κι όμως. Κάποιοι είχαν σκεφτεί το ενδεχόμενο να μην γίνουν φέτος τα προημιτελικά - ας μην ξεχνάμε πως το πρωτάθλημα πρέπει να τελειώσει νωρίτερα λόγω προολυμπιακού - αλλά οι ίδιες οι ομάδες απέρριψαν το αίτημα. Γιατί κάποιες είχαν την ελπίδα να αποκομίσουν έσοδα... Αντε να το έκανε ο ΑΓΟΡ, ο Κολοσσός, η Καβάλα αν έπαιζαν με κάποιον μεγάλο. Αλλά και πάλι, πόσα λεφτά μπορούν να βάλουν στο ταμείο από ένα παιχνίδι, σε γήπεδο που με το ζόρι ξεπερνά τις 1000 θέσεις. Και καθημερινή, σπάνια γεμίζουν τα γήπεδα,

Βέβαια αυτό το λάθος δεν έγινε τώρα, απλά τώρα καλούνται να το αντιμετωπίσουν οι ομάδες. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θέλουν μέχρι το Σάββατο να ξεμπερδεύουν με την πρόκριση, ο ΠΑΟΚ και ο Αρης να τελειώσουν μια σεζόν που θέλουν να ξεχάσουν. Ο Αρης άφησε και τον Τσαλδάρη να πάει στην Ιταλία. Κίνητρο για την 4αδα έχουν οι υπόλοιποι, όμως περισσότερο για το γόητρο. Αν η τελική τους κατάταξη ήταν αυτή της κανονικής περιόδου, δεν θα είχαν πρόβλημα. Μόνο ο Πανιώνιος ψάχνει για κάτι καλύτερο και έχει ενδιαφέρον, τουλάχιστον έχει ως στόχο να παίξει στο Eurocup.

Πάμε παρακάτω. Επί της ουσίας, δεν υπάρχει λόγος να διεξάγεται και η ημιτελική φάση και μάλιστα στις τρεις νίκες, αφού πάλι όλοι ξέρουμε πως Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν χάνουν. Το ιδανικό θα ήταν να τελειώνει κάθε σειρά στις δύο νίκες, όμως οι... σοφοί του μπάσκετ κάτι θα σκέφτηκαν. Οχι απαραίτητα σωστά.

Και πάμε παρακάτω. Σε αυτό που δεν έχει αποφασιστεί ακόμα: αν θα γίνουν τελικοί πριν το φάιναλ φορ. Παίζει δυνατά αυτό το ενδεχόμενο, διότι υπάρχει περίπτωση να ολοκληρωθούν τα ημιτελικά μέχρι τις 28 Απριλίου... Αν οι αιώνιοι «σκουπίσουν» τους αντιπάλους τους. Αλλιώς, τα ημιτελικά θα ολοκληρωθούν στις 30/4.

Οπως και να έχει, χρόνος υπάρχει για να γίνουν τελικοί. Ομως εδώ τίθεται ένα σοβαρό ερώτημα: εν μέσω προετοιμασίας για το φάιναλ φορ, το βολεύει τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό; Να έχουν 10 μέρες κενές για προπονήσεις ή να δώσουν ένα ή δύο ματς για τον τίτλο στην Α1; Πρόκειται για ένα δίλημμα που ουδέποτε έχει εμφανιστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ακόμα και οι προπονητές δεν μπορούν να ξέρουν - λογικά - τι γίνεται. Άποψή μας; Αν υπάρχει χρόνος, μέχρι και μία εβδομάδα πριν από το φάιναλ φορ, καλό είναι να γίνει τελικός. Έστω ένας.

Θα βοηθήσει τις ομάδες, ώστε να μην κουραστεί το μυαλό τους από την αναμονή που για τους δύο τίτλους που θα κρίνονται. Η αγωνιστική δράση - αρκεί να μην είναι εξουθενωτικός ο ρυθμός - είναι προτιμότερος. Αλλά και πάλι, υποθετικό είναι αυτό... Και το ζητούμενο είναι να ξεκαθαρίσει άμεσα η κατάσταση, ώστε να γίνει σωστός προγραμματισμός. Ομως την απόφαση θα την πάρουν και οι προπονητές... Τουλάχιστον εδώ υπάρχει και κάτι πολύ σωστό.


ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Τα όνειρα στερέψανε

Η τελική μορφή που πήρε ο βαθμολογικός πίνακας ήταν ανέκαθεν το όνειρο κάθε Ελληνα που αγαπάει το μπάσκετ... Τρεις ομάδες της περιφέρειας στην πρώτη εξάδα και μάλιστα, όχι επειδή ο πήχης της ποιότητας έχει πέσει, αλλά κυρίως επειδή οι ίδιες οι ομάδες εξέφρασαν τη δική τους μπασκετική πρόταση. Ωστόσο, οι προτάσεις του Κολοσσού, του Ρεθύμνου και της Καβάλας, κατατέθηκαν σε ένα πρωτάθλημα απαξιωμένο, με πενιχρές οικονομικές δυνατότητες, όπου η ...ανυπαρξία του Αμαρουσίου, στέρησε ακόμα και το ενδιαφέρον της μάχης για την παραμονή.

Είναι άδικο, όμως, να χρεώσουμε την ανάδειξη των τριών δυνάμεων της περιφέρειας στην αδυναμία των υπόλοιπων. Βεβαίως, αν οι τρεις ομάδες αγωνίζονταν στο Uleb Cup πολύ δύσκολα θα διεκδικούσαν πιθανότητες διάκρισης, κάτι που αποδεικνύει ότι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια (πολύ παλιά όμως), το επίπεδο έχει πέσει... Τα τελευταία χρόνια, όμως, παραμένει το ίδιο για αυτό το λόγο και η επιτυχία των αποκεντρωτικών δυνάμεων είναι τεράστια...

Εδώ όμως, αγαπητοί φίλοι, έρχεται η ανικανότητα της Λίγκας να ποτίσει με όραμα και στόχο τα μέλη της... Ακόμα κι αν μία από τις ομάδες της περιφέρειας περάσει στο Uleb Cup, θεωρητικά, δε θα είχε δικαίωμα να αγωνιστεί στο Uleb Cup, καθώς ουδεμία πληροί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις. Και ασφαλώς δεν είναι λύση η μετακόμιση σε άλλες πόλεις και γήπεδα για τα ευρωπαϊκά ματς, διότι η δεδομένη οικονομική επιτυχία της ευρωπαϊκής συμμετοχής θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη και δε θα μπορούσε να ικανοποιηθεί ο βασικός στόχος που είναι η προσέγγιση της τοπικής κοινωνίας, αυτής που στηρίζει την κάθε ομάδα όλη τη χρονιά.

Υπ'αυτή την έννοια, λοιπόν, οι πρώτες φάσεις των πλέι οφ, έχουν ελάχιστη σημασία. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η Λίγκα, που ασφαλώς και θέλει να προστατεύσει το προϊόν της, δε θα μπορούσε να προβλέψει ότι οι ημιτελικοί θα στερούνταν ενδιαφέροντος, ώστε να μην του διεξάγει στις τρεις, αλλά στις δύο νίκες... Και τώρα, στη μέση του πρωταθλήματος, ασφαλώς και δε θα μπορούσε να αλλάξει τον κανονισμό... Αυτό κι αν θα ήταν φαιδρό. Οπως φαιδρά είναι πολλά πράγματα στο μπάσκετ.

Δεν μπορώ να αντιταχθώ στον ΕΣΑΚΕ για την τεράστια προσπάθεια που κάνει να σεβαστεί αυτό που εκπροσωπεί, το επαγγελματικό μπάσκετ. Από την άλλη πλευρά, όμως, η μεγαλύτερη ήττα για όλους μας ήρθε πέρσι το καλοκαίρι, όταν έγινε γνωστό ότι η Ελλάδα έχασε τη θέση στην Ευρωλίγκα, ακόμα κι αυτή στον προκριματικό γύρο. Το Uleb Cup, πλην Πανιωνίου, δεν αποτελεί δέλεαρ για καμία ομάδα, κυρίως λόγω κόστους συμμετοχής. Ετσι έχουμε φτάσει σε μία καμπή, όπου οι δύο αιώνιοι είναι δεδομένο ότι θα αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα την επόμενη σεζόν, ο Αρης και ο ΠΑΟΚ αναγνωρίζουν ότι, καλούμενοι να αντιμετωπίσουν Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα στην πρώτη φάση, δεν έχουν καμία ελπίδα πρόκρισης, κι από τις υπόλοιπες τέσσερις, μόνο ο Πανιώνιος ενδιαφέρεται πραγματικά να αγωνιστεί στο Uleb Cup. Αρα, που είναι το όραμα, που είναι η φιλοδοξία; Αναζητείται! Ακόμα!

Βεβαίως, προκύπτει κι ένα μείζον ζήτημα με βάση το καλεντάρι, το οποίο μπορεί να φέρει τους αιώνιους στον τελικό του πρωταθλήματος, πριν από το Φάιναλ Φορ. Είναι πολύ φυσιολογικό κι αναμενόμενο Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να πάνε μέχρι τους τελικούς σκουπίζοντας τους αντιπάλους τους... Και οι ημιτελικοί να έχουν ολοκληρωθεί περί το τέλος Απριλίου.

Το Φάιναλ Φορ αρχίζει στις 11 Μαίου και το ερώτημα είναι: Ξεκινούν οι τελικοί μέχρι τις 11 Μαίου ή όχι; Σε άλλες χώρες τέτοια διλήμματα δε θα υπήρχαν. Το καλεντάρι τηρείται απαρέγκλιτα. Στην Ελλάδα, τα πάντα, μα τα πάντα όμως, είναι υπό συζήτηση. Από τη στιγμή λοιπόν, που δεν υπάρχει καθεστηκυία τάξη, αν μη τι άλλο είναι θετικό που τη απόφαση θα την πάρουν οι ομάδες. Και κυρίως οι προπονητές. Σε διαφορετική περίπτωση θα υποστήριζα ότι αφού υπάρχει πρόγραμμα, πρέπει να τηρηθεί.

Ετσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να μπω στα παπούτσια των προπονητών και να υποδείξω ποια είναι η σωστή λύση. Αυτή βρίσκεται στο μυαλό του Ζοτς και του Ντούντα. Αυτοί ξέρουν καλύτερα από όλους. Και ό,τι αποφασίσουν θα είναι για το καλό των ομάδων τους.

Για να είμαι ειλικρινής πάντως, προσωπικά δε σκέφτομαι ούτε τον έναν, ούτε τον άλλον. Μόνο την εθνική ομάδα. Κι αν το πρωτάθλημα μπορούσε να τελειώσει μία εβδομάδα νωρίτερα, έτσι ώστε οι παίκτες να απολάμβαναν μερικές ημέρες ξεκούρασης περισσότερες πριν την προετοιμασία για το Προολυμπιακό τουρνουά, θα έλεγα ότι είναι το ιδανικό. Αλλά κι αυτό, δεδομένης της κατάστασης είναι ουτοπικό.