Οι απουσίες, τα μη συμπεράσματα και ο Σόφο

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Ο Σόφο είναι εδώ

Δεν είμαι από αυτούς που βγάζουν πρώιμα συμπεράσματα. Στην πραγματικά αποστρέφομαι τον άκαιρο ενθουσιασμό και τις αναφορές που γίνονται σημαδεύοντας το λαϊκό αίσθημα. Ασφαλώς και μετά από μία νίκη του ελλιπέστατου Παναθηναϊκού επί του Ερυθρού Αστέρα, ουδέν συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί. Θα ήταν άδικο για αυτούς που διαβάζουν όπως επίσης και για την ίδια την ομάδα και τους παίκτες. Πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που στο ρόστερ των πράσινων, δύο φανέλες δεν κρεμάστηκαν καν στα αποδυτήρια, του Διαμαντίδη και του Ούκιτς. Παρόλα αυτά, μπορούν να γίνουν κάποιες αναλύσεις και σχολιασμοί για την πρώτη εμφάνιση μακριά από την Ελλάδα και σε ένα τεστ το οποίο όντως, μπορούσε να προσφέρει ανταγωνιστικότητα στους παίκτες του Πεδουλάκη.

Η εικόνα που σχηματίσαμε είναι ότι ελλείψει Διαμαντίδη και Ούκιτς, όπως ήταν φυσιολογικό, ο Παναθηναϊκός, έχει ισχυρό ερωτηματικό στη δημιουργία φάσεων και την ολοκλήρωση των αυτοματισμών. Τα πικ εν ρολ δε δούλεψαν, η μπάλα δεν κυκλοφόρησε με συνέχεια, οι στοχεύσεις δεν ήταν καθαρές, σε πρώτο ή δεύτερο χρόνο. Ο,τι πιο νορμάλ δηλαδή μπορεί να αντιμετωπίσει μία ομάδα, στα πρώτα φιλικά της, ειδικά αν είναι τόσα νέα, βγαλμένη από το σελοφάν, όπως ο Παναθηναϊκός. Για να είμαι ειλικρινής, στην αρχή δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω παίκτες και ρόλους. Οπως και να'χει, αλλιώς είχαμε συνηθίσει. Αλλά ακόμα και για αυτό, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Πρόκειται για ένα μόνο φιλικό παιχνίδι και τίποτα περισσότερο, όπου ακόμα και η μη επιρροή στο παιχνίδι από τον Αρμστρονγκ., ή το μούδιασμα του Κίτσεν μπορούν να θεωρηθούν ως μη γενόμενα. Κι έτσι είναι. Εξάλλου με την έλευση των δύο γκαρντ, αμφότεροι οι Αμερικάνοι θα έχουν διαφορετικές ευκαιρίες μέσα στο παιχνίδι και πολύ περισσότερους ανοιχτούς χώρους να κινηθούν.

Μου έκανε εντύπωση όμως ένα γεγονός. Κι αυτή ήταν η παρουσία του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι έχει (όχι την ικανότητα, αυτό το ξέραμε), αλλά τη νοοτροπία και τη διάθεση να είναι dominant μέσα στη ρακέτα. Στην επίθεση! Διότι για την άμυνα, η συζήτηση αλλάζει φόντο και ουσία. Στην επίθεση λοιπόν, με τη απόλυτη βοήθεια του Πεδουλάκη, που μπορεί να σημαδεύει τον Σόφο βράδια ολόκληρα στα plays του Παναθηναϊκού, ο ...νιόπαντρος σέντερ καθάρισε. Πήρε τις μπάλες και παραμάζωμα τους αντιπάλους. Σκόραρε, έπαιξε έξυπνα, δεν εκβίασε, μοίρασε πάσες όταν χρειάστηκε. Δε χρειάζονται μεγάλες νίκες στα φιλικά, ή μεγάλες ήττες, για να καταλάβει κανείς, ότι ο μεν Πεδουλάκης έχει αποφασίσει να ορίσει ως δεύτερο επιθετικό πόλο του Παναθηναϊκού τον Σόφο. Από αυτόν εξαρτάται αν θα τα βγάλει πέρα. Ο Αρτζι, σοφά πράττοντας, δεν έχει ζητήσει από τον παίκτη του να τρέχει δεξιά κι αριστερά, να χτυπάει διαδοχικά πικ εν ρολ, να καλύπτει αποστάσεις. Πολλές φορές το μπάσκετ είναι απλό, όταν έχεις παίκτες τόσο προικισμένους (τουλάχιστον σωματικά). Το μόνο που έχει να κάνει ο Σόφο είναι να βάλει τον αντίπαλο στην πλάτη του όσο γίνεται πιο κοντά στη ρακέτα. Από εκεί και πέρα είναι δουλειά των γκαρντ να του πασάρουν τη μπάλα. Βεβαίως και θα υπάρξουν δυσκολίες... Ζώνες, ντουμπλαρίσματα, κακές βραδιές. Ε, τότε θα έρθει ο Πεδουλάκης μαζί με τους γκαρντ να δώσουν τη λύση. Ο Σόφο όμως είναι εδώ, αποφασισμένος να παίξει όσο καλύτερα γίνεται, όσο καλύτερα μπορεί. Κι αυτό για τον Παναθηναϊκό (ειδικά για αυτόν τον Παναθηναϊκό) είναι εξαιρετικό νέο. Νέο βεβαίως για αυτούς που φοβούνταν την προσαρμογή του Σόφο, καθώς ανέκαθεν υπήρχαν κι αυτοί που υποστήριζαν ότι το παιδί αυτό έχει δυνατότητα και νοοτροπία να παίξει.

Οσο για τους υπόλοιπους. Ο Μπράμος πήρε φάσεις με μεγάλη αυτοπεποίθηση και κάποιες τις τελείωσε, ο Μασιούλις είναι πολύ έμπειρος και τον είδαμε να μιλάει στον πάγκο, κάτι πολύ σημαντικό για αυτή την ομάδα, ενώ ο Τσαρτσαρής έπαιξε 20 λεπτά!!! Αυτό κι αν είναι νέο. Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ο χρόνος του Κώστα θα διαφοροποιηθεί πολύ στην πορεία. Στην άμυνα τα σχέδια του Πεδουλάκη στο δεύτερο ημίχρονο βγήκαν, αλλά υπάρχει θέμα με τα αμυντικά ριμπάουντ. Σημαντικό θέμα. Οπως υπήρχε με τον Ζοτς βεβαίως. Στο άμεσο μέλλον θα δούμε πόσο σημαντικό είναι και πόσο εμποδίζει την ομάδα να κάνει νίκες.

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Οι απουσίες δεν βοηθούν στα συμπεράσματα...

Οι νίκες στα φιλικά ενθουσιάζουν μόνο τους... πανηγυρτζήδες, γι αυτό και δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με τα αποτελέσματα των "αιωνίων" στα ματς της Παρασκευής.

Εννοείται πως κάποια συμπεράσματα μπορούν να βγουν, όχι 100% ασφαλή, όμως υπάρχει δείγμα, κυρίως για τον Ολυμπιακό, που είχε παίξει και με την Σάσαρι την Τετάρτη.

Οι ερυθρόλευκοι, λοιπόν, νίκησαν την ΤΣΣΚΑ σε φιλικό που αντάμωσαν οι δύο ομάδες του τελικού της Ευρωλίγκα. Αν η ρωσική ομάδα ήταν πλήρης θα μπορούσε να δικαιολογήσει κάποιος ένα μικρό κομμάτι χαράς για το 83-76 στο Κάλιαρι, αλλά οι απουσίες της ήταν πολλές και σοβαρές. Ναι μεν και από τον Ολυμπιακό έλειπε ο Λο, όμως η ΤΣΣΚΑ δεν είχε Τεόντοσιτς, Κρστιτς, Ερτσεγκ, Κάουν. Παίκτες, δηλαδή, που θα αλλάξουν την εικόνα της ομάδας του Μεσίνα. Ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε το ότι δεν είχε ψηλούς η ΤΣΣΚΑ, πήρε τα ριμπάουντ, είχε μεγάλη βοήθεια από Χάινς, Ντόρσεϊ και Αντιτς. Βέβαια τη διαφορά την έκανε ο Βασίλης Σπανούλης, που ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο... ξεσάλωσε και ουσιαστικά έδωσε και τη νίκη στους ερυθρόλευκους.

Αν κρατάει κανείς κάτι από το ματς με τους Ρώσους ήταν η βελτίωση στην άμυνα, κυρίως στην επανάληψη. Ο Σόνι Ουίμς ταλαιπώρησε στο πρώτο μέρος τον Ολυμπιακό, όχι όμως και στο δεύτερο. Στο ματς με την Σάσαρι οι ερυθρόλευκοι ήταν πιο χαλαροί στην άμυνα, τούτη τη φορά είχαν πιο δυνατό αντίπαλο και έδειξαν ετοιμότητα. Η άμυνα ήταν, είναι και θα είναι το μεγάλο όπλο των ερυθρολεύκων και το έδειξαν στο φιλικό με την ΤΣΣΚΑ. Αυτό που πρέπει να βελτιώσουν οι πρωταθλητές Ευρώπης στην πορεία της προετοιμασίας τους είναι τα λάθη, γιατί τα 17 που έκαναν ήταν πολλά. Ο Ολυμπιακός θέλει να τρέχει, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις βιάζεται.

Ο Παναθηναϊκός είχε σαφώς πιο εύκολο αντίπαλο, αλλά τα δικά του φιλικά στην Βουλγαρία δεν βοηθούν για πολλά συμπεράσματα. Οι πράσινοι δεν πρόκειται να παρουσιαστούν πολλές φορές στο μέλλον δίχως Διαμαντίδη και Ούκιτς, συνεπώς η εικόνα τους δεν είναι ενδεικτική. Ο Κίτσεν πήρε χρόνο και έκανε πολλές δουλειές, ο Μπράμος θα δώσει πολλές λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Και πάμε στον Σχορτσανίτη. Ηταν ο κορυφαίος κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, πήρε πολλές φορές την μπάλα και τελείωσε τις φάσεις. Ο Πεδουλάκης θα στηριχθεί στον 27χρονο σέντερ και στη Βουλγαρία δεν το... έκρυψε.

Το ζητούμενο για τον Σόφο δεν είναι να παίζει καλά μόνο στην αρχή της σεζόν αλλά να έχει και διάρκεια, αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του Παναθηναϊκού. Αν ο Σχορτσανίτης συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, τότε θα ανεβάσει ένα επίπεδο όλη την ομάδα του. Περισσότερα δεν μπορούμε να πούμε για τους πράσινους, που με συν τρεις παίκτες στο ρόστερ του (έχει να πάρει και έναν φόργουορντ ακόμα) θα είναι διαφορετικός...